De Werfkelder

Laura komt met drie jurken uit haar inloopkast en legt ze zorgvuldig op het bed. 'Bram, je moet me helpen met kiezen!', zegt ze uitbundig. 'Deze zomerjurk? Mijn blauwe jurkje? Of deze avondjurk?". Ze houdt de zwarte avondjurk voor haar naakte lichaam. Haar haren zijn nog nat van het douchen. Ik leun ontspannen tegen het kozijn van de slaapkamerdeur en laat mijn ogen over de kleding glijden. De rode jurk is vrolijk en zomers. Ze draagt hem altijd op het strand na het zwemmen. De herfst is net begonnen en hoewel de buitentemperaturen nog aangenaam zijn lijkt het mij ongepast om in een zomerjurkje naar een afspraak te gaan. Het blauwe jeansjurkje draagt ze vaak naar haar werk. Ze heeft hem ook in rood en groen. Het zit haar als gegoten en maakt haar, op een doordeweekse manier, sexy. Maar voor vanmiddag vind ik het wat gewoontjes. De avondjurk is lang en zwart met een split op het linkerbeen en een blote rug. Ze heeft hem één keer aan gehad tijdens een sjiek gala. Ik kan me van dat gala alleen herinneren dat we ruzie kregen en eerder weg zijn gegaan. Waar de ruzie over ging is me, zoals gewoonlijk, ontschoten.

'Wacht even', zeg ik en pak mijn telefoon. Ik lees het laatste mailtje van Joris en Els hardop voor: 'Lieve Laura en Bram, we vonden het erg leuk om met jullie kennis te maken. Sturen jullie nog een tikkie voor de biertjes en de spa rood (met citroen)? We willen jullie graag vragen om komende zaterdag bij ons langs te komen op de Oudegracht. We zullen jullie dan onze werfkelder laten zien en betrekken bij onze spel. Uiteraard bepalen jullie zelf jullie grenzen. Laura heeft ongeveer dezelfde maat als Els dus we gaan er een gezellige verkleedpartij van maken. Om de voorpret te verhogen hebben we wel wat kledinginstructies. Laura draagt alléén een jurk. Kies er één die past bij je verwachtingen voor de dag. Bram, kies je ondergoed zorgvuldig. Hopelijk tot zaterdag 14:00 uur stipt. Kunnen jullie ons laten horen of het gaat lukken? groeten Joris en Els.' 'Verwachtingen', herhaal ik. 'Drukt één van deze drie jurken je verwachtingen uit?' Laura loopt weer de kast in. Haar rode billen gloeien nog na van de hete douche. 'Heb je die witte jurk met die kol nog? Die heb je één keer aan gehad.' vraag ik. Laura schudt haar hoofd, 'dat was een miskoop. Je ziet er alles doorheen. Daar hoort echt iets onder'. Ik omhels haar, pak haar warme billen stevig vast, kus haar zachtjes op haar oor, en fluister: 'Vandaag doen we geen dingen die horen'. Ze krijgt een kleur. 'Oké, maar dan bepaal ik wat jouw zorgvuldige ondergoed is. Ga maar snel douchen'.

Een uur later staan we voor het huis van Els en Joris op de Oudegracht. Naast de massieve voordeur hangt een gouden plaatje met de tekst 'Psychologiepraktijk Jensen & van der Elst'. Terwijl we onze fietsen op slot zetten fietsen twee studentes luid pratend langs. Ze dragen strakke sportkleding met de tekst 'Orca' op hun billen. Een oude man met een camera wandelt voorbij. Hij groet ons vriendelijk. De laagstaande zon schijnt door bomen met bontgekleurde herfstbladeren en geeft de stad een gouden gloed. Met mijn vinger op de deurbel kijk ik mijn vrouw aan en vraag haar: 'Weet je het zeker?'. 'Brammetje, we hebben het hier nu al jaren over. Natuurlijk gaan we het doen. Ik heb de vorige keer met ze gelachen. Ik vertrouw ze. En als het echt niets is voor ons dan gaan we gewoon weer. Oké?'. 'Oké', zeg ik en druk het knopje in. 'Kruipen die kleine slipjes bij jou ook zo in je bilnaad?', vraag ik. 'Alleen mijn rode kanten tanga' antwoordt Laura lachend.

De deur zwaait open. 'Wat leuk dat jullie er zijn!' roept Els. Ze omhelst ons en gaat ons voor door een lange gang. Ze draagt een rode schouderloze jurk met drukke bloemenprint die wijd op haar blote voeten valt. Haar brede heupen schudden terwijl ze loopt. Om haar hals draagt ze een rode brede leren halsband die detoneert met haar vrolijke jurk. De twee vrouwen hebben duidelijk niet dezelfde maat. Els is veel forser. Hoewel Laura makkelijk in de kleding van Els zal passen, verontrust het incorrecte voorstel in de e-mail me. We hangen onze jassen aan de volle kapstok. Joris zit in de woonkamer en begroet ons minstens net zo hartelijk. Hij complimenteert Laura met haar jurk: 'Wat zie je er prachtig uit'. Ongevraagd draait ze een rondje. De strakke elastische jurk is schouderloos met een kleine kol. Haar kleine borsten en tepels tekenen duidelijk af onder de dunne transparante stof. Net als de plooien van haar buik, haar lichte stugge schaamhaar en haar stevige billen. 'Jouw verwachtingen laten niets te raden over', zegt Joris en kijkt me veelbetekenend aan. We gaan zitten en er is gemberthee met harvermoutkoekjes. Joris brengt de opgebroken Oudegracht ter sprake en Laura vertelt over ons lege nest en de studie van de kinderen. We draaien om de hete brei heen, denk ik.

Ik schraap mijn moed bij elkaar en doe mijn uiterste best om de spanning in mijn stem te onderdrukken. 'Ehm, die kelder van jullie. Kun je daar iets meer over vertellen?'. Joris houdt even stil terwijl hij mij en Laura beurtelings aankijkt: 'Het is een klein theatertje. Ik ben de regisseur. Els speelt de hoofdrol en jullie zijn ons publiek. Het is participerend theater dus het publiek mag mee doen.' Els draait zich samenzweerderig naar me toe en fluistert, duidelijk hoorbaar voor de anderen: 'het is gewoon een geile bok die er op kickt uit te proberen hoe ver hij kan gaan met zijn vrouw en zijn gasten. Dat van het theater is een verkooppraatje om het vol te krijgen. Maar ik laat me graag regisseren en ons publiek komt zonder uitzondering graag weer terug.' 'We kunnen zaal 1 van het Louis Hartlooper vullen met de mensen die we ontmoet hebben sinds we de kelder hebben ingericht', vult Joris aan. 'Goed idee', grinnikt Els, 'en dan draaien we Deep Throat'. 'Heb je al een voorstelling in gedachten?' vraag ik Joris. 'Het is improvisatietheater', zegt hij lachend. 'De voorstelling hangt af van de behoefte van onze gasten. En die behoeften probeer ik te lezen. Maar genoeg gepraat, we gaan eens beginnen. Els, kun je Laura even omkleden?'.

Els slaat haar thee achterover en neemt Laura mee naar boven. 'Ik neem een borrel', zegt Joris. 'Zal ik jou ook iets inschenken?' Ik knik en kijk hoe Joris naar de keuken loopt om de drankjes te halen. Ik stap en richt me op de boekenkast. Mijn ogen vallen direct op de grote collectie erotische literatuur en strips. Ik pak een strip van Eric Stanton uit de kast en bekijkt de in leer gestoken meesteressen met onwaarschijnlijk slanke wespentailles. Joris reikt me een glas aan. Mijn glas lijkt twee keer zo vol als het zijne. 'Dutch courage' knipoogt hij en slaat het glas in één teug achterover. Ik volg en voel de whiskey door mijn slokdarm zakken. Een rokerige smaak blijft achter in mijn mond. Ik complimenteer Joris met zijn strips. 'Ik zou ze nooit zo in de woonkamer durven zetten' beken ik. 'Wat zegt je moeder als ze ze ziet?' Joris lacht besmuikt. 'Mijn eerste exemplaren zijn een erfenis van mijn vader. Mijn ouders zijn hippies. Of eigenlijk waren. Mijn vader is een paar jaar geleden overleden. Ze woonden in de jaren zeventig in een commune. Vrije seks en zo, je kent het. Ze kijken niet op van een erotisch fantasietje. Mijn ouders schaamden zich nergens voor en zo ben ik ook opgevoed. Schaamte is een destructieve emotie. Het geeft je het idee dat je in de ogen van anderen waardeloos bent. En dat die ander daar volkomen gelijk in heeft. Je kunt van je schaamte afkomen, Bram. Werk er aan. Het zal je bevrijden.' Hij zwijgt. "De dames zullen zo wel naar beneden komen. Wij gaan vast naar naar de kelder."

Ik loop achter Joris de trap af de kelder in en ga tegen de achterwand op een krukje zitten dat Joris me aanwijst. De kelder is ongeveer tien meter lang en eindigt met een matglazen deur met daarachter de gracht. De witte wanden lopen naadloos over in het gewelfde eveneens witte plafond. Het is er vrolijk ingericht met een tweepersoonsbed met een oranje sprei, een vintage Deens dressoir en een paar poefjes en bankjes in retro kleuren. Een vijftal lampen in bruine en oranje armaturen zorgen voor de gedempte verlichting. De lichte grenen vloer kraakt bij elke voetstap. Ik voel me meteen thuis. Het doet me denken aan logeerpartijtjes uit mijn jeugd bij neefjes en vriendjes. Ik zit nog stilletjes rond te kijken als Els en Laura binnen komen.

Els loopt voorop. Ze draagt een kort negligé van een zwarte glimmende stof en een paar netkousen. Het hemd valt net over haar billen. Ze heeft een riem in haar hand die is vastgemaakt aan een witte halsband om de nek van Laura. Laura is geblinddoekt en draagt een identiek negligé met netkousen. Els leidt Laura naar het midden van de open ruimte en schuift het oog van de riem over een knop van een oude stoel. Ze gaat voor me staan en vraagt me kortaf om op staan. Ze bindt me een zwarte blinddoek voor. 'Trek alles uit behalve je ondergoed', instrueert ze me. Ik kleed me gehoorzaam uit. Herschik mijn slappe penis in mijn kleine tanga en houd mijn handen beschaamd voor mijn kruis. Het leek een melig idee om een slipje van Els aan het trekken. Mijn favoriete slipje zelfs. Maar nu ik hier geblinddoekt in een kelder voor twee vreemden sta voel ik me opgelaten. Els pakt mijn linkerhand en bevestigt een boei aan mijn pols. Ze tilt mijn arm op en maakt hem vast aan het plafond. Ze doet hetzelfde bij mijn rechterpols en maakt ook mijn enkels vast. Ik sta wijdbeens met mijn armen ver uit elkaar. Het is pikdonker en stil.

Ik ruik alleen mijn eigen zweet. Minutenlang gebeurt er niets. Ik tel mijn ademhaling en begin bij tien weer opnieuw. Ik probeer nergens aan te denken en in het nu te zijn. 'Verwelkom elke gedachte en zeg hem liefdevol vaarwel, zonder oordeel' hoor ik mijn zenleraar in gedachten zeggen. Mijn gedachten dwalen af naar het begin van onze relatie. Laura was altijd de meeste avontuurlijke van ons twee geweest. Ze ging parachutespringen op Texel terwijl ik beneden stond te wachten. Ze had op haar achttiende haar motorrijbewijs gehaald en haar oude Honda verkocht toen we gingen samenwonen. Een jaar of 15 geleden had ze zich gestort op amateurtoneel. Voor haar eerste rol in een moderne uitvoering van een oude Shakespeare speelde ze een psychotische dochter die al haar kleren uittrok. Ze sprong naakt als een jong kalf over het podium.

Een zachte kreun onderbreekt mijn overpeinzingen. Het gekreun wordt langzaam luider. Ik herken het geluid. Het is Laura. Het gekreun gaat over in een monotone grom. Ik ben inmiddels uit mijn kleine slipje gegroeid. Ik stel me voor hoe alleen mijn ballen nog passen. Een ogenblik later komt Laura luid klaar. Ze ademt zwaar. Gespannen wacht ik af. Wat hebben ze met Laura gedaan? Hoe is ze klaar gekomen? Iemand steekt een vinger in mijn mond. 'Goed proeven', fluistert Joris in mijn oor. Ik zuig op de vinger. Het smaakt zoet en doet aan ananas denken. Joris stopt een tweede vinger in mijn mond. Deze is veel slijmeriger en een beetje zuur. 'Welke vinger heeft in de kut van Laura gezeten, de eerste of de tweede?' Ik heb geen idee. 'De eerste', zeg ik schor. Mijn mond voelt droog. Ik merk dat ik lang niet gepraat heb. Joris geeft geen antwoord. Hij fluistert in mijn oor: 'Hoe goed ken je Laura eigenlijk?". Ik voel twee handen op mijn bovenbenen. "Dit is nummer 1', zegt Joris. Een hand omvat mijn stijve penis. Lippen kussen mijn eikel. Een tong gaat zachtjes over het topje. Mijn pik schuift langzaam in een mond en er weer uit. Het is een zalig gevoel. De behandeling stopt abrupt. Dit zou Laura kunnen zijn. 'En nummer 2', fluistert Joris. Een mond omsluit mijn pik en schuift hem in een keer tot ver in de keel. Het achterste deel van een tong schuurt tegen mijn eikel terwijl de rest van zijn penis repeterend vacuüm wordt gezogen. Dit is een nieuwe ongekende ervaring. Hier kan Laura nog wat van leren. Ik kreun aansporend. Maar ook de tweede keer wordt het pijpen na een halve minuut afgebroken. 'Was Laura de eerste of de tweede?', vraagt Joris. 'De eerste', antwoord ik zacht. 'Mooi', zegt Joris. 'en nu nog een laatste test'. Ik voel een warme adem in mijn gezicht. Mijn stijve pik wordt stevig vastgepakt en een duim wrijft zachtjes over mijn eikel. Ik krijg een kus op mijn onderlip die overgaat in speels bijten. Onze tongen krullen enkele seconden om elkaar. De hand laat los en de anonieme mond sabbelt nog even aan mijn bovenlip. Ik hunker naar meer. 'lekker?' vraagt Joris. 'mm' kreunt ik zacht.

Voeten schuifelen op de krakende vloer. Ademloos wacht ik op wat komen gaat. Een kus op mijn wang. Een onbekende geur. Een hand pakt mijn ballen stevig vast. Een vochtige kleverige vinger massert de huid achter mijn ballen masseert en loopt langzaam richting mijn anus. Terwijl mijn anus zachtjes wordt gestreeld likt een tong subtiel aan mijn mondhoek. De hand laat weer abrupt los en ik hoor weer gestommel. Joris fluistert in mijn oor: 'Welke vond je het lekkerst?' 'Els' fluistert ik zacht. Joris knijpt me hard in mijn ballen. 'Was Els nummer één of twee?'. 'Twee'. Joris verwijdert mijn blinddoek. Ik moet wennen aan het gedempte licht en knipper met mijn ogen. Laura heeft haar blinddoek nog om en zit op de rand van het bed. Els staat naast Joris met haar arm om zijn middel. 'Els, wat heeft deze man gewonnen?', roept Joris met galmende stem. 'Hij heeft twee van de drie vragen goed beantwoord. Bram heeft wel iets lekkers verdiend, vind je ook niet?' Hij wacht het antwoord van Els niet af. 'Laura, kom eens hier. Je mag de beloning van Bram verzorgen. Boven aan de kapstok hangt een witte bontjas. Er staat een paar cowboylaarzen onder. Trek je hemd uit en de bontjas aan en kom weer naar beneden.'

Een paar minuten later komt Laura de trap weer af lopen. Ze draagt een witte bontjas tot net boven de knie en groene leren laarzen. De jas staat aan de bovenkant open zodat haar brede leren halsband duidelijk zichtbaar is. De grove netkousen maken het een hoerig geheel. Ze ziet er fantastisch uit. Els pakt een klein makeup tasje uit het dressoir en maakt Laura op. Zware kohl boven en onder haar ogen, wat rouge op haar wangen en dikke rode lippenstift. Haar haar knoopt ze in een knot op haar achterhoofd maar ze laat twee slierten aan weerszijden van haar hoofd voor haar oren bungelen. Als finishing touch haalt ze een open ring met twee bolletjes aan de uiteinden uit haar tasje. Ze trekt het hoofd van Laura aan haar haren achterover en plaatst het ringetje in haar neus. Met een klein tangetje knijpt ze het dicht, tegen haar neusschot aan. Laura kijkt me aan. Ze lacht ongemakkelijk.

Met een handgebaar stuurt Joris zijn vrouw naar de hoek van de kelder. Hij gaat voor Laura staan. 'Twee deuren verder zit een snackbar', zegt hij. 'Ga daar twee chupa chups halen. Je krijgt geen geld mee dus je betaalt in natura. Doe precies wat de eigenaar zegt. In je jaszak zit de sleutel van de voordeur dus je hoeft niet aan te bellen.' Laura blijft roerloos zitten met haar blik op de grond. Na vijf lange seconden staat ze op en prevelt 'oké'. 'Goed zo', zegt Joris. 'Kom, geef je vent nog een laatste kus'. Laura gaat voor me staan en legt haar handen op mijn heupen. Ze kijkt me aan. Haar lippen zoeken de mijne en ze kust me gulzig. Ik proef haar rode lippenstift en voelt haar neusring tegen mijn bovenlip. Als ze me nog eens aankijkt zie ik haar ogen glimmen. De lippenstift is uitgesmeerd over haar wangen. In de deuropening draait Laura zich nog een keer om. Ze lacht gespannen en ze geeft me een knipoog. Daar gaat ze.

Joris bindt mij de blinddoek weer voor. In gedachten ben ik bij Laura. Wie zou er werken in de snackbar. Ik hoop niet dat het 3 Nigerianen zijn die hun vrienden hebben uitgenodigd. We hebben niets afgesproken over seks. Ook hebben we het niet over condooms gehad. Als ze maar geen SOA oploopt. Joris heeft alleen gezegd dat ze de eigenaar moet gehoorzamen. Zou die voorbereid zijn op haar komst? Of zou ze zelf uit moeten leggen dat ze in natura betaalt. Waar zijn we aan begonnen? Is dit wat we wilden? Is dit wat ik wilde? Mijn lieve vrouw uit laten dossen als een hoer en laten gebruiken voor een paar lollies van een kwartje? Ik vertrouw Joris en Els. Tot nu toe waren ze respectvol naar elkaar en ons. Maar toch ben ik er niet gerust op. Nerveus test ik mijn boeien. Mijn polsen en enkels zitten muurvast. Hoe hebben we zo stom kunnen zijn. We zijn zo kwetsbaar. En wat weten we nou van Joris en Els. Behalve waar ze wonen en dat ze tot nu toe vriendelijk waren. Misschien verdienen ze wel een goede boterham aan het prostitueren van hun op internet gevonden slavinnen.

Het is doodstil in de kelder. Het wachten duurt eindeloos. Ik focus weer op mijn ademhaling. 'Laura, daar ben je weer', roept Joris opgewekt. 'Met 2 lollies! Goed gewerkt meisje, geef nu die kerel van je nog maar eens een kus'. Weer zoeken haar lippen en tong de mijne. Een scherpe smaak dringt binnen. Het is sperma. Haar tong krult zich om de mijne. Ze kust me vol overgave, gulzig. Ze pakt me stevig vast en rijdt tegen mijn bovenbeen. Het zachte bont kriebelt mijn buik en borst. Ik heb haar nog nooit zo geil meegemaakt. Helaas verhindert de oogkap me om in haar ogen te kijken. Ik stel me haar lippenstift voor, uitgesmeerd over haar wangen. 'Nu is het genoeg geweest', bromt Joris en trekt haar van me af. 'op je knieen. En vertel ons wat je hebt meegemaakt'.

Laura schraapt haar keel. Ze grinnikt en vertelt aarzelend: 'ik heb de man van de snackbar gepijpt. voor 2 lollies van 50 cent. En hij heet Roel'. Ze grinnikt nog een keer bij de laatste zin. 'We willen meer weten Laura', zegt Joris streng, 'vertel ons precies wat er gebeurde, van minuut tot minuut. en we willen ook graag weten wat je er bij voelde'. Laura zucht en begint de lange versie van haar avontuur: 'Toen ik binnenkwam nam de vrouw van de snackbar me van top tot teen op. Ik vroeg om 2 chupa chups. Die gaf ze me en ik stak ze in mijn jaszak. Dat is dan 50 cent zei ze. Ik zei bedremmeld dat ik geen geld bij had en vroeg of we misschien iets anders konden regelen. Ze lachte hartelijk en zei dat ze dat al verwachtte. Ze vroeg me om in het magazijn te wachten. Mijn jas mocht ik vast uittrekken. Na een paar minuten kwam haar man binnen. Hij lachte vriendelijk en liep keurend om me heen. Hij vroeg me om te gaan staan en mijn enkels vast te pakken met mijn benen iets uit elkaar. Hij floot zachtjes tussen zijn tanden. Zijn vrouw riep luid vanuit de keuken: 'ik kom zo, nog 1 klant. Blijf er even af wil je'. Pas na 2 minuten wachten in die ongemakkelijke positie kwam ze ook het magazijn in. Ze legde een hand op mijn bil en voelde tussen mijn benen. Ze stak een vinger in mijn vagina, en zei hard lachend. 'Zo, dat is een geile sloerie. Waar hebben ze die nou weer opgeduikeld. Doe er je voordeel mee Roel.' Ik hoorde haar weer naar de snackbar lopen. Roel ging voor me staan en opende langzaam zijn spijkerbroek. Hij tilde mijn kin op en keek me vriendelijk aan. 'Ik moet nog werken en heb geen tijd om me om te kleden. Ruim alles netjes op. Oke?' Ik heb het gewoon gedaan. Niet over nagedacht. Hij kwam vrij snel klaar en heeft me bedankt en naar de keuken gestuurd. Daar gaf zijn vrouw me nog twee lollies en een vette knipoog. Ik vond het heel spannend om halfnaakt bij onbekenden naar binnen te lopen maar ik heb er van genoten. Elk moment. Ehm, ik heb trouwens nog steeds de vieze smaak van sperma in mijn mond. Mag ik een glaasje water?".

Ik hoor een kraan lopen en het zacht klokken van water. 'Els', blaft Joris uit het niets. 'Heb ik je toestemming gegeven om Laura wat te drinken te geven?'. Zacht hoor ik Els nee zeggen. 'Als we met gasten in deze kelder zijn wordt eigen initiatief bestraft. Neem Laura mee naar boven en kleed je om. Ik zie jullie zo weer beneden.' De dames verlaten de kelder en laten mij in stilte achter. Ik verlies gevoel voor tijd.

Tien minuten later hoor ik gestommel op de trap. Joris trekt de blinddoek van mijn hoofd. Hoewel het licht gedempt is overvalt het me weer en moet ik secondenlang knipperen om er aan te wennen. Laura komt als eerste de kelder binnen en Els volgt haar aangelijnd. 'Prachtig Laura', zegt Joris opgetogen. 'Bram kan trots op je zijn'. Ze draagt een nauwsluitend rood glimmend pak. 'Een catsuit', schiet door me heen. Ik vraag me af wat voor materiaal het is. Ik kan nog geen katoen van linnen onderscheiden en weet helemaal niets van glimmende stoffen. Zou het latex zijn? Of nepleer? Of is dat hetzelfde? Hoe elastisch is dat spul en hoe krijg je het aan? En belangrijker, hoe krijg je het uit? Ze staat op rode Uggs, een comfortabele stijlbreuk. Laura kijkt me aan met een grote grijns. Ik vraag me af waarom ze het zo naar haar zin heeft. Is het haar rode pak? De hele situatie? Ik kan mijn ogen niet van haar afhouden en voel me even verliefd als twintig jaar geleden. Pas na een minuut krijg ik Els, die Laura gedienstig volgt, in het oog. Ze lijkt zo weggelopen uit de Fata Morgana met een ruime rode harembroek en een topje van dunne gouden kettinkjes. Haar neusring is met een ragfijn kettinkje vastgemaakt aan haar linkeroorrring.