Jan Ch. 23

Zij deed net hetzelfde als Claudia. Nu had Jan het helemaal niet meer, maar wat hij ook probeerde, hij kwam niet met zijn lichaam omhoog. Chantal richtte zich op en ging achteruit, plaats makend voor Claudia die zich voorover boog en zijn eikel in haar mond nam. Hij voelde dat zij zijn eikel begon schoon te maken. Zij richtte zich op en maakte plaats voor Chantal. Deze boog zich ook voorover, en ook zij likte zijn eikel schoon. Claudia had ondertussen het slaapmasker genomen en deed dit aan Jan aan. Hij hoorde nu nog wel beweging van iemand die weg ging. De andere boog zich naar zijn oor en hij hoorde zijn moeder zeggen, "zo jongen, en nu krijg jij van je eigen deeg een koekje, ik heb iemand uitgenodigd, die zal zo wel hier zijn, maar spijtig toch hé, jij blijft hier zo hulpeloos zitten." Nu hoorde Jan ook zijn moeder weggaan. De moed zonk hem in zijn schoenen. Hij voelde zich vernederd, zo te moeten blijven zitten en niet wetende wie er zou komen. Opeens hoorde hij de bel.