Jan Ch. 30

Thuis gekomen zette hij de fiets in de garage, ging naar de keuken waar hij vlug een koekje at en ging toen naar de living waar Chantal TV zat te kijken. Hij ging naast haar in de zetel zitten en beiden keken elkaar lachend aan. Jan zei, "nu weet ik hoe het komt wat er gebeurd is, dat kleine loeder van een Roosje heeft in het aperitief een lustopwekkend middel gegoten, nu begrijp ik hoe het komt dat iedereen zo deed. Maar ma, ik kan je ook wel zeggen dat al jouw collega's geile loeders zijn, want allen, zonder enige uitzondering, hebben mij bij hun thuis uitgenodigd. Ik vrees er voor dat als ik aan hun vraag zou voldoen, ik binnen de kortste keren mijn voorraad condooms zal moeten aanvullen. Maar nu genoeg over mij, hoe voel jij je nu met wat er gebeurd is?"

"Ik weet het niet Jan wat ik moet denken, er is wel geen negatieve reactie gekomen, maar ik weet het niet, morgen zal ik misschien meer te weten komen vermits ik morgen naar het werk ga, we zien dan wel, maar ik had niet kunnen dromen dat mijn collega's zulke geile loeders blijken te zijn, maar wat wil je, je bent jong en boven al je hebt je lul mee". Beiden lachten nu. Jan nam de hand van zijn moeder in de zijne en zo bleven zij geruime tijd hand in hand voor de TV zitten. Toen de film gedaan was keken ze elkaar aan. "Jongen, ik weet dat het misschien een beetje te veel voor je is, indien zo dan zal ik het wel horen, maar ik heb nu een geweldige zin in jou". Jan lachte naar haar en knikte. Ze bogen zich naar elkaar toe en kusten elkaar.

Ze stonden op, deden de TV uit en met hun vingers in elkaar gestrengeld liepen ze naar boven. Chantal trok hem mee naar haar kamer. Zij deden elkaar uit en legden zich op bed neer. "En, jongen, hoe wil je het nu, want ik heb gezien dat je ook al met anaal kennis gemaakt hebt, heb je daar zin in?" "Neen ma, ik heb het inderdaad al wel gedaan, enkel met Roosje omdat die maagd wil blijven tot ze de ware tegenkomt, maar ik zelf vond er niet zo veel aan, tenzij jij er zin in hebt." Maar Chantal knikte van neen en zei toen, "kom; laten we gewoon bij elkaar liggen en zien wat er op ons afkomt."

Beiden legden zich op het bed neer en lagen kort bij elkaar. Zij begonnen elkaar met kusjes te bedekken. Dit wijzigde vlug naar een hevige tongzoen waarbij zij elkaar ook beten. Opeens proefden beide bloed en toen deden ze het iets rustiger aan. Opeens ging Jan met zijn tong naar het oor van zijn moeder. Heel lichtjes ging hij over haar oorschelp en ging eerst in de opening een beetje ronddraaien en nam later har lelletje in zijn mond en zoog er aan. Van daar ging hij langs haar hals over haar keel. Chantal begon lichtjes te zuchten.

Nu daalde Jan met zijn tong tot bij haar borsten. Beurtelings ging hij van de ene naar de andere waarbij hij steeds kortere cirkels beschreef tot hij bij de tepels aankwam. De tepel nam hij in zijn mond en hieraan begon hij eerst zachtjes, nadien harder, te zuigen. Chantal begon steeds harder te kreunen. Nu daalde Jan verder naar beneden. Toen hij aan haar navel kwam liet hij zijn tong hierin regelmatig neerkomen. Dit veroorzaakte nog meer gekreun en schokjes bij Chantal. Nog verder ging Jan naar beneden en via haar rechter bovenbeen ging hij naar de kousrand. Hier gaf hij kusjes op haar bovendijen. Hij ging nu terug naar boven om nadien via het linker bovenbeen naar de kousrand dar te gaan. Ook daar deponeerde hij weer een kusjesregen.

Hij ging nu via de binnenkant van haar been richting liefdesgrotje. Maar eerst likte hij nog de buitenkant van haar lipjes. Toen zijn tong dan eindelijk over haar lipjes ging liet Chantal een luide kreun horen. Ze begon zelfs te schokken toen hij met zijn tong over haar klitje ging. Jan zette zich nu tussen haar benen. Chantal opende deze zo ver als mogelijk. "En nu, lieve dekhengst van mij, nu wil ik dat je mij opensplijt met jouw heerlijke lul, neuk me, lieveling." Jan had geen verdere aansporing nodig, hij haalde zijn lul nog even tussen haar lipjes, plaatste de eikel voor de opening en gleed heel traag tot de wortel in haar. Hij haalde zijn lul nu heel vlug uit haar en penetreerde haar opnieuw heel traag. Chantal begon steeds feller te kreunen. Jan kon zich nu niet meer houden en hij pompte zijn lul nu op een fanatieke manier in haar. Nadien verhoogde hij stelselmatig het tempo.

Chantal had het nu niet meer en begon steeds luider te kreunen en te gillen. Zij sloeg ook haar benen rond hem en wreef met haar kousen op zijn billen. Meer had Jan niet nodig want met een schreeuw kwam hij klaar, direct gevolgd door zijn moeder. Beiden bleven zo lange tijd liggen om op adem te komen. Ze gaven elkaar daarna verscheidene kussen. Beiden waren nu moe en wilden gaan slapen. Chantal draaide Jan op zijn rug, zoog aan zijn lul tot die terug stijf stond, zette zich schrijlings op hem waarbij zijn lul weer in haar gleed. Nu boog zij zich voorover en plaatste haar hoofd op zijn borst en wenste hem toen "goedenacht". Weldra vielen zij beiden in slaap.

Jan werd wakker omdat hij iets voelde. Hij voelde hoe er iets zijn lul kneedde. Hij sloeg zijn ogen open en keek in de ogen van zijn moeder die hem glimlachend bekeek. Jan keek opeens ongelovig. "Neen, jonge schat van mij, je hebt het niet de ganse nacht uitgehouden om stijf te blijven. Toen ik daarjuist wakker werd lag ik naast je. Ik heb dan even je lul bewerkt, die gelukkig vlug reageerde en ben toen op je gekropen om mij terug volledig op jou te leggen."

Jan lachte nu ook en begon zijn moeder te strelen. "Maar, lieve jongen, ik moet direct opstaan om gaan te werken, dus rust nu maar eens even uit, ik denk wel dat je het zal kunnen gebruiken om terug enige kracht op te doen. Hierna hief Chantal zich op zodat Jans lul uit haar floepte. Ze boog zich nu voorover en gaf hem een dikke pakkerd op zijn mond. Zij stond op, ontdeed zich van haar gordeltje en kousen en ging naar de badkamer. Toen ze terug in de kamer kwam was hij nog wakker en bekeek haar terwijl zij zich kleedde. Toen ze klaar was kwam ze nog even naar het bed, kuste hem en met een "tot straks" ging ze naar buiten. Jan voelde zich heel gelukkig en sloot zijn ogen.

Met een schok schoot hij wakker en merkte dat het ondertussen 10 uur was. Vliegensvlug stond hij op, ging naar de badkamer, waste zich en droogde zich af en ging toen naar zijn kamer om zich aan te doen. Hij ging nu alle kamers nog eens af om de vuile was op te halen en deponeerde deze in de wasmand. Beneden stond de tafel nog klaar. Hij at, waarna hij de afwas deed en alles op zij zette. Hij zette zich toen neer en begon weer met alle beelden de revue te laten passeren. Wat was hij in feite toch een gelukzak. Op zo korte tijd had hij heel wat geluk gekregen en daar was hij blij om. Hij besloot om nu de tuin even onder handen te nemen. Toen dit uiteindelijk gebeurd was, was het etenstijd.

Jan besloot om niets klaar te maken en ergens te gaan eten. Hij ging naar de garage, nam er zijn fiets en ging richting centrum. Bij een kleine snackbar stopte hij, ging binnen en bestelde zich iets. Hij at dit op en besloot toen om een klein toertje te gaan maken. Tegen 15 uur was hij terug thuis en besloot toen nog even te zwemmen. Hij ging zijn zwembroek aandoen en maalde verschillende baantjes. Daarna legde hij zich in een ligstoel en genoot van de zon op zijn lichaam. Toen zijn lichaam droog was dook hij terug het zwembad in, om zich nadien terug in de ligstoel te leggen. Tegen 17 uur ging hij naar binnen en kleedde zich terug aan. Hij wist nu niet goed wat hij zou doen, zou hij proberen eten te maken? Gelukkig redde zijn moeder hem. De telefoon ging, Jan nam op en hoorde Chantal zeggen dat zij eten ging meebrengen. Hij legde neer en zette de tafel. Nadien zette hij zich nog even buiten.

Tegen 18 uur hoorde hij de wagen en ging vlug binnen. Zijn moeder kwam binnen en zij gaven elkaar een zoen. Chantal zette de pakken op tafel en Jan opende deze om over de borden te verdelen. Zij aten nu terwijl Jan vertelde wat hij gedaan had. Nadien was het de beurt aan Chantal. Ze vertelde dat zij deze morgen als eerste binnen was en nadien alle collega's binnen zag komen, allen met toch nog een zekere gêne. Het was wel een geluk dat nadien Els binnenkwam en de boel redde door iedereen te bedanken voor de collegialiteit die ze getoond hadden en voor het feit dat zij elkaar beter hadden leren kennen zodat zij elkaar nu beter zouden op prijs stellen.

Nadien was ze bij iedereen geweest en iedereen had een klinkende zoen op de mond gekregen. Dit had er voor gezorgd dat het ijs gebroken was en dat iedereen nu stilaan begon te lachen. Weldra was het terug een gegons van stemmen geweest en iedereen praatte door elkaar. Chantal had kunnen vaststellen dat de sfeer, die anders ook wel goed was, nu werkelijk uitstekend te noemen was. Niet alleen was er steeds lichamelijk contact, maar je voelde werkelijk dat de ganse bende aan elkaar klitte, net zoals deelgenoten in een geheimpje.

Nadien had Els iedereen verder gerust gesteld door zich te verontschuldigen voor het feit dat haar zus met de aperitief geknoeid had door er een lustopwekkend middel in te doen waardoor nu iedereen wel zou begrijpen hoe het kwam dat zij zich zo hadden laten gaan, maar dat Els uiteraard uiteindelijk blij was om te zien dat iedereen meegedaan had en dat zij nu in feite een clubje vormden. Vermits iedereen nu door had wat de oorzaak van hun toestand was, maar Els hun niets kwalijk nam, gingen zij er ook over zonder wroeging. Daarna had Chantal kunnen bemerken dat iedereen, iedereen in de gaten gehouden had, vermits nu iedereen met complimentjes overladen werd voor hun lichaam.

Chantal zei ook dat iedereen, uiteraard met uitzondering Els, haar complimenten gemaakt had voor het feit dat zij haar collegialiteit boven haar eigen remmingen gesteld had en dat zij allen haar ook complimentjes gemaakt hadden over haar zoon. "Ja, jongen, jij hebt wel indruk gemaakt, want, zoals je al zei, het zijn inderdaad geile loeders, vermits zij allen aan mij vertelden dat jij gerust bij hen langs mocht komen als je samenzijn met Els voorbij zou zijn". Jan kon enkel lachen, terwijl hij opeens dacht aan het vele werk dat hij dan zou hebben, om nog maar te zwijgen van zijn voorraad condooms die hij dan moest indoen. Jan boog zich toen voorover en gaf aan zijn moeder een innige kus.

"Jan, ik ben niet van plan om mijn collega's deelgenoot te maken van ons liefdesleven, dat vind ik net van het goede te veel, maar het is best mogelijk dat ik een volgende keer er niet meer voor zorg dat jij mij zal herkennen. Dit zal je misschien verbazen, maar uit alle reacties die ik van hen gekregen heb, heb ik onthouden dat mocht er iets tussen ons zijn er geen enkele collega problemen mee zou hebben, vooral dat allen toegaven dat mochten zij je moeder zijn, zij zich zeker niet zouden laten tegenhouden door de vooroordelen die er over incest bestaan, ééntje heeft mij zelfs, maar wel onder strengste geheimhouding, toevertrouwd dat zij al een hele tijd gemeenschap heeft met haar zoon en met haar neefje en dat zij zich hier in het begin zeker niet blij mee voelde, maar dat zij dit gevoel al geruime tijd geleden overboord gegooid had en nu intens genoot van hetgeen die jonge mannen haar te bieden hadden.

Ik heb haar toen teken gedaan en wij zijn naar de toiletten gegaan waar ik haar bedankte voor het vertrouwen dat ik zeker niet zou beschamen, waarna ik haar een zalige tongzoen gaf, als was het om onze verbondenheid te bezegelen. Spijtig genoeg durfde ik het nog niet aan over ons te vertellen, maar dit zou nog wel eens kunnen gebeuren." Jan en Chantal trokken elkaar toen tegen elkaar op en bleven zo geruime tijd staan, zonder iets te zeggen. Nadien besloten zij om naar de living te gaan. Gearmd gingen zij naar de living, deden de TV aan en zetten zich toen naast elkaar in de zetel. Chantal legde haar hoofd op Jans schouder en hij sloeg zijn arm rond haar. Zo keken zij naar TV.

Opeens ging de bel. Chantal en Jan schoven direct van elkaar weg. Chantal stond op en ging aan het raam kijken. "Verdorie," zei Chantal, "daar heb je mevrouw Claes, de grote baas, wat zou die willen? Opgepast Jan, zij is zeer streng en een echte mannenhaatster", zei ze nog vlug tegen Jan toen die opstond om gaan open te doen. Jan draaide zich nog even om en stak toen zijn duim naar omhoog.

Hij deed de deur open en zei, "goeden avond mevrouw, kan ik iets voor u doen?" "Zo, jongeman," zei de dame nors, "is Chantal thuis". "Ja zeker, mevrouw, komt u toch a.u.b. binnen." Hij liet de vrouw binnen en vroeg toen, "kan ik u soms helpen met uw mantel?" De vrouw knikte en deed haar mantel uit en gaf deze aan Jan. "Dank u mevrouw, kijk, ik hang hem hier op en excuseert u mij dat ik u hiermee lastig val, maar zou het soms kunnen dat u de baas bent van mijn moeder vermits u beantwoordt aan haar beschrijving over u en ik begrijp haar nu helemaal als ze het erover heeft hoe u bent, want, en weer eens mijn excuses hiervoor, ik kan haar enkel gelijk geven en hopen dat als ik eens ga werken ik zo'n kordate baas zal hebben, want daarvan zijn er deze tijd volgens mij veel te weinig."

Jan zag een glimlachje tevoorschijn komen en de vrouw beaamde dat zij de baas van zijn moeder is. "Wel", zei Jan, "ik vind het heel fijn met u kennis te mogen maken, maar mag ik u nu vragen om mij te volgen a.u.b.?" De vrouw volgde Jan die haar naar de living voorging. Hij opende de deur en zei, "lieve moeder, jouw baas is hier, " waarna hij zich naar de vrouw omdraaide en zei, "mag ik u verzoeken om binnen te gaan?" De vrouw knikte en ging de living binnen waar zij Chantal begroette. "Beste Chantal, sorry om jou te storen, maar wij moeten even praten, maar eerst wil ik je geluk wensen met zo'n flinke jongen, je mag er zeker fier over zijn." Chantal bedankte haar en was ondertussen onderste boven van hetgeen gezegd was, vermits dit de eerste keer was dat zij van haar baas een complimentje kreeg, toen dacht zij er evenwel aan om haar baas een plaats in de zetel aan te bieden.

Jan zei, "en wat mag ik u aanbieden mevrouw, wij hebben koffie, thee, frisdrank en cola, tenzij u iets sterkers prefereert, maar tot dit laatste wil ik u zeker niet aanzetten, want ik zou er ontzettend spijt van hebben dat u problemen krijgt daar hetgeen wij u aanboden." Chantal moest alle moeite van de wereld doen om liet te lachen, want die kleine schelm van haar was haar baas werkelijk aan het inpakken. "Dank je jongen, maar een koffie lijkt mij perfect." "En jij, lieve moeder, wat zou jij graag drinken?" "Voor mij ook een koffie graag," zei Chantal. Jan ging nu naar de keuken en schonk twee kopjes in, deed melk in een kannetje en haalde de suikerpot. Hij zette dit op een dienblad en deed er ook de thermos op.

Hij ging terug naar de living, bleef even voor de deur staan en hoorde daar mevrouw Claes zeggen dat zij eraan dacht om zich stilaan terug te trekken en dat zij nu aan twee kandidaten dacht om haar op te volgen. Bij de ene was ze al geweest en nu kwam ze even bij Chantal om nadien haar keuze te maken. Jan vond het een geluk dat hij dit gehoord had en smeedde nu een plannetje. Hij klopte aan en ging de living binnen. Hij zette het dienblad op het tafeltje. Hij nam de thermos en zette deze op tafel. Nadien gaf hij mevrouw Claes haar kopje, hield het dienblad zo dat zij eventueel melk en suiker kon nemen, maar zij dronk haar koffie zwart en gaf toen zijn moeder haar kopje. Hij verontschuldigde zich en ging toen naar de keuken.

Na enige tijd kwam Chantal in de keuken, kneep even in zijn wang en zei, "jij kleine boef, maar ik moet toegeven, jij weet precies hoe je met haar moet omgaan want daarjuist heeft zij nog eens een compliment over jou gemaakt en nog nooit heb ik haar complimenten over mannen weten geven, maar jongen, leg het er ook niet te fel op. Nu moet ik even iets gaan opzoeken over het werk, gelukkig heb ik dit al een tijdje geleden gedaan, ik moet het juist nog even gaan halen in mijn slaapkamer." "Oké, moeder, maar mag ik je vragen mij te vertrouwen en mij enige tijd alleen te geven met jouw baas, neem je tijd". Chantal keek Jan aan met een nadenkende blik, maar uiteindelijk stemde ze toe, nadat ze zei, "maar doe niets stom jongen." Hierna ging zij naar haar slaapkamer.

Jan ging naar de living, klopte aan en ging binnen. "Mag ik misschien nog iets inschenken, mevrouw?" De vrouw knikte, waarna Jan haar kopje nog een vulde. "Met wederom mijn excuses, mevrouw, maar daar is toch een probleempje waar ik mee zit en vermits er nu uiteindelijk een dame is die mij zou kunnen helpen zou ik graag om uw hulp willen vragen." De vrouw knikte en Jan ging naast haar in de zetel zitten.

Hij vertelde nu dat hij het een geluk vond dat van zijn beide ouders het zijn vader was die overleden was, want was het andersom geweest dan vreesde hij dat hij niet zo goed opgevangen zou geweest zijn als nu met een vrouwelijke hand om hem groot te brengen. Alhoewel hij besefte dat hij door te helpen wel een beetje werk uit de handen van zijn moeder haalde, kon hij alleen maar blij zijn met het feit dat zij steeds daar was voor hem. Ongelukkig genoeg was er een klein probleempje waar hij niet voor bij zijn moeder terechtkon, maar nu haar baas hier was en hij zelf het oordeel had kunnen vellen dat zij wel de aangewezen persoon was om zijn probleempje aan voor te leggen.

De vrouw had hem aanhoord en tot zijn voldoening had hij gemerkt dat zij haar hand op zijn been gelegd had, hij had het dus juist ingeschat. "Ziet u wel, u weet al waar het probleem is, nog voor ik het heb voorgelegd, ik wist wel dat u de aangewezen persoon was om het te vragen." Jan deed of hij de verbaasde blik van de vrouw niet zag en zei toen, "wel ziet u, dit probleem kan ik moeilijk aan mijn moeder voorleggen, maar ik ben er zeker van dat u mij de oplossing gaat kunnen geven, het is namelijk zo dat ..." en hier hield hij even op, precies of hij nadacht wat hij zou zeggen, maar ondertussen vele benen in kousen gehuld voor zijn netvliezen halend met, gelukkig, een goed gevolg vermits zijn lul weldra tot het uiterste gespannen was, "ik met een probleempje zit en ik niet goed weet bij wie ik daarmee terechtkan".

Jan nam nu de hand die op zijn been lag en verplaatste deze naar zijn kruis en liet de hand over zijn volledige stam glijden. Hij bemerkte dat de vrouw eerst heel verwonderd was en nadien lichtjes met haar tong over haar lippen zag gaan, terwijl hij haar zag nadenken. "Wel jongeman, ik dank je voor het vertrouwen dat jij in mij stelt en ik kan je gerust stellen dat jij de juiste beslissing genomen hebt Ik kan je inderdaad helpen, maar dan zal je even moeten wachten, maar waar is je moeder?"

Zij trok haar hand nu van hem af. Net of Chantal op haar zin gewacht had kwam zij nu binnen. "Hier heb ik het nodige, mevrouw Claes". "Oké, Chantal, wij zullen het direct samen doorkijken, maar wil jij nu eerst iets voor mij doen. Hier is de sleutel van het bedrijf. Wil jij eens naar mijn kamer gaan om mijn agenda te gaan halen want momenteel ben ik een beetje moe, maar als jij het zou willen halen, dan graag." Weer was Chantal verwonderd, dit was helemaal niet de baas die ze kende. Ze twijfelde evenwel niet om te doen wat gevraagd werd en ging het gevraagde halen.

Toen ze de wagen hoorden vertrekken zei de vrouw, "zo jongeman, en nu gaan wij jou even helpen, maar doe je even uit." Jan stond op en trok zijn kleren uit. Als laatste stapte hij uit zijn onderbroek en toonde zijn stijve lul aan de vrouw die er gefascineerd naar keek. "Nu, eerlijk is eerlijk, jij zo naakt voor mij en ik nog gekleed, dat is niet juist." De vrouw stond op en begon haar uit te kleden. De vrouw was ongeveer 65 jaar schatte Jan en dat was haar lichaam wel aan te zien. Zij was zeker geen schoonheid, haar borsten waren al serieus doorgezakt, maar wel was het een geluk dat zij ook een gordeltje en kousen droeg. Niettegenstaande het geen zicht was slaagde Jan er toch in om bewondering in zijn gezicht te leggen en te zeggen, "oh mevrouw, u bent mooi," terwijl hij ondertussen aan zijn moeder dacht en zijn lul hierdoor nog stijver werd, "zie maar wat u veroorzaakt bij mijn penis, hij wordt alleen maar harder en harder van u te zien".