Het Verjaardagsgeschenk 11

'Ik heb ze op zolder verborgen, onder het zitje van de roeimachine.'

'Alle drie?' Snikkend knikte Paula. 'Mag ik nu de auto in?'

Glimlachend opende ik het portier en treiterend schudde ik mijn hoofd. 'Strakjes, schoonheid.' Ik maakte opnieuw een paar foto's en klapte de paraplu weer open. 'Eerst moet ik nog één ding doen, dan zijn we klaar.

Uit mijn tas haalde ik mijn nieuwste aanwinst tevoorschijn, de sterkste vibrator die ik in de speciaalzaak maar had kunnen vinden, een monster met een traag bewegende kop, een schacht die afwisselend dikker en dunner werd en een onafhankelijk trillende zijtak voor de clitorale stimulatie, een apparaat kortom, dat het verstorven marmer van een klassiek standbeeld in het Parthenon nog tot extatische rillingen zou brengen. Door de niet aflatende regen liep ik naar mijn geketende meisje en zonder omhaal duwde ik het ontzagwekkende onding bij Paula naar binnen. Dat ging verrassend gemakkelijk, want niet alleen haar buitenkant, maar ook haar inwendige was gedurende het afgelopen half uur ongelofelijk nat geworden. Een moment keek Paula scheel van verbazing en al gauw wist ze niet meer waar ze het had, toen ik de wonderbaarlijke machine op volle kracht zette en de wanden van haar vagina begon te masseren met een intensiteit die Paula in haar hele leven nog niet had ervaren. Het duurde geen minuut voordat ze tot een koud en rillerig orgasme gedwongen werd. Ze stuiterde met haar billen door de modder, en klemde haar dijen tegen elkaar.

'Uit elkaar, die benen,' riep ik kortaf.

'Ik kan niet meer!' Een ongeamuseerd lachje ontsierde mijn gezicht. 'Dat zullen we nog wel eens zien!' En daar ging het weer, vibrator tot aan de baarmoeder in de arme kut van Paula, clitoris schreeuwend om rust. Schokkend onderging mijn slavin het erotische geweld en weer kwam ze klaar. Het was voor het eerst dat ik Paula had horen schreeuwen tijdens een orgasme. Het klonk mooi, als de muziek van de natuur. Seks en pijn, genot en onbehagen, lust en angst, alles kwam tezamen in wat een aaneenschakeling werd van orgastische krampen, vijf, zes, zeven keer aaneen.

Pas toen ik zag dat Paula op het punt stond haar bewustzijn te verliezen, hield ik op. Ik maakte haar twee boeien los van bank en berk, trok haar omhoog en, vlak voor ze de auto instapte veegde ik met een paar kordate bewegingen de mieren en natte grassprietjes van haar lijf af. Daarna wikkelde ik een daartoe meegenomen deken om haar bibberende lichaam. Ik gaf haar opdracht om op de achterbank te gaan liggen en monter fluitend reed ik naar huis, terwijl Paula nu en dan met een plotselinge schok een laatste ongenode gast van haar lijf probeerde af te schudden.

De thuisreis verliep verder zonder incidenten en binnen een half uur stond de auto aan het eind van mijn oprijlaan, vlak naast de deur van de bijkeuken. Ik stapte uit, en opende het portier voor mijn in de grijze deken gewikkelde meisje. In de bijkeuken maakte ik de twee boeien los, die nog steeds aan haar polsen bungelden. Samen liepen we naar boven. Ik hielp het bemodderde meisje de badkuip in, die langzaam vol liep met warm water. Vervolgens klom ik de ladder naar de vliering op en tastte in het halfdonker onder het zitje van mijn roeimachine. En ja, daar voelde ik wat opgevouwen vellen papier, die ik vanonder het metaal naar buiten trok. Inderdaad waren het twee vouchers en een envelop, met daarop "Rita" geschreven. In die envelop zat de derde, ook door mij ondertekende tegoedbon. Ik scheurde ze alle drie in stukjes en klom weer naar beneden.

In de badkamer zat Paula in het nog ondiepe laagje water een beetje weifelachtig na te rillen. Ik pakte de douchekop en zette de knop om. Daarna maakte ik voorzichtig haar prachtige, lange haar nat en liet het vuil eruit lopen. Met de douchekop weer terug in de standaard, begon ik Paula's rug in te zepen en zachtjes te masseren. We hadden sinds we thuisgekomen waren geen woord gewisseld, maar toch wisten zowel Paula als ik dat alles weer goed was.

Ik deed shampoo in mijn handen en kneedde haar hoofd. Wellustig genietend leunde mijn naakte slaafje achterover en ik drukte een kus op haar voorhoofd. Nu stapte ik, ondanks dat ik al mijn kleren nog aan had, zelf ook in het bad. Achter Paula gezeten masseerde ik haar schouders en de bovenkant van haar rug net zolang tot ik verzuring kreeg in mijn armen en jeuk van mijn plakkerig natte shirt.

'Ik houd zo verschrikkelijk veel van u, mijn Meester,' fluisterde Paula.

'Ik houd ook verschrikkelijk veel van jou, mijn diertje, mijn vriendin,' antwoordde ik zacht. Ik schrok er zelf van: dit was de eerste keer dat ik Paula mijn vriendin genoemd had!

Ik trok mijn kleren uit en ging nu tegenover Paula in het bad zitten. Ik keek haar indringend aan en voor het eerst merkte ik iets van verlegenheid bij mijn slavinnetje. Ze wendde haar hoofd naar beneden, keek dan schuin omhoog naar mij en een soort blos verscheen op haar gezicht. Met een schuchter grinniklachje sloot ze haar ogen. Ik legde mijn rechterhand op haar linkerknie, die nog een beetje uitstak boven het schuimende badwater.

Die avond ben ik zeker drie uur bezig geweest met het masseren, strelen en verzorgen van Paula, die op dat moment werkelijk niet meer mijn speelpoppetje was, maar mijn aanbeden vriendin. Ik deed alles om mijn vingers die gevoelens over te laten dragen, ze uitspreken mocht ik niet.

Toch denk ik dat Paula precies wist wat mijn handen dachten en haar naakte lijf accepteerde zinnelijk en lui de haar aangeboden stimulansen. Als een kat die zich volkomen veilig waande, lag Paula op ons bed, haar benen losjes en wijd uit elkaar, haar borsten slaperig op haar borstkas, de roze diepte van haar warm gespoelde en door haar vriend en eigenaar met zachte en oosters geurende balsem besmeerde vagina aangenaam tintelend. Ze spinde.

Heel langzaam, heel rustig, volkomen ontspannen, liet ze zich aldus naar een staat van seksuele spanning duwen, zoals je je kunt laten voortduwen door de zachte aandrang van een strelende hand of een loom lentebriesje.

Toen het orgasme eenmaal daar was, stonden Paula's lippen in een glimlach waar ze bijna niet meer uit los kwamen. Een huiver trok door haar buik, haar handen grepen het beddengoed en mijn dijen en terwijl ze weerloos klaarkwam, kneep ze me zacht. Met de zoete adem die ze op haar hoogtepunt uitblies, zuchtte ze: 'Oh, mijn Meester, mijn man.'

Wat was dat voor een geheimzinnig mechanisme, dacht ik bij mezelf, dat in onze nu acht weken durende verhouding uitgerekend vandaag, uitgerekend op de dag dat we allebei een intieme grens hadden overschreden, de dag dat ik sadistischer was geweest dan ooit tevoren, en Paulien masochistischer en trotser, dat we juist op die dag tot de ontdekking kwamen dat we met alles wat we in ons hadden onvoorwaardelijk van elkaar hielden?