De Uitdaging

De Uitdaging

Het was een supper drukke dag geweest op het werk , en ik haastte me naar huis,

waar mijn vrouwtje Katrien waarschijnlijk al klaar stond te wachten om naar dit grote feest te gaan, waar we verwacht werden naar toe te gaan.

Al ging deze grote fuif uit van mijn werk , er gingen ook veel niet-bekenden zijn, het was dan ook een volle club, ongeveer 1000 man...De moeite dus om ons voor op te kleden!

Als ik de oprit opdraaide kwam ze begroetend in de open voordeur staan :

ze zag er weer super leuk uit, kort kurkje , leuke décolete, haar bruine haren mooi opgestoken.

Het jurkje accentueerde haar mooie vrouwelijke vormen.

Als ik uitstapte en ze stevig beetnam bemerkte ik een beetje teleurgesteld dat ze een slipje aanhad, alhoewel we onszelf al lang hadden beloofd iets stouter te gaan worden op dat gebied.

Ik liet het begaan, al had ik haar evengoed op haar plaats kunnen zetten en de slip laten uittreken.

Want toch doet het ons iets : dat machtsspelletje tussen de Dominant en het subje...Maar we hadden nog zoveel te leren.

Ik maakte dat ik de douche insprong en me in sneltempo klaarmaakte.

Echt op iets kinky moest ik niet gekleed gaan..werkfeestje en al zijnde...

Een half uurtje te laat kwamen we de club binnen, waar zich al een 200 genodigden tegoed deden aan het buffet.

De obligate "hallootjes" vlogen ons rond de oren. Het verplichtte handgeschud en gekus ondergingen we gelaten.

Er was nog een uurtje of twee te vullen met eten en babbelen en vooraleer de deuren open gingen voor het niet werk gerelateerde volk , dus namen we het er goed van en vlogen al snel in de pintjes...

Af en toe zag ik wel eens een man schuin naar Katrien gluren, zo wist ik dat ze in de smaak viel, wat ik altijd leuk vond.

Ik liet haar ook kennismaken met een aantal vrouwelijke collega's waarvan ik wist dat ze bi waren...zomaar zonder echte bijbedoeling...of toch....?

Ik ging op dit feestje toch niets kunnen forceren dus bleef ik gewoon lekker socialiseren met men beste vrienden van het werk.

Tijd ging redelijk snel, want al gauw werd het drukker, ging de muziek luider en begon het dansen allemaal wat heviger te worden ; ik stond zo nog eventjes te babbelen met Caren, een collega vriendin, terwijl ik in mijn ooghoeken Katrien zocht maar niet direct vond;

Caren was lesbisch; dat wist ik want ze kwam er graag voor uit...en terwijl we een beetje over koetjes en kalfjes praatte kon ze me duidelijk maken dat ze Katrien wel een mooie vrouw vond.

" Never gonna happen" dacht ik , want ten eerste wou ik een bi meisje om samen als koppel mee te spelen, geen lesbische, en ten tweede was Caren was niet echt Katrien's type.

Een beetje overgewicht en beetje té lesbisch uiterlijk...

Ik besloot dit gesprek te verlaten en me een beetje meer op de dansvloer te begeven...

Tussen wat collega's etc merkte ik Katrien op; ze stond wulps te dansen...De blikken rondom haar gaven me gelijk : ze was het zowat uitdagendste stuk op de vloer.

Glimlachend liep ik erop af en kuste haar vol op de mond, als om iedereen te laten zien dat ze van mij was....

Katrien fluisterde me in het oor : "hey rustig ik was hier wel een grietje aan het versieren he..."

en ze lonkte naar achter haar waar een prachtige brunette met leuke krolletjes stond te dansen en regelmatig onze kant op keek .

Ze was jong, en zag er redelijk onschuldig uit..;maar uitzicht kan bedriegen...hoopte ik.

Ik was niet van plan om Katrien's plan te verknoeien nu ze eens initiatief nam en werk maakte om één van onze talrijke fantasietjes , zijnde een triootje, te realiseren.

Dus ik liet ze even voor wat ze was, en ging richting toog..vers sap halen.

Met een nu nog bredere glimlach op men gezicht..want het was leuk te weten dat mijn vrouwtje bezig was met iets waar ik ze enkel in haar fantasie toe in staat zag.

Met men verse pint liep ik weer enkel collega's tegen het lijf , waarmee ik niet anders kon dan een praatje te slaan.

Algauw was het een klein uurtje later, en kon ik me niet meer inhouden, ik moest zien hoever de kansen op een triootje deze avond waren gestegen...

Mezelf tussen het volk drummend, begaf ik me naar hun laatst bekende positie...maar daar zag ik niets.

Ik liep wat rond tot ik ze zag : midden op de dansvloer, Katrien redelijk dicht tegen het jonge meisje aandansend, af en toe een woordje wisselend, afgewisseld met een korte aanraking...

Er zat zeker iets in de lucht, maar het was precies niet al te makkelijk.

Of was die onschuld dan echt, en was het prachtige ding echt verlegen? Het zou alles een stuk moeilijker maken , en eerlijk :

zo veel ervaring had Katrien nu ook weer niet in het versieren van vrouwen..

Terwijl ik deze gedachte rustig liet bezinken klopte een stevig handje op men schouder ; het was Caren met een grijns op haar gezicht.

"Dat vrouwtje van je, met wie staat die nu te dansen?"

"Tja, een lekker ding he, en Katrien ziet die wel zitten. Af en toe is ze wel voor een vrouwtje hehe." repliceerde ik gevat.

"Tja", grijnsde Caren, "ze heeft wel smaak..dat meisje noemt Rebecca trouwens, en ik dacht er straks mee naar huis te gaan..

"Jaja, dan zal je je beurt moeten afwachten Caren, en waarom zo zeker dat je lukt waar Katrien nu al een uurtje voor aan het werken is??"

"Jongen toch, ze weet niet waar ze mee bezig is. Terwijl jouw vrouwtje haar best aan het doen is, heb ik al 2 drankjes van Rebecca gekregen. Trouwens, als het op vrouwtjes versieren aankomt zal de jouwe toch de duimen moeten leggen hoor."

"Misschien....., misschien niet" zeg ik al lachend...."Al denk ik niet dat je zomaar iedereen kan krijgen hoor...zo'n "looker" ben je nu ook niet" zei ik een beetje bot, om haar op haar plaats te zetten.

Ze lachtte me enkel toe,

kneep haar ogen dicht en stapte iets dichter : "Als ik men zinnen zet op jouw vrouwtje, beloof ik je hier en nu, dat ik je straks haar slipje kom brengen, en het zal niet droog zijn..."

Ik denk dat mijn mond bijna openviel van deze reactie.

Ze was direct en zo vol zelfvertrouwen dat ik onmiddellijk een tinteling door men buik tot in men kruis voelde.

Ik wist niet direct wat terugzeggen, en stond wat te gapen, waarop ze in lachen uitbarstte.

"Maar Geertje toch, als je het niet wil zal ik het niet doen ze, ik wil je vrouwtje niet afpakken hoor, dat ga ik je niet aandoen."

Dit was gewoon kleinerend.

Dus ik stoer terug tegen Caren : "alsof dat zou kunnen! Eerlijk , jij krijgt mijn vrouw nooit zover, of je moet het met geweld doen, en daar is niet veel versieren aan, wel?"

" Nee hoor Geert, je moet me nu ook niet op ideeën brengen hoor, alles op zijn tijd haha .... Maar laten we dit wedden : ze gaat me ,deze avond nog, haar slipje vrijwillig willen geven....en misschien laat ik haar wel even smeken om het te mógen geven.

En weet je wat, omdat je nu net zo grof deed tegen me , kan het me weinig schelen wat jij ervan vindt.

Ik bewijs je het gewoon en zal die vrouw van je ineens ook wat manieren leren, zo achter mijn prooi te durven gaan terwijl ik er op sta te zien nota bene!!"

Zonder me nog aan te kijken verdween Caren in de dansende menigte, ze liet me perplex achter.

Direct keek ik rond of er iemand getuige was geweest van dit tafereel en of men rode hoofd niet al te veel weg gaf van de aard van deze conversatie ;

Katrien was ondertussen weer van dans-tegel verandert, en uit mijn zicht verdwenen ;

Ik liep rond tot ik bij een goeie maat kwam die half zat tegen een pilaar stond, met zen rug naar de dansvloer. Achter hem, tussen de menigte door zag ik Katrien verder rond Rebecca dansen, het ging blijkbaar de goede kant op.

En geen Caren te bekennen.

Ergens was ik opgelucht, en toch met een raar gevoel in de buik begon ik een praatje met men halfzatte maat, terwijl ik de dansvloer achter hem nauwlettend in de gaten hield.

Even verslapte men aandacht blijkbaar want toen ik terug Katrien zocht keek ik direct in Caren's gezicht die naar me knipoogde terwijl ze richting Katrien danste.

Ze liep zo achter Katrien door, en zei ze bljjkbaar goeiedag of zo, want Katrien zei kort iets terug en ging verder met dansen, schijnbaar ongeïnteresseerd en snel nam ze meer afstand van Caren tot ze er weer een meter of 5 van afstond.

"Zie je wel", dacht ik bij mezelf ...

Een kort minuutje erna (de DJ had ondertussen het tempo wat opgedreven) zag ik Caren terug op haar af schuiven, iets in haar oor fluisteren en een lichte aanraking in haar zij maken.

Een glimlach bij Katrien verraadde dat het een complimentje of zo was.

Maar de glimlach verdween vrij snel, waarop ze haar hoofd weer afwendde en terug verder ging met dansen.

De afstand tussen beide vergrootte weer snel, maar toch leek het of ze iets dichter bij elkaar bleven.

Zo ging het even door, en elke keer nadat Caren Katrien benaderde bleven ze iets dichter bij elkaar hangen, maar steeds ging Katrien met haar gezicht afgewendt van Caren dansen, en was het Caren die moest afkomen.. Hehe, Caren kon wel jagen wat ze wou , deze prooi ging ze nooit helemaal kunnen binnenhalen , leek me.

Deze gedachte was nog niet helemaal koud, of ik zag Katrien even haar gezicht omdraaien terwijl haar ogen die van Caren zochten , als een kind dat niet genoeg aandacht kreeg.

Dan ging het snel. Dit teken van interesse was het teken waar Caren opwachtte vooraleer de aanval volledig in te zetten.

Caren overbrugde de kleine meter tussen hun twee lichamen in met een forse danspas, legde een hand in Katriens nek, trok haar hoofd iets naar haar toe en begon in haar oren te fluisteren.

Eerst bood Katrien een beetje tegenstand, maar naargelang de zinnen in haar oren vloeide liet ze zich dichter en dichter tegen Caren trekken, en ontspande haar lichaam zich tegen dat van Caren.

Plots, en iets of wat ruw vond ik, liet Caren haar terug los met een kort duwtje tegen haar hoofd.

Katrien wankelde even een paar stappen verder , alsof ze haar evenwicht even kwijt was,waarna ze verder begon te dansen, trager nu, al was het tempo de hoogte blijven ingaan, ze draaide rondjes, eerder zwijmelend. Ze was knalrood geworden in haar aangezicht en op haar mond speelde een raar glimlachje.

Vanaf toen veranderde haar houding helemaal. Caren kwam dichter tegen haar dansen en ze liet zich volledig leiden door haar. Ik kon het niet verklaren , maar Caren leek ook plots een pak groter dan haar. Katrien week geen seconde meer van Carens zijde...bleef ook altijd naar haar kijken. Al was kijken iet het goede woord, het was meer staren .

Van Rebecca was geen spoor meer.

Ook Caren haar houding was verandert, alsof ze de interesse een beetje verloren was; ze liet Katrien nu telkens achter haar lopen, als een speeltje.

"Ze was nog steeds aan het vissen, maar er hing nu wel degelijk iets aan haar lijn" spookte het door men hoofd.

Dan danste ze weer een paar stappen verder,en als een kalfje schuifelde Katrien achter haar aan.

Tot nu toe weet ik nog steeds niet wat Caren haar toen heeft toegefluisterd , maar het moet verdraaid straf spul geweest zijn, want dit had ik nog nooit gezien.

Ook nooit verwacht eigenlijk.

Af en toe raakte Caren Katrien aan , op haar gezicht, dan weer in haar zij, en plots een hand op haar kontje, maar telkens liet ze haar weer los en nam ze terug meer afstand.

En telkens volgde Katrien gedwee.

Zo stonden ze al snel aan de rand van de dansvloer toen Caren de rollen nog duidelijker maakte; ze had zich zo gemaneuvreerd dat ze naast Rebecca stond, zo plots , ongepland?

Ze wist waar ze mee bezig was.

Ze begon een klapje met Rebecca terwijl Katrien als een kalf dicht tegen haar stond, lichtjes danste. Ze had geen oog meer voor Rebecca. Zo liet Caren haar een poosje rond haar draaien, gaf Rebecca duidelijk haar telefoonnummer en een kus vol op de mond en liep toen bruusk weg naar de toog ; halverwege draaide ze zich om naar Katrien, die verbijsterd was blijven staan, keek haar vol in de ogen en toen naar beneden, alsof ze de plaats wilde aangeven waar Katrien verwacht werd. Om het helemaal duidelijk te maken wees Caren kort even naar haar voeten.

Man, dit ging mijn petje te boven, zo openlijk en zo recht voor de raap.

Maar het werkte.

Katrien huppelde bijna naar Caren en die nam haar bij de hand, bijna als bij een kind ; ze trok Katrien achter zich aan naar de toog.

Een meter voor de toog wees ze weer naar de grond en fluisterde iets tegen Katrien waarna ze aan de toog ging staan; Katrien bleef mooi wachten een meter voor de toog. Haar blik naar Caren gericht.

Ik stond niet al te dicht, en het kon men fantasie zijn, maar ik dacht Katrien's stijve tepeltjes door haar jurkje te zien priemen. Het was er niet koud. Eerder zeer warm.

Wat ik juist had zien gebeuren , kon enkel in mijn diepste fantasietjes wel eens voorvallen, al overtrof dit nog de fantasie. Hoe mijn vrouw zo omgetoverd was van de jaagster tot een willoos klein nederig meisje.

Ik moest toegeven dat ik helemaal opgewonden was, en kon dit ook niet echt verbergen. Collega's of niet ; het kon me niet meer schelen.

Caren had ondertussen een enkel biertje besteld en liep terug naar Katrien;

Hierna volgde een blijkbaarvrij normale conversatie die plots eindigde met Caren die het laatste bodempje bier "per ongeluk" op Katriens jurkje kapte en het glas aan Katrien gaf.

"Had Katrien haar afgewezen?" Schoot het door men hoofd.

Caren liep fors weg, kwam voorbij mij, en met een vettige knipoog liet ze me weten dat ze nog steeds op schema zat.

Katrien stamelde met haar nat jurkje richting toog,en zette het glas erop, vroeg een natte opneemvod en begon de plek van de grond op te kuisen op haar knieeën. Ik hoorde mensen rondom mij haar uitlachen voor stomme trut die zelf de grond aan het opkuisen was, terwijl er wel 30 man personeel was om dit voor haar te doen.

Nadat ze de grond redelijk mooi had opgekuist, stapte ze in dezelfde richting als Caren weg. Ook voorbij mij, maar zij, integenstelling tot Caren eerder, zag me niet staan...

Ik zag haar rode gezicht, glanzende oogjes en knalrode oren; ze liep met haar mond een beetje open richting de vrouwentoiletten en verdween naar binnen....

Nu stond ik hier mooi, ik had er echt niet op gelet of Caren ook daarbinnen was gestapt, maar iets zei me dat dat wel het geval zou zijn.

Na 2 pinten wachten begon ik me toch zorgen te maken,en af te vragen of er nog een andere uitgang was aan die wc's ...zou ik haar even sms'en? of bellen;? Ik kon toch moeilijk zonder mijn vrouw doorgaan?

En juist als ik men gsm opdiepte, kreeg ik de schok van mijn leven, en wat ik aanschouwde zorgde voor een instant steenharde erectie waar men broek bijna van scheurde : Caren kwam zeer statig uit het wc,met in haar linkerhand een mooie witte kanten bh, ik herkende hem meteen, ze droeg het gewoon bij het bandje, heel openlijk.

In haar nadere hand, even expliciet het mooie witte kanten slipje van mijn vrouw.

Mooi een meter erachter , liep Katrien.

Haar jurkje een beetje omhoog geschoven, haar opgestoken haren los. Het jurkje liet duidelijk zien dat ze geen bh meer droeg en over de stijve tepels twijfelde ik niet meer.

.Ze liep met haar hoofd naar de grond gericht achter Caren.

Ze kwamen recht op me af."

Caren ging pal voor mij staan en hief het slipje op, recht voor men ogen; "wat zie je jongen?" "Euuh", met trillende stem antwoorde ik , "Katrien haar slipje;"

Caren duwde haar duim door het slipje , los op het kruis waar zich zeer duidelijk een grote natte plek bevond, "en dit Geertje?" "Is nat niet?"

"Jaja tis een natuurtalent dat vrouwtje van je, of zal ik dat sletje van je zeggen?"

"Want bij de juiste persoon is ze niet meer dan dat he?"

"Sletjes dragen helemaal geen ondergoed, vandaar dat ik ook even haar bh'-tje heb afgenomen."

"Maar niet met geweld hoor, ze deed het heel braaf en gewillig."

"Nu ik denk dat we duidelijk kunnen zeggen dat ik dus niet blufte hé."

Terwijl Caren me aansprak bleef Katrien een metertje achter haar staan , naar de grond starend, vuurrood gezicht en haar benen stonde iets verder gespreid dan ik van haar gewoon was. Trilde die beentjes ook niet een beetje???

"En oh ja Geertje", vervolgde Caren haar overwinnings-speech : "vermits jij me niet echt het respect gaf dat ik verdien, hoef ik je ook geen respect terug te betonen, dus doe ik gewoon verder wat ik wil met die vrouw van je."

"Je ziet dat ik haar niet dwing, maar ik loop nu naar buiten en stap in men auto, rij naar huis en je zal zien dat ze vanzelf volgt."

"Maar iets in me wil je niet compleet "droog" laten staan, dus hier is een sleutel van mijn loft. "Volg ons vanop een afstand, wacht tot we binnen zijn, en kom 10 minuten later met die sleutel binnen, wees zeer stil , en blijf aan de inkom, het is er donker in het begin van men loft en er staat een zetel in de hoek. Zet jezelf,maak het jezelf gemakkelijk (en met een scheve blik glimlachtte ze richting men kruis) en aanschouw hoe ik je vrouwtje tot mijn slet maak.

Caren liet de sleutel vallen in mijn handpalm, draaide zich om stapte trots als een pauw richting uitgang.

Mijn vrouw volgde haar gedwee en moest iets vlugger stappen om de stevige tred van Caren te kunnen volgen.

Een seconde of 5 had ik nodig om te bekomen en te realiseren dat er minstens 50 man mij aan zat te staren, de andere 100 keken nog Caren en Katrien na. Ik kon ze geen ongelijk geven.

Ik ontweek de blikken, hoopte dat er niet al teveel collega's meer tussenzaten, en begon ook richting uitgang te wandelen.

Ik liep een goede dertig meter achter mijn vrouw en kon zien dat Caren haar woord hield : met in de ene hand de bh en de ander het slipje liep ze goed door over de parking, ze keek niet om, zei niets tegen Katrien. "Als Katrien niet zou volgen zou ze het zelfs niet weten" dacht ik.

Even overweeg ik om Katrien in te halen en te vragen of alles ok was? Zou ik?

Maar ik kende haar goed genoeg om te weten dat ze niets tegen haar zin zou doen.

Al werd haar zin nu grotendeels bepaald door haar kut, en dus onrechtstreeks door Caren.

Maar toch, als ze me nodig had, had ze het wel laten weten...nee we gingen ervoor , ik ging dit niet verpesten.

Trouwens : ik kon altijd nog ingrijpen als ik vond dat het te ver ging, al dacht ik niet dat Caren Katrien op de hoogte had gebracht van mijn aanwezigheid in de loft, waarom moest ik anders stil zijn?..

Caren was ondertussen aangekomen aan haar BMW Z3, en stapt vliegensvlug in; zonder te wachten startte ze de motor,deed de lichten aan en zette hem in achteruit.

Katrien ging het laatste stukje sneller wandelen, en stapte juist op tijd in , op de achterbank. Caren reed achteruit en wachtte even op de rand van de parking.

Gehaast stapte ik ook in men auto , hield met 1 oog de BMW in het oog en begon erachter te rijden.

Door smalle straatje, en altijd op een brave afstand volgde ik Caren naar haar loft.

Ze parkeerde voor een gerestaureerd fabriekspand, waar ze een loft huurde op de bovenste verdieping.

Ze parkeerde voor haar deur terwijl ik zeer kalm de straat in reed.

Ik zag juist een goed parkeerplekje toen ik iets raars zag : Caren en Katrien waren uitgestapt, en stonden over elkaar; Katrien leek wel een fréle vrouwtje naast de iets grotere, maar vooral veel zwaarder Caren.

Caren gaf Katrien haar slipje en bh terug, waarna Katrien op straat,in het zicht van iedereen die het wou zien haar jurkje omhoog schoof, terug in haar slipje stapte, daarbij duidelijk haar mooi geschoren poesje even naakt liet. Daarna schoof ze de bandjes van het jurkje over haar schouders, waarbij het bovenstukje van haar jurkje over haar borsten omlaag viel en ze met de tetjes bloot stond.

Vervolgens gaf Caren haar de bh terug die ze prompt terug aandeed,en haar jurkje terug fatsoeneerde.

Nu kon ik helemaal niet meer volgen. Waarom liet ze Katrien zicht terug deftig maken als ze toch van plan was ze in haar bed te krijgen???