De envelop 16

Esther wankelde onder de diep tot de genotscentra van haar hersenen doordringende vibraties van een elektrisch tril-ei dat ze zojuist onder toeziend oog van ongeveer honderd seksbeursbezoekers in haar spiegelglad geharste en gutsend natte vagina geschoven had.

Haar eigenaar, de ondoorgrondelijke, vlezige fat met de bijnaam Donatien, beheerste de afstandsbediening en met één enkele handbeweging kon hij zijn slavin op de rand van een orgasme brengen en weer terug. Op dit moment stond het ei op driekwart vermogen en Esthers gang door de erobeurs was ietwat ongecoördineerd.

'Ik houd dit echt niet vol, Meester. Ik kan nauwelijks lopen. Laat me dan in ieder geval zitten.'

'Straks in de auto mag je zitten,' zei Donatien kortaf, 'nu recht overeind, en laat me je kut eens zien.'

Geknakt en getemd trok Esther braaf de voorkant van haar jurk omhoog en toonde haar gladde en naakte onderbuik aan haar meester. Die gleed er met een vinger langs. Hij draaide ven aan de clitorisring die de vorige dag was aangebracht en zoog tevreden door zijn tanden.

'Je ziet er mooi uit,' zei hij bewonderend. 'Kom, we gaan naar huis.' Kronkelend van de nauwelijks te dragen seksuele vibraties sleepte Esther zich achter haar Meester aan, naar het parkeerterrein, waar zijn Mercedes stond te wachten.

In de auto beval Donatien Esther om op haar knieën op de voorbank te gaan zitten, met haar kont maar zijn stuur gericht. Terwijl het ei onverminderd door bleef brommen, werd haar anus plotseling ijskoud. Meteen daarna kwam er een enorme spanning op haar roosje te staan die het langzaam, maar onverbiddelijk deed uitrekken en terwijl Esther verschrikte kreten slaakte en vingerafdrukken maakte op het portierraam, duwde Donatien de buttplug dieper en dieper haar endeldarm in. 'Nee, M-m-m-meester! Niet zo hard. Niet zo hard! Het doet pijn!' Donatien was duidelijk niet zo vaardig met dit speeltje als de vreemde vrouw in België. Hij duwde langzaam en onhandig door en toen dat geen resultaat opleverde, begon hij Esthers aars te neuken met het veel te grote ding. 'Ontspannen, Esther. Ontspanning is alles. Laat de buttplug toe.' Hij had makkelijk praten.

Een paar mensen passeerden de Mercedes en reageerden geschokt toen ze zagen wat de twee aan het doen waren. Ook dat was niet bevorderlijk voor Esthers ontspanning. Ze sloot haar ogen en daarmee sloot ze de hele wereld buiten. Tergend langzaam lukte het haar om de kringspier te ontspannen en stukje bij beetje gleed de buttplug naar binnen. En, net als eerder in België, werd hij ten slotte met een zucht van verlichting door Esthers aarsgat geaccepteerd en zat hij meteen klem. Esther was kletsnat geworden van de spanning en de frustratie. Het jurkje was nagenoeg doorschijnend geworden door de grote transpiratievlekken.

Meteen ging de plug met het ei mee vibreren en werd Esthers onderlichaam in duet op een meedogenloze wijze geprikkeld.

'Ziezo, die zit,' zei Donatien, 'en wee je gebeente als je klaarkomt, meisje. Dan zwaait er werkelijk wat. Waag het niet!'

'Maar zet ze dan niet zo hoog, Meester.'

'Ik zet ze precies zo hoog dat jij op een punt blijft hangen, vlak onder het orgasme. Ik veronderstel dat je met je eigen wilskracht voorbij dat punt zou kunnen komen, maar nogmaals: waag het niet om klaar te komen zonder mijn toestemming!'

'Ohh. Maar gnnnn! Ik kan dit niet volhouden, dat kan ik echt niet. Agggghh.'

'Je moet wel. Dit is het begin van je straf, weet je nog wel? Als je het ondanks mijn herhaalde waarschuwingen toch waagt om klaar te komen spuit ik thuis het hele restant Play O in je kut. En een tube extra dubbelmint tandpasta daar nog overheen! Ik zou zeggen: overleef dat maar eens!'

Zo reden ze terug naar Amsterdam. Telkens weerklonken er kleine geluidjes naast Donatien, die zijn slaaf angstvallig in de gaten bleef houden. En als kenner van de vrouwelijke seksualiteit kon hij een eed zweren dat zijn slachtoffer niet was klaargekomen, alhoewel ze zeker drie kwartier vlak onder haar hoogtepunt was blijven hangen.

Esther zag er niet meer uit. Haar lange, rode haren hingen in verhitte slierten van haar hoofd af, ze kneep haar knokkels wit en haar jurk was een baaierd van vochtvlekken. Haar mond was in een grimas vertrokken en haar ogen stonden manisch. Haar strafvoltrekking was nog maar net begonnen.

In de parkeergarage stapten Esther en Donatien uit de poenerige, metallic blauwe Mercedes en liepen naar de lift. Deze garage was net zoals ze allemaal zijn: een beetje schemerig en stinkend naar benzine. In de lift ging Donatien tegenover zijn seksslaaf staan en keek haar intens in de ogen.

'Jurk,' siste hij. Verbaasd keek Esther terug. 'Geef me je jurk,' herhaalde haar Meester met een ongeduldig handgebaar. Protesteren had geen zin, dat wist ze onderhand, dus begon ze zich in het lift te ontdoen van het kletsnatte kledingstuk. Esther droeg er niets onder en de gezonde, door de zon gekleurde huid van haar radicaal geharste lichaam voelde zo zacht aan als satijn dat net uit de kast kwam. Zwijgend gebaarde Donatien dat Esther haar benen wijd uit elkaar moest zetten en met haar gezicht naar de liftdeur moest gaan staan. Hij duwde haar armen schuin omhoog, zodat ze als gekruisigd in de opening stond. Toen drukte hij op het knopje van de elfde verdieping.

'En zo blijf je staan, ook als de deur open gaat.'

Van -1 schoot de display naar 0 en Esther bezweek bijna onder de spanning. Er ging geen belletje en de lift stopte niet.

Esther sloot haar ogen en probeerde het brommen van de twee vibrerende objecten die haar vanuit haar diepste binnenste aanvielen te negeren. Dat was razend moeilijk en al bijna een uur hing ze nu tegen een orgasme aan. Haar kont was tot de uiterste limiet gevuld met de vibrerende, zwarte, gummi buttplug, en haar G-spot werd permanent gestimuleerd door het roze tril-ei, nog steeds allebei door Donatien op afstand bediend.

Terwijl ze zo, met haar armen en benen gespreid, passief bleef staan wachten op wat er kon gebeuren, griende ze heel stilletjes. Ze durfde zich niet te bewegen en toen de lift op de elfde verdieping was aangekomen, hield ze haar schoot geopend, maar haar ogen gesloten.

Langzaam schoven de deuren open en toen er niets gebeurde, keek ze knipperend voorzichtig om zich heen. Ze keek een verlaten halletje in met aan weerszijden glazen deuren die naar de galerij leidden.

Naakt stond ze voor Donatien, die op zijn horloge keek en zei: 'Bij zessen. Laten we bij mij thuis een glaasje drinken.' Hij rommelde in zijn tas en kwam tevoorschijn met een halsband met ketting, die hij de trillende vrouw omdeed. 'Kom,' moedigde hij aan, 'het is niet ver.'

En zo, als een stuk vee dat naar de markt gebracht werd, sjokte Esther, geringd door haar tepel en geringd door haar kittelaarkapje, met bovendien twee op driekwart vermogen brommende vibrators in haar holtes, aan een hondenketting naakt achter haar Meester aan, die zijn pret niet onder stoelen of banken stak en van wie Esther nu onderhand serieus begon te overwegen hem met een vleesmes om te brengen.

Tijdens de wandeling over de galerij, die welhaast een uur leek te duren, wendde Esther zich een beetje af van het flatgebouw dat op vijftig meter afstand aan de overkant van een grasveldje lag en waar zij zelf een appartement had. Mocht men daar al een naakte, roodharige vrouw aan een halsband zien worden meegetrokken door een pafferige, fatterige persoon, dan zouden ze in ieder geval niet absoluut zeker kunnen weten dat zij dat was. Al maakte Esther zich geen enkele illusie over het imago waarmee Donatien haar in de afgelopen weken had opgezadeld.

Hij draalde, opzettelijk natuurlijk, bij zijn voordeur, maar opende hem uiteindelijk voor zijn seksspeeltje. 'Naar binnen, rode teef!' Toen Esther een deel van een seconde twijfelde trok hij gemeen aan de riem en ze struikelde een beetje Donatiens hal in.

Alsof hij de hele dag van begin tot einde al gepland had, lagen op zijn salontafel vier handboeien klaar om meteen gebruikt te worden. Donatien greep er twee van en met Esther nog steeds aan de lijn, liep hij naar de balkondeuren.

Het was vroeg in de avond. De zon was in die junimaand nog lang niet ondergegaan en het was aangenaam warm. Op het balkon stond nog de tuinstoel waarin Esther al eerder gezeten had, toen net zo naakt als nu, maar nog zonder het zwarte uiteinde van een buttplug uit haar aars stekend. Donatien gebaarde Esther dat ze moest gaan zitten. De ene handboei ging om haar linker-, de andere om haar rechterenkel. Hij ketende haar vast aan de balustrade van het balkon, haar benen zo wijd uit elkaar als maar kon. Weer kon heel Amsterdam bij haar naar binnen kijken, weer was ze door haar kweller teruggebracht tot een naakte hoop vlees, tot twee tieten en een gapende kut. Donatien haalde een vinger door haar overgevoelige spleet en zei: 'Dit is waar je voor leeft, hè sloerie? Je bent toch werkelijk wel zo ongelofelijk kletsnat, dat bestaat gewoon niet. Wat windt je het meeste op: dat je mijn slaaf bent en dat ik met je kan doen wat ik wil, letterlijk alles, of dat je, ook alweer gewoontegetrouw, je naakte lichaam aan Jan en alleman kunt laten zien?' Esther gaf geen antwoord, eigenlijk had ze niet eens geluisterd naar het triomfantelijke geronk van Donatien.

De twee vreemde lichamen binnenin haar bromden onverminderd door. Terwijl ze zo liederlijk en geopend op de tuinstoel zat, kroop ze weer stilletjes naar een orgasme toe. Ten overvloede herhaalde Donatien: 'Onthoud het: het is je ten strengste verboden om klaar te komen. Als jij nu klaarkomt, lieverd, bederf je alles en zal ik als straf proberen je te doden door extase. Denk daar niet te gering over, het is een klassieke marteling die in vele culturen toegepast wordt. Ik ga iets te drinken halen. Glaasje witte wijn?'

Weg was haar Meester en Esther zat weer alleen op het balkon. Ze kon haar armen verroeren en een stukje van haar bovenlijf, maar haar benen en voeten zaten echt strak tegen de railing vastgeketend en daar kon ze maar weinig heen en weer bewegen. Gelukkig waren de boeien comfortabele speeltjes, het metaal zorgvuldig omkleed met zacht fluweel. De wind waaide langs haar liezen.

Ze werd zo gek van de hoeveelheid prikkels die haar geslachtsdelen moesten verwerken dat ze hallucinaties begon te krijgen. Bossen werden autowegen werden taart werd vliegtuigsporen in de lucht en alles draaide en smaakte paars en maakte agressief lawaai.

Er werd geroepen en gejoeld. Donatien doorbrak Esthers trance en zei scherp: 'Doe je ogen open en groet de man hartelijk.' Esther keek omhoog en zag de bovenbuur breeduit grijnzen. Ze dwong zichzelf vrolijk naar hem te zwaaien.

'Goed zo,' zei Donatien, 'hier is je wijn.' In één gulzige teug klokte ze de Chardonnay naar binnen. Het tril-ei voerde Esther mee op een golf van onmenselijk genot. Donatien, die de werking van het apparaatje ondertussen heel grondig onder de knie had gekregen, had hem weer zo ingesteld dat Esther permanent op de rand van een orgasme bleef, een beetje zoals een surfer op zijn golf. Het was een balanceeract, daar vastgeketend op het balkon. Beneden in de brede gracht voer een rondvaartboot voorbij, de meeuwen krasten brutaal, de buttplug maakte weeë seks van Esthers onmogelijk gevulde endeldarm en het tril-ei zoemde diep in haar vagina, onophoudelijk en zonder mededogen.

Esther sloot haar ogen en hield niet meer op met kreunen.

'Doe me dit niet aan, Meester. Laat me klaarkomen of laat me met rust.'

'Sorry. Ik heb even geen tijd voor je,' en weg was Donatien weer.

Esther verloor ieder gevoel voor tijd. Zat ze daar op die tuinstoel een kwartier, of al een uur? Het niet-klaarkomen putte haar zo vreselijk uit dat ze begon te bibberen en brabbelend vroeg ze om haar Meester. Haar borsten rolden zwaar en ongecontroleerd heen en weer, haar tepels deden pijn.

Na wat wel weer een dag leek was Donatien eindelijk klaar voor haar. Hij zette zich neer in een tweede tuinstoel en vroeg: 'Wat wilde je nou weer?'

'Klaarkomen!'

'Aha! En hoe wil je klaarkomen?'

'Oh god, het maakt me...' Esther beet op haar tong. 'Met de vibrator. Ik doe het waar je wilt, hier, of op de galerij of in de lift of in de pa-ha-harkeergara...'

'Dat is allemaal niet nodig, althans niet nu. Wel heel goede ideeën, trouwens. Ik ben blij dat je een beetje begint mee te denken.' Hij lachte gemeen. 'Vandaag ga je gewoon daarginds klaarkomen, dat beloof ik je.' Donatien gebaarde naar zijn tweepersoonsbed. 'Maar niet met de vibrator, dat is helaas uitgesloten. Heb je nog andere suggesties?'

'Wilt u me klaarvingeren?'

Donatien keek geschokt. 'Ik? Nee, geen sprake van.'

Esther wierp wanhopig haar hoofd in haar nek. 'Wat wil je dan van me horen?'

Een dun en vreugdeloos glimlachje ontsierde Donatiens pafferige gezicht. Ondanks het warme zomerweer was hij keurig gekleed in een double-breasted jasje. 'Gebruik je fantasie, Esther.' De trillingen in het diepst van haar lijf werden iets heviger en Esther schreeuwde: 'Neeeee! Niet doen, niet doen, niet doen, Meester, alsjeblieft.'

'Jij bent de enige die hier een einde aan kan maken. Je moet klaarkomen. Hoe gaan we dat doen?'

Esther trok zich terug in haar eigen hoofd. 'Laat me klaarkomen, asjeblieft. Laat me klaarkomen, laat me klaarkomen.'

Donatien nam een beslissing. Hij maakte de twee handboeien los en zei: 'Het kan geen kwaad je alvast in positie te brengen.' Daarop trok hij Esther aan haar halsband naar zijn bed.

'Ga op het bed liggen, armen omhoog en benen uit elkaar.' Esther deed braaf wat haar gezegd werd. Donatien maakte de halsband los en legde de vier handboeien klaar. 'Ik ga je vastmaken aan de hoeken van het bed, zodat je geen vin meer kunt verroeren.' Hij ketende haar enkels en polsen vast aan de vier hoeken van het bed en daar lag ze dan: gekruisigd en totaal weerloos, zo wijd open en beschikbaar als maar menselijkerwijs mogelijk was, de twee vibrators op tachtig procent trillend, het orgasme zo dichtbij, zo vreselijk dichtbij... Het was me een situatie. De gedachte dat als Donatien nu een hartaanval zou krijgen haar, Esther, een verschrikkelijke dood te wachten zou staan, deed haar eigen hart ineen krimpen.

Haar kweller liep driftig door de kamer en leek iets te zoeken. Uiteindelijk klonk het: 'Ach, daar was het.' Hij kwam terug met de gevreesde fles stimulerende gel in zijn hand. 'Oh god nee, Meester, asjeblieft. Ik kan niet meer!'

'Och ja, natuurlijk wel,' mompelde Donatien. Even volhouden, meid.'

Maar lang was deze marteling niet meer vol te houden. Eerder dan Donatien, zou Esther zelf een hartaanval kunnen krijgen. Ze zocht alweer wanhopig naar het orgasme, dat haar Meester haar onthield. Telkens als het erop leek dat ze haar hoogtepunt zou bereiken, draaide hij het ei een klein beetje zachter. 'Dit houd ik langer vol dan jij, lieverd,' fluisterde hij sinister. 'Wil je klaarkomen?' Esther schudde haar hoofd zo fanatiek dat ze er duizelig van werd.

'Dat mag je ook, alleen mag het niet met je vingers of met één van je speeltjes. Hoe zullen we dat oplossen? Likken?'

'Het kan me niet schelen hoe, als ik maar klaarkom.'

'Op welke manier dan ook? Heb ik dat goed verstaan?'

Esther snikte: 'Ja.'

'Ja wat?'

'Ja, ik wil klaarkomen, Meester, op welke manier dan ook. Vingert u me, of lik me, of neuk me. Als ik maar van die verschrikkelijke kriebel af ben.'

Het waren de toverwoorden waar Donatien op gewacht had.

'Goed. Dat is duidelijk. Op welke manier ook, je hebt het zelf gezegd. Ik heb het in mijn dictafoon, ondubbelzinnig. Wat nu komt heb ik je niet opgedrongen. Dit is wat jijzelf wilt. En zo te horen ook nog dringend. Dat is dan afgesproken.'

Hij was weer een moment verdwenen en kwam terug met de blinddoek. 'Maar pas op met wat je verlangt: soms krijg je het ook. Een oude wijsheid.' Hij deed Esther de blinddoek om. Zijn slavin verkeerde op de rand van een zenuwinzinking, haar clitoris in afwachting van het eerste contact. Blind wachtte ze af. Schiet nu toch op! Waar bleef zijn tong? Donatien moest een likker zijn, dat kon toch haast niet anders?

'Kom help me toch, Meester! Lik me klaar, help me!!'

Maar weer gebeurde er niets. Onbeweeglijk lag Esther een eeuwigheid aan haar boeien te trekken. Donatien was zachtjes van alles aan het doen, maar wel steeds op de achtergrond. De duizelige gedachten van de geblinddoekte Esther concentreerden zich op haar gemartelde kruis en plotseling, hard als een pistoolschot, klonk Donatiens stem door haar trance heen: 'Ziezo! De webcam staat opgesteld.' Hij scharrelde weer een tijdje en zei: 'Je bent weer live, lieverd. Het wachten is op de eerste inloggers. Ontspan je nu maar, het kan niet lang meer duren.' Ondanks alles, schrok Esther toch weer hevig.

Inloggers? Een zee van misselijkheid golfde door haar maag. Inloggers waarvoor? Wat verwachtten die deze keer dan wel te zullen zien van Esther, live op het internet?? Haar schaamlippen begonnen nog heviger te jeuken.

Na wat een eeuwigheid leek, waarin Donatien maar steeds bleef zwijgen en geen enkele blijk ervan gaf de dringende vragen van Esther te horen, werd er gebeld. 'Ah,' zei Donatien, 'daar zul je ze hebben.' Zijn woorden boorden zich als een priem door Esthers hersenen: ZE??

'Wie, ze?' Donatien negeerde haar.

Even later hoorde Esther begroetingen van diverse stemmen. Een mannenstem met een Amsterdams accent, een man en een vrouw met een Brabants of misschien Limburgs accent. Even later kwam er nog iemand binnen, een Rotterdammer, zo te horen. Waren er nu vijf mensen in de kamer? In de kamer waar zij, geblinddoekt en naakt aan vier posten van een bed gebonden lag, met een tril-ei snorrend in haar opgezwollen, wild geagiteerde kutje en een brutaal brommende buttplug in haar kont? Ze sjorde en trok maar haar boeien waren veel te sterk en ze bleef uitgespreid liggen, als een tentoongesteld kunstwerk.

Goedkeurend stemmen verzamelden zich om haar heen. Geen van die stemmen kende ze. Tweede Donatien was er niet bij, noch de suave man van de parkeerplaats. Dat maakte ondertussen wel meer dan tien mensen die zich intiem met Esthers naaktheid hadden beziggehouden. Allejezus, een volksmassa!

'Vrienden, zoals jullie ziet is het recentste eigendom in een extreme staat van seksuele opwinding geraakt. Herhaalde malen heeft ze me gevraagd, ja zelfs gesmeekt haar klaar te laten komen, op welke manier dan ook. Haar geslachtsdelen hebben verlossing nodig, ik zou zeggen, mevrouw, mijne heren: ga uw gang.'

Nog steeds verzette alles in Esthers verstand zich tegen deze ultieme vernedering. Maar de overtuigingskracht van haar schoot was te overweldigend groot.

'Ik heb nu de eerste twintig inloggers online,' zei Donatien bemoedigend. Ik verplaats de webcam een klein beetje, zodat ze alles nog beter kunnen zien.

Dit was het moment dat Esthers geest plotseling een omslag maakte: ze was murw. Haar tepels stonden keihard omhoog, haar kut dreef weg en...

En plotseling genoot ze ervan, de vernedering, de anticipatie, het exhibitionisme. Ze wenkte de vijf mensen in de kamer, die allemaal zo te horen nog op een afstandje waren blijven staan, kijkend maar niets aanrakend. Ze wenkte hen met haar geest, met haar vastgebonden handen, met haar geringde tepel, haar buik en vooral wenkte ze hen, zo voelde het, met haar heupen en haar roodgeringde kruis. Ze was aan het heupwiegen. Kom dan, zeiden haar schaamlippen, hier zijn we, kijk dan, kijk maar. Zie je mijn kut, zie je mijn geharste schaamstreek? Zie je de opwinding die me gevangen houdt? Ze probeerde in haar vastgebonden houding nog verder haar vagina open te sperren. Kijk toch, zie je mijn opening, kun je naar binnen kijken? Heb je ooit zo'n mooie kut gezien, zulke mooie, stevige, zelfverzekerde borsten? Internetkijkers, zien jullie het ook goed?

'Neuk me, lik me, asjeblieft, bevrijd me,' riep Esther tegen de onbekende mannen en vrouwen, 'ik wil geneukt worden, ik moet klaargeneukt worden!'