De Harem: 02 Strandwandeling

Dit erotische misdaadverhaal is uit de duim gezogen. Mocht u menen iemand te herkennen, dan berust dat op toeval. Dit hoofdstuk bevat exhibitionisme, topless vrouwen naakte man, ballen knijpen, zak aan de ketting, lichte vernedering en openlijke buiten seks (vvm).

**** Jaren later, een mooie dag in juni ****

Kleren zijn overbodig, behalve als het erg koud is. Een zwembroek heeft zelfs iets hypocriets. Voor vrouwen ligt dat iets genuanceerder. Voor hen kan een broekje en een bh wel wenselijk zijn. Voor mij hoeft kleding niet, ik ben graag naakt, dat vind ik heerlijk. Het heeft iets opwindends en bovendien vind ik het dragen van kleding benauwend, ik vermijd dat zoveel mogelijk.

Wanneer ik merk of verwacht dat mensen mijn naaktheid vervelend vinden, dan trek ik wat aan of probeer ik hen te ontwijken. Dat doe ik bijvoorbeeld in het geval van bekrompen gelovigen, hoewel ik wel van mening ben, dat zij, zonder enige noodzaak, mijn vrijheid om naakt te zijn beperken. Het is pure intolerantie.

Het was nog vroeg en omdat ik niks beters te doen had, maakte ik, zoals wel vaker, een wandeling op het strand. Dat was een van de weinige dingen waar ik nog van kon genieten. Het strand was geen naaktstrand, maar ik was desondanks, zoals altijd, "au naturel". De zon straalde een heerlijke warmte op mijn naakte bast en het kleine beetje wind dat er stond, streelde mijn huid weer koel. Het voelde aangenaam en zelfs licht erotisch.

Helemaal naakt was ik niet. Ter bescherming van mijn voeten, die ik niet graag open haalde aan een roestig stuk blik of ander afval, droeg ik van die handige plastic tuinschoenen. Dat was alles.

Een vrijgezellen bestaan is niets voor mij. Een vrouw in mijn leven was zeer welkom, maar ik kon mijn overleden vriendinnen niet uit mijn hoofd krijgen. Dat wilde ik ook helemaal niet.

Toch moest ik ooit een keer verder met mijn leven. Mijn tienertijd is lang geleden, het opduikelen van een vriendinnetje was toen heel eenvoudig. Mijn geest was onbelast en er krioelden zat meisjes om mij heen. Er was altijd wel een gupje dat graag wilde. Tegenwoordig zat mijn hoofd vol droefgeestigheid en was mijn omgeving vrouwvrij.

Hoe kom je op een gewone vrijdagochtendwandeling aan een geschikte, beetje avontuurlijke vrouw? Weinig kans. Nu even niet aan denken, dacht ik. Straks zou ik gaan lunchen bij de strandtent van Nicole. Zij, haar man en ik kenden elkaar van vroeger. We zijn goede vrienden en ik had Nicole's advies nodig.

Vanavond zou het maandelijkse vrijgezellenfeest weer in de strandtent zijn. De geweldige, wat hitsige sfeer op deze feesten werd in de omgeving alom geroemd. Vervelende toestanden waren er nooit. Nicole greep altijd onmiddellijk in als er ook maar de geringste aanwijzing was, dat er moeilijkheden zouden kunnen ontstaan.

Een ontmoetingsavond vind ik niet je dat. Het heeft voor mij toch iets van een tweedehands rommelmarkt, maar ik realiseerde mij, dat ik zelf ook tweedehands was en niet geschoten is altijd mis. Vanavond wilde ik al mijn moed bijeenrapen om eens te kijken of ik een aardige vrouw zou kunnen ontmoeten.

Nicole kon mij vast wel vertellen of het handig zou zijn om naakt te gaan of, dat ik dat beter niet kon doen.

**** Even kort iets meer over mijzelf ****

Mijn naam is Jard van Blanswick. Ik ben nu 38 jaar oud en 1,90 m lang. Aan mij zie je niet dat ik bijzonder sterk ben. Mijn uiterlijk is doorsnee: slank, grijze ogen met een vleugje blauw, blond haar, en een niet al te grote leuter in slappe toestand. Die leuter kan wel tot een stevige paal van bijna 20 cm uitgroeien. Niet extreem, maar groot genoeg.

Zet mij in een groep en ik wordt vanzelf de leider. Niet dat ik daarna streef. Het gebeurd gewoon. Wanneer toch iemand anders de leiding heeft, dan is dat ook prima.

Enen en tienen stonden naast elkaar op mijn schoolrapporten. In ons onderwijs worden originaliteit of talent nauwelijks gewaardeerd. Men kijkt vooral naar wat je niet kan. Na een zware en korte schooltijd ben ik van ellende maar soldaat geworden.

In het leger zag men mijn mogelijkheden wel. Na korte tijd werd mij gevraagd toe te treden tot het Korps Commandotroepen. Daar kreeg ik de mogelijkheid om in mijn vrije tijd door zelfstudie verder te leren. Wat ik op school niet leek te kunnen, bleek ik toch onder de knie te hebben.

Uiteindelijk heb ik mijn PhD in natuurkunde behaald. Tegenwoordig ben ik een freelance probleem oplosser. Technische, juridische en veiligheidsproblemen, het maakt niet uit.

Mijn verstand zegt mij telkens weer, dat ik voorzichtig moet zijn met vrouwen, ik moet afstand houden, intimiteit is link. Het verlies van een nieuwe vlam zal mij te gronde richten, maar mijn hart hunkert naar liefde.

**** Terug naar het strand ****

Lopend langs de waterlijn, met de zon rechts achter in de rug, zag ik rechts voor mij twee vrouwen. Ze kwamen vanuit de duinen en daalden, deels in de volle zon, de strandopgang af. De dames hadden beide een strandtas bij zich. Hoewel de afstand nog aanzienlijk was, zag ik direct dat dit niet zomaar twee vrouwen waren. Ze waren topless en hadden een uitstekend figuur.

Onbewust versnelde ik wat, zodat ik de vrouwen zou ontmoeten als ze de zee zouden bereiken. Naarmate de dames dichter bij kwamen, kreeg ik steeds beter zicht op hen. Eenmaal op een afstand van een meter of dertig, kon ik ze goed in mij opnemen.

De rechter en kleinste van de twee had golvend donkerbruin haar met een beetje rode gloed. Het hing tot ver over haar schouders. Haar gezicht was vriendelijk, open en uitnodigend. Haar ogen waren donker bruin, bijna zwart. Haar mond leek gecreëerd om te zoenen. Haar borsten dansten, boebelden en bengelde brutaal op haar lichaam, aangedreven door de wiegelende tred waarmee ze zich voortbewoog. Ze waren net iets groter dan nodig was voor perfectie en bekleed met donkere tepelkringen waar flinke tepels op stonden.

De vrouw was ongeveer 1,65 meter lang, niet erg groot, maar wel met een perfect fit en heerlijk lichaam. Ze leek me bijzonder lenig. Ze was honderd procent vrouw en honderd procent mijn type.

Mijn benedenbuurman groeide een beetje.

De linker dame was een reuzin. Zelfs groter dan ik. Bijna 2 meter. Ze had vrij kort steil haar, goudblond. Geen oorbellen en haar ogen waren blauwer dan Van Gogh ze zou hebben kunnen schilderen. Ze was atletisch gebouwd en had fantastische benen. Lang en gespierd. Haar borsten die net wat groter waren dan je bij haar figuur zou verwachten, zaten lekker stevig en strak in haar huid en waren voorzien van donker roze tepels waar ik wel uren aan zou willen zuigen.

Haar lichaam was absoluut niet zo overdreven gespierd als dat van een bodybuildster, maar toch zag je onmiddellijk dat ze oersterk was. Met haar kon je beter geen ruzie krijgen.

Ze had tatoeages op haar rug, op haar armen, op haar dijen en een op haar onderbuik. Hoe ver die tatoeage door liep en wat het voorstelde, kon ik niet zien, want hij verdween onder haar bikini broekje. De tatoeages waren schitterend. De vrouw was een meesterwerk. De dames leken totaal niet op elkaar, maar toch was de reuzin ook voor de volle honderd procent mijn type.

Beide vrouwen waren bloedstollend mooi. Mijn verstand vertelde me meteen, dat ik moest vluchten, maar het was al te laat, mijn hart was betoverd en raakte helemaal van slag. Van het ene op het andere moment werd ik totaal verliefd. Dat was me al jaren niet meer overkomen terwijl mijn hart toch heel licht ontvlambaar is. Verliefd, niet op een, maar op allebei tegelijk. Gevoelens van verliefdheid voor twee vrouwen was bekend terrein voor mij, maar ik was er totaal niet op voorbereid, dat dat nog eens zou gebeuren.

De dames keken argwanend, zelfs vijandig en roken naar onraad. De spanning was te snijden. Sterke, gevaarlijke vrouwen hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij. Mijn benedenbuurman groeide nog een beetje. Zolang ik geen complete erectie kreeg was dat niet verkeerd, want op die manier maakte ik een wat betere indruk op de dames. Tenminste, dat hoopte ik.

Eenmaal bij de zee aangekomen, veranderden de dames van richting. Ze liepen nu voor mij uit langs de waterrand en deden of ze me niet hadden opgemerkt. Ik ben niet van gisteren, ze hadden me, weliswaar verhuld, uitvoerig bekeken. Om hun gesprek te kunnen verstaan ging ik iets dichter achter de dames lopen.

De wind streelde mijn neus met een lichte geur van Nivea zonnebrand crème. Mijn benedenbuurman was bijna niet onder controle te houden en groeide nog iets.

"Wel erg moedig om hier helemaal naakt te lopen," zei het linker meisje. "Ik zou dat nooit durven."

"Ik ook niet," zei het rechter meisje. "Mannen zijn ook veel naakter dan vrouwen, als ze naakt zijn."

"Hoe bedoel je," vroeg het linker meisje.

"Bij hem," ze bedoelde mij, "kan je meteen zien wat hij denkt," antwoordde het rechter meisje en ze ging verder: "Hij valt op jou. Toen hij naar je keek groeide zijn werktuig meteen. Ik kon het duidelijk zien."

"Ja, dat zag ik ook. Hij heeft iets dat me enorm aantrekt, ik vind hem ontzettend leuk," zei het linker meisje. "Maar hij valt niet op mij hoor. Hij valt op jou."

Het rechter meisje zei: "Toen hij naar mij keek voel ik de hitte van zijn blik door mijn hele lichaam trekken. Ik vind hem geweldig, maar ik durf hem niet aan te spreken. Wat als hij mij niet moet? Dat zou gênant zijn. Bovendien is hij spannend. Ik vertrouw hem niet. Hij heeft niets bij zich en hij ging expres wat harder lopen toen hij ons zag. Waarom zou hij naakt zijn en hoe is hij hier gekomen zonder spulletjes? Misschien is hij niet alleen."

Mijn oren hadden genoeg gehoord. De dames leken onschuldig en aardig. Mijn intuïtie vertelde me echter voorzichtig te zijn. De dames kwamen wat gespannen over. Toch wilde ik deze kans niet laten schieten. Mijn opwinding dwong me tot actie.

**** Kennismaking ****

"Dames, ik hoorde het laatste deel van het gesprek en omdat het over mij en mijn beneden buurman ging, leek het ons wel een goed idee om even kennis te maken. Ik ben Jard en dat, ik wees naar beneden, is mijn beneden buurman. Het klinkt misschien pedant, maar wij zijn heel aardig. Als jullie daar anders over denken, dan hoef je het maar te zeggen en we laten jullie verder met rust."

De dames keken me een verstoord aan.

"Mag ik jullie iets te drinken aanbieden bij die strandtent in de verte?" Ik wees naar "Nicole's".

"Hoe kan dat nou? Je hebt niks bij je. Hoe ga je dat betalen," vroeg het linker meisje achterdochtig. "Je komt trouwens niet eens binnen in je nakie en mijn moeder zei altijd dat ik niet met vreemde mannen mag meegaan."

Het geluk lachte me toe. Geen van beide droeg een ring.

"De eigenaresse is een goede vriendin van mij. Vraag haar wat ze van mij vindt als we binnenkomen. Ik snap best dat jullie niet zomaar een wildvreemde naaktloper vertrouwen, maar jullie zijn wel met z'n tweeën. Bovendien, als ik iets vervelends had willen doen, dan was het al gebeurd."

"Sorry, neem ons niet kwalijk. Ik geloof dat je wel een punt hebt. Ik ben Nora en dat is Linda," zei het rechter meisje.

Dus Nora was de kleine met het lange donkere haar en Linda was de getatoeëerde reuzin met het korte blonde haar. Dat moet ik goed onthouden dacht ik. Namen onthouden is, niet mijn sterkste punt en ik wilde absoluut geen flater slaan.

"Jullie vinden mij wel leuk en moedig, dat heb ik al gehoord, dus het is wel zo eerlijk dat ik jullie meteen vertel, dat ik als een blok voor jullie val. Voor jullie allebei. Als jullie nog meer van me willen weten, vraag gerust. Jullie krijgen van mij alle tijd van de wereld."

Linda ging uitdagend voor me staan en keek recht in mijn ogen. Ze was groter en leek sterker dan ik. Het was me nog nooit overkomen dat ik iets omhoog moest kijken om een vrouw in haar ogen te zien. Het had iets intimiderends. Ze keek net als een van mijn vroegere schooljuffen, als ik iets ondeugends had gedaan. Het had iets dwingends. Heel apart. Het wond me op. De benedenbuurman groeide nog wat. Het begon een beetje gênant te worden.

"Leuk om kennis te maken," stelde ze vast. Ze schudde mijn hand, greep daarna mijn piemel, trok me ruw naar zich toe en begon me vrijpostig te zoenen en af te trekken. Dit soort machogedrag verwacht je niet van een vrouw. Het was een aangename verrassing. Linda bleek een echt roofdier en ze wist precies hoe ze me moest hanteren. Mijn benedenbuurman kon de behandeling zeer waarderen.

"Je hebt hier toch zeker geen bezwaar tegen?" vroeg ze wat dreigend. Mijn leuter was nu keihard en Linda ging gepassioneerd verder met zoenen en pompen.

"Ik ben helemaal knettergek op jou. Elke vrouw mag mij aanraken en jij zeker," zei ik tijdens een adempauze.

"Wat zij mag, mag ik ook," stelde Nora op haar beurt vast. Ze wilde niet achterblijven en begon mijn ballen te masseren.

Mijn handen grepen daarop Nora's borsten. "Ik ben knettergek op jullie," riep ik dubbelzinnig. "Jij en Linda mogen alles met me doen."

"Dan ben je nu van ons," zeiden Nora en Linda tegelijk.

"Dat is prima," antwoordde ik opgetogen. "En jullie zijn van mij."

Nora kneep flink hard in mijn ballen en riep: "Helemaal niet naaktlopertje. Jij bent van ons, maar wij zijn niet van jou. Je bent een heel lekker ding, maar ik vertrouw jou niet. Je gaat aan de ketting."

Het zag groen en geel voor mijn ogen en mijn benedenbuurman en ik hadden moeite om te blijven staan.

**** Geketend ****

"We nemen je gevangen," zei Linda. Ze hield me nog altijd vast aan mijn piemel en Nora had me nog steeds bij mijn ballen. Ze deed een klein stevig harpsluitinkje om mijn zak en sloot deze met een verzonken inbusbout, die werd vastgedraaid met een sleuteltje, dat verdween in Nora's tas. Aan de harpsluiting zat een stevig oog en daar zat een korte hondenketting aan vast. Aan het eind zat een enkele handboei die door Linda in haar hand werd gehouden.

Een en ander werkte zodanig dat, wanneer er aan de ketting werd getrokken, mijn ballen aardig in de verdrukking kwamen. Enige dwang was op deze manier gepast uit te oefenen om het eufemistisch te stellen.

"Nu heb je geen praatjes meer hè. Wie zijn er hier nu de baas bloterikje? We zeiden toch dat je van ons was. We hebben nog meer leuke speeltjes, dus hou je gemak," zei Linda en liet mijn tanende erectie in de steek.

"Als je wil, dat we je met rust laten, dan hoef je het maar te zeggen, dan zetten we jouw aan je ballenketting vast aan de eerste strandpaal die we tegenkomen. Je mag ook bij ons blijven, maar dan moet je doen wat we zeggen en kom je voorlopig niet meer los. Als je lastig wordt ga je alsnog aan de paal en zie je ons nooit meer terug," zei Linda.

Het ophitsende, dominante machogedrag van de dames gaf me een enorme kick. Mijn benedenbuurman groeide weer en veranderde in een enorme staaf dynamiet.

"Hi, hi, hi, moet je zien, hij vind het leuk" lachte Nora en wees naar mijn kruis.

Mijn benedenbuurman was inderdaad indrukwekkend. Twee mooie sterke vrouwen hadden me onder controle. Ik genoot. Mijn veiligheid kon me al jaren niets meer schelen. Voor mij was dit een erotische droom die werkelijkheid werd. Wie had kunnen bevroeden dat ik ooit nog een leuke ondeugende, avontuurlijke vrouw zou ontmoeten, laat staan twee.

Mijn nieuwe bazinnen, want zo mag ik ze toch wel noemen, nu ze zich mij volledig hadden toegeëigend, trokken mij aan m'n ballen mee richting duinen. Zij konden met me doen wat ze wilden en ik vond dat geweldig.

Nora en Linda hadden beide een grote badhanddoek bij zich. Ze werden naast elkaar uitgespreid in het zachte mulle zand. De dames gingen liggen en dwongen mij om op mijn rug, tussen hen in te gaan liggen. Linda en Nora lagen op hun zij, met hun hoofd op mijn schouders. We praatten wat, we streelden en speelden wat. Het gesprek bleef onpersoonlijk en oppervlakkig.

Aanvankelijk aaide en kneedde ik alleen de heupen en billen van de dames, maar toen zij wat serieuzer met mijn pretpakket aan de slag gingen, liet ik mij ook niet onbetuigd.

Een van mijn handen verdween bij Nora in haar broekje. Achter langs kon ik haar startknopje bereiken. Voorzichtig begon ik er mee te spelen. Nora werd drijfnat en begon zachtjes te kreunen. Mijn andere hand kon helaas het paradijs van Linda niet bereiken. Linda was veel te groot. Een van haar borsten lag wel goed bereikbaar op mijn buik, dat was ook een fijn speel dingetje om haar mee te behagen. De dames genoten enorm. Dit had ik jarenlang moeten missen. Mijn vrijheid kon me gestolen worden. Mijn verstand had het onderspit gedolven, mijn hart stond in vuur en vlam.

Mijn bezitsters waren heel verschillend. Nora hield mijn lans voorzichtig tussen de ringvinger en middelvinger vast, terwijl ze met haar duim voorzichtig en langzaam over mijn eikel streelde. Meteen nadat ze losliet sloeg Linda met haar vlakke hand tegen mijn staaf. De symbiose van een zacht lief meisje en een seksuele slachter was mij aan het bewerken. Ze lustten er wel pap van. Mijn paal had enorm zin om zich ergens naar binnen te laten heien, zodat er een goede fundatie zou ontstaan om een relatie op te grondvesten.

Helaas zat dat er op dat moment niet in. De grens van mijn nieuwe eigenaresses was voorlopig bereikt en ik wilde ze zeker niet onder druk zetten. Nadat de eerste kennismaking voorbij was wilden mijn nieuwe leidsters weer verder. Aan vluchten dacht ik geen moment, hoewel ik me er terdege van bewust was dat het gedrag van de dames op z'n zachtst gezegd apart was. Voor hen was het meer dan een spelletje. Ze waren mij aan het testen. Ze wilden weten wie ik was en waar mijn grenzen lagen, maar ik liet me niet kennen.

Zelfverzekerd nodigde ik mijn nieuwe vriendinnen opnieuw uit om iets van mij te drinken bij de strandtent. De dames wilden wel een kopje koffie van me aannemen. Ze lieten me tussen hen in lopen en samen gingen we richting "Nicole's".

"Waarom ben je eigenlijk naakt," vroeg Linda.

Elke keer als ze wat wilde weten trok ze even aan de ketting om me te laten merken wie de touwtjes in handen had.

"Het is gewoon prettig om naakt te zijn en als vrouwen naar mij kijken, dan geeft me dat een heerlijk gevoel. Je hoeft er verder niets achter te zoeken en het was niet mijn bedoeling om jullie bang te maken. Als ik in de beurt ben zijn jullie veiliger, dan zonder mij. Het ligt niet in mijn aard om vrouwen lastig te vallen. Integendeel."

"Een mannetje als jij maakt ons heus niet bang," zei Nora. Ze wilde niet laten zien dat ze wat onzeker was, maar ik had haar wel door.

"Je mag toch helemaal niet naakt rondlopen?" vroeg Linda verder terwijl ze weer aan mijn ballen trok.

Voordat ik wat kon antwoorden zei Nora, dat het in Nederland zo is geregeld, dat de overheid niets mag, tenzij in de wet staat dat het wel mag. Burgers daarentegen mogen alles, behalve als het is verboden.

"In de wet staat alleen dat je niet naakt mag zijn op plaatsen die daarvoor niet geschikt zijn. Op het strand mag het."

Linda zei verbaasd: "Maar je kan toch een boete krijgen?"

"Ja maar, dat is bijvoorbeeld omdat je de volksgezondheid of de openbare orde in gevaar brengt. Dan ben je dus op een ongeschikte plek" zei Nora.

"Maar daar is hier toch helemaal geen sprake van," zei Linda nog niet helemaal overtuigd.

"Als Jard hier op het strand toch een boete krijgt, dan is dat onwettig. Jard kan daartegen bezwaar maken. Vaak komt dat doordat fatsoensrakkers in een gemeenteraad een bepaling opnemen om naaktrecreatie tegen te gaan, maar dat mag de gemeenteraad niet doen. De hoge raad heeft al een paar keer gezegd, dat je naakt mag zijn op plekken waar je kan verwachten, dat je daar mensen in badkleding kan aantreffen," zei Nora.

"Je bent goed op de hoogte," zei ik wat verbaast.

Nora vertelde me, tijdens onze wandeling naar "Nicole's", dat ze graag officier van justitie wilde worden. Ze had rechten gedaan en was nu bezig met wat extra opleiding.