Het Verjaardagsgeschenk 13

Verhaal Info
Verdere verwikkelingen op een Franse camping.
4.9k woorden
4.23
5.7k
1
0

Deel 13 van de 15 delige serie

Bijgewerkt 10/28/2022
Gemaakt 12/28/2012
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

De bijna volle maan was over haar hoogste punt heen en daalde langzaam naar het westen. Haar bleke licht scheen over de punten en koepels van de tentjes op de camping in het Midden-Franse heuvelland. Het was niet koud, maar niettemin huiverde ik een beetje. De nachtwind blies koeltjes langs mijn natte lichaam en ik kreeg een beetje kippenvel. Ik was geheel naakt, de drie meisjes die om me heen dartelden droegen lichte zomerkleding. Voor het eerst sinds ik om tien uur de vorige avond totaal onverwachts door Christel, het Caribische schoolvriendinnetje van mijn eigen seksslaafje Paula opgeëist was als haar tijdelijk bezit, had ik iets dat niet leek op een tot het uiterste gespannen erectie. Gedurende de afgelopen tweehonderd minuten was het arme lichaamsdeel tot de limiet getest, eerst en vooral door Christel, die me bijna anderhalf uur had laten bungelen voordat ze me de kans had gegeven om eindelijk zelf klaar te komen, daarna door haar klasgenootje Melanie, een mooi, klein, stevig en vooral schuchter meisje, dat ik op verzoek van haar twee vriendinnen grondig had doorgeneukt staande in een ijskoud bergmeertje.

Nu liep het tegen tweeën en eerlijk gezegd hoopte ik op een beetje nachtrust. Die hoop bleek ijdel. Christel was nog lang niet klaar met me.

Op dit uur was het grootste deel van de camping in diepe rust. Hier en daar hoorde je nog fluisterend gepraat, zag je nog een enkele lantaarn waar een laatste flesje landwijn werd leeggemaakt, klonken nog wat gedempte gitaarakkoorden of een enkel melancholiek harmonicamelodietje. Dat ik naakt over de camping struinde had al niets nieuws meer voor mij, daar was ik onder leiding van Christel al de hele avond mee bezig geweest. Toch bleef het me opwinden en ik leefde al een paar uur op een dieet van rode wijn en adrenaline.

De grote, karamelbruine meid had me opgeëist op grond van een voucher die ik ooit opgesteld en ondertekend had, waarmee ik mezelf beschikbaar stelde aan houder dezes om alles te doen wat zij me zou opdragen.

Nu zult u denken: wel ja, een zelfgemaakte voucher, so what? Je kunt toch gewoon koppig weigeren? Niemand kan je wat doen. Onsportief? Laf zelfs? Dat moet dan maar. En u zou natuurlijk groot gelijk hebben, maar de waarheid is dat ikzelf de ontwikkelingen veel te interessant vond om zelfs maar te overwegen om dwars te liggen. Ik was angstig benieuwd naar wat Christel verder nog voor spannends zou verzinnen en hoe vaak nog ik mijn momenteel half slapende geslacht tot vernieuwde activiteit zou moeten opwekken. Ik werd meer door prettige opwinding geleid dan door angst.

Ik begon een exhibitionistisch trekje in mezelf te bespeuren dat er vermoedelijk altijd wel gezeten had, maar waar ik nooit serieus werk van gemaakt had. Erg veel verder dan een beetje rond paraderen en onschuldig gluren en begluurd worden op het naaktstrand, of een enkel keertje wat spannende seks in bos of duin, was het bij mij tot dan toe niet gegaan. Onder leiding van de meisjes en hun tegoedbonnen, eerst Paula en nu Christel, was ik allerlei grenzen aan het overschrijden en voorlopig genoot ik er intens van.

Het was ook een aantrekkelijk trio. Paula, mijn bezit, was een grote blondine met een perfect gevormd lichaam dat ze jarenlang in topvorm gehouden had met het specifieke doel om het mij op haar achttiende verjaardag cadeau te doen. Als ik niet meer de beschikking zou hebben over haar volmaakte tepels en perfect geurende, door mij kaalgeschoren kutje, zou het leven voor mij geen enkele zin meer hebben. Aan haar middelbare schooltijd had ze twee hartsvriendinnen overgehouden, die ze allebei één van mijn ondertekende vouchers geschonken had. De brutale Christel was even lang als Paula en haar middelgrote borsten werden bekroond met heerlijke, kleine, donkerbruine, bijna zwarte tepels die, sinds zij ze aan mij onthuld had, in een permanente staat van opwinding verkeerden. Ze schoor haar schaamhaar tot een brede band die haar verrassend lieve, tropische kutje volledig vrijliet.

In tegenstelling tot haar vriendinnen deed kleine Melanie bijna niets aan haar uiterlijk. Ze gebruikte nauwelijks make-up, liet haar zwarte haar gewoon hangen, had, wist ik sinds zeer kort, grote, blanke borsten met grote roze tepels en grote roze tepelvelden en een kruis dat getooid was met een grote dot gitzwart haar. Het was me duidelijk geworden dat ze een beetje geremd meisje was dat echter, mits voldoende daartoe aangezet, al even seksueel en pervers kon zijn als haar twee vriendinnen. Als ik haar zou kunnen helpen haar schuchterheid te overwinnen en haar zelfbeeld iets naar boven bij te stellen, zou ik dat zeker niet nalaten, want ze was in potentie een heel mooi kind met een geil bekje, dat me een beetje aan de IJslandse zangeres Björk deed denken.

Onderwijl vormden we een wel heel bizarre groep: een naakte, middelbare man van in de veertig met een gladgeschoren pik, omringd door drie geklede meiden van achttien. Ik had het allemaal twee weken tevoren al eens meegemaakt, toen Paula volgens eenzelfde contract mij een halve dag had opgeëist, maar het bleef een heel bijzondere ervaring.

Christel was de CEO van deze nacht en leidde ons langzaam en via omwegen terug naar de drie tenten van de meisjes. Daar aangekomen moest ik op het kleed zitten dat ze tussen hun drie tentopeningen hadden neergevleid. Paula maakte een foto van mij, in mijn eentje in de nacht. Toen gingen Melanie aan de ene, Christel aan de andere kant naast me zitten en begonnen een beetje nonchalant met mijn pik en ballen te spelen, waar Paula weer een paar foto's van schoot. Vooral Melanie had die nacht een metamorfose ondergaan. Een kind met ongekende dieptes. Na haar aanvankelijke schuchterheid was ze nu bijna obsessief met mijn pik bezig en nu en dan moest Christel haar hand wegslaan om haar eigen bezit ook even te kunnen bepotelen.

'Wat zullen we nu eens doen met Meester Rufus?' vroeg Christel. 'Zit er nog leven in dit gevalletje?' Ze begon me serieus af te trekken en al gauw stonden alle twintig centimeter van mijn penis weer trots omhoog. 'Hm,' kreunde de koffiekleurige schoonheid sensueel, 'zo te zien gaat dat wel lukken.'

'Hij is toch nog maar twee keer klaargekomen, vandaag?' vroeg Paula.

Christel knikte sceptisch. 'Tenzij hij eerder al in zijn tent heeft liggen rukken, natuurlijk.' Ze greep me met haar andere hand bij mijn ballen en vroeg: 'Is dat zo, Meester Ruuf? Heb je al liggen rukken, vandaag?'

Naar waarheid kon ik ontkennen. De werkelijkheid was dat, sinds ik drie dagen eerder in Nederland afscheid genomen had van Paula, ik helemaal niet meer aan mijn pik gezeten had. Dave, Boris en ik waren naar deze camping gereden met het specifieke doel om nog één keer, net als vroeger, meiden te versieren en dat ga je dan niet bederven door de hele dag te gaan liggen rukken. Ik denk dat Paula me ondertussen goed genoeg kende om dit alles te vermoeden. Ze knipoogde naar me en nipte koket van haar bekertje wijn.

Plotseling had Christel een besluit genomen. Ze voelde op de tast in haar tentje achter zich, kwam tevoorschijn met een paar sjaaltjes en begon me te blinddoeken. Daarna trok ze me met lichte aandrang aan mijn ballen overeind en ik kon niet anders dan rechtop gaan staan. Klik gingen mijn polsen achter mijn rug in de ketenen.

'Geef ons een half uurtje,' zei Christel tegen haar vriendinnen, 'kom ons dan achterna. We gaan naar...' ik kon het gefluister niet verstaan. Het erop volgend gegiechel wel. 'Hup!' en daar werd ik, blind, aan mijn lul meegetrokken door een heuvelachtig campingterrein. Waarschuwingen als 'pas op, kuil', of 'even voorzichtig hier, een boomstronk' waren niet van de lucht.

Hoewel ik totaal niets kon zien, had ik toch wel een redelijk goed idee waar we liepen. Allengs werd de grond onder mijn blote voeten vlakker en ik was er redelijk zeker van dat we weer dwars door het midden van het terrein aan het lopen waren.

'Ga hier maar even zitten,' klonk het. Op de tast ontdekte ik een plastic tuinstoeltje achter me en ik liet me zakken. 'Enig idee waar we nu zijn?'

'Op het terras van de kampwinkel?' Christel barstte in schaterlachen uit. 'Jij mag nooit meer raden.' Ik hoorde het nijdige, muskietachtige gezoem van een fototoestel en door de dunne stof van de sjaaltjes heen zag ik vaag een kortstondig flitslichtschijnsel.

'Kom, we gaan weer verder.'

En zo liepen we weer een minuut, toen ik Christel in het Frans hoorde zeggen: 'Hij doet niets hoor. Is het geen mooie man?' Een onbekende vrouwenstem antwoordde, ook in het Frans: 'Zeker wel. Echt een stuk. Goed in de spieren.' Ik kromp ineen, mijn hart bonsde in mijn keel. Christel had mijn pik even losgelaten en mijn erectie wees me obsceen de weg. Een mannenstem viel haar bij: 'Lekker groot geschapen ook. Is hij van jou?'

'Vannacht wel,' antwoordde Christel blij. 'Ik laat hem even uit voordat ik me weer aan hem ga vergrijpen.'

'Nou, smaak heb je,' antwoordde de vrouw. Als je klaar bent met hem, mag ik hem dan lenen?' Gespeeld verontwaardigd blies de onbekende man: 'Sylvie, gedraag je!'

'We moeten verder. Ik zie jullie nog wel.' En daar trok Christel me weer verder aan mijn taas. Ik was wel iets gewend, maar deze ervaring sloeg alweer haast alles wat ik ooit meegemaakt had. Morgen zou ik deze mensen tegen kunnen komen en zij zouden wel, maar ik zou niet weten wie we waren.

Het was griezelig, zeker, maar ook op een verwarrende manier heel opwindend, om zo als een naakte, weerloze slaaf geblinddoekt door onbekend gebied te worden voortgetrokken. Aan mijn penis nog wel!

Plotseling trok Christel me iets dichter naar haar toe. 'Draai je eens om,' zei ze. 'Geef me je polsen.'

Weifelend strekte ik mijn armen achter me uit. Haar vingers grepen mijn handen en trok ze naar beneden en naar haar lichaam toe, totdat ik een vochtige warmte voelde, met erboven een pluk stug haar. Met mijn vinger gleed ik langs de schaamlippen van het meisje. 'Ik word zo geil van dit alles dat ik mijn broekje erbij heb uitgetrokken.' Het verbaasde me eerlijk gezegd dat ze het na de zwempartij überhaupt weer had aangetrokken. Nog een keer veegde ik langzaam en lui langs haar vette schaamlippen, omkringelde het erwtje van haar kittelaar en vervolgens stak ik mijn vingers diep in haar kletsnatte kut. Och kon ik ze maar in mijn mond steken om haar nog eens goed te proeven.

'Je smaakt heerlijk, wist je dat? We moeten snel eens uit jouw kut ontbijten,' mompelde ik cryptisch. Cryptisch, ten minste, als je mijn favoriete culinaire geheimen niet kent. Christel begreep waarschijnlijk wel wat ik bedoelde. Misschien had Paula bij haar vriendinnen uit de school geklapt over gekookte eieren, Brosrepen en preitjes bereid "au bain vaginale". Nerveus trok ze een paar keer mijn voorhuid zo ver terug als maar kon. Ik was allang weer helemaal stijf, al sinds we door het Franse stel aangesproken werden.

Ik begreep ondertussen wel dat Christel me naar mijn eigen tent aan het terugbrengen was. Ik hoopte dat die nog verlaten zou zijn en dat mijn vrienden elders bezig waren met hun sproetenmeisjes uit Cork. Het mocht niet zo zijn. Al vanaf een afstandje hoorde ik tot mijn schrik het geaffecteerde Eton-Engels van Boris, het slechte, slordige, Amsterdamse Engels van Dave en de onmiskenbaar Ierse tongval van ten minste één vrouwspersoon. 'Laten we teruggaan,' fluisterde ik tegen Christel, 'de jongens waren uitgegaan met drie Ierse meiden en ze zijn blijkbaar aan het scoren. We kunnen ze beter met rust laten' Even kneep Christel in mijn ballen, kriebelde toen op het plekje tussen mijn zak en gat en fluisterde terug: 'Laten we verder gaan.' Ze duwde me met zachte, maar doelbewuste hand naar voren en ik moest wel volgen. Bijna struikelde ik over een verdwaald schepje.

'Heus, ik denk echt dat we beter kunnen wachten tot later,' probeerde ik weer. In de duisternis van mijn blinddoek voelde ik me zo ongelofelijk kwetsbaar. Christel hield voet bij stuk. 'In het contract staat duidelijk: twaalf aaneengesloten uren, niet?' Ik gromde iets.

'En breng ik je gezondheid in gevaar door je naar je tent terug te brengen?' Weer bromde ik iets vaags.

'Nee, dat dacht ik ook. Laten we dus verder gaan.' Christel gaf me twee stevige en pijnlijke tikken op mijn kloten en ik had werkelijk geen andere keus dan haar slaafs te gehoorzamen. Onder mijn blinddoek sloot ik mijn ogen, als om de wereld nog eens extra buiten te sluiten. Plotseling hoorde ik een Ierse kreet van afschuw. Daarna Dave's uit duizenden te herkennen stem: 'Wat de fak?!'

Zwakjes zei ik: 'Dag jongens.' Christel trok van de spanning weer een paar keer mijn voorhuid af, terwijl ik onderwijl duizend doden stierf. Boris was hoorbaar bezorgd over de geestelijke gesteldheid van zijn Ierse vriendin en praatte dwingend op haar in. Hij gebruikte woorden als "studentengrap" en 'weddenschap", maar de Ierse bleek niet te vermurwen en verdween met luidruchtig geuite verontwaardiging van het toneel.

'Nou Ruuf,' zei Dave met snijdend sarcasme. 'dat heb je goed gedaan. Hadden we er met veel moeite eindelijk één op het droge weten te krijgen, jaag jij haar weer weg met die obscene pik van je. Mooi werk jongen.'

Pas toen leek hij de schoonheid te zien die mij in deze situatie gebracht had. Een moment twijfelde zijn stem, toen ging hij verder: 'En wie mag dit zijn?'

Nog voordat mijn begeleidster iets kon zeggen, antwoordde ik snel: 'Dit is Christel en ze wil dolgraag door jullie geneukt worden.' Het meisje inhaleerde fel en nerveus. Ik hoorde haar een kreetje van spanning slaken en grinnikte van binnen. Ja, juffrouw, het is nu geen tijd meer voor subtiliteiten!

'En straks komen er nog een paar die ook allebei een grondige doorsmeerbeurt nodig hebben,' vervolgde ik. 'Eén ervan ken je al.' Christel bleef stil, dus ging ik verder: 'Tot mijn niet geringe verbijstering blijkt Paula ons met twee van haar vriendinnen achterna te zijn gereden. Ze hebben ook hun tentjes opgezet hier. Geloof me, jongens, ik had veel liever gezien dat ze ergens naar Oostenrijk waren gegaan om zich door een paar zwaargeschapen Tirolers te laten bespringen, maar nee hoor.'

'Of all the gin joints in all the towns in all the world, she walks into mine.' citeerde Boris de beroemde woorden van Humphrey Bogart uit de film Casablanca. Christel toonde haar ongehoorde klasse voor een meisje van achttien en riposteerde: 'I think this is the beginning of a beautiful friendship'.

Al met al vond ik haar veel te brutaal worden en daar stak ik met duivels genoegen een stokje voor. 'Ze draagt al een tijdje geen broekje meer en is drijfnat,' legde ik uit. AUWAUWAUW, daar kneep Christel bijna mijn ballen af.

'Waarom is Rufus geboeid en geblinddoekt?' vroeg Boris. 'En waarom is zijn lul kaalgeschoren?' voegde Davy toe. Christel giechelde. 'Ach, dat is allemaal een studentengrap. Een weddenschap.'

Oei! Ze zat Boris in de zeik te nemen met zijn eigen woorden. Ik wist dat hij daar helemaal niet van hield. Een beetje bozig zei hij dat ook: 'Ik vind dit allemaal niet oké, weet je? We hadden duidelijk afgesproken dat Paula niet mee zou gaan. De reis zou iets van ons drieën zijn, net als vroeger. Wij tegen de wereld, weet je nog? Ik denk dat jij en je grietje iets bekokstoofd hebben.'

Het lag voor op mijn tong om 'Nou en?' te antwoorden, en 'Jij ligt hier lekker allerlei Ierse grieten te versieren dus is die zogenaamde relatie van jou ook niet zo veel waard,' maar in plaats daarvan legde ik uit: 'Ik heb ooit in een vlaag van krankzinnigheid een paar vouchers ondertekend waarmee ik mezelf beschikbaar stelde voor de nieuwsgierigheid van de meisjes...'.

Dave barstte in lachen uit: 'En het eerste wat ze met je deden was je lul kaalscheren! I like that!' Een beetje schaapachtig lacht ik mee. Boris was nog niet tevredengesteld. 'Oké Rufus, we begrijpen dat je een zieke shithead bent. Maar waarom laat je ze hier komen, dat is tegen onze afspraak.'

Dit was het sein voor Christel om in te springen. Ze verklaarde bezwerend: 'Nee heus, wat Rufus zei is helemaal waar. Hij wist van niets. Al voordat jullie drie vertrokken waren had Paula voorgesteld om jullie naar deze camping te volgen. Dat zou een goede grap zijn. In Rufus zijn eigen auto, nota bene, en van zijn eigen geld. Als hij ervan geweten had, zou Rufus het nooit hebben toegestaan ooooh!!!' Een sonore zucht van erotisch genot weerklonk. Een goedkeurend gebrom beantwoordde haar gekreun: blijkbaar had Dave een en ander niet meer afgewacht en controleerde hij nu of Christel inderdaad geen slipje aanhad. 'Het klopt hoor,' klonk zijn nerveuze stem gesmoord. 'helemaal bloot onder de rok.' Christel begon te spinnen en ging enigszins hortend verder: 'Rufus zou het nooit goedgevonden hebben, maar Paula is zo verknocht aan haar meester ze dat het vooruitzicht van tien of twaalf dagen zonder hem niet kon accepteren.' Weer zweeg ze even en dan zoemde ze met haar geile, exotische alt: 'Lekker doe je dat!'

Ik kreeg de indruk dat de nacht niet langer meer alleen om mij draaide.

Onderwijl bleef haar hand mijn erectie in stand houden, zonder dat ik al te dicht bij een orgasme kwam. Dat had ik allemaal eerder die avond al een keer meegemaakt en ik hoopte dat Christel me deze keer niet zo lang zou laten bungelen.

Boris' stem klonk nog steeds een beetje verontwaardigd: 'Luister Dave, wat jij doet moet jij weten, maar op die manier komt er van onze oorspronkelijke bedoeling, wij met z'n drieën, helemaal niets terecht.'

'Wij zijn ook met z'n drieën,' merkte Christel suggestief op. 'Ohhh. Dieper, ja. Ooh!' en ze kneep mijn pik haast tot moes. Ik besloot een duit in het zakje te doen. 'Christel wil ook door jóu geneukt worden, hoor Borisje!'

De Caribische schoonheid giechelde en zei: 'Graag zelfs. En mijn vriendinnen ook! Zo'n mooie vent.' Het scheen me toe dat zij langzaam maar zeker geheel door het dolle heen geraakt was en nu overmoedig ieder remming van zich afwierp. Ik vulde haar weer aan: 'Je wilde zo graag scoren? Nou, je hebt gescoord. Geniet er nu maar van.'

Vanuit een tent verderop in het duister weerklonk een boos verzoek om stilte. Langzamerhand begon ik met mijn geblinddoekte geestesoog de contouren te zien van de totale chaos die ik met al mijn manipulaties veroorzaakt had. Ik voelde me de tovenaarsleerling die de controle geheel aan het verliezen was.

Op dat moment doken twee fluisterende giechelstemmen op aan mijn zijde en stelde Christel haar vriendinnen voor. 'Paula kennen jullie al, geloof ik, en dit hier is Melanie.' Ik voelde meteen een viertal handen over mijn buik, heupen en billen gaan. Paula liefkoosde me zoals alleen zij dat kon, met een scherpe nagel langs mijn ruggengraat, waarvan ik steevast sidderingen kreeg van pure, onversneden seks. Tegelijk greep een gulzige, maar onsubtiele hand me bij mijn pik. Dat moest Melanie zijn, die deze nacht al haar schuchterheid van zich had afgeworpen.

De jongens mompelden een paar beleefdheden. Een tijdlang klonk er niets anders dan gegniffel, gebrom en een enkele zucht. Blijkbaar had Boris besloten zijn mokken en broeden te staken want ineens klonk daar zijn stem bedachtzaam maar sluw: 'Moet je horen, ik heb eens zitten nadenken, hè?'

Een huivering ging door me heen. Ik kende Boris goed genoeg om te weten dat dit bepaalde toontje van hem een belofte van boosaardigheid bevatte. Ik heb al eens opgemerkt dat van ons drieën, de practical joker Boris verreweg de schranderste is, en bovendien de geremdste, daardoor waarschijnlijk ook de gevaarlijkste. Je hoorde bijna de tandraderen in zijn hersenpan ronddraaien. Hij ging verder: 'Voor een goed begrip van de situatie: Rufus is contractueel verplicht om alles te doen wat Christel zegt, check?'

'Check,' zoemde Christel.

'Maar Rufus heeft tegelijkertijd de absolute macht over Paula, check?'

'Check,' riep Paula blij. Het drong zo te horen nog niet tot de anderen door, maar ik doorzag meteen waar Boris op doelde! En wis en waarachtig, hij ging door: 'Paula heeft zich verplicht om onvoorwaardelijk alles te doen wat haar Meester haar opdraagt. En daardoor dus, zolang Rufus bezit is van Christel, moet Paula ook alles doen wat Christel haar opdraagt. Check?'

12