Kattenoortjes 02

11-12-2016

Een vervolg schrijven is lastiger dan ik had verwacht, ik heb delen een paar keer herschreven maar blijkbaar ben ik meer van de korte verhalen. Nou goed, ik moest dit verhaal toch afronden, dus dit is het.

Veel plezier :^)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Oh fuck... volgens mij hebben we het verknald" Judith keek naar Mei-Lin.

Robert was verdwenen, ze hadden hem gekwetst. Ze voelden zich ellendig, dit was niet de bedoeling geweest. Ze waren geschrokken van Roberts reactie, dit was geen spel van verleiding meer. Ze hadden hem echt gekwetst.

Judith pakte Mei-Lin's hand en keek haar aan "we moeten stoppen met hem te verleiden" zei ze zacht.

Mei-Lin knikte. "Je hebt gelijk"

"Ik wil hem heel graag helpen Mei-Lin" zuchtte Judith en ze kroop tegen Mei-Lin aan.

De kamer werd alleen nog verlicht door het licht van de volle maan en de sterren. Buiten joeg de koude wind rond het huis. Een contrast met de warme liefde van de twee meisjes die elkaar zacht streelden op de bank en nadachten over Robert.

"Wat zou er gebeurd zijn met Robert dat hij zo doet?" zuchtte Mei-Lin zacht.

"Ik weet het niet, maar als we hem willen helpen dan zullen we het rustig aan moeten doen"

De stilte in het huis werd slechts doorbroken door het regelmatige getik van de klok in de woonkamer en de zacht liefkozingen van Judith en Mei-Lin.

"Wil je nog wat drinken of gaan we naar bed?" Judith keek naar Mei-Lin en streelde haar zwarte lokken. "Beide" giechelde ze en keek verliefd naar Judith.

"Hoe bedoel je?" Vroeg Judith terwijl ze opstond en Mei-Lin overeind trok.

"Ik wil jou drinken" fluisterde Mei-Lin en pakte haar hand.

***

Mei-Lin duwde haar ruw op bed en ze voelde hoe ze haastig haar slipje langs haar benen schoof. Judith genoot van Mei-Lin's zachte kusjes op de binnenkant van haar dijen, op weg naar haar smachtende kutje.

Toen ze haar klitje kuste stokte haar adem even.

Ze genoot elke keer weer van Mei-Lin's kleine tongetje in haar natte opening, haar neus tegen haar klitje. Ze schokte met haar heupen en voelde haar vocht langs haar schaamlippen druipen.

Mei-Lin drukte haar mondje op haar schaamlippen en zoog zacht haar klitje in haar mond.

"Ooow jezus" kreunde ze hees en liet zich achterover vallen.

Ze genoot van Mei-Lin in haar, haar drinkend. Kreunend voelde ze Mei-Lins vingers haar penetreren, stotend terwijl ze haar klitje zachtjes likte. Ze dacht aan Robert, hoe graag ze hem in haar wilde, ze dacht aan Mei-Lin, haar mooie gezichtje, tussen haar benen, drinkend van haar, proevend, diep in haar.

Voorzichtig bracht Mei-Lin nog een vinger in haar, ze voelde zich oprekken, ruw stootte Mei-Lin haar vingers in haar, steeds sneller en dwingender.

Judith trok haar knieën op en spreidde zich "oooow fuck Mei-Lin" hijgde ze hees.

Al snel voelde ze haar buik samenkrampen, een golf van vurig genot strekte zich van haar klitje uit over haar hele lijf, ze verstijfde en kreunde hard, haar kutje schokkend en rijdend over Mei-Lin die haar spastisch schokkende kutje diep tongde tijdens haar orgasme.

***

Giechelend kroop Mei-Lin tegen haar aan, Judith lag hijgend op haar rug en streelde Mei-Lin die haar hoofd op haar zachte borst had gelegd en haar buik en venusheuvel streelde, plagerig haar kloppende gezwollen kutje negerend.

"Dacht je aan mij of aan Robert" fluisterde ze terwijl ze zachtjes Judith's klitje tussen haar duim en wijsvinger nam.

Judith dacht even na en keek naar haar "aan jullie beide"

Mei-Lin kneep zachtjes in haar overgevoelige klitje en lachte toen Judith zowat los kwam van het bed. "Ooow" kreunde ze hard.

Mei-Lin giechelde "ik ook, ik stelde me voor dat hij me neukte terwijl ik met mijn gezicht begraven in jouw kutje je klaar likte"

Mei-Lin rolde op haar buik en rommelde in het nachtkastje. Ze gaf Judith haar vibrator en keek haar aan terwijl ze op haar buik lag, ze trok haar benen iets op en stak haar kleine kontje in de lucht. "Neuk me" kreunde ze.

Judith kroop achter haar en hield haar schaamlippen open. Ze hield de tip van de vibrator voor Mei-Lins krappe opening en draaide rondjes, plagerig, niet penetrerend. Mei-Lin draaide met haar heupen en kreunde zachtjes. "Ow fuck ja... neuk me..."

Judith glimlachte en streelde met haar ander hand haar kleine ronde kontje. Ze bracht de zoemende vibrator even tegen Mei-Lins klitje en meteen schokte Mei-Lin met haar heupen "jezus... ooow" haar ademhaling werd oppervlakkig en ze duwde haar kontje verder omhoog "Neuk me Robert, ik wil je" kreunde ze.

Judith bracht de vibrator voor Mei-Lin's druipende opening en duwde hem in haar terwijl ze met haar vinger haar klitje streelde, ze keek naar Mei-Lin. Ze lag met haar kleine kontje in de lucht. De vribrator diep in haar kleine kutje. Haar vocht droop langs haar dijen en ze kreunde hard.

"Neuk me ... ik smeek je, ram hem in me, hard"

Gillend voelde ze hoe Judith deed wat ze wilde, ze stelde zich voor dat het Robert was die haar ruw neukte terwijl Judith toekeek en haar streelde terwijl ze werd genomen. Na een paar momenten kwam ze klaar, ze kreunde zijn naam, ze kreunde Judith's naam.

Hijgend lagen ze verstrengeld, ze giechelden "wauw... elke keer is de seks geweldig met jou" fluisterde Judith terwijl ze met Mei-Lins gezwollen tepels speelde.

"Met jou ook" fluisterde Mei-Lin voor ze in de armen van Judith in slaap viel.

***

Robert zat al een tijd in de keuken met een kop koffie toen Mei-Lin en Judith binnenkwamen. Ze waren beide gekleed in een normale, maar strakke, spijkerbroek en een shirtje, geen verleidelijke kleding, gewoon, normaal voor tienermeisjes.

Ze wensten hem goedemorgen en kusten hem op zijn wang voor ze tegenover hem gingen zitten met hun eigen kop koffie.

"Ik ... ehm... wij... we wilden onze excuses aanbieden voor de afgelopen tijd, we snappen dat we je kwetsten en geloof me, dat is het laatste wat we willen" zei Judith zachtjes, haar hand in die van Mei-Lin.

Mei-Lin keek naar Robert en slikte even "je zei dat je mij zag als jouw zusje, en Robert, ik uhm... ik wil heel graag je zusje zijn, als je het nog steeds wil, dan.. dan zou ik echt heel erg graag jouw zusje zijn" ze keek naar haar kop koffie en bewoog zenuwachtig op haar stoel.

Robert schoot in de lach "nou dames, niet zo sip, ik hou van jullie, en Mei-Lin, ik wil je graag als mijn zusje, niet als schoonzusje, maar echt als mijn zusje, ik hou van jou, net zoals ik van Judith hou" hij keek naar ze. De twee meest dierbare mensen op de wereld.

Judith en Mei-Lin stonden op en liepen om de tafel heen naar Robert en omhelsden hem. "Dank je" fluisterde Mei-Lin en Judith streelde zowel Robert's als Mei-Lin's rug. Ze snoven elkaars geur op, misschien onbewust, misschien bewust, de geur van mensen onderling.

Mensen die van elkaar houden doen iets met je, deed iets met hun. Een wetenschap die ze misschien niet bewust hadden, maar een wetenschap die waar is, de geur van hun angst, hun onzekerheid en verlangen, diep verankerd in hun meest basale hersenen, hun hersenstam, de bron van verlangens, onverklaarbaar maar levensecht.

***

Dagen regen zich aaneen tot weken en zowel Judith als Mei-Lin beperkten hun verlangen, hun ultieme fantasie, tot hun eigen slaapkamer. Ze kleedden zich niet meer extreem uitdagend en beperkten hun openbare liefkozingen tot het minimum.

Gedreven door lust, maar bedwongen door hun cerebrale verstand, geen dierlijke lust meer, maar overwogen tekenen van verlangen, subtieler, minder schreeuwerig, maar zo leesbaar, zo zichtbaar.

Vaak keken ze 's avonds samen een film in de woonkamer, vaak lagen of zaten ze tegen hem aan en genoten van hem, maar niet meer dan zoals een zus zou doen bij een broer die ze waardeerde.

Oppervlakkig, in een oogopslag, had het niet veel geleken, gewoon mensen die elkaar mochten, die elkaar hadden gevonden, maar onder de oppervlakte heerste lust, Robert die zijn moeder zag in Judith, Judith die onverklaarbare maar sterke gevoelens had voor Robert en Mei-Lin die inmiddels beide leden van de familie liefhad, vleselijk, maar ook geestelijk, een verbintenis, van lust en liefde.

De situatie was bijna normaal te noemen, zolang je niet zou weten wat het diepste verlangen was van Judith en Mei-Lin. Of wat het diepste geheim was van Robert. Hij verlangde naar Judith, hij wilde haar, ze leek zo op de vrouw van zijn dromen, zijn enige liefde, in alle facetten was ze haar.

Mei-Lin's aantrekkingskracht, haar bazige gedrag, haar manier om haar geringe lengte te compenseren, maakte haar alleen maar aantrekkelijker. Haar uiterlijk, maar ook haar vrouwelijke zachtheid, ze was perfectie in een heel klein pakketje. Hij wist dat hij voor haar zou zijn gevallen als ze niet al Judith's vrouw was.

Hij worstelde met zijn gevoelens, zoals Mei-Lin en Judith dat ook deden. Hij worstelde met de waarheid over Judith, over zijn werkelijke verhouding tot haar. Zijn lust voor haar maakte dat hij walgde van zichzelf. Toch verminderde het niet, elke keer als hij naar haar keek zag hij de vrouw die hij zou intens wilde, zo lang al.

Naarmate de tijd verstreek wist Robert dat hij zijn geheim niet kon houden, hij kon niet anders dan Judith de waarheid vertellen. Hij was bang voor de consequenties, haar walging voor hem.

Ze zou hem haten om wat hij had gedaan, wie hij werkelijk was. Elke dag die verstreek voelde als een verzwaring van de waarheid die hij verzweeg, alsof de leugen groter werd.

***

Een paar dagen voor kerst was Mei-lin alleen op pad gegaan en hij wist dat dit het moment was om Judith te vertellen wat hem op zijn hart lag. Hij liep de woonkamer in en keek naar haar.

"Judith, ik moet je iets vertellen"

Hij ging naast haar zitten en pakte haar hand. "Wat ik je ga vertellen zal een schok voor je zijn en geloof me ik wil je geen pijn doen, ik hou van je"

Judith keek geschokt naar Robert "je wil dat we weg gaan?"

Robert schoot in de lach "nee, verre van, alleen ben ik heel bang dat als ik heb verteld wat ik vertellen moet je weg zal willen, me zal haten"

Judith kroop tegen hem aan "je weet half niet hoeveel ik van je hou geloof ik he? Ik zal je nooit verlaten."

Robert streelde zachtjes haar rug en drukte zijn neus in haar haar "Ik hou van je Judith"

"Ik ook van jou Robert" fluisterde ze.

Robert ademde diep in en keek naar Judith, hij pakte haar hand en begon te vertellen."Ik hield van onze moeder, ze was de mooiste vrouw die ik ooit had gezien"

Robert zweeg even en zocht naar woorden "het gebeurde toen mijn vader al maanden vreemd ging, ik wilde haar troosten, haar laten voelen dat ze de moeite waard was. We gingen samen uit, we dansten tot diep in de nacht"

Judith was overeind gaan zitten, eindelijk ging ze horen waarom hij weg was gegaan, wat zijn geheim was, ze kneep in zijn hand en keek hem aan, ze luisterde.

"Die avond was ze niet mijn moeder maar een aantrekkelijke vrouw, een vrouw die ik wilde, al jaren, en ze beantwoordde mijn liefde, ik was zo gelukkig" Robert keek haar aan en ze zag dat hij huilde.

"Judith, het spijt me zo... ik... we hadden seks die avond, ik bedreef de liefde met haar. Ik hield van haar, ze was alles voor me."

Robert trok zijn hand los en stond op, hij keek door de grote schuifwand naar de tuin "ik... hoopte dat ze me wilde, voor altijd, maar ze wilde me niet, ze had spijt van wat er was gebeurd"

Hij ademde diep in en keek naar het landgoed dat zich voor hem uitstrekte. "Ik heb geprobeerd haar man te zijn maar ze wees me af, keer na keer, ik voelde me zo ellendig."

Hij voelde Judith achter zich, ze had haar armen rond zijn middel geslagen en legde haar hoofd tegen zijn rug "Robert... ik... je hoeft je niet te schamen voor jezelf, ik ben niet veel beter, ik val op jou, dat is toch net zo iets, hoe kun je denken dat ik van je zou walgen, je zou haten"

Robert draaide zich om en pakte haar bij haar schouders 'Nee Judith, ik ben nog niet klaar, ik..."

Robert brak en huilde, hij knielde voor haar en keek haar aan, ze had hem nog nooit zo gezien, ze pakte zijn hoofd en hield hem tegen haar buik terwijl ze door zijn haar streelde. "ssssst... het is goed Robert"

Robert keek haar aan, zijn ogen betraand. "Nee. het is niet goed Judith, ik... Je moeder bleek zwanger.. van jou... ik ben ... ik ben je vader"

Judith verstijfde "Je bent mijn vader?"

Haar hart klopte in haar keel, hij was haar vader?

Wie was haar de man dan die ze altijd haar vader had genoemd?

Robert was haar vader?

Niet haar broer?

Haar maag kromp ineen, en ze werd misselijk, haar maag krampte. Hij was haar vader! Niet haar broer, haar onbekende broer die ze liefhad, maar haar vader, en zij?

Ze was een bastaard, het product van incest, het product van wat ze zo lang verlangde met hem, ze was een product van hem, ze was zijn zondige vlek, de schaamte die de liefde tussen haar moeder en Robert had gesloopt.

Ze snikte en ze liet hem los, ze keek hem aan, met grote ogen " Je bent mijn vader? En de man die ik mijn leven als vader heb gezien was mijn pleegvader?" Judith sprak zachtjes, snikkend.

"Ja, Judith, het spijt me zo, ik weet niet wat ik moet doen om je pijn weg te nemen" Robert sprak ook zacht.

"Hou me vast" huilde Judith zachtjes

Robert stond op en nam haar in zijn armen, hij hield haar dicht tegen zich aan. Ze leek zoveel op zijn moeder, zoveel op zijn ware liefde, in alles was ze als twee druppels water hun moeder. Ondanks alle barrières die hij had opgeworpen om te voorkomen dat hij gevoelens zou krijgen voor haar had hij ze toch.

Hij begroef zijn gezicht in haar blonde haar en snoof zachtjes haar geur op terwijl ze in zijn armen huilde. Zonder een woord te zeggen keken ze samen naar buiten.

"En nu?" vroeg Judith na een tijdje, ze keek Robert indringend aan.

Hij haalde onzeker zijn schouders op en wilde wegkijken, de onzekerheid die hij ooit had gevoeld bij zijn moeder viel in het niet bij wat hij nu voelde, de angst die hij had gehad toen zij zijn moeder kwijt raakte was niets vergeleken bij de angst die hij nu voelde, de angst om zijn dochter weg te jagen, de angst dat ze van hem zou walgen, hem zou haten.

"Dat ligt aan jou, als je weg wil en me nooit meer wil zien zorg ik dat je daar de mogelijkheid toe hebt. Ik blijf je steunen, hoe boos en teleurgesteld je ook bent en hoe walgelijk je me ook vindt" hij keek naar Judith, tranen liepen over zijn wangen, hij wist dat hij haar kwijt was, voor eeuwig.

De vloek die hij over zich had afgeroepen, die nacht met zijn moeder, had nu zijn repercussie, nu verloor hij weer alles, weer zou hij alles kwijt raken.

Judith bleef een tijdje stil en sloeg toen haar armen om hem heen en trok zichzelf dicht tegen hem aan "En als ik niet boos ben, wat als ik niet van je walg?"

Robert keek haar aan en sloeg zijn armen om haar heen. Twijfels als golven beukend op zijn wil.

Wat als ze hem echt wilde?

Hem wilde zoals hij haar wilde?

"Oh god Judith, ik... kan je me ooit vergeven? Me niet haten om wie ik werkelijk ben?"

Ze keek omhoog naar hem, haar wangen betraand, ogen rood en gezwollen "oh Robert, ik hou van je, je hoeft je nooit te schamen, niet voor mij, schaam je niet voor mij, ik smeek je"

Een tijd lang genoten ze in stilte van elkaar. Judith dacht na over hen, over hem. Hij was haar vader, hij was haar echte vader. Ze was het product van zijn liefde voor haar moeder, een product van incest, ze was een bastaard, maar ze voelde geen schaamte, ze voelde zich juist meer zijn bezit, rechtmatig.

Ze wilde hem, nog erger dan de afgelopen tijd, ze wist dat ze van hem was, hij was haar vader en haar liefde, zijn schaamte en zijn lust.

Ondanks alle terughoudendheid die Robert trachtte op te werpen voelde hij dat haar lijf tegen het zijne het nodige deed met hem en hij wilde zich losmaken om zijn ongemak te verbergen, maar Judith trok hem tegen haar aan.

"Niet doen... blijf". Zachtjes streelde ze Roberts rug en drukte haar onderlijf tegen zijn duidelijk voelbare erectie. Ze smolt tegen hem aan en genoot van zijn handen op haar rug, zachtjes strelend.

***

Mei-Lin had geen idee wat er zich had afgespeeld toen ze de kamer wilde binnenlopen, ze zag alleen dat zowel Robert als Judith hadden gehuild en dat ze nu in een omhelzing stonden.

Ze stond twijfelend in de deuropening en keek naar hen, net toen ze zich wilde omdraaien wenkte Judith haar "kom".

Mei-Lin liep naar hen toe en sloeg haar armen om Robert en Judith heen, Robert en Judith sloegen ieder een arm om Mei-Lin.

Die middag zaten ze met zijn drieën in de woonkamer, Robert zat in zijn stoel en keek stuurs naar zijn handen. Judith en Mei-Lin zaten op de bank. Judith en Robert hadden Mei-Lin verteld wat Robert een paar momenten daarvoor aan Judith had verteld.

Hij voelde zich ongemakkelijk, vies, een monster.

Mei-Lin moest hem haten nu, hij was een schande, Judith, haar vrouw, was zijn schande. Iets waar hij spijt van zou moeten hebben. Het mooiste meisje op de wereld was iets waar hij spijt van zou moeten hebben. Het meisje dat alles voor hem was zou iets moeten zijn dat een vlek was, een schande. Hij had het beeld verziekt, hij had Mei-Lin's beeld van haar verziekt. Hij haatte zichzelf.

Mei-Lin keek hen beide aan. Ze glimlachte en haalde haar schouders op "Mij maakt het niets uit mochten jullie daar bang voor zijn, ik hou nog net zoveel van jullie"

Ze smolt tegen Judith aan en kuste haar zachtjes.

Ze keek naar Robert "je moet niet zo hard zijn voor jezelf, je bent een fantastisch mens, echt, ik haat je niet, niemand haat je hier" en ze keek naar Judith die lief naar haar glimlachte.

"Ik hou ook van jullie" zei Judith zachtjes en stak haar hand uit naar Robert "kom bij ons zitten, alsjeblieft".

Twijfelend stond Robert op en ging stijfjes naast Mei-Lin op de bank zitten.

"Niet zo" giechelde Mei-Lin en dook over Robert heen om zich aan zijn andere kant tegen hem aan te vleien. Judith kroop ook tegen hem aan en zacht streelde ze zijn borst. Beide meisjes legden hun hoofd op zijn borst en hij sloeg zijn armen om hen heen.

Robert genoot van hun lijven tegen hem aan. Hun warmte en strelingen deden dingen met zijn lijf die hij niet meer kon verbergen.

Zowel Mei-Lin en Judith zagen zijn erectie.

Hij probeerde te verzitten en wilde opstaan maar ze hielden hem tegen. "Blijf Robert..." fluisterde Mei-Lin ze legde haar handje op zijn dij, vlak naast zijn kloppende mannelijkheid.

Judith keek hem aan en legde haar hand op zijn wang. Voorzichtig draaide ze zijn hoofd naar haar toe en keek hem in zijn ogen. Ze glimlachte en streelde zachtjes met haar lippen langs zijn lippen.

Ze sloeg haar armen om zijn nek en hij voelde haar lippen tegen de zijne. Ze opende haar mond iets en likte over zijn lippen, tegelijkertijd voelde hij Mei-Lin zijn erectie strelen, ze kuste zachtjes zijn nek.

Robert twijfelde, hij wilde dit, hij wilde hen beide, maar hij wist dat het niet kon. Voorzichtig duwde hij Judith weg. Hij pakte Mei-Lins handje en tilde haar van zijn erectie.

"Dit kan niet, ik mag dit niet, dit is zo verkeerd, zo misdadig"

Hij schudde gefrustreerd zijn hoofd en wilde opstaan. Mei-Lin pakte zijn hand beet en trok hem terug naar de bank en keek hem aan. Ze sprak zachtjes.

"Misdadig? Misschien. Maar we doen er niemand kwaad mee, een misdaad zonder slachtoffers is geen misdaad, we zijn verliefd op je geworden. Als het wederzijds is, Robert, laat je dan in godsnaam niet weerhouden door je gevoel dat iets niet mag. We willen het zelf, we zijn volwassen"

Judith sloeg haar armen weer om Roberts nek en keek hem in zijn ogen.

"Zeg me dat je ons niet wil en we zullen je nooit meer lastig vallen, zeg ons dat je het niet wil"

Robert zuchtte en keek Judith in haar ogen

"De eerste blik die ik met jullie wisselde was ik verliefd, op jullie beide, en god weet dat ik over jullie fantaseer, maar, god weet ook dat het niet kan"

Mei-Lin keek naar Judith en keek daarna naar Robert "het enige wat ik weet van god is dat hij liefde als hoogste goed waardeert, ik smeek je, geef ons een kans, als je wil zijn we van jou"