De Uitdaging

Caren verdween door de voordeur, Katrien mooi achter haar aan.

Ik telde de minuten , 10 minuten...ik zag eerst het licht in de traphal aangaan, iets erna op de bovenste etage flitste er overal licht aan.

"Grote loft" dacht ik nog bij mezelf.

Als er ongeveer 10 minuuten voorbij waren, stapte ik uit men auto en liep op een drafje naar het portaal.

Met de sleutel die Caren me gegeven had opende ik de zware ijzeren deur en liep de traphal in.

Ik probeerde zo geruisloos mogelijk de trappen op te lopen tot de bovenste etage ; wat niet makkelijk was want de verleiding om zo snel mogelijk deze voorstelling verder bij te wonen was groot.

Een beetje hijgend kwam ik boven aan , voor een brede , alweer ijzeren deur, ze stond op een kier ...Ik trachtte men adem terug onder controle te krijgen en duwde zachtjes de deur verder open.

Zonder een piep te geven gleed de deur verder open en keek ik recht in een donker inkomhalletje, afgeschermd van de rest van de loft door een muurtje van glasdallen.

Ik stapte zo zacht als ik kon de loft binnen en liep naar het einde van het muurtje, waar zich in een donker hoekje een zetel begaf, juist zoals Caren het had beloofd...

Vanuit de zetel had je een overzicht over de rest van de gigantische loft.

Een oud fabriekspand met bakstenen muren en vol houten parket vloer. Het was heel minimalistisch en industrieel ingericht.

De zijde het verst van me verwijdert, en dat was al gauw 30 meter, was een open keuken, links ervan stond een wandmeubel en een paar losse zeteltjes. De rechterzijde was bijna volledig glas, met een driedubbel bed halverwege. In het midden was het eigenlijk vrij leeg , buiten een grote ijzeren stutpaal en een stoel tegen deze paal gezet. Katrien stond naast de paal , recht ,met haar rug naar mij.

Wat me ook direct opviel was de videocamera, op statief, mooi gericht naar het midden van de ruimte. Pal op Katrien.

De groot uitgevallen spots die aan het plafond hingen waren me eerst niet opgevallen, maar bleken dienst te kunnen doen als een mooie driepuntsbelichting voor bijvoorbeeld een videoshoot.

"Misschien verhuurt ze de ruimte soms wel aan een fotograaf of zo", schoot het me nog door het hoofd.

"Zo" hoor ik Caren redelijk zware stem door de loft zwalmen.

"Hier staan we dan..jij en Ik "

"Goed , niet?"

"eeeuh ja .." antwoorde Katrien een beetje twijfelend, al dan niet vragend..

"Ben je hier dan niet uit vrije wil sletje?" Het woord "sletje" klonk vals en hard, bijna ongepast.

Een stilte viel en de uitdrukking op Carens gezicht loog er niet om, ze was niet van plan om dit spelletje vlug af te handelen.

"Antwoord dan meisje" siste ze.

"Ja ik ben hier uit vrije wil.."

PETS...ik schrok toen ik het zag gebeuren, maar stond versteend voor het zeteltje waar Caren al over had gesproken.

"Je weet hoe je moet aanspreken trut"

"Ja, wie?"

"Ja, mevrouw....ik ben hier uit vrije wil, sorry mevrouw" een bevend stemmetje kwam uit het precies o zo frêle lijfje dat er, met de armpjes naast haar zijde, bijstond alsof ze een standje van haar Meesteres had gekregen.

En dat was ook zo. Samen met een klets vol in het aangezicht.

"Om zeker te zijn dat je er morgen, volgende week of zelfs volgend jaar ook nog zo over denkt, film ik dit gezellig onderonsje van begin tot einde.

Zo bestaat er later geen twijfel wie hier de perverse teef is,

en wiens wens het was om hier nu samen met mij te zijn.

Want je zou niet de eerste teef zijn, die zichzelf achteraf wijsmaakt dat het maar een bevlieging was, of dat ze zelfs gedwongen werd om te doen wat vieze teefjes hier zoal doen.

Oh, niet dat ik er voor niets tussenzit hoor, ik laat je wel dingen doen,

maar je spleetje liegt niet he. "

"Dus daarom staat die camera al aan vanaf de moment dat je hier binnenstapte.

Het filmpje kan me misschien nog goed van pas komen als ik je weer eens betrap tijdens een zielige poging één van mijn prooien te versieren, recht onder men neus dan nog."

"Ik zeg wel degelijk zielig, want echt een serieuze poging kunnen we dat niet noemen, niet?"

De pauze die Caren liet , deed Katrien twijfelen of het al dan niet een retorische vraag was, maar om het zekere voor het onzekere te nemen stamelde ze snel "nee, mevrouw"

Caren gniffelde, en terwijl ze heen en weer liep voor Katrien , als een leeuwin voor haar prooi, keek ze recht in Katriens ogen, en ging verder.

"Nee, dat was zeer stuntelig en een belachelijk verkeerde aanpak. Zo versier je geen vrouw."

En geloof me ik kan het weten" , en terwijl ze dit zei, wees Caren naar de immense muurkast links van haar. Die stond vol met DVD's : allemaal witte hoesjes, rug tegen rug, met een simpel opschrift welke ik niet kon lezen van zo deze afstand.

Maar bovenop de kast stond een opschrift , wat ik wel kon lezen (al was het met turende oogjes, en moest ik het wel 5 keer opnieuw lezen) ;

Maar dat was waarschijnlijk omdat ik het de eerste 4 keer niet kon geloven of ik het wel goed had gelezen

Er stond in drukletters : "CAREN'S SLETJES"

Een muurkast vol met filmpjes, het moesten er wel 100'en zijn..

Een vorm van jaloezie kon ik niet onderdrukken bij het zien van die collectie..hoe doet ze het...

"Nu, " ging Caren verder," ik heb je al twee keer de kans te geven om jezelf terug te trekken, weg te gaan en me nooit meer lastig te vallen in je leven. Ik geef je nu nogmaals de kans. Ofwel loop je nu snel de deur uit, en ga je verder met je leventje, ofwel kijk je recht in de camera links van je , en beantwoord mijn vragen braafjes."

Bijna onmiddellijk draait Katrien zich naar links en kijkt pal in de lens, een paar meter van haar af.

"Mooi zo".

"Antwoord me nu dan eens : teef , wil je nu je boeltje pakken en hier vandaan kruipen, of wil je een nieuwe film worden in mijn collectie Caren's sletjes?"

Nog steeds met bevende, opgewonden stem, maar zonder aarzelen antwoorde Katrien :

"ik wil een volgende film worden in je collectie Mevrouw"

"Mooi, mooi, dat staat erop."

"Zover zijn we al."

Caren wandelde met grote passen naar het wandmeubel met filmpjes, trok er een uit en liep terug naar Katrien .

"Je begint het te leren, en das maar goed ook, want ik ben nog steeds een beetje" pissed" op je omdat je mijn vriendinnetje probeerde te versieren. "

"Ja , dat hoor je goed : vriendinnetje." En ze hield het kaftje van de film voor Katrien's ogen : een witte kaft met in het groot "REBECCA" op en eronder een foto van het meisje uit de club;

naakt,....

op haar knieen in wat ik herkende als een algemeen aanvaarde slavinnenhouding in de BDSM wereld.

"jamaar, dat wist ik niet Caren, dat het ...." "PETS"

De harde, vlakke hand van Caren kwam neer op de linkerkaak van Katrien, deed haar hoofd opzij slagen, en verbrak de woorden van haar zin tot een oorverdovende stilte.

Katriens gezicht sprak boekdelen : verschrikt, opstand en een lichte woede borrelde in haar op.

Haar hoofd bleef even omlaag hangen, ze verbeet de pijn.

"Je moet me nu niet gaan onderbreken en tegenspreken, en daarbij : geen enkele teef noemt me bij men voornaam , kut!" riep Caren door de loft

"Nou, lang blijf ik niet kwaad, hoor, wat gedaan is, is gedaan..." klonk het dan ineens weer veel zachter

En poeslief lachte Caren naar Katrien, kustte haar teder vol op de mond en knipoogde.

Deze plotse uitbarsting van agressie , gevolgd door de tedere, bijna verliefde kus leek wel half schizofreen, alsof Caren ze niet alle vijf op een rij had; en de plotse stemmingswisselingen brachten Katrien helemaal van haar stuk.

"Onstabiel noemen ze zo iemand " schoot het door men hoofd..."of soms wel zot..."

"Je moet me gewoon met respect behandelen Katrientje, dat is iets wat je man ook al vergat, en wat een van de redenen is dat je hier nu staat, met je rode kaken en je stijve tepeltjes die door dat hemdje priemen; "

Ze liet even een stilte vallen om er dan nochalant en droog nog aan toe te voegen :

"en waarschijnlijk een druipnatte spleet."

Ergens vond ik het spijtig dat Katrien met haar rug naar me stond, want ik had graag geweten of ze echt terug stijve tepels had , al wist ik ergens dat Caren er niet om ging liegen.

Over die druipnatte spleet had ik wel men twijfels, wetende dat Katrien echt niet zo snel nat stond, laat staan druipnat.

"Want ergens moet ik wel toegeven zelfs ik verwondert was hoe een makkelijke prooi je was, dat kom je echt gauw meer tegen hoor, een vrouw die zo snel haar slipje afgeeft." Snel en iets stiller, bijna tegen zichzelf, voegde ze er nog aan toe :

"met het slipje geeft ze natuurlijk ook het voorrecht af om "vrouw" genoemd te worden , en blijft er enkel een sliploos sletje over."

Met luidere stem vervolgde ze :

"Een andere reden dat je hier staat , is natuurlijk omdat je al lang op mijn verlanglijstje voor men collectie staat ; al van het eerste feestje waar Geert je aan me voorstelde.

Toen zag ik al in je ogen en aan je houding dat je een geil onderdanig ding was.

En kijk nu...hehe, hier sta je dan."

Met een glimlach van oor tot oor keek Caren richting Katrien, een beetje heupwiegend,als een kind dat zen goesting gaat krijgen.

Smalend ging ze verder :

"Maar natuurlijk de belangrijkste reden dat je hier zo staat als een vies geil meisje is omdat je het zelf wou."

" Niet? "

"Antwoord dan kind, of ben je ook nog stom?"

Nu moest Katrien niet nadenken of het al dan niet retorisch bedoelt was : "Ja mevrouw,....... ik wil hier zo staan..... als een vies , opgewonden sletje"

Haar stem brak bij het woord sletje.

"Hahaha, prachtig, prachtig. Je bent helemaal mee!" Caren begon euforisch te worden, en ratelde snel door :

"Leuk toch dat je sinds je eerste les, weet je nog , in de toiletten van de club, al veel hebt bijgeleerd?"

"Oh dat is waar, je blaasje zal onderhand wel op springen staan, hahaha"

" Jaaaaaa , ik kon je echt niet laten gaan daar hoor, je koos zelf om bij mij in het hokje te komen, al kostte je dat je slip en bh , PLUS de mogelijkheid om te even op het potje te gaan, want ik moest zelf dringend, dat zag je wel.

En tegen dat je klaar was met men kut proper te likken, was het dringend tijd om door te gaan. Dus nogmaals sorry dat ik je toen niet kon laten gaan."

"Maar ik zal het goedmaken. Omdat je zooo dringend moet onderhand , mag je nu direct gaan, hier en nu. Ga maar."

Poeslief zei ze het.

"Dankje mevrouw..maar waar is het toilet? " klonk het enigszins verlossend

"Volgens mij ben je doof kind, ik zei toch : hier en nu.!!"

"Niet : straks en op het toilet!!!." Snauwde Caren kwaad

"Pis nu teef!"

Katrien stamelde een beetje, schoof haar benen iets verder open en begon haar slipje omlaag te trekken;

"Oh ja, en voor ik het vergeet : ik wil geen druppel op men vloer zien, en ik wil dat je je slip aanhoudt.

Je gebruikt dat mooie jurkje van je maar om men vloer droog te houden., ok?

"Euh ...ja , mevrouw"

Katrien trok haar slipje terug omhoog, liet haar jurkje over haar schouder's heen glijden en op de grond vallen, aan haar voeten. Langzaam stapte ze uit het jurkje.

Zo stond ze nu enkel in haar zwarte laarzen, witte slip en bh voor Caren.

Haar jurkje op de grond, met haar voet schoof ze het tussen haar benen, zo goed en kwaad mogelijk op de plek waar ze verwachtte dat haar urine ging terechtkomen.

Dan opende ze haar benen wijder en begon te urineren.

Eerst werd haar slipje doorzichtig vanonder, waarna zich druppeltjes begonnen te vormen die langzaam in een straaltje samenkwamen en op het jurkje kletterde.

Het straaltje was wispelturig en liep af en toe langs haar been omlaag , dan weer mooi recht . Haar slipje was in een paar seconden tijd doorweekt met urine, maar ze slaagde er , voor zover ik het goed kon zien vanop de afstand , goed in om de grond droog te houden.

Dit schouwspel was teveel voor me , ik zeeg neer in het zeteltje en opende men broek om men steenharde erectie ruimte te geven.

Daar stond men vrouw zichzelf onder te pissen , in het bijzijn van een ander vrouw dan nog die, alsof het nog niet erg genoeg was, smalend neerkeek op dat vieze vrouwtje voor haar.

De camera filmde dit alles. Geen weg terug.

Als het laatste druppeltje zich losmaakt van haar slipje en zich ook in het doorweekte jurkje boort, zegt Caren al lachend : "van al dat gezeik moet ik nu zelf ook dringend hoor."

"De oefening duurt dus gewoon voort teef : op je kieen , mondje open en vergeet niet : ik wil men vloeren droog houden!"

Met een ruk dwong ze Katrien bij de haren op de knieen .

Met de andere hand pakte Caren Katrien's mond tussen duim en wijsvinger en duwde haar mond open.

Enkel een gesmoorde "hhmpppff" kwam er uit mijn vrouw.

"Zo blijven zitten, teef." Caren nam een stap achteruit , ontknoopte haar jeans, en trok deze uit.

Haar zwarte slip trok ze met een vinger opzij, haar volledig kaalgeschoren kut met wel 4 piercings door de lange, vettig glimmende, schaamlippen kon ik bijna ruiken tot waar ik zat.

Er hing pure sex in de lucht, pure macht en onmacht, beestensex.

Ik streelde mijn steenharde paal.

Caren staptte wijdbeens over Katrien en bleef met haar opengesperde benen boven Katrien staan "armen achter je rug, gezicht omhoog en mondje open sletje van me"

Katrien deed wat er van haar gevraagd werd, en zonder het te weten was ook haar foto voor op het DVD hoesje gemaakt : een perfecte slavinnenhouding.

"oh ja, nog iets kleins : voor elk spetter pis die op men vloer ligt, ga ik je kont een serieuze klap verkopen."

Direct na deze medeling begon Caren te urineren, en niet langzaam zoals Katrien , nee bij haar spoot er direct een dikke gele straal pis recht op Katrien's gezicht.

Er was geen mogelijkheid dat ze dit allemaal in haar mondje kon houden, of zelfs vlug genoeg kon doorslikken.

Het gulpte over haar mond, langs haar hals zo over heel haar lichaam.

Ook haar bh werd nu doorschijnend van het vocht en de stijve tepels konden zich nergens meer verbergen.

Caren bleef opzettelijk niet stilstaan, maar heupwiegde wat heen en weer.

Hoe goed Katrien ook probeerde te volgen, de pis stroomde over, en in haar haren , en kletterde op de vloer.

Ook het jurkje kon niet alles absorberen en tegen dat Caren haar straal minderde,

lagen er verschillende spetters, sommige zo groot dat het al plasjes waren, donkergele pis op de vloer.

Midden in de wel zeker 30 plasjes zat een kleddernatte, ondergepiste Katrien.

Haar borsten wipten op en neer op het ritme van haar opgewonden ademhaling , terwijl de laatste pis van haar lippen droop .

Ze had moeite om haar armen achter haar rug te houden en niet met haar eigen te beginnen spelen.

Haar kut stond in vuur en vlam, en ze voelde haar spleet kloppen tot in haar keel.

Caren hief met een sierlijke zwaai haar been over Katrien's hoofd en schoof haar slip terug op haar plaats.

Ze stond wijdbeens voor de vernederde Katrien, die nog steeds met versnelde ademhaling niet goed wist wat doen.

"Ik tel er 32 slet. "

"32 plassen op mijn vloer!!! Geeneens spetters , nee plassen!"

"Sorry mevrouw".

Katrien hield zich niet meer in, ze had niets meer te verliezen en gaf zich volledig over aan haar geilheid en verlangen om totaal gebruikt en vernedert te worden door Caren.

Caren ging op de stoel zitten en wenkte Katrien : sta recht teef, en kom hier over men knie liggen, je weet wat er staat te gebeuren;

"Ja mevrouw."

Katrien stond recht, liep tot bij Caren en boog over de knieen en schoot van Caren tot ze met haar handen steun had op de grond.

Haar buik liet ze rusten op de schoot van Caren.

Het kontje mooi gepositioneerd.

Met 1 hand trok Caren ruw Katrien slip omlaag, tot op over de knieen.

" Zo een vies nat slipje, heb je in je broekje gedaan ,kind? "

"Ja mevrouw."

Wel ik zie 32 plassen, en we hadden afgesproken 32 kletsen per spetter pis op men vloer, dus hoeveel kletsen wil je, slet?

"64 dan mevrouw..."

"Hahaha, waarom het dubbele teefje?"

"Omdat het plasjes zijn Mevrouw.."

"Jij je zin kind, tel zelf maar mee dan."

"Ja mevrouw"

En Caren begon met vlakke hand de ronde blote kont van men vrouw onder handen te nemen.

Ze sloeg door : ik hoorde aan Katriens tellende stem dat de slagen aankwamen.

En na een slag of 5 moest ik niet meer twijfelen aan de intensiteit waarmee Caren mijn vrouw billenkoek gaf : de kleur van haar kont wond er geen doekjes om.

Bij elke slag, kreunde Katrien even , om direct erna het getal te zeggen.

Na een 20tal kletsen begon Caren na elke slag even met haar vinger over Katriens spleet te gaan.

Het was amper een aanraking, maar het gekreun van Katrien veranderde direct van toon.

Caren bespeelde dit teefje zoals enkel een andere vrouw dat kan.

" Zo zo , kleine teef, men vinger is helemaal vettig van je vuile natte kut.

Ik neem aan dat je dit leuk vindt!"

En voor Katrien kon antwoorden, sloeg Caren uit alle macht haar zoveelste aanval op mijn vrouw haar kont, om direct erna zeer vlug , afwisselend op elke konthelft korte slagjes te geven.

"Aan hoeveel zitten we nu teef?"

"hmmm , ik weet niet meer Mevrouw" snikte katrien, want de emoties werden haar wat veel, het contrast tussen haar geilheid en de pijn werkte verwarrend.

Caren domineerde haar in een staat van totale overgave , ver weg, volledig onderworpen. Kwetsbaar. Een uitdaging voor een goed Dominant.

Ik was zeer benieuwd hoe goed Caren wel was.

"Ow, ben je de tel kwijt meisie?"

"Jaaa Mevrouw, ....sorry Mevrouw"

Caren haar hand gleed tussen Katriens billen en haar vingers maakte circeltjes rond haar klit, plagend , rond haar lippen tot juist voor haar anus, eventjes duwend en dan weer vederlicht over haar kletsnatte kutje.

Katriens kutje stond wijd open, al was ze helemaal nog niet gepenetreerd :

uitnodigend , zo leek het wel.

Caren nam Katrien's schaamlippen tussen haar twee vingers en trok er , eerst zachtjes, aan .

"Het is niets teefje, dan beginnen we gewoon opnieuw, tot je het goed hebt."

En terwijl ze de zin uitsprak trok ze harder en harder aan Katrien schaamlippen.

"O wow wow , sorry mevrouw..mpph"

Caren liet de schaamlippen los,en begon weer Katriens spleet te plagen.

Katrien lag te kronkelen op haar schoot, haar kontje omhoog af en toe losmakend van Caren's schoot door het omhoog te duwen, kronkelend van pijn..ofwel uitnodigend naar Caren toe, alsof ze onbewust vroeg om meer;

Caren sloeg met vlakke hand op Katrien's vuurrode linkerbil, en direct erna weer , en weer, zo kort 6 keer achter elkaar, steeds harder.

Katrien kon het niet meer houden, ze schreeuwde het uit van de pijn,

"Ssstopp aub Mevrouw, owowoww"

"aan hoeveel zitten we hoer? "

"het doet te zeer Mevrouw, ik weet het niet meer door de pijn,;;.sorry"...

Caren duwde bruusk Katrien van haar schoot die hard op de grond viel, het gezicht op haar kletsnatte jurkje, haar mishandelde kont pletste op de natte vloer neer; in hun beider pis.

"Niets ben je waard" siste Caren ; ze was recht gestaan en stond wijdbeens over Katrien.

"Ik zal je zeggen aan hoeveel we zaten stomme trut : aan veel te weinig!!"

Katrien maakte aanstalte om recht te komen, en keek omhoog

"zie naar beneden slet, ik wil je stomme gezicht niet zien momenteel" , en om haar eis helemaal kracht bij te zetten , plaatste ze haar gelaarsde hiel op Katrien's naakte rug ;

Met één korte duw van haar been duwde ze Katrien terug plat op de natte, koude grond.

Het zicht kon niet beter voor me :

Mijn totaal vernederde vrouw lag naakt met haar slip op tot op de knieen op de koude, natte grond. Haar gezicht rood aangelopen en de ademhaling snel, alsof ze juist gesport had; hijgend, beetje kreunend.

Ik zag haar hand langzaam tussen haar benen verdwijnen, terwijl ze de ogen sloot.

Caren had het blijkbaar ook gezien.

"Héé wat moet dat??? Vies ding! Kan je het al niet meer aan?