Jan Ch. 11

Het duurde nu geruime tijd eer zij alle drie tot hun positieven kwamen. "Sorry, Claudia, dat ik zo wild tekeer ging in je flamoes, maar ik wou je even straffen voor hetgeen jij gedaan had." "Je moet je niet excuseren, Chantal, integendeel, ik zou je moeten bedanken want buiten even een lichte pijn, ben ik nog nooit van mijn leven zo heerlijk klaargekomen. Maar zeg nu eens, tortelduifjes, zijn jullie nu blij met de verrassing die ik voor jullie in petto had?" "Ja tante," zei Jan, "eerst was ik wel teleurgesteld dat het niet met jou zou zijn, maar toen ik de kousen voelde was ik al half verloren. Verder voelde ik dat het lichaam heel warm en uitnodigend aanvoelde en het was meer dan leuk om mijn tamp in die onbekende kut te duwen. Toen je ons nadien verplaatste en ik die heerlijke borsten kon betasten en met die tepel spelen kon voor mij het geluk niet meer op, dit waren nu de juiste maten voor mij. Wel moet ik toegeven dat als ik op voorhand geweten had wie ik zou neuken, dat ik dan zou afgehaakt hebben, maar toen je het masker afnam was er voor mij geen weg meer terug."

"Ja, Claudia, je timing was werkelijk perfect. Ik had net mijn sprong genomen naar een orgasme toen je bij mij het masker wegnam, en toen was er voor mij geen weg meer terug. Het enigste waar ik, na bekomen te zijn van de schrik en het van seks beluste gezicht van Jan gezien te hebben nog zin in had was klaarkomen en dat het dan nog mijn zoon was die mij zo'n orgasme bezorgde was werkelijk het einde, maar er moet hier toch wel iets gebeurd zijn, vermits Jan en jij schijnbaar toch op elkaar ingespeeld waren." Jan en Claudia vertelden nu om beurt en zonder schroom wat er allemaal al voorgevallen was sinds gisterenmorgen en Claudia eindigde met, "en door hetgeen zowel Jan als jij zeiden en deden op mijn experiment wist ik dat jullie elkaar wilden, maar dat jullie beiden dat gevoel voor elkaar wegdrongen, zodat ik mij wel met een middeltje moest behelpen om deze barrière neer te halen en zo te zien is het goed geluk want jullie zouden je nu eens moeten zien stralen van gelukzaligheid".

Chantal en Jan konden dit enkel maar beamen. Toen besloten ze dat het tijd was voor te douchen en te eten want een vlugge blik op het uurwerk leerde dat het bijna 13 uur was. Gezamenlijk liepen ze naar de douche waar Jan al het water op temperatuur bracht terwijl de twee zussen hun gordeltje en kousen uitdeden. Uiteindelijk stonden ze alle drie onder de douche, wat wel voor een beetje plaatsgebrek zorgde maar tenslotte raakten ze alle drie gewassen en afgedroogd waarna ze ieder naar hun kamer gingen om zich te kleren. Bijna tegelijkertijd gingen ze naar beneden waar vlug beslist werd wat ze zouden eten en waar nadien ieder hielp om het eten klaar te maken en de tafel te dekken. Tijdens het eten werd er veel gelachen en om beurt keken ze elkaar aan met verliefde blikken. Toen ze allen genoeg gegeten hadden werd de tafel afgeruimd en de afwas gedaan.

Ondertussen was het 14 uur geworden en werd het tijd dat zij hun planning voor de rest van de dag zouden maken. Jan moest naar de kruidenierszaak gaan in stad waar hij elke dinsdag en donderdag van de vakantie een tweetal uurtjes ging bijverdienen, hij zou tegen zo'n 18 uur terug zijn, Claudia wou van de gelegenheid gebruik maken om enige medezusters gaan te bezoeken in een naburige stad en dat het wel eens laat zou kunnen zijn maar dat zij zich geen zorgen hoofden te maken vermits ze ter plaatse wel iets zou eten, terwijl Chantal nog even de boven wou kuisen en nadien, als er tijd overbleef, nog even zonnen. Vermits Jan om 14:30 uur verwacht werd vertrok hij met zijn fiets, na eerst evenwel zowel zijn tante als zijn moeder een flinke pakkerd op de mond gegeven te hebben. Niet lang daarna vertrok Claudia met de wagen en ook zij had Chantal een klinkende zoen gegeven.

Chantal was nu alleen en zij begon direct aan haar werk, hoe vlugger ze gedaan had hiermee, hoe vlugger zij nog een beetje van de zon kon genieten. Onder het werken door dacht zij evenwel terug aan hetgeen er vandaag allemaal gebeurd was. Hoewel er nog een zekere gêne was, want hoe Claudia, Jan of zij het zouden kunnen uitleggen, het was en bleef incest. Dat gevoel zou nog lang bij haar blijven nawerken, alhoewel ze wel voor zich moest bekennen dat het haar niet meer zo erg scheen dan hoe ze er vroeger over dacht. Al bij al was ze blij dat Claudia haar tot dit experiment had kunnen overhalen, want hoe ze ook draaide of keerde, het feit bleef dat zij twee keer zalig klaargekomen was en dat zij de tweede keer zelfs nauwelijks had kunnen wachten tot Jan in haar gleed en haar volspoot.

Alhoewel ze in feite nu nog zou kunnen terugkrabbelen was er toch iets dat haar hiervan weerhield. Als ze heel eerlijk tegen zichzelf was zouden er nog meer hevige vrijpartijen met haar zoon volgen want uiteindelijk beter dat zij hem verder zou inwijden, ze was wel jaloers dat nu haar zus dit had mogen beginnen, dan iemand anders die het mogelijkerwijze niet zo nauw zou nemen en ervoor zou zorgen dat Jan verkeerde behoeftes zou hebben. Tot haar verbazing merkte zij dat zij op automatische piloot verder gedaan had, want er restte nog enkel de overloop en de trap. Ze zette vlug de muizenissen uit haar hoofd en deed vlug door. Toen zij eindelijk gedaan had zette zij alle materiaal opzij, ging naar haar kamer waar zij haar groene bikini aantrok. Daarop spoedde zij zich naar buiten waar zij op een ligstoel plaatsnam, zich neerlegde en zich overgaf aan de warmte van de zon op haar lichaam.

Jan was ondertussen onderweg naar de kruidenier. Eens daar gekomen zette hij zijn fiets in het stalletje. Hij ging binnen en begroette met een glimlach mevrouw Diane, de echtgenote van de kruidenier. Zij en haar man baatten al enige jaren een kruidenierszaak uit en het was per toeval dat Jan een jaar of zo geleden het bord gezien had waarin zij hulp vroegen. Jan was onmiddellijk naar binnen gegaan. Een centje bijverdienen was altijd leuk en toen bleek dat het in totaal voor zo'n vijf uurtjes per week was tijdens de grote vakantie, gespreid over de dinsdag en donderdag had hij toegehapt.

Verleden jaar had hij zich verschrikkelijk geamuseerd, ook al was het wel zwaar werken. Zowel mijnheer André als madame Diane waren goedlachse, vriendelijke mensen. Elke keer als hij ging kreeg hij op tijd zijn geld en zoveel drinken als hij wou. Vermits mijnheer André elke dinsdag en donderdag naar de groothandel ging om zaken bij te halen was de hulp van Jan meer dan welkom. Eerst hielp hij in de winkel de rekken aan te vullen en tegen dat mijnheer André thuiskwam werd de winkel gesloten en hielp Jan hem met het leeghalen van de bestelwagen en de goederen hetzij in de rekken te plaatsen, hetzij in de hangar te stapelen.

Mijnheer André en mevrouw Diane, hij noemde hun zo uit respect, iets waar zij wel mee opgezet waren, niettegenstaande zij hem vroegen maar gewoon André en Diane te zeggen, waren een koppel van rond de veertig. Hij was een goedlachse beer van een vent van 1 m 90 maar met een blanke pit en zij was zo'n 1 m 75 groot met een geweldig lichaam. Misschien waren haar borsten iets te groot, maar voor de rest had zij een slank lichaam, mooie benen en, dit tot zijn groot plezier, zij droeg steeds kousen. Ook André en Diane waren blij met Jan, want een jongeman vinden die kon werken en ook nog eens het werk zag en daarenboven zeer vriendelijk was, niet alleen tegen hen maar ook tegen de klanten, dat was werkelijk een lotje uit de loterij.

Toen de grote vakantie ten einde was kreeg Jan bij zijn laatste geld dan ook een enorme bonus van hen. Jan ging direct zijn ronde maken om te zien wat er moest bijgehaald worden. Hij ging nadien naar de hangar, haalde daar het nodige bij elkaar en beetje bij beetje trok hij hiermee naar de winkel waar hij de rekken begon bij te vullen. Hij was met alles klaar en had juist de tijd om een glas cola te drinken. Daarna hoorde hij de bestelwagen van mijnheer André stoppen en ging vlug naar buiten. Vermits hij wist dat alles bijgevuld was in de rekken kon het gehaalde naar de hangar gebracht worden.

Diane had ondertussen de winkel gesloten en kwam kijken of zij niet kon helpen. Jan verzekerde haar echter dat mijnheer André en hij het wel alleen zouden af kunnen, waarna Diane rechtsomkeer maakte en terug naar binnen ging. Jan keek haar wel met bewonderende blikken na, maar toen zij binnen ging begon hij verder te sjouwen met de pakken. Eindelijk stond alles op zijn plaats en André en hij gingen op hun beurt naar binnen. Daar stond voor Jan terug een glas cola klaar dat hij in één teug opdronk. Na de omslag met geld weggestoken te hebben, nog enige grapjes uitgewisseld te hebben en hen bedankt te hebben vertrekt Jan met de groet, "tot donderdag".

Jan ging evenwel niet direct naar huis maar besluit, daar hij ondertussen toch meer dan geld genoeg verdiend te hebben, langs te gaan bij de lingeriezaak. Hij stalt zijn fiets voor de vitrine en kijkt daar even zijn ogen uit. Aarzelend gaat hij naar de deur, eerder op punt om terug te keren, maar uiteindelijk gaat hij naar binnen. Een geluk, denkt hij, want er zijn geen andere klanten aanwezig. Een leuk ogend verkoopstertje komt naar hem toe. Hij schatte haar zo'n 20 jaar oud en ook zij heeft een leuk figuurtje. Wel niet zo'n grote borsten maar wel adembenemende benen die onder een minirokje uitkomen. Zij heeft blonde haren en haar mond is helrood. Ook deze meid heeft kousen aan.

"Kan ik iets voor u doen," vraagt zij. Jan begint lichtjes te blozen maar uiteindelijk weet hij toch te zeggen waarvoor hij komt, namelijk een zwarte BH, slip, gordeltje en de bijhorende kousen, evenwel met tijgervlekken motief. "En, jongeman, welke maat?" Nu begint bij hem wel het angstzweet uit te breken. Gelukkig heeft het verkoopstertje schijnbaar dezelfde maten, buiten de borsten zodat hij zegt dat zij gerust haar maat mag nemen, maar als het kan voor de BH een maatje groter. De verkoopster gaat het nodige halen, laat hem alles zien vooraleer het in te pakken. Daarna maakt zij de rekening en hij geeft haar het geld. Zij zegt nog dat mocht hij zich toch vergist hebben, hij gerust mag terugkomen om het te wisselen. Tevens zei zij dat het geschenk wel voor iemand heel speciaal moest zijn, iets wat hij enkel kon beamen. Hij nam afscheid van haar en, na het pakje in een zijtas van de fiets gestoken te hebben, fietste hij naar huis waar hij de fiets in de garage te brengen.