Buitenrit

Toen het serieus met Hannie begon te worden, was ze niet alleen daardoor nerveus, maar ook omdat de zus net boven haar op het punt stond te bevallen. Daardoor heb ik sindsien een bijzondere herinnering aan mijn nichtje die een dag nadat het aan raakte geboren werd.

Die band werd versterkt door haar geboortefeest omdat ik die dag met mijn aanstaande schoonfamilie kennismaakte. Ik weet niet waar Hannie's zussen meer opgewonden over waren: dat er een baby geboren was, of dat ze iemand had.

Hoe dan ook: we zagen Marly, mijn nichtje, opgroeien. Vaak kwamen we bij haar ouders en zij kwam vaak bij Hannie en, vanaf het moment dat we samenwoonden, bij ons over de vloer. We pasten op haar maar we ondernamen ook uitstapjes naar dierentuinen en zo. Toen ze de leeftijd daar voor had, ging ze mee naar bos of strand, en later naar de sauna - mijn vrouws kant was niet preuts op het ruim denkende af. Mijn nichtje was als een dochter, hoewel ze dat dus niet was.

In de loop van de jaren ontwikkelde zich een speciale band tussen mijn favoriete nichtje en mij. Ze werd speelkameraadje en later grote zus van onze kinderen, en met mij kwamen vriendjes en seks ter sprake terwijl dat toch een onderwerp was dat gewoonlijk met vriendinnen en moeders besproken werd.

Voor de succesvolle afronding van haar opleiding kreeg ze een paard, Equinox, dat ze ons graag wilde laten zien. Mijn vrouw en kinderen hadden niets met die dieren, zodat alleen ik in de manege verscheen voor een rondleiding en een buitenrit.

Ik droeg een spijkerbroek, dat kon volgens Marly wel voor een keer, en een polo. Zij had geregeld dat ik uitrusting kon lenen: helm, body protector, en een soort dagobertduck overschoenen. Verder wachtte Cleopatra een leenpaard, op me.

Nadat ik passende spullen had uitgezocht, en ze me had laten zien hoe ze verzorgt en opzadelt, waren we na een korte bijspijkercursus voor mij - ik had in mijn jonge jaren gereden - klaar voor de bosrit die op het programma stond.

Het was warm en de kleding maakte het er niet beter op. Ondertussen genoot ik van de elegante verschijning vlak bij me die in alle opzichten een paardendame was.

Zo hoorde ik niet naar haar te kijken en ik probeerde dat niet te doen. Echt niet, maar mijn ogen konden per ongeluk wel eens scheef gestaan hebben. Elke vorm van opwinding zou in mijn broek te zien geweest zijn. Ze was tenslotte mijn nichtje bij wie ik zulke gedachten niet hoorde te hebben. Maar het viel niet te ontkennen dat ze met haar strak gekamde haar en weinig verhullende ruiterkleding een lekker ding was. Ik herschikte mijn kruis.

Ze lachtte naar me, zo van 'oom ga je lekker?' Er hing altijd een spanning die er niet was bij andere nichtjes. Als ze geen familie zou zijn, zou het flirten zijn, en misschien was het dat ook gewoon wel en was de spanning een gezonde seksuele. Nooit hadden we het ver doorgezet, wetende dat het het spel van geven en nemen grenzen had.

"Klaar?" Ze raakte voordat ze haar rugzak schouderde mijn onderarm aan, zette haar helm op en pakte zweepjes.

Die voor mij was nam ik aan nadat ze me er speels me aangetikt had, en ik zei mijn rugzak om doend "ja, laten we gaan." Ik had aanmerkelijk meer moeite om in het zadel te komen - ze hielp door een kontje te geven - en het was aan haar te danken dat ik niet achterstevoren terecht kwam. Het paardrijgevoel was gelijk terug en ik zei dat met zoveel woorden. Ze grinnikte; volgens haar verleerde je het net als iets dat je eenmaal gedaan niet, en klom zelf op haar paard. Ik wou dat ik het was die ze tussen de benen had.

Ik volgde haar van het erf af, het pad op, en het bos in.

Zo af en toe werd er wat gezegd (eigenlijk ging het alleen over de omgeving: "het bos hier wordt woeste woud genoemd, we komen zo langs een boerderij die wilde willem heet") maar meestal reden we in stilte. Als het mogelijk was werd de pas even tot draf versneld. Ik was vergeten dat je het van paardrijden heet krijgt en ik zweette dan ook onder mijn body protector.

Na een klein uurtje wees ze op wat ze het oorlogsschip noemde, een groepje bomen op een heuveltje, en zei dat wie er als laatste was, straks ook de stal van de ander moest uitmesten. En weg was ze; ik had geen schijn van kans en bracht Cleo niet eens in galop.

Toen ik aankwam was ze afgestegen, stond haar paard aan een boom, en had ze de rugzak afgedaan. Ze verwelkomde me met "daar is spuit elf" of zo iets en schonk uit haar waterfles in een bekertje. Ze hielp me afstijgen en ik haalde vlak nadat ik mijn paard bij Equinox geparkeerd had mijn fles tevoorschijn. Ik was mijn beker vergeten, en vroeg of ik uit de hare mee mocht drinken. Dat mocht, als ik er regelmatig wat in deed. Terwijl we om de beurt wat uit het bekertje namen en er in deden, glimlachte ze ondeugend naar me. Ze zei dat ik als eerste aan had kunnen komen als ik beter mijn best had gedaan, en ik dat ik haar had laten winnen maar, tegen beter weten in, dat ik makkelijk had kunnen winnen. "Ja ja," antwoordde ze. Tijdens het eten keuvelden we leuk over van alles en nog wat. Zo weinig en oppervlakkig als er tijdens de rit gepraat was, zo veel meer en dieper nu. Ze zat met de knie tegen die van mij en raakte terloops onderarm en bovenbeen aan. Het voelde goed; net zo goed als....

Na opgestaan te zijn en een paar stappen gezet te hebben, verloor ze het evenwicht en landde ze hard op me. Maar goed dat we allebei een protector aan hadden maar er schoot desondanks een pijnscheut door mijn kruis. Er viel water uit de beker op me. Afgezien dat het zonde was, werden mijn polo en broek nat. Opkrabbelend vroeg ze of ze me bezeerd had. "Nee," loog ik, ze had met de hand een gevoelige plek geraakt, "jij?" Nog steeds pijn wegslikkend hoorde ik dat ze alleen geschrokken was. Ik vroeg wat er gebeurd was.

Ze zei dat ze in een kuil stapte nadat ze was opgestaan om iets uit haar rugzak te halen. "Je bent nat," merkte ze op.

"Hoe zou dat nu komen?" Daarna lachtten we schaapachtig.

"Ik zou het niet weten."

Ondertussen trok ze aan mijn natte polo, maar daar zat de protector overheen. "Moet die uit?" Nadat ze "ja" gezegd had, deed ik de helm en de protector af en de polo uit.

Omdat ik bezweet was, ik was niet alleen nat van het gemorste water, rilde ik ondanks dat het warm was. Druppeltjes parelden op de haartjes die mijn huid bedekten. Onbewust wreef ik er over.

"Dat wil ik al een tijdje doen," zei ze nadat ze het kledingstuk in de zon te drogen gelegd had. "Mag ik?" zeggend legde ze een hand op mijn harige borst. "Je bent net een beertje," zei ze met de donkere haartjes spelend en rondjes om een tepel draaiend. Ze kwam heel dichtbij met haar gezicht. Snoof. "Ik ruik man. Hmm." Ze draaide rondjes om de andere.

Ik legde een arm onder mijn hoofd, zodat ze onder mijn oksel kon. Na er gesnuffeld te hebben, ging ze verder met borsthaartjes spelen.

"Nu spelen we met vuur, Marly."

"Ja," zei ze de vinger omlaag over het streepje haar op mijn buik bewegend, "soms doe je dat."

"Soms?"

"Zoals nu."

Terwijl plezierpulsen door mijn lijf vlogen, herinnerde ik me dat ik een camera in mijn rugzak had. Toen ik die er uit had, stond ze topless in een sexy pose met haar zweepje in de hand. Ik zei dat ik van plan geweest was om natuurfoto's te maken, maar dat dit natuurlijk ook kon.

Tijdens het maken van opnamen van Marly, Equinox en die twee had ik voldoende afleiding om er niet aan te denken, maar op het eind toen ze naakt stond tintelde mijn jongeheer.

Ze nam de camera over en maakte fotos van mijn bobbel en van mij, en liet mij poses aannemen. Haar zeepje was een regiseerbaar accessoire; haar paard een niet regiseerbare. "Het lijkt er op of iemand ruimte nodig heeft," klonk toen ze de camera terug gaf. Ondeugend ging ze er met het zweepje overheen.

"Kun je helpen?" Gelijk had ik spijt want ze zou dat als grensoverschrijdend kunnen opvatten, maar ze zei "goed hoor" en begon mijn overschoenen los te maken. Vervolgens mijn schoenen en mijn spijkerbroek. Bedenk dat ze naakt was. "Zo goed, oom?" Voordat ik had kunnen antwoorden, trok ze aan mijn spijkerbroek. Ik wipte mijn achterste omhoog en de broek werd van m'n billen getokken. Mijn worst was al te zien in mijn onderbroek en een wijsvinger gleedt er langs. Het gevoel van een vinger, haar vinger er op deed me sidderen. Hij was al opgezwollen, maar de aanraking, ook al was die door de stof heen, gooide er een schepje boven op. Het ontging haar niet: "je bent echt door me opgewonden" zeggend trok ze de onderbroek richting mijn voeten. Ik wist niet wat ik moest zeggen toe hij vrij wipte. Ze was familie; dit kon niet maar het gebeurde. Ze was tweeëntwintig, dus werd ze geacht te overzien wat ze deed. Ik stopte met denken toen haar lippen zich om mijn staaf vouwden en de kop op haar tong kwam te liggen.

Het leek of ze uren bezig was toen mijn pik samen begon te trekken. Bewegingen van mijn ballen langs de staaf omhoog tot de kop, steeds heftiger en met kortere intervallen. Zij merkte het volgens mij ook op, want ze zette vingers aan de basis en verhoogde het tempo.

Met een explosie die in mijn ballen begon barste mijn eikel in een wolk zaad uiteen.

Ze hoestte, proestte en kokte want het was in haar mond gekomen, en was bezig het uit te spuwen en met water te weg te spoelen.

"Niet lekker?"

"Het is niet dat het vies is maar het was meer het onverwachte," zei ze toen ze opgehouden was met proesten. "Nu jij" zeggend ging ze ruggelings met de benen wijd op de grond liggen. Verleidelijk uitnodigend kijkend trok ze drie vingers als een ploeg door haar gleuf, en likte die demonstratief af. Mijn hemel, bij hoeveel zou ze dat gedaan hebben? Hoeveel zou ze er verleid hebben? Dat ging mij niet aan; wat telde was het nu en dat ze mij wenkte.

Toch wat gespannen kwam ik dichter bij. Ik zette niet meteen mijn tong op haar clit of likte haar gleuf, maar kuste de binnenkanten van haar mooie dijen. Ze giechelde. Zodra het toch zo ver was, kreunde ze diep. "Oh lekker oom, ja oh Aad, ôh ooh" en varianten klonken toen mijn tong om haar kietelaar cirkelde en er zo af en toe overheen ging.

Parallel aan mijn tong gingen m'n vingers aan het werk. Er was een beetje een lastige houding voor nodig, maar het lukte me om clit likken en poetsen elkaar af te laten wisselen. Aan haar gehum te horen bracht het haar in hoge sferen. Geleidelijk verhoogde ik het tempo. Zo af en toe maakte mijn tong of vingers een excursie door haar gleuf. Op een gegeven moment begon ze opnieuw zwaarder te ademen, te schoppen, en om zich heen te slaan. Ik moest haar benen in bedwang houden om niet geraakt te worden. Vervolgens verkrampte ze, uitte een lange luide kreun, en ontspande weer.

De paarden hinnikten. We schoten in de lach en even beleefden we een ontspannend moment samen.

Ik kon mijn hoofd uit de beenklem waarin ik verstrikt geraakt was halen. Ik kuste weer de binnenkant van haar dijen, en zij zei dat ik kundig was en dat het lekker geweest was.

Ze giechelde en trok me naar zich toe en over zich heen, en fluisterde dat ze dat ook verwachte van een oudere man. Daarna: "neem me."

Ik werkte me omhoog tot ik met mijn lippen bij die van haar was. Minuten lang tongden we.

Ze wurmde de handen tussen onze buiken en legde mijn pik op de juiste plaats.

Ik werkte mijn onderlichaam omhoog en dreef me geleidelijk in haar. Bij elke stoot was een pufje te horen, alsof ze geleidelijk leeg liep. Even wachte ik voordat ik ging halen, eerst langzaam en ondiep. Geleidelijk verhoogde ik het tempo en de diepte. Toen ik goed op dreef was, voelde ik een scherpe pijn op een bil. Elke keer als het me raakte werkte ik me diep in haar. Ik genoot van de cocktail van pijn en genot die door me 3vloeide, en haar aanmoedigingen. Dichter en dichter kwam het nabij. De tikken op mijn bil waren gestopt maar ik voelde d'r handen tussen onze buiken. Ik begreep dat ze haar clit masseerde ondanks de pik in haar. Ze begon zwaarder te ademen en te kreunen, en met de kreunen kwamen schokken. Ik was bijna vergeten dat ik er bijna was en ik trok me snel uit haar omdat ik niet in haar wilde komen. Met de hand gingen we verder. Terwijl ze wild met het hoofd heen en weer sloeg, spoot ik haar brullend onder.

Terwijl de paarden weer hinnikten, viel ik naast haar neer. Voordat ongelooflijke vermoeidheid over me heen viel zag ik een zweepje naast haar liggen. Zou ze me daarmee aangemoedigd hebben?

Het was een rustige rit terug. Ieder zat vol van zijn of haar gedachten. Minstens een half uur hadden we knuffelend en liefkozend naast elkaar gelegen, en hadden een smoes, 'we waren verdwaald,' verzonnen voor het geval iemand ons op de lange rit zou aanspreken, voordat we opstegen om richting manege te gaan.

Daar hielpen we elkaar af te zadelen en de paarden te verzorgen en, nadat ze weggebracht waren, de stallen uit te mesten.

Als afsuiting van de dag namen we patat en kroket in de kantine. Ze zei dat ze het gezellig had gevonden en vroeg hoe ik de rit had ervaren. Ik antwoordde dat mijn dag niet meer stuk kon en in mijn geheugen gegrift stond. Daarna zei zij dat ik welkom voor een volgende rit was en ik dat ik het in mijn achterhoofd zou houden. Vervolgens namen we afscheid en ging ik op huis aan.