Het Begin

Lindsay aan het woord

Na mijn diplomering kon ik niet gelijk een baan vinden. Via een uitzendbureau kreeg ik korte klusjes van een paar weken tot een paar maanden en van afwasser in een restaurant tot telefonische enquêteur wat ik call girl noemde maar wat natuurlijk een calling girl was. Goed voor beleg op de boterham, maar daarvoor had ik niet vier jaar geleerd. Het was mijn man die me wees op een advertentie van een klein onderzoeksbedrijf dat assistenten m/v zocht.

Toen ik belde bleek het om de vacature van een personal assistent te gaan, die als trainee op de verschillende afdelingen zou beginnen en geleidelijk meer voor projectleiders en partners zou gaan werken. Het werk bestond uit het bijhouden van email, het voorbereiden van vergaderingen en het kalenders bij houden, of eigenlijk alles waardoor iemand niet aan zijn eigenlijke werk toekwam. Reizen in Nederland of het buitenland om werk of congressen te bezoeken hoorde daar ook bij.

Best wel verbaasd was ik toen ik voor gesprekken werd uitgenodigd; dat had ik namelijk niet verwacht. Ik kocht representatieve kleren en een beetje make-up, en hoopte er het beste van.

Het was best zwaar om de hele dag het middelpunt te zijn. Ik sprak mensen variërend van een secretaresse tot de directeur. Tussen de middag lunchte ik met iedereen die ik gesproken had of nog zou spreken. De hele dag maakte indruk op me maar één interviewer in het bijzonder. Sorry Patrick, hij gaf me een warm gevoel. Ik bleef aan hem denken.

Nog verbaasder was ik toen ik werd aangenomen. De clichés om het gevoel van dat moment te beschrijven laat ik maar achterwege.

Als trainee ging ik voor projectleiders werken. Eén was degene van wie ik vlinders in mijn buik had gekregen. Zijn naam was Pim. Hij was ongeveer tien jaar ouder, married with kids zoals hij het noemde, en werkte ongeveer een jaar hier. Tijdens het eerste overleg hadden we het vooral over ons zelf, maar we spraken ook over het werk dat hij deed en dat ik moest doen. Heel anders dan andere collega's die formeler waren (en niet zo leuk). Behalve één die ik een kwal vond, was er niemand die ik niet mocht, maar behalve Pim hadden ze het alleen over het werk. Vanaf moment nul klikte het met Pim. We spraken af twee keer per week bijeen te komen, en vaker als dat nodig was.

Een paar keer per week spraken we dus elkaar. Bij de lunch, de koffieautomaat voor koffiemomenten, de kopieermachine, en natuurlijk voor het gewone overleg. Dat was meer dan met mijn mentor, met wie het overleg voornamelijk zakelijk was. Naar de momenten met Pim, gepland of niet, keek ik uit en ik voelde me er goed bij. Ik betrapte me er op dat ik me inbeelde met hem te vrijen als ik dat met Patrick deed.

\/

Ik werkte er een paar maanden, toen Pim me vertelde dat er een buitenlandse reis aan zat te komen. Een vierdaagse conferentie in Oldenburg, net over de grens, die op maandag na de middag met een inlooplunch zou beginnen. Het was per auto bereikbaar, en hij zou me die maandagochtend ophalen.

Toen ik die ochtend na een avond heerlijke seks naast mijn man ontwaakte, zag ik dat ik, omdat ik al ingepakt had, ruim de tijd had om te douchen en me aan te kleden voordat ik opgehaald zou worden.

Patrick had andere plannen. Terwijl ik overeind kwam en aanstalten maakte om uit bed te gaan, deed hij een arm om mijn middel. Hij zei dat het gisteravond lekker geweest was en trok me kom hier zeggend terug. Hij sloeg de dekbedden weg, trok me achterover, en greep mijn tieten. Daarna kroop hij op me. Dit was niet ongewoon, maar wel op een maandagochtend als ik weg moest. In de wetenschap dat ik niet klaar zou komen en dat er geen naspel dat ik zo fijn vond zou zijn, liet ik hem zijn ding doen. Niet dat dat ik niet wilde, de aard van het beestje was dat ze meer zin kreeg naarmate ze het vaker deed, maar er was geen tijd voor. Zodra hij zijn kwakje kwijt was, kuste ik hem en zei dat ik van hem hield maar nu echt op moest staan.

Er was geen tijd meer om make-up op te doen. Meer hollend dan lopend haastte ik me met heen en weer zwiepende boezem naar de douche, gaf mezelf honderd tellen daar toen het water op temp was, droogde me snel af en holde weer terug.

Ik had net de kleren aan toen ik een auto hoorde stoppen. Ik pakte mijn tas, gaf Patrick een totzienskus, en stoof naar de deur.

Omdat het zonnig was beloofde het een warm ritje te worden.

Het portier stond al open. Pim nam mijn tas aan, hielp me instappen, sloot mijn deur, en stopte de tas in de kofferbak. Hij was niet in zakelijke maar in vrijetijdskleding. Ik voelde me overdressed in mijn kantooroutfit. Er klonk classic rock uit de speakers. Hij vroeg wat ik wilde horen en ik zei dat dit wel goed was. Het was volgens hem drie uur en een kwartier rijden. Nadat ik gezegd had dat ik wel een stukje voor mijn rekening kon nemen, mocht ik gelijk aan het roer zitten.

Onderweg voelde ik wat langs mijn been lopen. Ik had te kort gedoucht en was vergeten om het er uit te spoelen. Had ik beter wel kunnen doen, want nu zat ik met de vochtige herinnering. Ik hoopte maar dat mijn kleren niet te vies zouden worden en dat er niets op de zitting terecht zou komen. Ik zei dat ik naar het toilet moest en dat we zodra dat kon gingen stoppen.

Gelukkig verscheen snel een bordje tankstation. In het gehandicapten toilet (sorry gehandicapten) maakte ik me zo goed als mogelijk was schoon. Toen ik bij de auto terug was, zei ik dat hij verder mocht rijden.

Afgezien van dat vervelende moment was het een aangenaam ritje. Dat ik Pim mocht werd bevestigd. Niet dat ik niet genoeg aan mijn man had, maar Pim zat in een plekje in mijn hart waarvan ik me niet bewust van was dat ik het had. We vertelden over onszelf en we kletsten over van alles en nog wat, zelfs het weer kwam ter sprake, maar er waren ook momenten van stilte. Ik kon mijn ogen niet afhouden van zijn in shorts gestoken benen.

Net in Duitsland stopten we om de tanken. Het was daar goedkoper en hij wilde hem volgooien. Terwijl hij betaalde, ontdeed ik me van dat hete ding.

Veel te vroeg kwamen we in de buurt van Oldenburg. Omdat we trek hadden, haalden we wat bij een Imbiss. Op een moment dat hij bij het wegrijden schakelde, raakte de kluns ikke per ongeluk zijn arm. Hij zei "sorry" en raakte mijn onderarm aan.

Er was nog tijd om in te checken in het hotel dat het reisbureau had geregeld, en zelfs even om ons op te frissen voordat we naar de inloopĺunch op de Uni vertrokken.

In de lobby hadden we afgesproken. Hij had een metamorfose doorgemaakt. Niet in shorts en shirt maar een pak met das. Hij maakte me een compliment voor de jurk die ik had uitgekozen. Niet echt business, daarvoor was de decolleté te diep, maar ik had niets beters nadat ik noodgedwongen op de eerste dag al iets anders had moeten aantrekken.

Het was maar een klein stukje naar de Uni en we besloten van het mooie weer te genieten en er heen te lopen.

Tijdens de wandeling botsten we tegen elkaar. Toen dat voor de derde keer gebeurde, pakte hij mijn hand vast. Ik vroeg of we nu vriendjes of zo waren, waarna hij mijn middel ompakte. Ik had nu zijn hand weg moeten wegleggen en moeten zeggen dat het lief was maar dat ik getrouwd was, maar dat deed ik niet. Ik liet me meevoeren en sloeg een arm om zijn middel. Een zoen volgde niet veel later.

Met het hoofd in de wolken liep ik verder. We stoeiden als pas verliefden. Ik was er niet op uit geweest, maar het was fijn dat het was gebeurd. Ik sloeg geen acht op waar we liepen; hij had me overal naar toe kunnen brengen.

Ik wist niet hoe lang we onderweg waren, maar we kwamen bij een gebouw waar hij een deur voor me opende. "Daar heen," zei hij. Eerst gingen we naar het toilet waar ik na bezoek mijn lippen bijwerkte.

Hij stond me op te wachten. De staande lunch was al bezig toen wij aankwamen. Hij begroette aanwezigen en stelde mij voor. Ik was een soort robot die handjes schudde, aangenaam zei, vertelde wat ik allemaal deed, en namen en gezichten in de juiste combinatie probeerde te onthouden. Na de handjesschudronde gingen we naar het buffet. Ik had het gevoel dat iedereen naar me keek. Dat bleek zo te zijn want toen we naar de vergaderzaal liepen, zei Pim dat hij veel vragen en complimenten over me kreeg.

Buiten de vergaderzaal stond een tafel met hapjes en drankjes.

Een beetje tipsy en onder de indruk van zoveel sociaal contact tussen mensen die elkaar hoogstens een paar keer zagen, kwam ik in de luister- en leermode.

Na de laatste introvoordracht was er weer een borrel. We namen een drankje en vonden aan de rand van de ruimte een lege fauteuil waar ik in mocht zitten. Ik keek naar en genoot van Pim die kletste met zijn collega's. Zo af en toe keken we naar elkaar. Zo af en toe ook voelde ik een terloopse aanraking. Zijn kruis was op centimeters van mijn schouder en dus ook van mijn hoofd. Ik beeldde me in dat hij een stijve had en dat die mijn gezicht raakte. Foei, Lindsay, zei ik tegen mezelf. Geil geworden? Nee hoor, alleen wat wellustig.

Plots realiseerde ik me dat hij en iedereen bij mij in de buurt naar binnen kon kijken. Waarom was er nou alleen nog iets zo diep uitgesneden geweest? Ik voelde me kleuren. Ik trok de stof wat omhoog, maar realiseerde me snel dat dat geen zin had. Ze hadden het toch al gezien. Ik had het gevoel dat ze stonden te kijken. Stiekem vond ik het ook wel opwindend. Opeens had ik zin om ondeugend te zijn. Ik deed of ik mijn hoofd krabde maar liet mijn hand langs Pim's kruis glijden. Niemand kon het zien. Hij reageerde onmiddellijk door terloops mijn haar te strelen. Ik hoorde hem op het einde van de gesprekken waarin hij verwikkeld was aansturen. Na tot morgen tegen zijn gesprekspartners gezegd te hebben, boog hij naar mij en zei zullen we gaan of zo iets.

Gearmd liepen we naar het hotel. Ik voelde een hand op een bil en ik leunde tegen hem aan. Ik was in de zevende hemel. Zodra het hotel in zicht kwam, gingen we uit elkaar lopen. Ik denk dat er toen nog steeds een einde aan gemaakt had kunnen worden. Dan was het daarbij gebleven en waren we teruggekeerd naar de gewone gang van zaken.

Eventjes probeerden we te doen alsof er niets was, maar in de lift kusten en knuffelden we een paar tellen. Ik denk dat ik toen de beslissing nam niet naar mijn eigen kamer te lopen, maar met Pim mee te gaan. Eenmaal binnen, hielp hij me uit mijn jurk en ik hem uit zijn pak en overhemd. Ondergoed trokken we zelf uit. Voordat ik het goed door had, vingerde hij me.

Daarna werd er in mijn billen en borsten geknepen. Zijn handen gleden over mijn lichaam.

Hij zei dat ik er goed uit zag. We kusten. Tongden.

Ik zakte door de knieen, complimenteerde hem en begon te pijpen.

Kreten van genot wisselden perioden af waarin alleen ademhalingen te horen waren.

Toen hij het kwijt was zakte hij met een big smile op het bed. Zijn hoofd was rood. Zweet stond op zijn gezicht. Hij zei dat hij even bij moest komen.

Ik vroeg me af waarom ik gedaan had wat ik gedaan had. Ik kwam toch niets tekort? Het was niet mijn bedoeling geweest maar het was gebeurd. Ik had geen spijt. Vanaf de eerste ontmoeting had ik op een glijbaan er naar toe gezeten. Nu kon ik niet meer terug.

Toen hij weer in de wereld was, zei hij dat het geweldig was geweest en speelde met mijn tieten. Zoog aan de tepels en liet die uit zijn mond floepen. Zei dat ik er trots op mocht zijn. Kusjes wandelden over mijn buik. Was best wel fijn. Ik wreef door zijn haar. Toen hij ophield met zoenen, zei hij dat hij mij ging verwennen.

Achteraf denk ik dat het nog steeds had kunnen stoppen. Ik had kunnen zeggen dat het fijn geweest was maar bij die ene keer zou blijven, maar dat deed ik niet. Niet omdat hij op de een of andere manier toch mijn baas was, maar omdat het fijn geweest was.

Nu ga je verwend worden, echode door mijn hoofd. Pim ging op zijn knieen aan het voeteneind zitten, trok me naar zich toe, legde mijn kuiten op zijn schouders, greep mijn schenen en begon de binnenkant van mijn dikke dijen te kussen. De kusjes wandelden via mijn lipjes naar mijn knop. Halleluja, hij wist hoe hij die moest bedienen. Met de tong draaide hij er rondjes om en er overheen. Zo af een toe zoog hij hem zijn mond in.

Ik kreeg het warm. Vocht, een mengel van zijn speeksel en mijn sappen, droop tussen mijn billen. Ik kreeg het heet en begon te zweten. Schokjes schoten door mijn lijf. Ik kromde mijn rug om zijn hoofd te grijpen. Plotseling explodeerde ik. Natuurlijk niet echt, maar zo voelde het toen het orgasme door mijn lijf trok.

Hij liet mijn benen van zijn schouder glijden. Mijn achterste schoof langs zijn borstkas en zijn buik. Plots voelde ik wat tussen de billen. Mijn hemel! Hij was nog opgewonden! Toen ik helemaal op bed lag kromde ik mijn rug verder, tot ik er bij kon.

Hij kreunde, wreef door mijn haar en over mijn rug, en kneep in mijn tieten. Plotseling trok hij hem weg en ging zelf verder. Eerst was ik verbaasd, maar toen begreep ik dat hij last van een mannenprobleempje had: hij kon zo niet klaarkomen. Een vriendje had er last van gehad, en mijn man had er last van. Pim likte een paar keer aan zijn rechterhand, en begon zich daarna af te trekken. Ik bracht mijn gezicht dicht bij en kneep mijn ogen dicht. Ik was er niet dol op, maar ik wist dat mannen dat wel waren en ik genoot er van om hem te plezieren.

Toch duurde het nog eventjes voordat begeleid door een luide brul de eerste straal op mijn gezicht landde. Hij bleef hijgend zwaar ademen. Een tweede en derde volgde. Daarna kwam er niets meer. Precies op het moment dat ik de ogen opende, ging mijn telefoon.

Ik snelde naar het nachtkastje waar het tasje lag waar hij in zat. Aan de notificatie zag ik dat het mijn man was. Ik kon hem niet wegdrukken.

Met een stem die ik zo normaal mogelijk probeerde te laten klinken, nam ik aan. Ik zei dat ik net terug van het eten was. "Telefoon vergeten?" vroeg hij. Dat gebeurde wel vaker zodat ik met een gerust hart kon zeggen dat het ding nog op mijn hotelkamer lag en iets minder gerust dat ik hem op de gang hoorde, en dat ik hem net had.

Gelukkig schakelde hij op het 'eten' hoofdstuk over, en vroeg wat ik gehad had. Ik verzon iets Duits en hij antwoordde worst of zo wat ik beaamde. Hij had patat gemaakt. Pim reikte een doos tissues aan, en ik begon mijn gezicht schoon te vegen. Ondertussen vertelde ik in algemene termen over de eerste dag en hij over die van hem. Die was niet anders dan andere kantoordagen behalve dat hij mij miste. Ik zei dat ik hem ook miste. Het gesprek veranderde in een typisch 'ik wilde nog even goedenacht zeggen' gesprek en eindigde met 'ik hou van jou' en 'fijne dromen' over en weer.

Tegen Pim zei ik nadat het gesprek geëindigd was dat ik dit even moest doen, en hij zei het te begrijpen. Net toen ik me afvroeg waarom hij en zijn vrouw niet belden, zei hij dat ze aan het begin van het huwelijk elke avond elkaar spraken maar dat dat geleidelijk minder was geworden. Nu deden ze het alleen nog als iemand langer dan een week weg was.

"Over eten gesproken," zei hij, "we moeten dat nog doen." We zochten wat uit van het room service menu, en schoten in badjassen die in de badkamer hingen. Terwijl we wachtten tot het gebracht werd, verhuisden we mijn spullen naar zijn kamer. Heel spannend om zo over de gang te lopen, maar we kwamen niemand tegen. En Pim liep er ook zo bij. Nadat we het eten op hadden, zetten we de dienbladen op de gang en trokken we onze badjassen uit. Bloot en dicht tegen elkaar keken we teevee totdat we er genoeg van hadden en het licht uitdeden.

Ik kon de slaap niet gelijk vatten. Wat een dag. Ik liet hem nog eens passeren terwijl naast mij de regelmatige ademhaling van Pim klonk. Ik zou mij nu rot moeten voelen omdat ik mijn man had bedrogen, maar dat deed ik niet net zo als ik dat niet gedaan had na mijn slippertje met Jack. Euforie overheerste. Dit was mijn pleziertje, waar Patrick niets van hoefde te weten.

Was ik nu een del? Nee, ik was Lindsay, die van seks hield. Daar was toch niets slechts aan?

Het gebeuren van die dag zette het patroon voor de rest van de conferentie, en voor de keren er na dat we in het buitenland waren. Voor de buitenwereld namen we aan het programma deel, maar als dat afgelopen was, was het alsof we getrouwd waren. Op de meeste avonden belde mijn man.

\/

Op de morgen van de laatste dag was er nog tijd voor een vluggertje voordat we ons gingen douchen en aankleden. Na het ontbijt haalden we onze bagage en checkten we uit. Nadat we souvenirs voor het thuisfront gekocht hadden, vertrokken we richting Nederland.

Goed en wel waren we op de Autobahn, of ik schoof het elastiek van Pim's sportbroek onder zijn ballen daarmee zijn piemel bevrijdend. Zelf wipte hij een stukje omhoog zodat ik de broek van zijn kont kon trekken. Ik trok mijn shorts en slip uit maar hield de kledingstukken bij de hand voor het geval dat we ons moesten bedekken.

Bij de laatste Tankstelle voor de grens stopten we om vol te gooien. Pim had tijdens het tanken en afrekenen zijn shirt een eind naar beneden zodat het leek of hij een lang shirt aan had. Ik vond het spannend hoe ik er bij zat, maar niemand kwam dicht genoeg in de buurt om iets te zien. Toen hij terug in de auto was zei hij dat het hem een kick gaf om er zo bij te lopen.

Bij een parkeerplaats aan het Veluwemeer sloeg Pim af. We reden naar een plek waar geen andere auto's waren. Daar stopten we. We liepen naar een bankje aan het water. Daar keken naar de bootjes, knuffelden we wat, en hadden het over onze situatie. Ik zei dat ik de afgelopen week veel geleerd had, geen spijt had van wat ik had gedaan, en het jammer zou vinden als dit voorbij zou gaan. Híj vond dat ook. Ik zei ook dat ik van mijn man hield en ik hoopte dat hij dat kon begrijpen. Hij antwoordde dat hij zijn vrouw en kinderen niet wilde missen. Anderen mochten er niets van weten of merken zodat we afspraken onze affaire want dat was het toch wel tot gezamenlijke reizen te beperken. We hadden geen seks. Ik had wel zin maar wilde niet met een rood hoofd thuis komen. Wel speelde ik met de hand met zijn zaakje en waren zijn vingers nieuwsgierig naar mijn borsten en het plekje tussen mijn benen.

Na een tijdje slenterden we richting auto. Daar trokken we ondergoed en korte broek aan.

Wat later kwamen we bij mijn huis. Daar haalde hij mijn tas uit de kofferbak en zei toen ik naast hem stond tot maandag. Ik zei tot dan en twijfelde of ik hem zou kussen maar besloot dat het beter was om dat niet te doen. In plaats daarvan gaf ik een hand. Hij zag weer kans om me terloops aan te raken.

\/

Vol van alles liep ik richting huis, maar halverwege draaide ik om. Net op tijd om Pim de straat uit te zien rijden.

Ik vond Patrick in de keuken waar hij met het eten bezig was. Ik zei "mooi, ik heb trek."

Hij draaide om, verwelkomde me, nam een worteltje van het aanrecht en stak dat in mijn mond waarna we als twee middelbare scholieren aan beide kanten knabbelden tot we elkaar konden kussen. Hij liet zijn en ik mijn handen de vrije loop. Het voelde fijn om die van hem weer op mijn lijf te voelen. Ik sloeg mijn handen om zijn nek en drukte mijn onderlijf tegen dat van hem. Ik voelde zijn piemel, die zeker niet slap meer was.

"Ik heb je gemist," zei hij.

"Ik jou ook." Omdat ik nog steeds zin had en om hem op het verkeerde been te zetten, zei ik door de knieen zakkend dat ik een kadootje voor hem had. Ik zipte zijn rits open en wurmde zijn onderbroek omlaag. Daarna werkte ik zijn geval naar buiten en nam de kop in mijn mond.

Hij zette zijn handen op mijn hoofd en trok me dichter naar zich toe. Ik kokte toen de staaf onverwacht diep in mijn keel dook. Met de handen speelde ik met zijn zaakje. Hij duwde zijn heupen naar voren. Opnieuw kokte ik, maar ik hield hem er in. Toch nog onverwacht trok het een paar keer samen en stroomde mijn mond vol. Ik slaagde er in om alles binnen te houden en door te slikken. Terwijl hij nahijgde, likte ik de kop schoon totdat er niet meer uit kwam. Daarna gaf ik het een kusje, werkte de staaf weer in zijn broek en deed de rits omhoog.