Familiebanden 02

Weken gingen voorbij en er leek niets veranderd. Ik voelde me in het begin raar, anders. Net als toen ik voor het eerst seks had gehad. Net alsof iedereen dat kon zien. Maar dat was toch anders geweest natuurlijk en toen een paar goede vriendinnen er uiteindelijk naar vroegen - 'hebben jullie het al gedaan?' - toen heb ik met een hoofd als een boei toegegeven en al hun vragen beantwoord. Ja, ik was zenuwachtig geweest en ja, hij was heel lief en geduldig en nee, het deed niet zoveel pijn en ja ik had 'vuurwerk' gezien. Ondanks dat het heel goede vriendinnen waren, was een leugentje om bestwil natuurlijk niet verkeerd. Edwin was best lief geweest en had ook goed zijn best gedaan om geduldig te zijn, maar toen het eenmaal duidelijk was, dat dit het moment was en dat we het echt gingen doen... Hij deed echt zijn best om zich in te houden, maar hij kwam al klaar voordat we goed en wel begonnen waren. En vuurwerk? Ik was niet eens klaargekomen! Maar Edwin was lief en ik bedacht me, dat de rest met oefening wel zou komen. We hebben het na die tijd natuurlijk nog wel vaker gedaan, maar meestal ontbrak het aan de privacy en tijd. Toen hij een rijbewijs had en af en toe een auto kon lenen, werd het al makkelijker, hoewel ik de comfort van zijn bed miste en ik het toch ook wel wat eng vond om ergens op een parkeerplaats op de achterbank te kruipen. Je hoorde zulke rare verhalen.

Maar goed, na het verlovingsfeestje van mijn zus Suzanne en haar Erik, leek de wereld gewoon door te draaien. Incest mocht dan een zonde zijn, de wereld verging niet nadat papa mij in de bijkeuken voorzien had van zijn zaad. Papa gedroeg zich ook niet anders naar mij toe. Was ik eerst wat gespannen wanneer we alleen waren, na verloop van tijd werd dat minder. Papa deed net alsof er niets gebeurd was en maakte er nooit een opmerking over noch zocht hij opnieuw toenadering. Ergens was ik opgelucht. Ergens was ik teleurgesteld.

Het enige wat anders dan anders leek, was het gedrag van mijn broers. Wanneer Martin eens thuis was, zaten hij en Richard soms wat te smiezen en met een brede grijns op hun snuiten mijn kant op te kijken. Of ik merkte dat Martin over zijn boek heen naar me aan het staren was. Richard was gewoon Richard. Irritant als altijd. Nog steeds stormde hij zonder kloppen m'n kamer binnen en hij had nog steeds de feilloze timing om dat te doen, wanneer ik net in mijn ondergoed stond. Het enige verschil was, dat hij weer weg was voordat ik moord en brand kon schreeuwen.

Het was ruim een maand later toen ik tijdens een hoorcollege een sms'je van m'n vader kreeg. Hij was in de stad en of ik een lift naar huis nodig had? Ik staarde wat besluiteloos naar het schermpje. Ik wilde maar wat graag een lift. Het was wat miezerig weer en in Zwolle was ik altijd lopend naar het station. Daar moest ik dan wachten op de trein om vervolgens het laatste stukje naar huis te fietsen. Dus ja, een lift... Maar het idee om alleen in de auto te zitten met papa... Maar papa had me amper aangeraakt sinds die avond. Had er met geen woord over gerept. Had me niet raar aangekeken of rare opmerkingen gemaakt of wat dan ook.

"Voel je je wel goed?" hoorde ik ineens de bezorgde stem van een klasgenote naast me, "Je ziet zo rood."

Ik knikte snel. Ja, voelde me prima. Het miezeren ging buiten over in een gestage bui. Ik sms'te terug, dat ik graag een lift wou.

"Wat een hondenweer hè?" papa keek me lachend aan, toen ik de auto indook en snel het portier achter me dicht trok. De regen viel losjes uit de grijze lucht. Ik antwoordde bevestigend, onderwijl m'n tas achterin gooiend om daarna m'n gordel vast te doen. Mijn haar was nat en kleefde op m'n voorhoofd. Mijn spijkerbroek voelde nat en plakkerig en mijn shirtje leek doorweekt, en dat terwijl ik maar een klein stukje door de regen had moeten lopen!

"Geen jas?" informeerde papa

"Vanochtend scheen de zon nog..."

Hij schudde grinnikend het hoofd en reed weg. Het eerste stuk praatten we wat over koetjes en kalfjes. Ik vertelde hem over de colleges en de opdrachten die ik moest maken voor mijn studie. Papa manoeuvreerde ondertussen de auto door het drukke stadsverkeer. Het was extra druk in verband met een aanrijding op de snelweg. Het schoot werkelijk niet op. Nu was het tijdens de spits sowieso wel druk op de ring, maar nu leken de verkeerslichten maar één auto per keer ofzo er door te laten. We lieten allebei een diepe zucht van opluchting horen, toen we eindelijk onze afslag bereikt hadden en een 80 kilometer weg op konden draaien, waar we welgeteld 30 kilometer per uur konden rijden. Wanneer we geluk hadden...

"Dit schiet niet echt op..." verzuchtte ik. Papa mompelde iets bevestigends, terwijl hij onrustig op het stuur begon te tikken. Ik begon me af te vragen of ik toch niet beter had kunnen lopen, treinen en fietsen, maar schoof die gedachte al snel weer van me af, ik zou half verzopen thuis zijn gekomen! En nu zat ik lekker warm en droog te genieten van 'langzaam rijdend en stilstaand verkeer'. Ik streek met mijn handen over mijn spijkerbroek. Deze was meest droog. Mijn shirtje plakte nog wat aan mijn lichaam en ik zag hoe mijn tepels duidelijk zichtbaar erdoorheen prikt en. Ik trok het shirtje wat van me af. Gatsie, wat voelde het vies zo'n klammig shirt! Ik merkte dat papa bij zij uit keek en vervolgens wat naar voren boog om de verwarming wat hoger te zetten. Ik knikte hem dankbaar toe en vouwde m'n armen over elkaar heen, zo net half onder, half over m'n borsten. Papa keek het raam uit, zijn vingers vervolgden het onrustig trommelen op het stuur.

Een kwartier later waren we misschien vijf kilometer opgeschoten. Papa schoof wat heen en weer, zijn blik strak voor zich uit gericht. Ik kon niet zeggen wat het was, maar het leek alsof er qua sfeer subtiel iets veranderde. Ik merkte dat ik wat gespannen werd. Ons gesprek was stilgevallen en we keken beiden naar het verkeer voor ons, wat maar stapvoets verder reed, de ruitenwissers konden zelfs op de snelste stand de regen amper aan.

Ik reikte naar de knop van de radio om deze aan te zetten. Papa zijn hand was er gelijkertijd. We raakten elkaar even aan en in een reflex trok ik mijn hand terug als had ik deze gebrand. Ik durfde niet zo goed naar hem te kijken, terwijl hij de radio zachtjes aanzette. We vielen precies in de verkeersinformatie. Aanrijding op de snelweg, een rijbaan afgesloten, verkeer moest via de parallelweg, maar moest ook daar rekening houden met flinke vertraging. Ja, dat wisten we ook nog niet...

Zwijgend luisterden we naar de muziek. Mijn spijkerbroek was nu droog. Mijn shirtje zo goed als. Mijn haar was nog wat vochtig en zag er ongetwijfeld niet uit, maar daar maakte ik me niet zo druk om. Straks thuis even wat warms drinken en even onder de douche, schone kleren en ik zou me weer prima voelen. Dan vanavond met die ene opdracht bezig en-

"Zie je Edwin nog wel?" papa zijn stem onderbrak mijn gedachtestroom.

"Uh?" ik keek verbaasd op.

"Edwin? Of je die nog weleens ziet?"

"Uhm, jawel, maar niet zo vaak meer."

"Studeert in Leiden toch?"

"Delft."

"Delft," papa knikte even, terwijl we weer wat verder konden rijden.

"We uhm, we mailen vooral. Of sms'en," legde ik haperend uit, geen idee waarom, maar ineens leek het belangrijk te blijven praten. "Hij woonde daar op kamers in een studentenflat, maar deelt nu een flatje met wat medestudenten. Het bevalt hem wel goed. Hij uhm, hij komt nog wel naar Zwolle, zijn ouders wonen hier natuurlijk nog enzo."

Papa knikte weer, we reden een gestage 40 kilometer per uur.

"En uhm, eigenlijk wil ik wel een keer die kant op," voegde ik er gehaast achteraan, "Ik wou al eerder, samen met Nienke, maar mama... Mama vindt het niet zo'n goed idee. Vindt me nog te jong, maar kom op zeg, ik wordt straks 19! Maar ze vindt het geen fijn idee, dat we dan alleen zijn in een flat met vier jongens, maar het zou in een weekend zijn, dat die jongens er niet zijn of in ieder geval niet allemaal en anders kunnen we wel ergens op een camping of hotelletje of-"

"Al helemaal uitgedacht, hoor ik wel," papa glimlachte wat en keek mijn kant op. Ik voelde m'n gezicht kleuren, maar glimlachte desondanks terug. Papa zijn blik gleed van m'n gezicht naar beneden. Ik had m'n handen in m'n schoot liggen. Papa kuchte even en remde wat bij, totdat we stapvoets reden.

"Nienke?"

"Oh pap, je kent Nienke toch wel? Die ken ik al vanaf de brugklas!"

Het was even stil. Papa zijn blik weer strak onze voorliggers.

"Kent Nienke die jongens ook?"

"Nee, maar-"

"Maar je dacht, als ik Nienke mee vraag, zegt mama misschien eerder van 'ja'..."

Ik hield me stil en papa keek mijn kant op. Een grijns op zijn gezicht.

"Slim..."

"Ik ben bijna 19, pap! Mam doet zo overdreven! Net of ze me niet vertrouwd! Ik doe echt geen stomme dingen! Ik wil gewoon Edwin graag weer zien en wanneer hij in Zwolle is, dan heeft hij nooit zoveel tijd."

"Bijna 19?" papa trok zijn wenkbrauwen omhoog, "Bijna?"

"Nou ja..."

"Wanneer ben je ook alweer 18 geworden?"

Ik hield me stil. De boodschap was duidelijk. We reden langzaam verder. De radio dusdanig zacht, dat de regen het geluid soms overstemde.

"Je zou bij oom Henk en tante Ida kunnen logeren," zei papa. Ik keek verbaasd op.

"Die zouden dat wel leuk vinden. Je kunt dan met de trein naar Delft. Is niet zo ver."

Ik keek hem met grote ogen aan. Meende hij dit nou?

"Pap? Meen je dat?"

Hij glimlachte en knikte me even toe.

"Ja, waarom niet? Je doet geen domme dingen, toch? En bovendien, je bent geen klein meisje meer. Met nog zo'n acht maanden te gaan, ben je inderdaad al bijna 19..."

"Oh pap!"

Ik was helemaal gelukkig! Oom Henk en tante Ida zag ik niet zo vaak, maar het klikte wel goed. Tante Ida was de zus van mijn moeder en oom Henk... Ineens herinnerde ik me de manier waarop hij naar me gekeken had die bewuste avond. Die avond nadat papa... Ik ging even verzitten. Ik had het me vast ingebeeld.

Papa lachte kort.

"Je gaat het daar wel naar je zin hebben. Oom Henk zei laatst nog dat je zo veranderd was. Hij herkende je amper..."

We reden ondertussen weer wat harder. De regen werd minder, het leek wat op te klaren.

"En ze hebben zelf geen kinderen, dus... je zult daar wel verwend worden..."

Papa keek me even aan. De glimlach was van zijn gezicht verdwenen. Ik voelde me wat ongemakkelijk terwijl zijn blik weer over mijn lichaam gleed. De glimlach kwam terug, flauwtjes, toen zijn blik op mijn borsten gericht bleef. Ik probeerde niet al te opvallend te kijken, maar zag dat mijn tepels weer hard waren. Opnieuw vouwde ik mijn armen ervoor langs en papa richtte zijn aandacht weer op de weg.

Het was weer een tijdje stil, maar ik wou het zeker weten:

"Pap?"

"Ja?"

"Dus ik mag een weekend naar Delft?"

"Oom Henk en tante Ida, ja. En als je dan een dag naar Delft gaat om Edwin te zien, lijkt me dat logisch. Je- Verdorie!"

Bam! Papa stond boven op de rem. Achter ons hoorden we gierende banden. Ik wachtte op de klap die niet kwam.

"Idioten!" papa klonk geïrriteerd, maar zette het gesprek voort, "Je bent 18 schat, geen klein kind. Je kan doen wat je wilt, maar doe geen stomme dingen. Een weekend bij Edwin in de flat, ik snap waarom je dat wilt, maar mama ziet je nog als haar kleine meisje en wil je terecht beschermen. Ik zie dat ook nog niet zo zitten. Jij alleen in een flat met hem en zijn flatgenoten... Hoe oud zijn die jongens eigenlijk?

Ik voelde me gespannen, ongemakkelijk.

"Edwin is net 20. De anderen zullen ook zoiets zijn. Ik geloof dat er eentje bij zit van 24"

Papa knikte.

"Twintigers... en een meid van 18.... Jaja..." hij ging weer wat verzitten. Een hand aan het stuur. De ander op zijn been.

"Ben je aan de pil?"

"Pap!"

Hij negeerde de uitbarsting.

"Nou?"

"Uhm... ja..." ik voelde me rood worden. Hij knikte. Wist dit vermoedelijk ook al wel. Van mama gehoord.

"Zoals ik al zei, je bent geen klein kind. Als je bij hem wilt zijn, kan ik je niet tegenhouden, maar mam... Die denkt dat je nog maagd bent. Dat jij en Edwin braaf handjes vasthouden en eventueel wat zoenen, maar dat het daar wel bij ophoudt."

Het gesprek viel weer even stil. We wisten beiden beter. Ik schoof opnieuw wat onrustig in m'n stoel heen en weer, terwijl papa probeerde op te rijden met het verkeer. Rijden, remmen, stilstaan, optrekken, rijden, remmen...

"Verdorie!" papa vloekte nog wat binnensmonds en draaide ineens de weg af.

"Pap?"

"Dit schiet niet op. Ik kan betere dingen verzinnen."

Via wat weggetjes over een stuk industrieterrein en door wat woonwijken, bereikten we uiteindelijk een andere doorgaande weg met grote bomen in de berm, waar het beduidend rustiger was, maar die niet naar huis leidde.

"Uhm, pap? Waar gaan we heen?"

Hij antwoordde eerst niet. Ik dacht dat hij de vraag niet gehoord had, totdat hij een parkeerplaats van Staatsbosbeheer opdraaide. Er stonden een paar andere, verlaten auto's. De wandelaars liepen vermoedelijk ergens doorweekt in het bos. Papa parkeerde de auto en zette met een diepe zucht de motor uit.

"Pap?"

Ik keek om me heen. Aan de ene kant bos, aan de andere kant wat struiken die het zicht op de weg belemmerden.

"Sorry, schat, maar dit moet even."

Ik keek hem verbaasd aan terwijl hij de autogordel los deed. Hij schoof zijn stoel ietsje achteruit en sjorde vervolgens aan zijn broekriem.

"Pap?" mijn stem klonk ineens hees. Mijn mond voelde droog aan en mijn hart begon luid te bonzen terwijl ik toekeek hoe papa zijn broek opendeed en zijn lul tevoorschijn haalde. Hard. Dik.

Hij slaakte een diepe zucht, "Da's beter."

Ik keek met grote ogen toe hoe papa een hand om zijn paal legde en deze langzaam op en neer liet gaan. Ik drukte me tegen het portier aan, of dat was althans de bedoeling, maar mijn eigen gordel zat nog vast en belemmerde mijn bewegingen.

"Kom hier schat."

"Pap?"

"Kom hier," papa legde nu zijn linkerhand om zijn paal en met de rechter pakte hij m'n arm beet.

"Laat papa eens zien hoe blij je bent, dat je naar oom Henk en tante Ida mag..."

"M...maar..."

"Doe je gordel los."

Onbewust vond m'n duim de sluiting van de gordel en opende deze. Klik! De riem gleed langs mijn lichaam heen terug naar de deur.

"Kom hier schat," papa reikte met zijn hand mijn kant op, leek m'n hoofd te willen aaien, maar zijn hand kwam in m'n nek. Trok me naar hem toe.

"Je weet wat papa wil, hè?"

Ik schudde m'n hoofd. Papa was ongeduldig. Gehaast. Zijn harde paal had al te lang gevangen gezeten in zijn broek. Hij trok me naar zich toe, over de versnellingspook die daardoor in m'n buik porde. Hij duwde me naar zijn kruis.

"Pijpen schat, ik wil dat je me pijpt."

Zijn harde lul was nog maar een paar centimeter van m'n gezicht verwijderd. Ik kon hem ruiken. De aparte geur van zweet en nog iets anders. Van papa. Ik kon het spleetje bovenop de eikel duidelijk zien. Er glinsterde iets in. Wanneer papa zijn hand omhoog bewoog en de huid over de knop heen trok, leek er wat vocht vrij te komen. Het rook heel apart. Ik merkte dat ik opgewonden was. Dat mijn kutje erop begon te reageren.

"Verdomme, hoer, pijp me!"

"I-ik w-weet niet h-hoe...," ik voelde tranen in m'n ogen brandden. De druk op mijn hoofd werd minder, papa zijn hand ging van m'n nek naar m'n kin en hij tilde deze wat op.

"Wat zei je?"

"Ik w-weet n-niet hoe.." mijn lip trilde, terwijl papa mij aankeek.

"Je hebt nog nooit gepijpt?" hij klonk verbaasd.

Ik schudde m'n hoofd, voelde een traan over m'n wang naar beneden rollen. Papa vloekte.

"Dat heb ik weer, een hoer die niet weet hoe ze moet pijpen. Leert die Edwin je dat niet?"

Ik schudde opnieuw m'n hoofd. Hij keek me aan. Zij blik donker.

"Dan hoop ik dat je een snelle leerling bent...," en met die woorden drukte hij m'n hoofd weer naar zijn kruis, "Mond open schat, papa heeft iets lekkers voor je..."

Opnieuw bevond mijn gezicht zich op een paar centimeter afstand van papa zijn harde lul. Zijn hand stevig op mijn achterhoofd, de andere druk bezig met zijn paal. Op en neer... op en neer... de duim af en toe over de kop heen, het vocht wat daar tevoorschijn kwam, uitsmerend.

"Mond open!"

Aarzelend deed ik wat me verteld werd en papa drukte ineens harder. Ik voelde zijn eikel tegen m'n lippen aan. Warm. Vochtig.

"Verder open," gromde papa en ik gehoorzaamde.

"Oh god ja...," papa kreunde toen de knop van zijn lul over mijn tong mijn mond ingleed. Ik wou m'n hoofd terugtrekken, maar papa duwde me juist naar beneden. Ik begon tegen te spartelen, voelde hoe hij m'n mond te ver in wou, maar papa zijn hand was als een bankschroef: ik kon nergens heen.

"Ik wil je tong voelen, schat, je tong, je lippen, niet je tanden, kom op!"

Ik probeerde mijn lippen om zijn paal te sluiten, zonder dat hij m'n tanden zou voelen. Hij drukte mijn hoofd op en neer. Of beter: iedere keer wanneer ik omhoog ging in een wanhopige poging wat lucht te krijgen, drukte mijn vader me weer hard naar beneden.

"Zuig erop! Kom op, zuig die lul!"

Ik deed m'n best. Ik wou papa niet boos maken. En dus zoog ik op zijn knop, likte eraan en toen hij vertelde dat ik mijn tong in het spleetje moest duwen, toen deed ik dat ook. Het leverde gekreun op en papa leek tevreden.

"Goed zo schat, goed zo, pijp je papa.... mmmmja.... lekker schat... Zo ben je een brave meid, hè?"

Ik likte en zoog, papa zijn hand op mijn hoofd bepaalde het tempo en de diepte. Ik voelde hoe hij zijn heupen af en toe wat optilde, om dieper in me te komen. Zijn paal drukte herhaaldelijk tegen mijn keel aan, waardoor ik moest kokhalzen. Papa leek dat lekker te vinden. Hij sprak me dan goedkeurend toe.

"Goed zo schat, toe maar, mmmmja.... lekker pijpen, hè? Vind je het lekker? Vind je het lekker schat, papa zijn lul in je mondje?"

Ik kreunde bevestigend, mijn mond te vol om te praten.

"Ja.... papa vindt het ook lekker... ja, toe maar..." en hij drukte me er weer dieper op. Ik probeerde wat dichter bij hem te komen, de pook prikte pijnlijk in m'n buik. Papa had zijn hand nog op m'n hoofd, maar minder dwingend nu, want ik ging uit mezelf al op en neer. Onbewust had mijn hand zijn ballen gevonden en ik streelde ze, masseerde ze zachtjes.

"Goed zo meisje...," papa zuchtte diep, "Goed zo..."

Ik hoorde een zoemend en glijdend geluid en ineens voelde ik koele lucht de auto instromen. Papa had het raam aan zijn kant open gedaan. Ik keek op, zonder zijn lul uit mijn mond te laten glijden. Papa kreunde tevreden, zijn rechterhand, die me eerst nog zo diep op zijn paal had geduwd, gleed over m'n rug. Hij boog wat opzij, zodat hij m'n kont kon aanraken. Zijn hand gleed over mijn in strakke spijkerbroek gehulde billen. Hij sloeg er even op en ik liet verschrikt een gilletje horen, enigszins gedempt door de lul die nog in mijn mond zat.

"Pijpen schat, pijpen," verzuchtte papa, terwijl hij over m'n kont heen bleef strijken. Zijn andere hand wurmde hij onder me naar m'n borsten toe. Ik zoog ondertussen braaf op zijn knop. Proefde zijn voorvocht, wat best lekker was.

"Doe je shirtje uit," hij was al bezig deze naar boven te duwen.

Ik richtte me wat op. Keek om me heen. De andere auto's stonden er nog. Het was opgehouden met regenen.

"Maar wat als iemand me ziet? Ik bedoel-"

"Uit!"

Papa had het shirtje al over m'n hoofd getrokken. Ik voelde me ineens heel bloot, zo in m'n BH in de auto, maar papa was nog niet klaar en haakte deze behendig los. Het gleed van m'n schouders af, langs m'n armen, ik wilde snel m'n borsten bedekken, maar papa had de BH al te pakken en trok me naar zich toe.

"Zulke lekkere tieten...," en begon in de ene te kneedden en aan de andere te likken en zuigen.

"Oh papa...," zuchtte ik, ik was op m'n knieën gaan zitten en drukte me tegen hem aan. Alle weerstand die ik had gehad, was allang gebroken. Papa zijn grote warme handen op mijn rug en om een borst, papa die hongerig op mijn linkerborst zoog. Mijn rechterhand vond moeiteloos zijn harde lul en ik begon hem af te trekken. Het leverde een goedkeurend gegrom op. Papa begon mijn hals te likken en te zoenen en via mijn kaak kwam hij bij m'n mond. Zijn hand opnieuw in m'n nek, zijn mond op de mijne, een natte, diepe tongzoen.