Antharia Ch. 03

Hoofdstuk 10

Kyra volgde Taarra naar binnen. Taarra liep zonder om te kijken rechtstreeks naar haar slaapkamer. In de slaapkamer schoof Taarra een wand opzij en aan een paar roeden hingen al haar jurken, bijna allemaal even rood van kleur als haar haren. Ook al waren de meeste jurken simpel van model en stof, Kyra had nog nooit zoveel mooie jurken bij elkaar gezien en keek met grote ogen naar de kleren. Ze stak haar hand uit en toen ze merkte dat Taarra haar niet tegenhield, ging ze met haar handen alle jurken af en voelde aan alle verschillende soorten stoffen.

Taarra mocht dan een pittige tante zijn als het op vechten aankwam, ze was daarnaast ook een vrouw met smaak en Kyra kon niet kiezen welke jurk ze het mooiste vond.

"Weet je wat," onderbrak Taarra haar, "als ik nou gewoon een paar jurken uit de kast trek waarvan ik denk dat die je mooi zullen staan, dan kies jij er een of twee uit en de rest hangen we terug en die mag je een andere keer wel aan, goed? Wat we ook kunnen doen is over een paar dagen naar de dichtstbijzijnde grote stad gaan, daar een kleermaker opzoeken en speciaal voor jou een prachtige jurk laten maken, wat vind je daarvan?"

Kyra draaide zich met een ruk om toen ze Taarra's plannen hoorde.

"Echt waar? Ga jij een jurk voor me laten maken? Dat zou ik echt zo lief vinden..." Verder kwam ze niet, tranen rolden over haar wangen en Kyra slikte een paar keer moeizaam. Taarra zei niets en glimlachte.

"Dat is voor later, heb je al iets gezien wat je mooi vindt?" Kyra wees een paar jurken aan en Taarra trok ze uit de kast en legde ze op haar bed. Één voor één trok Kyra de jurken aan en bekeek zichzelf in de grote spiegel die tegen een muur stond. Taarra gaf commentaar en na een hoop passen, ronddraaien en jezelf bekijken in de spiegel had Kyra twee jurken uitgekozen.

"Die zijn nu voor jou, dat je er maar blij mee mag wezen."

Kyra vloog Taarra om haar hals en bedankte haar honderdmaal. Taarra streelde haar hoofd en zei niets.

"Goed, nu je bent aangekleed is het tijd voor een hapje eten. Ben je niet uitgehongerd? Zo zie je er wel uit."

"Eten!" was Kyra's antwoord. Taarra schoot in de lach en nam haar mee naar de keuken. Vanuit de diverse kasten pakte ze brood, vlees, kaas, boter en zelfgemaakte jam en honing en zette alles voor Kyra's neus. Die viel gelijk aan en propte een half brood met boter en beleg achter haar kiezen.

Zelf nam ze één snee brood met een likje honing en keek naar haar nieuwe vriendin terwijl die haar eten naar binnen zat te proppen, totdat ze niets meer kon eten.

Na het eten was het tijd voor nachtrust, de volgende dag moest er veel werk worden verzet en nog veel meer worden geregeld. Omdat Taarra maar één bed had, moest Kyra bij haar in bed slapen. Zonder gene trok Kyra haar jurk uit en voordat Taarra er iets van had kunnen zeggen dook ze naakt in Taarra's bed en viel gelijk als een blok in slaap. Taarra trok een wenkbrauw op, kleedde zich ook uit en ging onder de dekens liggen. Ze draaide zich op haar zij en voelde hoe Kyra tegen haar aan ging liggen en haar armen om haar heen sloeg en zo bleef liggen. Met een brede glimlach viel Taarra in slaap.

Hoofdstuk 11

Nog voordat de zon op was gekomen, de haan kraaide en de vogels in de bomen zongen was Taarra al opgestaan. Ze had zich gewassen in het riviertje achter haar huis en was bezig een ketel water te verwarmen voor een kop thee die haar energie zouden geven die ze die dag goed zou kunnen gebruiken.

Nadat ze had ontbeten ging ze Kyra wekken. Ze kwam maar met moeite uit bed en Taarra moest haar uit haar eigen bed nota bene slepen en in de rivier duwen om haar een beetje wakker te krijgen. Nadat Kyra zich gewassen en aangekleed had vertelde ze Taarra dat ze nog nooit zo lekker had geslapen.

Kyra stortte zich op het ontbijt, terwijl Taarra een kop thee dronk, gezet van kruiden van overzee, de thee zelf, en kruiden uit het bos rondom haar huis.

De twee vrouwen waren klaar om te vertrekken. Taarra zadelde Schaduwrijder en met Kyra voorop reed ze richting de open plek in het bos, waar iedereen die zich had aangemeld de vorige dag moest verzamelen.

"Kyra moet ook maar een eigen paard krijgen en er op leren rijden," dacht Taarra bij zichzelf.

Op de open plek was het nog vrij rustig en Taarra had nog genoeg tijd om zich enigszins voor te bereiden op de omvangrijke organisatie van dit deel van het nieuwe leger.

Samen met een paar vrijwilligers stelde ze lijsten op van alle namen van degenen die zich hadden aangemeld, met kolommen voor plus- en minpunten en wapens waarmee ze overweg zouden kunnen.

Niet iedereen had zin om voor dag en dauw op te staan, dus pas tegen het middaguur kon Taarra echt beginnen met het uitvoeren van haar plannen.

Sommigen hadden zelf al wapens meegenomen. Zij werden apart gezet, eerst moest Taarra uitzoeken wie met welk wapen kon vechten. Ze had een paar houten oefenwapens meegenomen en liet iedereen een voor een aantreden. Taarra had alleen haar blote handen als wapens, terwijl ze alle dorpelingen haar liet aanvallen met verschillende wapens. De dorpelingen die al met een wapen konden omgaan moesten hetzelfde doen, maar dan met een houten versie van het wapen waarmee zij konden vechten.

Nadat iedereen een slag- of stootwapen had geprobeerd, was het tijd om te kijken wie er met pijl en boog overweg kon. Voor dit doeleinde had Taarra een aantal bogen en pijlen laten aanrukken. Een paar houten schijven dienden als doel en iedereen mocht het proberen.

Na een paar uur had Taarra met haar groep van vrijwilligers en met behulp van Kyra, die geen wapen had aangeraakt die middag maar alleen had rondgelopen om iedereen te beoordelen, lijsten opgesteld van ieders kunnen. Deze lijsten gingen naar de hoofdstad, zodat Taarra snel alle benodigde wapens zou krijgen.

Hierna was het tijd voor pantsers. Dit was iets gecompliceerder: een pantser moet op maat gemaakt worden. Gelukkig had Taarra ook daar iets op gevonden: ze had een paar mallen laten maken van verschillende onderdelen van pantsers en iedereen moest die passen. Er waren drie standaardmaten en wonder boven wonder was er niemand die serieuze problemen had; met wat kleine aanpassingen zou iedereen van een panters zijn voorzien. Ook deze lijst ging richting de hoofdstad, met de mallen erbij om de smeden te helpen.

Na een lange en vermoeiende middag was alles geregeld. Taarra gaf de vrijwilligers al haar houten wapens mee en gaf haar vrijwilligers, zij die al een wapen bezaten en wisten hoe ermee om te gaan, de opdracht iedereen zo goed en kwaad als maar ging een eerste training te geven in het gebruik van de wapens. Als de echte wapens waren geleverd zouden de echte trainingen beginnen, als het goed was een week later.

Hoofdstuk 12

Kyra had de hele middag geen wapen aangeraakt en ook geen enkel stuk pantser gepast, maar toch stond ook haar naam op de lijsten: zij zou privé-training van Taarra krijgen. Ergens had Taarra nog wel een oud zwaard en pantser liggen dat Kyra zou kunnen gebruiken.

Bijgevoegd bij de lijsten zat ook een brief voor de Grootmeester van het Gilde van Tovenaars, met het verzoek om Kyra over een maand te laten beginnen met een opleiding in het college van Magie.

Nadat alles geregeld en verzonden was, ging iedereen zijns weegs. Taarra haalde Schaduwrijder en hielp Kyra in het zadel. Na de reis ging Taarra haar huis in en zocht haar oude spullen bij elkaar. Ook al waren ze nog in uitstekende staat, Taarra had betere spullen kunnen bemachtigen en zodoende was haar oude pantser overbodig. Het andere zwaard hield ze als reserve en kwam nu uitstekend van pas.

Omdat het bijna donker werd kon Taarra niet gelijk beginnen met Kyra's training, maar liet haar wel het pantser passen. Kyra moest haar jurk uittrekken en Taarra gaf haar een broek, tuniek en nog een kledingstuk dat Kyra niet herkende. Dat laatste was de door Taarra zelf ontworpen bustehouder, speciaal ontwikkeld om de borsten ook tijdens zware activiteiten zoals trainen en vechten, op hun plaats te houden. Taarra hielp Kyra met het omdoen van de wat wij sportbeha zouden noemen en gaf haar daarna alle onderdelen van haar oude pantser en hielp haar ook met het aantrekken daarvan.

Omdat Kyra even lang maar een stuk dunner was dan Taarra, paste het pantser iets te goed: aan alle kanten had ze nog wat ruimte over.

"Geen zorgen," zei Taarra toen Kyra daar een opmerking over maakte, "dat komt wel goed als je goed blijft eten. Met die eetlust van jou gaat dat helemaal goed komen, in jouw geval is het niet zo erg als je aankomt, des te meer kun je omzetten in spiermassa."

Kyra probeerde een paar stappen te zetten en waggelde vooruit en had moeite om zelfs maar te blijven staan vanwege het gewicht van de stukken staal die om haar lichaam hingen. Taarra grinnikte en zei dat ze nog hard zou moeten trainen voordat ze zelfs maar haar zwaard zou kunnen optillen en ermee zou kunnen zwaaien zonder om te vallen. Kyra vond het niet grappig en zei dat het pantser haar alleen maar in de weg zat.

"Als je er echt zoveel moeite mee hebt over een tijdje, zal ik je lichter leren pantser geven in plaats van staal, mocht je echt niet met zware bepantsering overweg kunnen. In de tussentijd moet je maar hieraan wennen."

Nadat Kyra het pantser had gepast en weer had uitgetrokken gaf Taarra haar het reservezwaard. Kyra hield het vast, keek ernaar en probeerde of ze er iets mee kon. Taarra deed uit voorzorg een stap achteruit en pakte haar eigen zwaard, mocht Kyra uitschieten of een andere onvoorzichtige beweging maken. Er gebeurde niets en het leek erop alsof Kyra wel eens heel goed met een zwaard zou kunnen leren vechten.

"Zo te zien lijkt het erop alsof zwaarden jouw wapens zijn, vind je ook niet?"

"Helemaal mee eens, dit voelt goed aan," was Kyra's antwoord.

"Mooi. Als ik een Ork was en jou zou tegenkomen op het slagveld over een paar weken zou ik me omdraaien en twee keer zo hard de andere kant oplopen zodra ik er achter zou komen dat je ook magie kon gebruiken, naast zwaarden."

Kyra lachte en keek Taarra met grote ogen aan.

"Ik kan nog helemaal niets, niet met een zwaard en niet met magie, en jij denkt dat ik sterker zal worden dan een Ork? Ik zou je graag geloven, maar voorlopig praat je onzin."

"Ik durf zelfs zo ver te gaan dat ik voorspel dat jij wel eens de grote held van de oorlog zou kunnen worden, let op mijn woorden."

Kyra was zo verbaasd dat ze niets meer kon zeggen. Taarra draaide zich om en ging slapen. Niet veel later voelde ze Kyra's lichaam tegen het hare.

"Nogmaals dank je wel voor alles wat je voor me hebt gegeven. Ik weet niet wat ik zonder jou zou hebben gedaan."

"Het is al goed, ga nu maar slapen, morgen is er weer een dag, dan gaan we beginnen met je eerste training" stelde Taarra haar gerust.

"Echt waar? Ik kan niet wachten."

"Ga maar gauw slapen, des te eerder is het weer ochtend."

Al gauw vielen ze in slaap.