De Professor

Met mijn 1,75 meter voel ik me niet snel klein bij een man, maar wel bij Meneer Stek. Ik zou kunnen verdwalen in hem. Machteloos zou ik zijn, als hij mij vast zou pakken.

Meneer Stek is op verschillende manieren een erg opwindende man. Zo heeft hij bijvoorbeeld een wilde bos, donkere krullen, een gebruinde huid en helder blauwe ogen die constant een speels lachje weerspiegelen. Het is een intelligente man met kleine rimpeltjes naast z’n ogen die samen met de diepe groeven in z’n wangen laten lezen dat de man een levensgenieter is.

Maar boven alles heeft deze lange Meneer Stek het meest opwindende bovenlijf dat ik ooit heb gezien. Een brede gespierde borstkas, enorme armen met grote, opwindende mannenhanden. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe die borstkas er onder zijn kleding uit zou moeten zien.

Op de enigszins technische opleiding, die ik bijna heb afgerond, geeft hij één van de praktijkvakken. Het grote lokaal is dan ook ingericht met machines en grote werkbanken.

Een paar tafels en stoelen, voor theoretische lessen, zijn ergens in een hoek neergezet bij het rommelige bureau van de docent. Daarachter staan overvolle, stalen archiefkasten met een chaotische indeling die alleen hij begrijpt. Daarom noemen we Meneer Stek ook altijd ‘de professor’, alles is zo rommelig dat hij net een verstrooide professor lijkt, alhoewel hij er niet verstrooid uitziet, met uitzondering wellicht van zijn wilde haar.

Hij staat voor ons kleine klasje zijn verhaal af te steken met op de achtergrond het ritmische pompen en sissen van de machines. Met mijn elleboog op de tafel en mijn hoofd op mijn rechterhand geleund, kijk ik naar hem. Mijn gedachten dwalen dan altijd snel af... Zijn grote handen houden mijn bovenarmen stevig beet, hij tilt me bijna op als hij me zoent.... Mijn lippen strelen zijn brede borst, mijn tong draait kleine rondjes om zijn tepels voor ik ze in mijn mond neem..

Ik bijt zachtjes op het puntje van mijn pink, speel ermee met mijn tong. Ik hoor geen woord van wat hij zegt. Onze blikken kruisen elkaar en ineens is hij er.. hij is in mijn gedachten. Mijn blauwe ogen verborgen niets van wat ik dacht en nu ziet hij wat ik zie.

Hij stokt in zijn verhaal en drie seconden is het helemaal stil. Het lijkt een eeuwigheid, waarin hij daar maar staat, voor de klas, starend naar mij.

Zijn mond is een beetje geopend alsof hij met stomheid geslagen is. Ik kijk hem met grote ogen aan. Voel me betrapt. De rest van mijn klasgenoten kijken naar de professor in afwachting van het vervolg op zijn verhaal. Niemand heeft het in de gaten, maar ik weet wat er is gebeurd. Hij weet.. Hij zag wat ik dacht, audio en video. Ik schaam me en neem me dan ook onmiddellijk voor om dat nooit meer te doen; me zo te laten gaan.

Dat gaat redelijk tot ik op een dag met hem sta te praten in zijn lokaal. Het is laat op de dag, de lessen zijn voorbij en de school loopt leeg. Ik sta met mijn rug tegen de muur geleund, hij tegenover me, te dichtbij. Ik hoef maar een hele kleine stap te doen om me tegen hem aan te drukken, mijn hoofd tegen zijn gespierde borst te leggen.. Ik zou omhoog kijken, hij zou mijn hoofd in beide handen nemen, zijn vingers door mijn haar en....

Ik kijk naar zijn gezicht, er ontstaat een glimlachje rond z’n lippen en een brede grijns in zijn ogen. Hij heeft me uitgedaagd, speelt een spelletje met me. Hij had niet anders verwacht dan dat mijn gedachten af zouden dwalen, hij rekende erop.

Ik sla mijn ogen neer en glimlach verlegen. Ik ga de uitdaging aan. Ik voel de speelsheid in me omhoog kruipen resulterend in een erg ondeugende, weinig verhullende blik in mijn ogen. Met juist die blik kijk ik omhoog. Een blik van “O.K. je hebt me door.. wat dan nog”. We voeren een intens, ongesproken gesprek.

In de lessen die volgen, spelen we het spel. We tarten elkaar. Ik geneer me niet langer om hem te observeren met een blik die boekdelen spreekt. Hij, op zijn beurt, kijkt terug met een blik die met een glimlach zegt “ik weet wel wat je denkt...”. Eén van ons zal zich moeten overgeven.

Welke betere gelegenheid dan ook dan het kamp voor de tweedejaars in de Ardennen, waar een aantal vierdejaars, zoals ik, als vrijwilligers worden ingeschakeld. We blijven twee nachten op een buitenveldje van een camping.

De tenten staan in een grote kring op het veld en aangezien de professor mij heeft geholpen met het opzetten van de tent is het geen toeval dat we naast elkaar staan. Ik slaap alleen, hij met één van zijn collega’s.

Overdag worden wij, de studenten, flink bezig gehouden in de hoop dat we ‘s avonds vanzelf in slaap vallen en de docenten nog wat nachtrust kunnen krijgen. Jammer genoeg voor de docenten blijken wij onuitputbaar. Met binnengesmokkelde drank, een kampvuur en de doorgewinterde ‘kampeerder-met-gitaar’, worden tot in de kleine uurtjes de echt belangrijke dingen van het leven besproken: Seks, films, muziek en soapseries. In die volgorde en voornamelijk het eerste.

De tweede dag ontdekken we het meertje niet ver van de camping. Het kleine strandje wat erbij hoort, blijkt de ideale plek voor het laatste feestje. Iedereen is er, de meeste aangeschoten, zingend en gillend.

Ik zit in kleermakerszit voor het kampvuur en bijt op de rand van mijn plastic bekertje. Ik bekijk de professor, het is een hele verschijning in het grillige licht van het vuur. Ik weet niet waar ik het warmer van krijg, van het vuur, de wijn of de gedachten die door mijn hoofd spelen.

Iedereen zal denken dat ik of met mijn gedachten heel ver weg ben of erg dronken ben. En inderdaad, ik ben soezerig door de wijn, door de warmte en door vermoeidheid. Maar met mijn gedachten ben ik heel dichtbij, zo’n vijf meter verderop om precies te zijn.

Hij praat met Anne, een studente uit mijn klas, hij kijkt rond, ontmoet mijn blik en glimlacht. Zocht hij mij? Flits er door mijn gedachten.

Anne, de blik van de professor volgend, draait zich naar mij om en zwaait. Ik glimlach en zwaai vriendelijk terug.

Wanneer ze zich terugdraait naar de professor verval ik weer in mijn overpeinzingen. Ik haal mijn ogen niet van de professor af en ik zie hoe hij mij in de gaten houdt vanuit zijn ooghoeken.

Wanneer Anne wordt aangesproken door een jongen achter haar, draait ze zich van de professor af en meteen kijkt hij mij met een strakke, strenge blik aan. De twinkeling in zijn ondeugende ogen kan hij echter niet verbergen. Ik draai met het bekertje in mijn hand, kijk glimlachend terug en trek vragend een wenkbrauw op “En? Weet je wat ik nu denk....?”

Diep in de nacht verslapt uiteindelijk het laatste geroezemoes, het veld is rustig. Nauwelijks slapend hoor ik het voorzichtig opengaan van een tent, sluipende passen. Ze houden even stil voor mijn tent, mijn hart bonst in mijn keel. De stappen gaan verder. Ik wacht, doe dan minstens net zo zachtjes de rits van mijn tent open en volg de voetstappen in het donker.

Het gras is al nat van de dauwdruppels, het voelt heerlijk verfrissend aan mijn blote voeten.

Het schijnsel van de maan is het grootste gedeelte van haar kracht verloren tussen de hoge bomen rondom het veld, maar bij het strandje is de gestalte goed te onderscheiden.

Ik loop er behoedzaam naar toe, hij staat daar en kijkt hoe ik hem langzaam nader. Ik draag slechts een slipje en het typische oversized T-shirt wat als nachtkleding dient.

Mijn ogen zijn nu helemaal gewend aan het donker en ik kan hem duidelijk zien in het maanlicht. Een lichte spanning maakt zich van mij meester.

Ik houd vlak voor de professor stil en kijk omhoog, we hoeven niets te zeggen, het was altijd al duidelijk. Zijn grote handen omklemmen mijn bovenarmen. Hij trekt me naar zich toe, tilt me bijna op en drukt zijn lippen tegen de mijne. Er gaat een stroomstootje door me heen. Ik sla mijn armen om zijn nek hij omklemt stevig mijn middel.

Mijn handen doorwoelen zijn wilde krullenbos en omklemmen gretig zijn hoofd. Hij dwingt me, al zoenend, voorzichtig naar de grond.

Zijn hand rust even op mijn dijbeen voor deze zich een weg zoekt langs mijn heupen, onder het T-shirt. De grote, warme hand omvat mijn borst. De palm van zijn hand wrijft teder tegen mijn hard geworden tepel.

Hij komt overeind, zittend op zijn knieën trekt hij zijn shirt uit. Mijn ogen dwalen langs zijn lijf en ik bijt op mijn onderlip bij het zien van zijn brede en blote borstkas. Zelfs bij dit vage licht kan ik zien dat hij diep gebruind is en een ongelooflijk goed figuur heeft. Zeker voor iemand die net de veertig gepasseerd is.

Als hij steunend op zijn handen zich weer over mij heen buigt, laat ik mijn handen langs zijn bovenlijf glijden. En terwijl zijn lippen weer gretig de mijne vinden duw ik hem, zachtjes doch dringend, op zijn rug. Half over hem heen liggend kan ik ongegeneerd met mijn vrije hand zijn geweldige borst strelen, mijn vingers spelend met de kleine krulletjes van zijn borsthaar. Zo nu en dan kan ik mij ertoe dwingen mijn lippen van de zijne te halen, mijn hoofd oprichtend om dit geweldige sculptuur te bewonderen.

Bij het zien van mijn verrukking, legt hij zijn linkerhand onder zijn hoofd en glimlacht tevreden. Zijn andere arm ligt onder mij en zijn hand streelt mijn rug.

Ik breng mijn lippen naar zijn tepel, en druk ze er behoedzaam op. Van deze heerlijkheid ga ik heel langzaam genieten. Mijn tong streelt de tepel en de huid eromheen om vervolgens de kleine harde tepel in mijn mond te nemen... Het voorzichtige voorproeven verandert geleidelijk in een gretiger zoenen en zuigen. Zijn glimlach verdwijnt langzaam terwijl zijn ademhaling zwaarder worden.

Ik ga op mijn knieën zitten, zijn rechterbeen tussen mijn benen in. Ik trek mijn T-shirt uit, zijn armen strekken zich uit, zijn vingers glijden vertederd over mijn stevige borsten, daar waar zijn blikken ze strelen. Ik glimlach tevreden naar hem, met mijn handen over zijn handen dirigeer ik zijn aanrakingen, zachtjes kreunend.

Ik buig weer over hem heen om nu zijn andere tepel in mijn mond te nemen en beweeg mijn blote bovenlijf langzaam over zijn buik heen en weer, mijn tepels strelen zijn huid. Hij kreunt zachtjes. Met zijn grote handen omklemt hij mijn hoofd, de vinger verdwijnen tussen mijn blonde krullen terwijl ik gretig aan zijn borst en tepels verwen.

Als mijn lichaam zich weer uitstrekt om zijn lippen te vinden, beweeg ik mijn bovenbeen voorzichtig tegen zijn warme kruis. Onze tongen dansen om elkaar heen, terwijl mijn lichaam boven dat van hem kronkelt, als een krolse kat reagerend op de warme stevige handen die over mijn lichaam glijden en het zachtjes kneden.

Zijn handen beweging zich steeds sneller en steviger langs mijn rug, schouders, armen, hals, hoofd en billen. Mijn lichaam steeds heftiger reagerend op zijn aanrakingen. Snel verplaats ik mijn been zodat ik over hem heen lig. Mijn kruis drukt zich voorzichtig tegen het zijne. Zijn keiharde erectie laat weinig te raden over, slechts gescheiden door de dunne stoffen van mijn slip en zijn pyjamabroek.

Langzaam zet mijn bekken zich in beweging, zijn spieren spannen zich in het ritme dat ik bepaal. De grote handen klemming zich stevig rond mijn billen, ons zachte gekreun en versnellende ritme verhevigt onze honger, mijn hart raast in mijn borstkas.

Plotseling pakt hij mijn hoofd met beide handen en richt het op, verwilderd kijkt de professor me aan. Zijn borstkas beweegt op en neer met zijn snelle en zware ademhaling.

Zijn bovenlijf komt omhoog, drukt zich tegen die van mij. Met een hand onder mijn hoofd rolt hij me op mijn rug. Legt voorzichtig mijn hoofd in het zand en knielt voor me. Een paar tellen bekijkt hij mijn bijna naakte lichaam en trekt mijn slipje uit voor hij weer op me komt liggen. Zijn lippen strelen en zoenen gretig mijn hals en borsten. Zijn enorme handen betasten stevig mijn schouders, borsten, zij, heupen en dijbenen. Ik verdwaal, ik kan niets anders doen dan mij helemaal overgeven aan deze enorme man en ik zou ook niets anders willen.

Zijn erectie drukt zich dreigend tegen mijn warme, vochtige schaamlippen en gretig beweeg ik mijn heupen, mijn clitoris strelend tegen zijn harde, hete penis.

Een brandend gevoel ontstaat en verspreidt zich vanuit mijn kruis door mijn hele lichaam. Steunend op een elleboog schuift hij zijn rechterarm onder mijn schouders en nek. Met de andere hand schuift hij zijn pyjamabroek omlaag.

Kijkend naar de uitdrukkingen op mijn gezicht, neemt hij zijn erectie in zijn hand en streelt mijn schaamlippen met zijn eikel. Langzaam zich verder zoeken tussen het warme, vochtige vlees. Kreunend neemt hij mijn tepel in zijn mond als hij de ingang van mijn liefdestunnel vindt en zijn lid zich langzaam, diep bij mij naar binnen dringt. Bij het heerlijke gevoel, zetten mijn handen zich schrap op de brede rug van de professor.

Even houdt hij stil wanneer hij zich helemaal naar binnen heeft gedrongen. Mijn adem stokt, mijn hoofd achterover, bijtend op mijn onderlip van genot. Mijn handen glijden langs zijn rug naar zijn billen, hij heeft zijn bovenlijf opgeheven. Steunend op zijn ellebogen, kijkt hij mij, diep ademend aan. Ik zet mijn nagels in het vlees van zijn gespierde billen, trek hem nog dieper in mij..

Eerst voorzichtig dan steeds sneller en steviger stoot hij zich diep naar binnen. Ik bijt in zijn bovenarm om niet te gillen van genot. Ik streel en knijp hem overal waar ik maar bij kan, ik verlies mezelf in deze onbeschrijflijk opwindende man.

De hete, snelle adem in mijn hals, het ingehouden gekreun naast mijn oor, de warmte van dit machtige lijf op mij. Het is al genoeg om mij klaar te laten komen.

Alles wat ik voel is hoe zijn enorme lid mij opvult, de wanden van mijn schacht streelt en onbekende zintuigen prikkelt.

Ik voel het kloppen van zijn hart binnenin mij, de spieren in mijn vagina trekken zich gretig samen, omklemmen hem, kneden hem.

De professor verstevigt zijn greep als de spieren in zijn nek en bovenlijf zich spannen. Hij perst zijn lippen op elkaar om een kreet te onderdrukken. Zijn hoofd loopt rood aan, ik voel hoe zijn lid nog harder en nog groter wordt, zich oplaadt voor de ontlading.. en dan komt hij, na twee laatste stevige stoten diep in me klaar. Ik moet moeite doen om de camping niet bij elkaar te schreeuwen, mijn vaginale spieren trekken oncontroleerbaar samen een golf van genot trekt door mijn lijf.. elke spier in mijn lijf spant zich, ik knijp enorm hard in zijn billen, trek hem diep in mij, alles wil ik, alles.. tot de laatste druppel.

Met zijn hoofd in zijn nek laat hij de lucht, die een oerkreet had moeten zijn, uit zijn longen, waarna hij zich, buiten adem over me heen legt.

Ik geniet nog na van zijn adem in mijn nek, mijn lippen nog steeds stevig op elkaar gedrukt, niet zeker of mij niet alsnog een kreet ontsnapt.

Zijn armen omklemmen mij nog steeds stevig alsof hij me nooit meer los wil laten.. Ik streel zijn rug en schouders. Zijn vingers strelen door mijn haren terwijl we op adem komen. Uitgeput en diep gelukkig drukken we onze lippen lang en dankbaar tegen elkaar.

Maar dan horen we studenten, ze zijn weer tot leven gekomen. We kijken elkaar verschrikt aan en springen op. Razendsnel trek ik het T-shirt over mijn hoofd en trek hem mee. Hij leidt me door de bosjes terug naar het veld. Even zitten we heel stil, dicht tegen elkaar, weggedoken in de bosjes terwijl een groepje ons op een aantal meter afstand passeert. Ze zijn op weg naar het meertje voor een ochtend dip, het begint te schemeren. We komen onopgemerkt terug bij het veld. In een laatste innige omhelzing in een liefdevolle kus tussen de bosjes nemen we afscheid, in zijn blik zie ik de spijt die hij voelt over dit abrupte einde.

Steeds meer studenten komen hun tent uitdruipen en begeven zich naar het meertje, de zon komt op. Er wordt al weer flink gegild en gerend op het strand.

Eenmaal in de tent, tussen waken en dromen, hoor ik nog net hoe in de verte hysterie ontstaat omtrent een slipje en afdrukken in het zand...