De Harem: 10 Een nieuwe penis

Dit erotische misdaadverhaal is volkomen uit de duim gezogen. Mocht u menen iets of iemand te herkennen, dan berust dat op toeval. Dit hoofdstuk bevat exhibitionisme, geklede vrouwen naakte mannen (gvnm), dwang, vernedering, sm en groepsseks.

**** Vrouwen te koop ****

De verwachte e-mail, met de vraag of we nog meisjes te koop hadden, kwam eindelijk binnen. Nadat ik gemeld had, dat we deze keer alleen vier vrouwen van achter in de twintig, begin dertig te koop hadden, wilden de handelaren graag wat foto's, om het materiaal te beoordelen. De volgende ochtend, nadat ik Nora had weggebracht, ging ik met een naakte Olga, ze had net gedoucht, naar de cellen ruimte. Linda en mijn adjudanten gingen ook mee. De waar moest wat opgetut en gedrogeerd worden. Zodat we wat mooie plaatjes zouden kunnen schieten bij de zee.

Bij binnenkomst in de cellen ruimte was me opgevallen dat Linda stiekem een van de ballenstroppen had gegrepen. Vermoedelijk was ze van plan om achter mij te bukken om snel mijn ballen te strikken en ze vervolgens omhoog te trekken. Zo kon ze me op handen en voeten dwingen om me te kunnen melken als een koe met een speen. Door deze gedachte kreeg ik meteen een forse erectie, waardoor Linda in de gaten kreeg, dat ik haar plannetje had doorzien. Een dergelijke vernedering had ik graag ondergaan, maar het was wel weer eens tijd om Linda te laten zien, dat ik de sterkste ben. Daar hunkerde ze naar.

Noki en Hoki kregen allebei een duw van mij, zodat ik net genoeg tijd en ruimte had om me met Linda bezig te houden. Vervolgens draaide ik me om en greep Linda bij haar schouders en draaide haar voor mij, zodat we met de gezichten naar elkaar toe bleven. Haar been werd door mij gehaakt en ik duwde haar achteruit van mij af. Ze wilde mij een trap in mijn kruis geven, maar ik ving haar enkel op en trok haar voet omhoog waarbij ik Linda naar achteren duwde. Ze dreigde achterover te vallen, maar die val werd gebroken doordat ze tegen de tralies van een van de cellen viel. Zij greep de staven en ik greep het tweede been en trok haar bij de tralies vandaan. Ze hing nu horizontaal met haar handen aan de tralies en haar benen onder mijn armen.

Linda droeg deze ochtend alleen een lang hemd. Verder niets. Voor mij bewees dat, dat haar idee om mij te pakken niet spontaan was opgekomen. Het maakte mij niet uit. Mijn paal gleed voortvarend door Linda's voordeur. Noki merkte op, dat ik eerlijk had gewonnen.

Linda werd door mij volkomen suf geneukt. Het is soms heerlijk om je niet om je partner te bekommeren en gewoon egoïstisch je gang te gaan en eerlijk is eerlijk, Linda kreeg daar een geweldige kick van. Het was bijna een verkrachting, maar dan wel met instemming van beide geliefden. Na haar derde orgasme had ze niet eens kracht genoeg om zich vast te houden. Noki en Hoki hadden ons natuurlijk al veel vaker bezig gezien. Ze wisten wat er zou gebeuren. Linda werd op tijd opgevangen. We lieten haar nog enige tijd door kronkelen op de vloer.

Het duizelde mij en het zag heel even zwart voor mijn ogen. Onder het zweet richtte ik mij weer op dat waar ik voor was gekomen.

Onze vier gevangen vrouwen hadden ademloos toegekeken. Een van hen riep, dat ze dat ook wel wilde. Ze zag er bijzonder knap en stoer uit. Echt mijn type. Haar innerlijk was echter door en door rot en als ik zoiets weet, dan is dat een totale afknapper.

Noki wist dat wel en zei, dat ik onmogelijk met haar kon neuken omdat mijn piemel onmiddellijk ineen schrompelt als ik rotte vis zie.

"Die lul wordt van iedereen stijf en zeker van mij," schreeuwde de Mainade opgewonden terug. Hoki gaf met haar rijzweep een felle tik op een van de borsten van de schreeuwlelijk en zei: "Je mag onze man aanduiden met "geachte beheerder"," terwijl ze mijn handvat greep en mij naar de tralies van de cel van de vier vrouwen trok.

Het wijf greep naar mijn paal, maar deze verschrompelde spontaan. Kwaad en gefrustreerd greep ze mijn ballen, kneep stevig en zei dat we de celdeur moesten openen. Er flitste wat door de lucht en het wijf trok geschrokken haar hand terug. Hoki had het samoerai zwaard, dat ik haar cadeau had gedaan, gebruikt. Een dun streepje bloed verscheen op de pols van de agressieve Mainade.

Noki riep: "Niemand komt aan de ballen van onze man. Bij de volgende handtastelijkheid, gaat je hand er af." De celdeur werd door haar geopend en ik greep het wijf en draaide een arm op haar rug. Noki stak de injectienaald met Rohypnol-ml in haar arm en Hoki bewaakte de celdeur met getrokken zwaard. De drie andere vrouwen kregen ook een injectie.

Linda was inmiddels hersteld en riep: "Allemachtig, wat was dat ontzettend lekker. Het verrast me elke keer weer".

Nadat we gezamenlijk even een kopje koffie hadden gedronken, zodat de Rohypnol-ml kon inwerken, begon Olga de vrouwen wat op te tutten zodat ze er op de foto's goed uit zouden zien. Daarna brachten we ze naar schuur waar de Defender stond en lieten hen instappen. Om te voorkomen, dat ze later misschien flashbacks zouden krijgen over de locatie van hun gevangenis, deed ik een zak over hun hoofd. Verder bleven ze naakt.

We reden een flink eind voorbij Drontwijk aan Zee naar een strandopgang. Olga zat, nog altijd naakt, naast Linda. Ik zat op de tweede rij met naast mij twee van onze gevangenen en achterin zaten de andere twee gevangenen samen met mijn adjudanten. Linda parkeerde de auto en wij liepen met z'n allen naar het strand. Er was bijna niemand.

Eenmaal op het strand deden we de zakken van de hoofden van onze gevangenen. Ze lieten zich willoos fotografeerden. Mooie erotische naaktfoto's en ook close-ups van gezicht, tieten, kont en kut. Daarna gingen we weer terug naar huis om te lunchen. De foto's werden naar de handelaren verzonden.

**** Onverpakte aflevering ****

Laat in de middag kwam de reactie op de foto's. De handelaren wilden de vrouwen graag afgeleverd hebben in een huisje op een vakantiepark in Limburg. De prijs was verrassend goed. De motorclub moest thuisblijven men wilde geen aandacht. De waar moest door slechts een persoon worden gebracht. Kennelijk hadden de handelaren nog geen argwaan, met betrekking tot de motorclub. We deden niet moeilijk over de procedure en gingen met alles akkoord.

Linda en Olga zaten voorin de Defender. Op de tweede rij zat ik met aan elke kant een Mainade en achterin zaten Noki en Hoki met de twee andere. De Oki's waren in hun bekende outfit plus de zwaarden. Om niet teveel op te vallen hadden we de "handel" hemden gegeven die net niet lang genoeg waren om hun kruis te bedekken. De zak die bij vertrek nog over hun hoofd zat werd onderweg vervangen door zonnebrillen, die ik aan de binnenkant had afgeplakt met duct tape. De vrouwen waren opnieuw gedrogeerd met Rohypnol-ml. Ze zouden zich de tocht niet herinneren.

Nora reed met de hatchback achter ons aan. Op een rustig plekje langs de Maas, in de buurt van het vakantiepark, stapten Linda, Olga en mijn adjudanten uit de Defender. Ik hees me in een broek en een goed passend jasje van een van de clubleden en reed alleen verder met de vier vrouwen. Ze waren gezekerd met tiewraps.

Bij het opgegeven huisje stopte ik, bracht ze naar binnen en ontdeed de vrouwen van zonnebril en hemd. Op tafel lag, zoals afgesproken, een plastic tas met een dik pak honderd Eurobankbiljetten. De vrouwen liet ik vastgebonden achter, klaar voor gebruik.

Vermoedelijk werd het huisje met een verborgen camera's in de gaten gehouden om te kunnen zien of ik de afspraken nakwam. Met een van mijn drones hielden Nora en de anderen mij, de Defender en de omgeving eveneens in de gaten. De handelaren waren vrijwel direct nadat ik met de Defender was vertrokken, het huisje ingegaan om de dames mee te nemen.

**** Bijvangst zonder te vissen ****

Vanaf het vakantiepark werd ik gevolgd door een motoragent. Toeval leek me onwaarschijnlijk. Het moest haast wel een corrupte agent zijn, die bij de handelaren hoorde. Dat de handelaren zeker wilden zijn dat ik echt vertrok vond ik niet vreemd, maar na een kwartier zat de motoragent nog achter mij. Ik ging harder rijden. Veel te hard.

Een echte agent zou me staande houden om me te bekeuren. Deze agent niet. Hij bleef volgen. Nora had ook gezien dat ik werd gevolgd en vond dat ik moest ontsnappen. Met de Defender aan een motoragent ontkomen is normaal gesproken onmogelijk. Bovendien was ik niet bang. Hij was alleen. Een ontsnappingspoging leek me geen goed idee.

Van te voren had ik wel al voorzorgsmaatregelen getroffen om aan achtervolgers te ontkomen, maar ik besloot om de motoragent te grijpen. Dat wil zeggen: ik wilde dat mijn vrouwen hem zouden oppakken.

Inmiddels vermoedde ik, dat er een goede kans was dat we de agent zouden kennen. Mijn vrouwen waren dat met mij eens. Nora zei later dat Hoki ongeëmotioneerd had geleken, je moest haar kennen om te zien, dat ze het moment waarop we de man te grazen zouden nemen, bijna niet kon afwachten.

Mijn vrouwen stonden, uit het zicht, te wachten. Toen ik langs kwam, dropte ik een lading kraaienpoten op de weg. De agent kon niet goed meer sturen en remmen. Met twee lekke banden belande hij in de berm. Mijn vrouwen trokken de motorfiets en de agent onmiddellijk uit het zicht en ruimden de kraaienpoten meteen op.

De agent leek niet gewond en probeerde nog weg te komen maar hij kwam niet langs Linda en de Oki's. Hij probeerde nog zijn pistool te trekken, maar Hoki had de man meteen in zijn been geprikt met haar zwaard en hij wilde vast geen tweede prik. Hij kreeg een zak over zijn hoofd en werd met zijn eigen handboeien geboeid. Het bleek, zoals we al vermoedden, dezelfde man te zijn, die in de strandtent had gezeten en die Hoki had bedwelmd.

Nora gaf hem een injectie met Rohypnol-ml. Toen ik terug kwam rijden was alles al achter de rug. Nadat ik gekeken had of er nog nuttige voorwerpen in de opbergruimten zaten, parkeerde ik de motorfiets vlak bij de oever van de Maas. Natuurlijk had ik de handschoenen van de agent aangedaan om geen sporen achter te laten. Justitie en politie zouden de zaak van de verdwenen agent niet snel laten rusten.

Linda stripte de agent en deponeerde hem achter in de Defender.

Voor de zekerheid namen we nog wat foto's van de omgeving en de motorfiets. Het uniform lieten we achter bij de motor. Het pistool nam ik mee. Daar zou ik mij later wel van ontdoen. De filmpjes van de drone bewaarden we ook. Als er ooit moeilijkheden kwamen dan hadden we in ieder geval wat ondersteuning voor een verhaal.

**** De hoofdprijs ****

Thuis werd de agent in de cel gelegd. De snee in zijn been werd door mij schoongemaakt, voorzien van een chip en netjes verbonden. We ontgrendelden zijn privé telefoon om te zien wat er op te vinden was. Het bleek de hoofdprijs.

Onze agent was de baas van de Nederlandse afdeling van een internationale criminele bende. Hij bezat wedkantoren, horeca gelegenheden, een aandelen portefeuille, een bankkluis, enz. De bankrekeningen werden meteen door ons veilig gesteld.

Voor het verkrijgen van een aantal andere eigendommen hadden we tijd en medewerking van de crimineel nodig. Bovendien konden we niet overal bij, zoals de bankkluis. We vonden onder meer een opbergplaats van drugs. Een klein deel ervan kwam wel van pas en dat nam ik mee.

Wij wilden verder niets met de drugs te maken hebben en stuurden een anonieme tip naar de politie. Soms gaan dingen gewoon zoals ze horen te gaan. Maanden later bleek dat de politie wel degelijk onderzoek had gedaan naar aanleiding van onze tip. Een deel van de bende werd opgerold.

Bij de acties werden ook een aantal seksslavinnen bevrijd. Een van onze vier Mainaden zat daar ook bij. De bevrijde Mainade kwam niet vrij. Ze werd aan Thailand uitgeleverd, omdat gebleken was, dat ze Thaise meisjes had ontvoerd en verkocht. Ze doen daar in Thailand heel moeilijk over. Het zag er niet best uit voor haar. Door middel van de geïmplanteerde chips zagen we later dat twee "dames" zich in Saoedi-Arabië bevonden en dat er een in Jemen terecht was gekomen.

Uit de verhoren van de criminele agent bleek dat hij mij gevolgd was omdat hij nieuwsgierig was naar de verblijfplaats van zijn vriend, de verdwenen rechercheur en de rest van de verdwenen motorbende. Hij vond de situatie heel verdacht en durfde niet meteen de politie in te lichten. Eerst had hij willen weten hoe de vork in de steel zat.

Iedereen vond dat Hoki eigenaresse mocht worden van onze nieuwste penis. Hij had haar per slot van rekening ontvoerd. Het zag er niet best uit voor de man. Hoki had wat sadistische trekjes en was witheet van woede over wat hij haar had willen aandoen.

Nora had een veilige constructie bedacht om de bezittingen van de criminele agent te verkopen. De man weigerde echter halsstarrig mee te werken aan de overdracht van zijn vastgoed. Hoki had over hem heen gepiest en daarna hadden we de brandslang op hem gezet. Het had geen effect.

Later die dag kwam Hoki met tranen in haar ogen bij me in de zitkuil. Geschokt vroeg ik wat er mis was. Hoki vertelde mij dat haar dag niet leuk was geweest. Ze had haar gevangene afgetrokken. Na zijn orgasme was ze gewoon extreem ruw doorgegaan. Hij had gegild dat ze moest stoppen, maar ze was doorgegaan totdat zijn piemel te klein werd. Daarna had ze de man bij zijn ballen gegrepen, flink geknepen en over de knieën gelegd voor een flink pak slaag.

Ze had de waterstraal gebruikt, ze had met haar rijzweep op zijn piemel geslagen en ze had de penisring voorzien van het label "Hoki 06" aangebracht. De man had om genade geroepen maar had niet willen meewerken.

"Maar Hoki," zei ik. "Dat is toch helemaal niet erg. Het gaat ons echte wel lukken hoor. En als het niet lukt om zijn bezittingen te gelde te maken is het ook niet erg. Ons geluk hangt echt niet af van dat misselijke mannetje."

"Dat is het niet," zei Hoki. "Ik bedoelde eigenlijk, dat ik helemaal geen plezier heb aan zijn pijn. Ik vind het niet leuk." "Maar," zei ik. "Niemand van ons vindt het leuk om iemand pijn te doen. Ook niet als het om dat nare mannetje gaat." "Ja-a," zei Hoki. "Maar het akelige is nu juist, dat ik het bij jou wel leuk vind."

Het probleem waar Hoki mee zat drong nu pas in de volle omvang tot me door. Voor Hoki leek het net of zij mij nog meer haatte dan haar nieuwe penis".

"Hoki, schat," zei ik, terwijl ik haar tegen mij aan trok en haar borsten streelde. "Wij houden van elkaar. Ik ben juist blij met jouw speciale aandacht voor mij. Als je mij vernedert en pijn doet, dan is dat onze manier van seks. Wij doen dat nu eenmaal op die wat aparte manier. Dat jij geen prettige gevoelens hebt voor die nare crimineel is heel normaal. Geen van ons voelt zich prettig in de omgeving van die lul."

Noki had gemerkt waar Hoki mee zat en haar gezichtsuitdrukking liet duidelijk zien, dat zij dezelfde gedachten had gehad als Hoki. Ze was erbij geweest en had het ook niet leuk gevonden.

"Kom er ook maar bij," zei ik uitnodigend tegen haar. Na wat gestreel en gezoen ontspanden de Oki's wat en werden ze weer wat meer zichzelf. Noki zei met een dreigende blik in haar ogen: "Dus jij vind het wel fijn om langdurig en ruw afgetrokken te worden?" "Ja," zei ik. "Jullie zijn de enigen die dat goed kunnen en het voor me willen doen. En dat weten jullie best."

In een oogwenk had Noki me in een houtgreep: de Kesa Gatame. Hoki greep mijn ballen. "Waag het niet om te proberen los te komen," waarschuwde ze, want dan zul je voelen, dat mijn kleine handen hard kunnen knijpen.

Met de mooie borsten van Noki vlak voor mijn neus was de gedachte aan welke vorm van tegenstand dan ook, nog niet bij me opgekomen. Ik onderging de "kwelling" met genoegen. Hoki begon me af te trekken en het zou zeker niet bij een orgasme blijven. Dat stond vast. Mijn andere vrouwen hadden wel vaker gezien dat ik werd "behandeld", maar het trok toch altijd weer de aandacht. De een na de ander kwam erbij zitten om toe te kijken.

Vrouwenhandelaren gebruiken drugs om hun slachtoffers "hanteerbaar" te maken. Een heel effectieve behandeling die ook heel goed gebruikt kon worden om wat medewerking te krijgen van onze crimineel. Nora, de Oki's en ik gingen naar de cellenruimte om de man wat van zijn eigen heroïne toe te dienen. Nora vertelde hem dat we hem verslaafd zouden maken en dat hij dan vanzelf een keer bereid zou zijn om zijn bezittingen aan ons over doen voor een dosis.

De vrouwenhandelaar kende het effect van zijn eigen methode natuurlijk heel goed en protesteerde fel, maar zei niet dat hij zou meewerken. Ik greep de man zijn arm en trok deze door de tralies. Hoki gaf met haar rijzweep nog een paar ferme tikken op zijn ballen en Nora spoot een minimale hoeveelheid van de gelukzalig makende vloeistof in zijn arm.

Volgens mij begon de man nu pas te geloven dat we serieus bereid waren om alles te doen wat nodig was om hem te overtuigen dat hij beter kon meewerken. Toen de heroïne was uitgewerkt gingen Nora en ik nog eens praten. De man bracht na voren dat hij net zo goed verslaafd kon zijn als hij toch de rest van zijn leven alleen opgesloten bij ons in de cel zat, waarop Nora hem vertelde, dat onze hoeveelheid heroïne niet onbeperkt was en dat we zeker niet zouden bijkopen. Als het op was, zou hij "cold turkey" afkicken.

Het was duidelijk dat de man heel goed wist hoe vreselijk en hoe gevaarlijk dat was. Om hem toch een iets prettiger beeld te schetsen van zijn situatie vertelde ik, dat we hem zouden verkopen als we met hem klaar waren. Een perfecte wraak voor de man die al vele vrouwen had verkocht. Nora liet hem een foto zien die we hadden gekregen van de presidente van de République Des Femmes.

Op de foto stond een van zijn maten, beter bekend als penis Olga 02. Hij was, samen met nog wat andere naakte mannen te zien, die onder leiding van een jonge vrouw bezig waren met het delven van zout op een zoutvlakte. De ring van penis Olga 02 was vervangen door een nieuw soort versiering. Op het label stond "L'état".

De keuze is simpel zei Nora: "Of je werkt niet mee, je wordt verslaafd, kickt af en zit tot je dood in eenzaamheid opgesloten of je werkt wel mee en wordt verkocht. In beide gevallen heb je nooit meer iets aan je bezittingen. Na een week besloot penis Hoki 06 alsnog mee te werken.

WORDT VERVOLGD.