De envelop 10

Van een afstand klikte ze de auto open en in een sprint bereikte ze de verlossende bescherming. Achter het stuur gezeten, trok ze het ei aan zijn draadje uit haar soppend natte schede en begon verwoed haar kittelaar te masseren. Op dat moment ging de telefoon.

'Ik verbied je om jezelf klaar te vingeren, heb je dat heel goed begrepen? Hou op, nu meteen!'

Gefrustreerd staakte Esther haar pogingen. Ze keek om zich heen, maar de andere auto's leken allemaal leeg te zijn. Donatien ging verder: 'Je gaat nu direct naar huis. Je onderneemt geen enkele poging om klaar te komen. Ik merk het, geloof me. Als je thuis bent kleed je je meteen weer uit en ga je op het balkon liggen. Ik bel je.'

Diep gefrustreerd omdat haar lichaam de verlossing waar het zo om schreeuwde, het bevrijdende orgasme, onthouden werd, reed Esther langzaam maar verbeten de snelweg weer op.

Thuisgekomen trok ze het te kleine, bezwete jurkje meteen uit en naakt rende ze door haar huis. In gefrustreerde wanhoop sloeg ze met haar hand tegen een muur, dan balde ze haar vuisten en schreeuwde ze obsceniteiten aan het adres van Donatien. Het kostte heel wat om af te koelen. Normaal zou ze in een dergelijke stemming direct doorgaan naar de sportschool, maar Donatien had daar geen toestemming toe gegeven.

Uiteindelijk schonk ze zich maar een glas witte wijn in dat ze alvast op het balkon zette. Met haar laptop in de ene, haar notitieblok in de andere hand ging ze in haar zonnestoel zitten. Pas toen de computer met een transparant, door Brian Eno gecomponeerd geluidje was opgestart, begon ze zich grondig in te smeren. Zou ze tot een orgasme kunnen komen terwijl ze net deed alsof ze alleen maar heel grondig met de zonnebrandmelk was? Dorst ze dat risico te lopen? Hoe goed was Donatien eigenlijk?

Tot nu toe had ze al zijn bluf en bullshit zonder meer geaccepteerd, maar werd het niet eens tijd om hem op zijn almacht te testen? Al smerende raakte ze in een zachte roes die nog ver verwijderd was van de allesverzengende lust die haar die middag had overweldigd, maar ze voelde dat ze op deze manier wel vrij snel aan haar gerief zou kunnen komen. Ze had net besloten om het maar te doen, daarmee een nieuwe primeur aan haar seksleven toevoegend: nog nooit had ze op haar eigen balkon een orgasme gehad, toen dat verdomde telefoontje ging. Donatien was kortaf en klonk heel gevaarlijk.

'Laat dat. Nu onmiddellijk. Stoppen daarmee! Als ik je nog één masturberende beweging zie maken krijg je een straf opgelegd waarbij alles wat je tot nu toe gedaan hebt totaal verbleekt.'

Geschrokken trok Esther haar hand terug. Donatien zag echt alles!

'Ik vind trouwens dat je wel wat gestimuleerd mag worden. Smeer maar weer wat Play O op clit en lippen.'

Dat zou ze niet meer overleven. 'Meester, heb medelijden. Dit kan een mens niet verdragen! Je vraagt teveel van mijn lichaam!'

'Ach wat een onzin. Je bent een gezonde vrouw, jouw lichaam kan wel wat hebben. Als jij vandaag nog een orgasme wil verdienen, moet je beginnen met de gel.'

Esther stond op en met grote tegenzin schoorvoette ze naar de badkamer waar het flesje Play O een beetje geniepig stond te wachten, half achter een pot zalf. Weer stond haar kutje in brand, na eerst ijskoud geweest te zijn. Oh dit kon ze, kon ze niet lang meer volhouden. Ze moest klaarkomen, ze zou anders stikken.

Terug op het balkon probeerde ze de tot ver voorbij het normale opgevoerde opwinding in haar onderlichaam te negeren en ze concentreerde zich op de webcamfoto's. Via haar huisnetwerkje had ze ook toegang tot de grote harde schijf, waaraan sedert het middaguur alweer drieduizend foto's toegevoegd waren. Eerst bekeek ze nogmaals de opnames die ze vrijdagmiddag gemaakt had, om te zien of de suave man van de parkeerplaats er ook tussen zat. Zo te zien niet, of het moest... Eén van de twee plaatjes bij de voordeur van nummer 1124 liet iemand zien die er van achteren een beetje zodanig uitzag dat zijn voorkant heel goed de parkeerplaatsman zou kunnen zijn. Toegegeven, veel was het niet.

De nieuwe foto's onthulden wel iets. Het leek er steeds meer op dat het kleine fatje daadwerkelijk op nummer 1124 woonde. Niet één keer keek hij direct naar Esthers huis, en dat vond ze eigenlijk juist heel verdacht. Bijna iedereen keek de laatste dagen wel eens nieuwsgierig haar kant uit, om te zien wat ze nu weer voor malle dingen zou uithalen. Zoals haar al eerder duidelijk geworden was: haar handelingen waren niet aan haar overburen voorbij gegaan!

Terwijl de kriebel in en rond haar muis ondraaglijk werd, besloot ze voor de zoveelste keer de foto's van vrijdagmiddag te bestuderen. Nu vergrootte ze alles tot bijna pixelniveau, tot het punt dat ze vrijwel niets meer kon onderscheiden. En toen zag ze het ineens. Het kwam als een blikseminslag: de wachtende man op de foto bij nummer 1124, de man die misschien de parkeerplaatsman zou kunnen zijn, droeg zijn horloge aan zijn rechterpols! Een onbeschrijfelijk mengsel van trots en genot overspoelde Esther. 'Het is hem. Ik heb ze,' jubelde ze stil, 'ik heb de klootzakken te pakken!'

Precies op dat moment ging de telefoon weer.

'Wil je nog steeds masturberen?' Esther zei niets maar knikte nadrukkelijk met haar hoofd.

'Je houdt nogal van masturberen, niet?' Ze zweeg.

'Ik heb het gevoel dat je al heel veel van masturberen hield, lang voordat wij elkaar leerden kennen. Is het niet zo?' Esther hield haar kiezen op elkaar, maar Donatien had gelijk: Esther was altijd dol geweest op masturberen en liet doorgaans geen kans voorbijgaan om de vinger eens fijn aan de kittelaar te leggen. Ze was nog maar heel jong geweest toen ze daarmee begon en het had haar al meer dan de helft van haar leven veel plezier, opwinding en bevrediging verschaft. Donatien zei: 'Wat ben je stil?' Onverstoorbaar bleef Esther proberen haar overgevoelige schaamlippen te negeren.

'Weet je wat, als jij begint te praten, mag je misschien eindelijk jezelf gaan bevredigen. Maar dan wil ik wel een echt gesprek.'

'Wat wil je weten?'

'Voordat wij elkaar ontmoetten, hoe vaak masturbeerde je gewoonlijk per dag?'

'Gemiddeld? Toch echt niet meer dan één keer per dag.'

'Heus? Dat klinkt niet echt veel. Hoewel, als gemiddelde, en dan je hele leven lang. En hoe vaak dan sinds we elkaar hebben leren kennen?' Esther dacht even na.

'Vaker,' gaf ze toe, 'veel vaker. Waarschijnlijk meer dan twee keer per dag.'

'Wat?'

'Wat: wat?'

'Wat meer dan twee keer per dag?'

'Nou eh, waar we het over hebben... je weet wel...'

'Zeg het maar.'

'Nou, eh, mastebûh,' siste ze in het toestel.

'Ik versta je niet, wil je hard en duidelijk spreken?' Eindelijk werd Esther Donatiens bedoeling duidelijk. Oh buren, oh shit!

'Ik masturbeer tegenwoordig gemiddeld meer dan twee keer per dag,' riep ze helder en goed verstaanbaar.

'En vertel eens hoe je dat dan aanpakt?' Esther legde zich neer bij de situatie. Met een luide stem somde ze op: 'Soms gebruik ik één van de vibrators, de mijne of die grote die ik van jou heb gehad. Meestal mijn vingers.' Esther werd ondanks haarzelf alweer ontzettend geil van de conversatie. Ze zag boven zich geen gezichten verschijnen, maar was ervan overtuigd dat er heel wat mensen in het zonnetje zouden zitten, die mee konden luisteren.

'Hoe doe je het als je alleen je handen gebruikt?'

'Ik pak meestal eerst mijn borst vast, bijna altijd mijn linker. Dan masseer ik mijn tepel en ga ik ondertussen langzaam naar beneden met mijn rechterhand. Met mijn linkerhand grijp ik mijn nek en hals en voel ik de vorm van mijn rechterborst. Ik neem mijn tepel tussen duim en wijsvinger en rol hem een beetje. Mijn andere hand kroelt dan zachtjes door mijn schaamhaar dat ik nu trouwens niet meer heb, een heel vreemd gevoel nog steeds, en dan langzaam zakt hij verder naar onderen en via mijn dijen begint hij over mijn clitoris te wrijven. Die is al heel snel in een staat van opwinding en ik zou op dat moment al klaar kunnen komen, maar meestal stel ik het een beetje uit om langer te kunnen genieten. Dan open ik mijn ondertussen vochtig geworden schaamlippen en steek ik eerst één, dan twee vingers naar binnen. Ik ben op dat moment al met mijn beide handen tegelijk bezig daar beneden. Dan duw ik me langzaam over de rand en heb ik een orgasme.'

'En ben je stil tijdens een orgasme of maak je juist lawaai?'

'Dat weet je best: ik maak erg veel lawaai tijdens een orgasme. De buren zullen het wel weten, denk ik. Ik kan haast niet klaarkomen zonder erbij te schreeuwen en te snikken. Ik roep van alles en weet zelf vaak niet meer wat.'

'Windt het je op dat je buren je zouden kunnen horen klaarkomen?'

'Ja, misschien windt dat me wel op. Ik heb er eigenlijk nooit zo over nagedacht. Ja, ik denk het wel.'

'Wil je nu klaarkomen?'

'Ja, niets liever dan dat. De hele dag al. Laat me nu asjeblieft klaarkomen.'

'Goed, mits je op je zonnebed blijft liggen, mag je jezelf klaarvingeren. Je hebt het recht daartoe verdiend.' En weg was Donatien. Esther legde haar rechterarm naast zich op het zonnebed en draaide zich op haar rechterzij, zodat ze haar zitkamer inkeek, en met haar kut precies bovenop haar rechterhand kwam te liggen. Onmiddellijk begon ze met haar verborgen hand haar kittelaar te wrijven en de binnenste schaamlippen te strelen. Ze sloot haar ogen en liet alle gebeurtenissen van die dag in haar hoofd voorbijgaan, terwijl ze steeds fanatieker haar clit stimuleerden. Plotseling was het allemaal niet meer tegen te houden en terwijl ze een hoek van het badlaken tussen haar tanden klemde om niet te hoeven schreeuwen, golfde er een ongekend fel orgasme door haar naakte lichaam. Ondanks alle zelfbeheersing had ze toch spasmen in haar buik, spanden haar billen zich om de eerste schok op te vangen en grepen haar tenen naar de lege lucht. En daar stopte ze niet. Nog steeds in dezelfde houding liggend, duwde ze twee vingers in haar nog lang niet bevredigde vagina en al snel speelde een vingertop weer met haar genotknopje, dat helemaal in vuur en vlam kwam te staan. Ze was nu vergevorderd in het opbouwen van wat een serieorgasme zou kunnen worden. Daar kwam het! Golf na golf na golf van lust en seks klotste door haar lijf, en terwijl ze half bewusteloos raakte, bleven haar vingers hun mechanische werk verrichten, dat alles nog steeds in alle stilte, wat het allemaal alleen maar opwindender maakte.

Toen haar lijf te kennen gaf genoeg te hebben gehad, zonk ze weg in een oppervlakkig, "feel-good"-slaapje, nog steeds naakt, nog steeds op haar eigen balkon, de zon vrolijk stralend op haar stevige billen.

En wat nog het mooiste was: ze had Donatien te grazen.