Jeanie: Een naief meisje 02

Verhaal Info
Een meisje van het platteland zoekt geluk in de grote stad.
10.7k woorden
4.53
12.4k
00

Deel 2 van de 13 delige serie

Bijgewerkt 08/30/2017
Gemaakt 06/10/2007
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

Jeanie; Een naïef meisje in de grote stad.

Hoofdstuk 2

- De val klapt dicht.

Het goot en Jeanie, die daar 's morgens niet op gerekend had, stond als een bijna verzopen kat bij de tramhalte. Een Porsche stopte naast haar, het portier aan haar kant werd geopend en de stem van haar baas beval haar, in te stappen.

Verbouwereerd omdat hij haar na haar sollicitatie nog nooit anders dan via haar cheffin had aangesproken en deels blij omdat zij niet meer in dat hondenweer op de tram hoefde te wachten, stapte zij in.

Zonder een woord spoot hij weg. Pas op de Gordelweg, richting Noord, merkte zij dat hij haar helemaal niet gevraagd had waar zij heen moest en dat hij een totaal andere richting op ging dan waar zij woonde. Niets vermoedend vroeg zij:

"Waar gaat u heen? Ik woon de andere kant op!"

"Geduld, meisje, je ziet vanzelf wel waar je terecht komt. Je kunt in die natte kleding toch niet naar huis? Bij mij thuis, hier vlak bij, kun je jezelf tenminste drogen en omkleden voor je kou vat. Daarna breng ik je veilig thuis."

"Maar mijn man? Hij verwacht mij thuis? Ik moet nog eten koken, schoonmaken en zo."

"Je man wacht maar even," antwoordde hij monter, "Aan een zieke vrouw heeft hij toch ook niets? Je kunt hem bij mij vandaan wel even bellen dat je wat later komt. Dat beetje gezelschap zal hij mij toch wel gunnen of niet?"

Jeanie bedacht hoe jaloers haar man altijd op dit soort dingen reageerde en zweeg bedrukt. Ze kon moeilijk uit een rijdende auto springen.

Jan reed de poort van zijn huis aan de Straatweg in Heuvelersberg binnen, stapte snel uit, liep om de auto heen en maakte het portier voor haar open. Uitgestapt, pakte hij haar bij de elleboog en rende met haar, tussen de regendruppels door, naar de voordeur. Licht hijgend stapte zij over de drempel terwijl hij de deur achter haar sloot en haar aan de arm zijn woonkamer invoerde.

"Eerst maar een borrel voor de kou, vind je niet?"

Zonder haar antwoord af te wachten nam hij haar opnieuw bij de arm en leidde haar naar een bar in de hoek van het vertrek, stapte er zelf achter en begon zo'n zes verschillende soorten drank in een mixer te mengen. Hij schudde de mixer en deed het resultaat in een groot glas.

"Opdrinken," beval hij haar glimlachend, "Dan wordt je het een beetje warm."

Automatisch pakte zij het glas aan en leegde het in twee slokken. Zij was niet gewend aan sterke drank, proestte even omdat het zijn weg door haar keel brandde, maar voelde ook hoe de drank zich een weg zocht naar haar maag en haar aangenaam verwarmde. Ondertussen bekeek zij jaloers de luxe in het vertrek en vanuit een paar openslaande deuren keek zij over een grote tuin welke als grens, direct aan de Heuvelse Voorplas eindigde.

De donkere lucht met zijn wisselende bewolking en de gestaag neervallende regen gaf de plas een sinister maar prachtig aanzicht. Ze bedacht hoe heerlijk het moest zijn om in een dergelijk huis te kunnen wonen in vergelijking met haar bovenwoninkje in Stangen. Jan zag de wisselingen in gelaatsuitdrukking, de opkomende blosjes op de wangen van haar knappe gezichtje en wist dat de drank zijn invloed op haar kreeg.

"Als je nog wilt bellen, daar staat de telefoon!"

Hij wees naar een toestel in een hoek van de kamer.

"Oh, ja," ze leek bijna wakker te schrikken, "Dat is waar. Dank U."

Ze liep naar de aangewezen plek, maar bedacht dan:

"Wat moet ik hem zeggen? Ik kan hem moeilijk vertellen dat ik in het huis van mijn baas zit te wachten tot het een beetje droog is? Hij is nogal jaloers, weet u, en zal zich gelijk afvragen wat ik hier doe!"

"Dat kan ik mij voorstellen. Als ik zo'n knap vrouwtje had als jij zou ik ook stinkend jaloers zijn. Vertel hem maar dat je een uurtje of wat later bent omdat er geïnventariseerd moet worden. Het verkooppersoneel moet daar altijd bij helpen en dat gebeurd toch altijd één keer in de drie maanden. Als hij bezwaren heeft vertel je maar dat het extra betaald wordt. Dat doe ik dan ook! Naar ik begrepen heb is hij werkeloos en iets extra's is toch altijd welkom, of niet? Daar kan hij toch geen bezwaren tegen hebben, of wel?"

Met een bedenkelijk gezicht nam zij de hoorn van de haak en draaide het nummer. Ze had nog nooit tegen hem gelogen en het stond haar tegen dat nu te doen. Aan de andere kant ......, zij was al laat, dus een verklaring geven moest ze toch. Dan was het gemakkelijker om het door een telefoon te doen dan wanneer zij voor hem stond.

Haar man leek een moeilijk mens want zij had nogal wat woorden nodig om hem ervan te overtuigen dat het nodig was dat zij langer moest werken.

"Bij een balans moet al het personeel helpen, Aat," hoorde Jan haa uitleggen.

"Nee, daar kan ik niet onderuit! We hebben het geld hard nodig, lieverd, en elke extra cent is welkom, dat weet je..... Nee, het wordt te laat om nog eten te koken, haal maar wat....! Nee, niet voor mij, we eten tussendoor met z'n allen in de stad......."

Tot haar eigen verbazing rolden de leugens met het grootste gemak over haar lippen.

Zij stond met haar rug naar Jan toe wat hem alle gelegenheid gaf haar figuur van achteren te bewonderen wat nog extra werd benadrukt door haar bloes en strakke minirokje die, doorweekt de regen, als een tweede huid aan haar lichaam kleefden. De sluiting van haar BeHa en de randjes van haar slipje tekenden zich duidelijk af in de natte stof.

"Ik weet niet of het laat wordt, maar wordt het laat, ga dan maar vast naar bed..... Nee, schat ik zal heel stil zijn als ik thuis kom en proberen je niet wakker te maken.... Goed, schat, tot morgen, en ...oh ja, doe de deur niet op de knip, schat! Anders kan ik er niet in. Ja, schat, ik ook van jou! Dag, lieverd, dag!"

Eindelijk was zij klaar en met een zucht van verlichting legde zij de hoorn op de haak. Jan drukte haar gelijk maar een nieuw vol glas in de handen waar zij, gulzig nu, van dronk. De drank verwarmde haar nog meer en behaaglijk nam zij de warmte in zich op. Jan nam het lege glas uit haar handen en zei:

"Kom, dan zal ik je laten zien waar de badkamer is dan kun je jezelf wat drogen. Neem gelijk een hete douche tegen de kou. Aan een zieke en verkouden verkoopster heb ik niets," grinnikte hij.

Zij lachte met hem mee, en voelde zich een beetje tipsie door de drank. In de badkamer liet hij haar alleen. Eerst overtuigde zij zich ervan dat de deur goed dicht was en begon zich uit te kleden. Eén voor één hing zij de natte kleding over een radiator welke kennelijk voor dat doel ontworpen was en draaide daarna de douchekraan open tot de temperatuur goed was, ging eronder staan en sloot de gedeeltelijk matglazen douchedeuren. De warme waterstralen teisterden behaaglijk haar blote huid en Jeanie droomde weg.

"Wat moet het heerlijk zijn om dit iedere dag te kunnen doen," - dacht zij. "Je niet druk meer te hoeven maken over waterverspilling of de gasprijs. Gewoon te kunnen douchen tot je er genoeg van hebt. Heerlijk!"

*****

Met een reserve sleutel deed Jan van buiten uit de badkamerdeur weer van het slot, stapte stil naar binnen en ging op zijn gemak op het badkamerstoeltje zitten. Hij had van de gelegenheid gebruik gemaakt om zich ook uit te kleden en droeg alleen zijn badjas. Door het beslagen glas waren de contouren van het naakte meisje, dat zich onbewust van haar toeschouwer onder de waterstralen wendde en keerde, duidelijk zichtbaar.

Hij zag hoe haar grote stevige borsten, met vooruit priemende tepels, naar voren staken en flexibel op en neer wipten bij elke beweging die zij maakte, bewonderde haar slanke taille met de ronde heupen die begeerlijk overgingen in haar prachtige gevormde, taps toelopende dijen en hield heel even de adem in toen zij hem een blik gunde op haar welgevormde, vlezig gespierde achterste dat zich, heel even maar, tegen het natte glas aandrukte. Jan's penis richtte zich bij het zien van zoveel moois al snel omhoog en hij verheugde zich er al op om dit mooie exemplaar onder zich te voelen bewegen, terwijl hij haar neukte tot zij om genade smeekte. Want dat hij haar vandaag zover zou krijgen stond voor hem als een paal boven water. Toen zij haar rug weer naar hem toekeerde en aanstalten maakte om de kranen dicht te draaien stond hij op, liet de badjas van zich af glijden, liep naar de douche, deed de deur open en stapte naakt achter haar.

"Laat het water maar lopen, schatje, en schuif een stukje op dan kom ik er ook even bij! Ik ben ook wel toe aan een hete douche."

Als door een wesp gestoken draaide zij zich om. Haar ogen stonden wijd open van de schrik.

"Wat...? Waar ..komt..? Hoe komt ..u ..hier..?" stamelde zij angstig en staarde geschokt naar haar grote, gespierde, naakte werkgever die grinnikend voor haar stond en op zijn gemak tegen de douchedeur leunde terwijl zij beschermend met een hand en arm haar borsten en met de andere hand haar schaamstreek probeerde te bedekken.

"Ik? Hoe ik hier kom? Ik woon hier! Weet je nog, schatje? We zijn hier samen binnen gekomen. Ben je dat nu al vergeten?" grapte hij.

"Wat wilt u?" vroeg zij opnieuw. Haar stem sloeg bijna over. Haar lijf trilde terwijl zij de man aanstaarde. Zijn lichaam, gebruind door de zon, glinsterde nat onder het spattende water. Het was voor het eerst dat er, buiten haar man, een naakt mannelijk lijf zo dicht naast het hare stond, en dat maakte haar nerveus.

"Wat wilt u?" vroeg zij opnieuw met trillende stem terwijl zij vertwijfeld haar boosheid probeerde in te houden.

"Gaat u alstublieft weg, mijnheer, anders ga ik gillen!"

"Ga je gang, schatje, gil maar. Niemand zal je hier horen!"

Zij hoorde de geamuseerde toon in zijn stem en probeerde tevergeefs langs hem heen, uit de douchecabine te glippen.

"Laat me gaan, mijnheer, of ik ga naar de politie. U weet dat dit niet zomaar kan."

Tot haar verbazing stapte hij opzij.

"Ga je gang," zei hij opnieuw, "Waarschuw de politie maar. Je weet waar de telefoon staat. Maar laat ik je, voordat je zo impulsief aan het telefoneren slaat, eerst wat vertellen. Ten eerste," vervolgde hij, "Je bent uit vrije wil hier binnen gekomen. Ik heb je niet gedwongen, dat weet je. Ten tweede, wat zullen ze wel van je denken, wanneer ze horen dat je hier in een voor jou vreemd huis, waar je nog nooit geweest bent, poedeltje naakt onder de douche staat?"

"Oh, GOD?! Dat is waar!!?? ...Oh, mijn GOD!"

Heel haar naakte toestand vergetend sloeg zij geschrokken de handen voor haar mond.

"Wordt het je een beetje duidelijk, schat? Of moet ik het nog verder voor je spellen? Nee? Goed, luister dan wat we gaan doen! We drogen ons af en gaan samen heerlijk naar bed. Daar neuken we een tijdje, waarna ik je naar huis breng. Je hebt zelf je man al gewaarschuwd dat je later bent, dus wat let ons? Is het nu en beetje duidelijk voor je? Heb je het nu door, schatje?"

Hij wachtte haar antwoord niet eens af, gaf haar een tik op haar blote achterste om haar aan te sporen en vervolgde: "Goed zo! Ik wist wel dat je een intelligente meid bent. Opschieten dan, kruip er maar vast lekker in, ik kom zo bij je!"

Jeanie haalde diep adem terwijl zij trachtte haar zinnen bij elkaar te krijgen.

"Dit was ongehoord! Dacht die man nou echt dat zij zo iets vulgairs, zo iets smerigs zou doen? Ze was geen hoer! Wie dacht hij wel dat hij was?"

"Nee, mijnheer!"

Wanhopig probeerde zij een besliste klank in haar stem te laten klinken: "Nee, dat doe ik niet! Ik zal niet naar de politie gaan of iemand iets vertellen, maar laat mij nu gaan, mijnheer, dan pak ik mijn spullen en zal net doen of er niets gebeurd is. Ik neem wel mijn ontslag. Met ingang van nu, als u dat maar weet!"

"Niet? En je ontslag? Tjonge, jonge, jij durft! Luister, wat denk je hiervan? Wat zal je man er van denken wanneer hij weet dat zijn lieve vrouwtje steelt uit de winkel van haar baas? Wat denk je, zou je man met een dievegge getrouwd willen zijn? Zou je lieve man je elke zondagmiddag braaf op komen zoeken wanneer je achter de tralies zit, denk je?"

"Oh, ...god! Jezus, hoe weet U?? ...Oh, mijn lieve god!"

"Hoe ik dat weet? Godvergeten slet! Je denkt toch niet dat ik achterlijk ben? Dat ik mijn ogen in mijn zak heb? Nee, schatje, ik weet, hoor en zie alles in mijn bedrijf, weet je!"

"Oh, god," herhaalde zij snikkend, wetend dat zij verloren was, "Wat moet ik nu? Wat wilt U dat ik doe?"

"Ha, eindelijk! We worden verstandig." zei hij spottend, pakte haar onder de kin en dwong haar hem aan te kijken, "Wel, ik zal je nog één keer duidelijk vertellen wat je gaat doen. Let goed op, want ik vertel het niet weer. Je gaat je schuld, netjes en zoals het hoort, in termijnen aflossen. Met dat lekkere lijf van je, wel te verstaan! Nu, vandaag nog, vanavond, de eerste termijn. Ik neem je mee naar bed en neuk je tot le mij smeekt om te stoppen Maar maak je geen zorgen, schat, je zal het heerlijk vinden! En wanneer ik met je klaar ben voel jij je kutje, iedere keer wanneer ik alleen nog maar naar je wijs, als vanzelf nat worden, dat verzeker ik je! Dat was met je voorgangsters zo, en jou zal het niet anders vergaan, liefje. Heus, geloof me nu maar, je zal er van genieten! Je zult daarna geen andere vent meer willen, schat!"

"Maar mijn man? Ik ben getrouwd! Hij zit thuis op mij te wachten!"

Wanhopig probeerde zij uitstel te krijgen, "Het is al laat! Ik moet naar huis? Kunnen we niet een andere keer....?? Tussen de middag of zo....? Alst.U.blieft??"

"Nee, schatje, dat doen we niet. Niks geen vluggertjes." antwoordde hij geduldig, "Ik heb je horen bellen, weet je nog? Je hebt hem al gezegd dat het wel eens laat kan worden! Nee, lieverd, we hebben alle tijd van de wereld! We doen het vandaag! Hier en NU!!"

Eindelijk besefte zij dat ze in de val zat. Ze moest hem wel zijn zin geven, anders kwam zij hier nooit weg.

"Hoe, ...eh, ...kan ik er verzekerd van zijn dat het bij één keertje blijft? Het is toch maar voor één keer!? Dat moet? ...Ja toch??"

Hij sloeg meteen haar hoop de bodem in.

"Voor één keer??? Ben je belazerd! Niks één keer! Je hebt voor zeker twee, tot drieduizend gulden achterover gedrukt! Een vakbekwame hoer rekent zo'n honderd tot honderdvijftig per keer, dus als ik snel reken ben je mij, laten we zeggen, ..eh, ..gemiddeld, twintig beurten schuldig. Nee, als ik je, met ingang van nu roep of bel, al is het midden in de nacht en is je man net met je bezig; ..je komt en laat je neuken, begrepen! Geen excuus, geen pardon. Net zolang tot ik vind dat al je schuld is ingelost. En, ...ik waarschuw je alvast..., reken maar dat je er je best voor zal moeten doen om die schuld in te lossen. Niks passief! Volledig meewerken. Anders geld het niet, begrepen? En verzin voor die vent van je, maar alvast alle smoezen van de wereld. Als vrouw ben je vindingrijk genoeg. Jij zeker, dat heb ik net wel gehoord toen je die vent van je belde."

De overtuiging waarmee hij dat zei schokte haar nog meer dan het geile beeld welk hij met zijn woorden haar voor de ogen toverde.

"Hoe kunt u ...zoiets ...verschrikkelijks..., ...zo iets smerigs..., van mij verlangen? Ik dacht dat U ...eh... misschien ...eh... een heer was."

"Verschrikkelijks? Smerig? Zoiets heerlijks zul je bedoelen! Ik ben geen boeman, maar je vriend. En niet alleen een vriend maar voor de eerstkomende tijd ook je minnaar! Vergeet niet dat ik je uit de gevangenis hou. Nou," ging hij verder, "Hoe denk je erover? Leg je die mooie reet van je nog voor een goeie beurt op bed of moet ik het hier staande doen?"

Jeanie's adem stokte in haar keel. Ze wist dat ze het hem met geen mogelijkheid meer uit zijn hoofd kon praten. Ze moest, kostte wat kost, proberen haar huwelijk te redden maar kon niets anders meer bedenken dan aan zijn verlangen toe te moeten geven, maar aarzelde nog steeds. Jan werd ongeduldig.

Hij kromde een vinger waarschuwend in haar richting en zei grommend: "Zoals je wilt, teef. Staand dan maar!"

Na eerst de douchekraan te hebben dicht gedraaid, greep hij met één hand haar beide polsen, trok deze met het grootste gemak tot boven haar hoofd en pinde hen tegen de muur. Hij staarde op haar neer en grinnikte.

Jeanie's ogen puilden uit terwijl zij angstig terug staarde.

"As .U. blief?" probeerde zij nogmaals, fluisterend. "As..U... blief, niet doen?"

Zijn andere hand gleed onder haar kin en rond haar hals. Even kneep hij, dan gleed zijn hand verder naar beneden. Hij bedreigde haar, dat wist ze en ze rilde bij de gedachte wat hij allemaal met haar kon doen. De hand gleed tergend langzaam verder naar beneden, streelde om beurten het flexibele vlees van haar grote borsten, omknelde er één, tilde de borst hardhandig op alsof hij haar wilde wegen en liet haar dan los om het vlees begeerlijk na te laten deinen. Vervolgens sloten zijn vingers zich om de tepel en wreef er overheen.

"Je hebt mooie tieten, schatje,"-zuchtte hij, "Hele mooie tieten!"

"Oh, god," snikte Jeanie, dat had haar man nog nooit tegen haar gezegd.

Jan boog zich licht voorover en sloot zijn mond over een, nog natte borst, zijn lippen rond haar tepel. Hij zoog zachtjes, als een baby aan moeders borst. Zijn tong flitste tegen het geruwde oppervlak, zoog de knop diep naar binnen, sloot zijn tanden er rondom heen en beet er lichtjes in. Hij herhaalde het geheel met haar andere borst. Zij zei niets, deed niets en stond er alleen maar als bevroren bij. Zijn tong likte langs haar tepel, gleed langs haar kin omhoog, over haar kaak en langs haar lippen, die zij vast op elkaar geklemd hield. Zijn hand gleed opnieuw om een borst, kneep er nog harder in dan daarvoor, liet dan zijn hand op haar rug glijden en perste haar lijf en haar borsten hard tegen de zijne. Opnieuw boog hij zich voorover, gleed met zijn tong over haar tepels, en zoog slurpend aan de glinsterende, natte knoppen. Minuten lang behandelde hij, met zijn tong, lippen en tanden ruw haar beide borsten. Hoewel niet van opwinding, werden haar tepels hard als glas.

Haar man deed niet aan enig voorspel, gromde slechts dat zij op haar rug moest liggen, kroop dan op haar, pompte enige keren op en neer, kwam vervolgens hijgend op haar klaar, spoot zich in haar leeg, rolde van haar af en viel dan onmiddellijk in slaap, terwijl zij zich nauwelijks meer dorst te bewegen om de klefheid die dan langs haar billen gleed af te vegen, bang als zij was hem wakker te maken en het dan opnieuw te moeten doorstaan.

Toen Jan even stopte en haar losliet probeerde zij onmiddellijk haar borsten met haar handen tegen verdere "attenties" te beschermen. Hij schudde met zijn hoofd, greep opnieuw haar polsen en trok deze weg.

"Rechtop blijven staan en probeer niet dat mooie lijf te verbergen, liefje. Ik krijg toch altijd wat ik wil? De macht van het geld, weet je."

Verstard bleef zij staan, met haar armen slap hangend langs haar zijden. Zijn handen vonden weer haar borsten, knepen en kneedden met bruut geweld tot zij pijnlijk gloeiden en het haar leek dat beiden zouden exploderen als hij nog langer doorging. Zijn armen gleden opnieuw achter haar rug en trok haar hard en wild tegen zich aan. Zij kreunde toen haar naakte vlees tegen het zijne werd geperst. Haar borsten vervormden tegen zijn harde, gespierde borst, haar dijen, benen en buik drukten hard in de zijne. Voor het eerst werd zij zich scherp bewust van zijn harde, stijve penis die tussen zijn onderbuik en, ter hoogte van haar navel, haar buik geklemd zat. In een vertwijfelde poging probeerde zij hem van zich af te duwen maar zijn armen hielden haar stijf omkneld. Met afschuw, -...ze kon niet anders dan kreunen en steunen...,- moest zij toelaten dat hij met zijn handen gretig haar rug en billen masseerde. Zijn rechter hand gleed over haar kont, bedekte, streelde en kneedde de zachte, warme billen. Zijn linker hand klemde zich rond haar achterhoofd en draaide haar gezicht omhoog.

Zijn lippen drukten met forse kracht tegen de hare. Ze probeerde haar hoofd weg te draaien maar dat lukte niet. Vervolgens klemde zij haar lippen stijf op elkaar maar de druk van de zijne was zo groot dat zij haar mond wel moest openen en kreunde zwak toen zijn tong haar mond binnen gleed, elke hoek van haar vochtige holte verkende, en zij nauwelijks wist waar zij haar eigen tong laten moest.