Het Verjaardagsgeschenk 03

'Ze heeft me verteld dat ze op haar veertiende van jou vervuld begon te raken. Al die tijd heeft ze aan dit plan gewerkt, niet?'

'Precies. Als ze al een masochistische en onderdanige karakterstoornis heeft, is het wel de meest assertieve die ik ooit meegemaakt heb!'

'Wat vind je daarvan?' Gedurende het gesprek was ik Rita intelligent en redelijk gaan vinden en ik besloot openhartig tegen haar te zijn.

'Ik vind het een uitdaging.'

'In welk opzicht?'

'Paula is duidelijk niet makkelijk uit haar comfortzone te halen. Ik geef toe dat ik wel probeer een beetje de grenzen van die comfortzone te vinden, uiteraard zonder haar geestelijk of lichamelijk iets aan te willen doen, maar het is me nog niet gelukt.' Zou Rita beseffen dat ik het net zo goed over mezelf zou kunnen hebben? Of zelfs over haar? Vast niet. Nog niet.

'Alleen in seksueel opzicht?'

Rita leek heen en weer te worden geslingerd tussen walging en fascinatie. Wilde ze soms alle levendige details van me horen?

'Met extreme middelen kun je iedereen uit zijn comfortzone halen. Iemand die zonder parachute uit een vliegtuig springt, of levende wespen moet eten zal zich best oncomfortabel voelen.' Ik lachte om Rita's bezorgde gezicht. 'Nee, Rita, wees niet bang. Ik bedoel inderdaad uitsluitend in seksueel opzicht. Bevrijding vinden door middel van het afbreken van remmingen en barrières. Maar ik kom voorlopig nog helemaal nergens, want Paula vindt tot nu toe alles wat we met elkaar doen even heerlijk en, naar het schijnt, doodgewoon. Degene met de restricties in deze relatie ben ikzelf. Ik zal heel nieuwe en bijzondere dingen moeten gaan verzinnen en eerlijk gezegd geloof ik dat Paula dat ook verwacht van me. Een dag niet geëxperimenteerd is een dag niet geleefd, zei ze laatst. Ken je de boeken die ze leest?'

'Wat voor dingen probeer je dan met haar? Bind je haar vast, zoiets?' Rita leek me wel heel erg geïnteresseerd in de details van ons seksleven. Veel meer dan me gezond leek. Hm, dacht ik bij mezelf, opent dat misschien mogelijkheden?

'Vastbinden hebben we nog niet geprobeerd, maar dat komt wel.' Ik haalde mijn schouders op. 'Blinddoeken, een paar spannende situaties, een intiem trilapparaat, ik heb er nog geen voorstelling van. Wat verwacht je zelf eigenlijk dat we gaan doen?'

Rita negeerde mijn retorisch bedoelde vraag. 'Als je haar echt uit haar comfortzone wil halen moet je met grove middelen komen, denk ik. Heb ik het mis?'

'Misschien, op den duur, maar voorlopig zijn we nog maar onschuldig aan het experimenteren.'

'Experimenteer niet te hard, Rufus, want als je mijn dochter beschadigt...'

'Ik zou mijn leven geven om het hare te sparen, Rita. Wees niet bang.' Ik vond dat deze, regelrecht uit een Amerikaanse soap overgenomen dialoog, zwaar onoprecht klonk. Ik kreeg er eerlijk gezegd bijna braakneigingen van. Maar Rita leek me op mijn mooie, blauwe ogen te geloven. Ze had een paar keer naar mijn kruis gekeken, waar ik een lichte erectie probeerde te verbergen.

'Vind je het goed als ik een kijkje neem in je huis? Dat ik een indruk krijg waar Paula terecht gekomen is?' En zonder twijfel om te kijken of ik griezelige martelwerktuigen en kettingen op de slaapkamer bewaarde.

'Natuurlijk Rita, ga je gang. Je bent altijd welkom in ons huis.' Met een grote kans dat je ons neukende aantreft, maar ook dat hield ik maar weer wijselijk voor me.

Ik liep samen met haar op naar de slaapkamer die netjes was en een beetje saai. De badkamer was schoon en het grote bad was de laatste tijd veel gebruikt. Ikzelf was meer iemand van de snelle douche, maar Paula had me geregeld weten te verleiden tot een gezamenlijk bad.

De tweede kamer op de eerste verdieping was ingericht als een soort rommel- en werkkamer, waar ik eigenlijk maar zelden zat.

'Zolder?' Met haar hoofd wees Rita naar een houten wenteltrap. Ik maakte een gebaar: 'Ga je gang.'

Ik bleef beneden en genoot van het achterwerk van Paula's moeder dat ritmisch de trap op steeg. Halverwege bleef ze staan, met haar hoofd door het trapgat gestoken. De zolder was zoals zolders zijn. Dozen en koffers. De vorige bewoners hadden er een kinderkamertje van gemaakt, maar ik had hem voorlopig niet op die manier nodig en had het infantiele behang gewoon laten hangen. Een afgedankt roeiapparaat nam een groot deel van de ruimte in beslag.

Weer beneden vroeg Rita: 'Is Paula niet thuis op het moment?'

Ik glimlachte. 'Jawel hoor, ik denk dat ze in de tuin zit.'

Benieuwd naar haar reactie volgde ik Rita naar de schuifpui die een beetje open stond. Toen ze haar dochter spiernaakt in een strandstoel zag liggen, was ze zichtbaar aangedaan. Aan Paula zag je niet zoveel, maar ik kende haar ondertussen meer dan genoeg om in haar kleine, bijna terloopse bewegingen een veelheid aan emoties te kunnen herkennen. Zo zag ik dat Paula, ondanks dat ze drommels goed moest weten dat Rita langs kwam, vreselijk schrok bij de plotselinge aanblik van haar moeder. Haar tepels stonden meteen stijf overeind en in een reflex had ze haar kruis bedekt. Bijna onmerkbaar schudde ik mijn hoofd en met een mengsel van opwinding en afgrijzen op haar gezicht deed ze of ze zich ontspande en gaf haar kaalgeschoren kutje prijs aan de ogen van haar moeder. Was ik de enige die het een beetje zag glinsteren in die goddelijke, jonge spleet?

Rita ademde scherp in, kreunde scherp: 'Oh, Paula!' en wendde zich toen half af van haar dochter. Met een klein stemmetje zei Paula: 'Dag mams.'

'Kun je je niet een beetje beheersen, lieverd? Je bent helemaal naakt. En je hebt je geschoren ook, zie ik.'

'Nou en? Doe niet zo hypocriet mama, alsof jij van onderen niet ook helemaal kaalgeschoren bent.' Dat was het moment voor Rita om een rode kop te krijgen. Ik spitste mijn oren, vooral ook omdat ik wel eens de dynamica van een moeder-dochtergesprek tussen Rita en Paula wilde ervaren. Paula was na mijn subtiele aanmoediging rustig met haar benen een beetje gespreid blijven liggen op de strandstoel. Ze vervolgde onverbiddelijk: 'Trouwens, ik heb me niet zelf geschoren. En voordat je daar weer commentaar op hebt, ik weet dat jij je ook meestal door Tristan laat doen.'

Paula had die lome zomermiddag al twee glazen wijn op en ik voelde dat ze een beetje overmoedig aan het worden was.

Kortaf merkte Rita op: 'Laten we het liever eens over jou hebben. Is dit nu allemaal je eigen vrije wil?'

Een interessante en moeilijk te beantwoorden vraag, leek me. Paula loste het op door te zeggen: 'Dit is waar ik het meest intens van mijn leven van geniet. Iedere minuut hier leef ik intenser dan in alle achttien jaar hiervoor.' Rita moest diep zuchten. Ze leek me geen domme vrouw en ik vroeg me af of zij, net als ik, gemerkt had dat Paula op heel handige wijze haar vraag niet beantwoord had.

Dus als ik het goed begrijp ben jij hier om Rufus op iedere denkbare manier te... dienen?' Paula knikte blij.

'Uhuh!'

'En je doet werkelijk alles dat hij van je vraagt? Ongeacht hoe pervers het zou zijn, ongeacht of het pijn kan doen of verdriet kan brengen?'

'Uhuh. Echt alles, mams. Alles wat je maar bedenken kunt, hij mag het doen. Verdriet zal het nooit kunnen brengen, alleen maar vervulling, intens genot en bevrediging. Hij mag me neuken in mijn kont, mama, en in mijn mond, ik drink zijn sperma en zijn pis en ik kan bijna niet wachten op wat hij morgen voor me in petto heeft. Tot nu toe doen we iedere dag iets nieuws, het ene nog geiler dan het andere. Ik ben verslaafd aan zijn lul. Hij heeft een heel mooie, zoals jij trouwens ook heel goed weet. Denk maar niet dat ik je niet heb zien gluren, de afgelopen jaren.' Ik zat er langzamerhand wel een beetje opgelaten bij, temeer daar ik mijn erectie maar moeilijk kon verbergen.

Rita, wier opwinding ook alleen maar toe leek te nemen, werd een beetje rood, wendde zich tot mij en vroeg scherp: 'Is dat allemaal waar wat Paula beweert?'

'Ze overdrijft misschien een beetje. Maar globaal is dat wel waar, ja.'

'En zij doet alles wat jij zegt?'

'Inderdaad.' Rita schudde ongelovig haar hoofd. Maar weer zag ik dat onbestemde in haar ogen, iets van nieuwsgierigheid of lust? Hadden Paula en ik hier onverwachts een diep verborgen fantasie van haar moeder aangeboord?

Na een glaasje wijn ging Rita weer naar huis. Paula had geen krimp gegeven en had, naakt en met haar benen onveranderd een beetje uit elkaar, weggezakt hangend op een strandstoel, haar kale kutje prominent zichtbaar en zichtbaar opgewonden, haar moeder volwaardig partij gegeven. Ik was trots op haar. Dit waren twee vrouwen die volledig tegen elkaar opgewassen waren. Beiden hadden ze een soort hardheid getoond in hoe ze met de ontstane situatie omgingen. Ik had alles met grote belangstelling aanschouwd. Misschien was ik niet uit het goede hout gesneden om een natuurlijke dominator te zijn, maar een goede intrigant was ik wel en mijn pik ging half overeind staan als ik bedacht wat ik tezijnertijd met moeder en dochter tegelijk zou willen uithalen.

Een tijdje lang sleepte Paula dagelijks met haar spullen van het ene naar het andere huis. Dan ging ze met een lege koffer naar haar moeder, meestal binnendoor via de twee tuintjes, en kwam ze met een volle terug. Aanvankelijk bracht ze voornamelijk kleren over, maar later ook steeds meer boeken en andere spulletjes. Als haar moeder al twijfel had gehad of Paula het allemaal echt meende, dan trok die na een paar dagen wel weg. Op de grote meubelen en de knuffelpoppen na, was haar kamertje nu leeg. Paula ontbeet nog wel eens met haar moeder, maar verder was ze alleen maar in mijn gezelschap.