L'île des femmes: 05 Gynocratie

Dit verhaal en de schrijver ervan, die een ziekelijke afkeer van vrouwen heeft, zijn volledig uit de duim gezogen.

Wanneer verhalen over respectloosheid jegens vrouwen u tegenstaan, dan adviseer ik u om dit verhaal over te slaan.

Wanneer geweld en mishandeling van mannen door superieure vrouwen, niets voor u zijn, dan adviseer ik u eveneens om dit verhaal over te slaan.

§ 5.1 Het benedendorp

Bij het afgedekte vuurwapen op het achterschip, stond een altijd aanwezige gleuf alles en iedereen in de gaten te houden. Alle mannen waren aan dek gebracht en vastgemaakt aan de reling. Ze hadden een prachtig uitzicht op de werkelijk meer dan schitterende locatie. Abbas keek zijn ogen uit.

De tweemastschoener "Léria" lag rustig aan de kade, afgemeerd in de krater van een uitgedoofde vulkaan. De kraterwanden liepen wel 80 meter loodrecht omhoog. Ter plekke van de kade was ooit een stuk van de kraterwand afgebroken en ingestort. Waardoor een plateau was ontstaan in het azuur blauwe kratermeer. Op het plateau bevond zich een levendig en kleurrijk dorp.

De oceaan was niet zichtbaar. Het toegangskanaal naar de krater was te bochtig en de wanden waren te hoog. Uit het onderste gedeelte van de rotswand van de krater droop hier en daar water. Op enkele plaatsen kwam er zelfs zoveel water uit de wand, dat er sprake was van een kleine waterval.

Het dorp bestond uit de kade, een markt, talloze bomen en primitieve huizen of winkels opgebouwd uit stenen, bamboe en aangespoeld hout. Een enkele oude zeecontainer diende ook als onderkomen. Toch zag alles er gezellig en ordelijk uit. Op de markt werden groentes, fruit, kaas, vlees en vis verkocht, alles wat je aan eten nodig had.

Een ligstoel, wat bier en een sigaar erbij en Abbas zou zich in het paradijs hebben gewaand, maar die droom duurde niet lang. Het viel hem op dat alle mannen in het dorp naakt waren en een ketting aan hun penis hadden. Ze deden als gedweeë hondjes wat hun kenau verlangde. De overeenkomst met zijn eigen situatie was onmiskenbaar.

De mannen droegen boodschappen of verrichten werkzaamheden onder het toeziend oog van gleuven die het kennelijk voor het zeggen hadden. Er waren gleuven die aan elke hand meerdere mannen meevoerden aan hun piemelketting en er waren er ook zonder man.

Abbas zag ook twee spleetjes (jonge gleuven), van pakweg achttien of negentien jaar, die elk een al wat oudere man meevoerden. Vanwege de gelijkenis in gelaatstrekken was Abbas er vrij zeker van, dat het om spleetjes ging, die met hun vaders op stap waren.

De gleuven waren bijna allemaal gekleed in een kleurige poncho. Het was niet meer dan een eenvoudige rechthoekige lap stof met in het midden een gat waar het hoofd door werd gestoken. Ter hoogte van de heupen zat een bandje om de voor en achterkant bijeen te houden. Onder de poncho werd, duidelijk zichtbaar, niets gedragen. Aan hun voeten droegen de gleuven sandalen, die leken op de sandalen zoals die door de oude Romeinen werden gebruikt en verder hadden de meeste gleuven een soort sombrero als hoofddeksel. De kleding beschermde zowel tegen de regen als tegen de zon.

Vlakbij zag Abbas een stelletje bezig. Vanuit het dorp wat verscholen, maar toch voor iedereen zichtbaar. Zij zat op een bankje en was de man die voor haar stond aan het treiteren. Ze wreef over zijn eikel en als zijn pik dan wat omhoog kwam sloeg ze erop en lachte ze.

Zijn lul begon meer en meer te groeien en verdween in haar mond. Hij werd enige tijd gepijpt terwijl ze met een hand tevens zijn ballen bewerkte. Toen hij een forse paal had, stond ze op en dwong de man hardhandig ruggelings op het bankje. Ze nam, met wat gefriemel onder haar poncho, plaats op zijn erectie en verkrachtte hem luid lachend. Op klaarlichte dag. Ze genoot zichtbaar. Iedereen kon het horen en zien. Niemand die zich er druk over maakte.

Enkele dekluiken van de Léria werden geopend en in de verblijfsruimte van de mannen werden de vloerroosters verwijderd en de onderliggende luiken naar het laadruim werden geopend. Het eerst werden de, door de Saters gebreide netten naar buiten gebracht en overgedragen aan klaarstaande mannen op de kade. Ze brachten de netten onder begeleiding van hun kenau naar de markt.

De netten werden daar meteen verkocht door de bootsgleuf, die ook was meegelopen. Er werd voor betaald met parels, die hier kennelijk voorhanden waren. De parels werden vervolgens aan een ambtelijke gleuf met een bijzonder kistje gegeven. Het was een cadeautje van de kapitein aan de dorpelingen.

Er kwam van alles uit het ruim, zoals rijzwepen, kleding, injectie geweren, stroomstoot stokken, kruiwagens, schoppen, enz. De zwaardere dingen zoals een ploeg, een aggregaat, stalen profielen en zware plastic vaten met titaanzuur werden met behulp van de giek op de kant getakeld.

Nu was het de beurt van de mannen. Hun kettingen werden aan elkaar gekoppeld en de voorste man werd aan zijn lul via de loopplank van boord getrokken door een spleet die schreeuwde, dat ze staatsmeesteres was en dat ze moesten meekomen. Ze sprak Frans en Abbas vertaalde het automatisch. Hij kreeg meteen een pets op zijn piemel, wat gemeen pijn deed.

"Er was jou niets gevraagd," zei een tanige oude spauw (gleuf met wijd uit elkaar hangende schaamlippen) met een rijzweep, die zonder dat Abbas het had gemerkt naast hem was komen staan. Hij zag nu dat er inmiddels meerdere gleuven naast de rij mannen waren komen staan.

Op de kade moesten de mannen halt houden. Ze stonden pal voor een bord waar, in het Frans, op stond: "Welkom in de vrouwenrepubliek en denk om de tien mannengeboden."

§ 5.2 Openbare medische keuring

Veel spleetjes kwamen langslopen om de mannen te bekijken. Enkele gingen zelfs zover dat ze de mannen zonder enige schroom betastten. Kennelijk was deze tentoonstelling bedoeld om de spleetjes de gelegenheid te geven om hen te laten zien dat ze niet bang hoefden te zijn voor de nog ongetrainde mannen. De Saters durfden niet te protesteren en lieten alles maar gebeuren.

Abbas, die wel oog had voor schoonheid, zag nu voor het eerst van een afstand wat een schitterend mooie Schoener de "Léria" was. Inmiddels was het uitladen klaar en werd er begonnen met inladen. Er werden vrij kleine, goed luchtdicht afgesloten containers naar binnen gebracht. Ze waren niet zwaar. Twee mannen konden ze makkelijk dragen. Er stond een waarschuwing op: "Lithium brandgevaarlijk."

De verlepte oude spauw werd door het staatsspleetje geroepen. Ze zei wat en gaf een sleuteltje aan de oude spauw. Abbas werd losgekoppeld van zijn ketting en aan zijn penis meegevoerd naar voren, naar het staatsspleetje. Het was een tenger blond spleetje met kobalt blauwe ogen. Ze droeg een smetteloos uniform dat bestond uit een mouwloos wit topje met functielabel, een kort blauw rokje en wandellaarzen. Ze dwong op één of andere manier bij iedereen diep respect af.

"Jij schijnt ons te kunnen verstaan. Elke keer dat ik je knijp, dan vertaal je wat ik gezegd heb," gelaste ze, terwijl ze haar middelvinger door de penisring van Abbas stak en zodoende zijn penis overnam van de spauw. De ring zat niet prettig meer. Hij knelde wat in de piercing en knikte daardoor zijn piemel. Het was een onprettige ervaring.

Het was maar een tenger spleetje. Abbas durfde het wel aan om haar pols te pakken en zodoende zijn apparaat wat te ontlasten. Ze reageerde onmiddellijk en liet los. Abbas kreeg een denderende oorvijg en voelde een stekende pijn op zijn eikel. Hij kende het gevoel. Hij was met een rijzweep op zijn eikel geslagen. Het was enorm vernederend, maar Abbas durfde niets terug te doen, het spleetje liet niet met zich spotten. Bedremmeld droeg hij zijn terechtwijzing en onthield goed hoe er op zijn actie was gereageerd. Hij zag een kans. Hij was al meer dan een seconde vrij!

Het spleetje stak haar middelvinger weer door zijn penisring, zei wat en kneep.

"De kuttekop zegt, dat we haar moeten volgen", riep Abbas. Hij schrok van zijn eigen taalgebruik. Het spleetje verstond kennelijk geen Nederlands, want anders dan had ze vast nog een pets uitgedeeld.

Met de penis van Abbas in haar ene hand en de ketting met de andere Saters in haar andere hand, liep de staatsmeesteres naar een vlonder waarboven vijf buizen uitkwamen. Het bleek een openbare douche ruimte te zijn, waar de mannelijke inwoners konden worden gereinigd, als dat nodig was.

Voor de vrouwen waren er ook douches, maar dat waren afgesloten cabines. Bovendien bestond de mogelijkheid om water uit een opslagvat te gebruiken dat overdag in de zon stond.

Er werd aan een touw getrokken waardoor het water van een van de watervallen werd opgevangen in een stuk van een goot. Even later kwam er water uit het uiteinde van de buizen gutsen.

Er kwam een grote, zeer forse en indrukwekkend gespierde gleuf met een grote betonschaar naar voren. Ze knipte een stuk uit de penisring van de eerste man in de rij, haalde de rest van de ring uit de piercing en duwde de man naar de eerste waterstraal. Het label werd in een kistje gedaan en de naam werd door een assistent gleuf genoteerd boven een rapport waar de kenmerken van de man konden worden ingevuld.

Het staatsspleetje kneep en Abbas riep: "Heel goed wassen allemaal. Er wordt gecontroleerd"

Na de douchebeurt werden de mannen een voor een gecontroleerd door een hygiënegleuf . Het haar werd bekeken, het gebit werd bekeken, de nagels werden gecontroleerd, de penis werd beoordeeld en de billen werden uit elkaar getrokken zodat de hygiënegleuf met haar vinger kon controleren of het poepgat wel schoon was. Tenslotte werden de tenen bekeken. Als er een euvel werd vastgesteld, dan moest dat onmiddellijk hersteld worden en kreeg de man een pets op zijn lul.

Inmiddels waren er flink wat toeschouwers toegestroomd, sommigen gewoon uit nieuwsgierigheid, maar er waren ook gleuven die graag wilden zien welke man eventueel tot een geschikte huwelijks kandidaat zou kunnen worden gemodificeerd.

De dokter was oorspronkelijk niet van het eiland. Ze was Aziatisch, ongeveer veertig jaar en je kon zien dat ze vroeger erg mooi moet zijn geweest. Omdat haar talend niet door de mannen uit haar omgeving werd erkend, was ze uit pure nijd, naar het eiland geëmigreerd. Het was een lesbische mannenhaatster, die zich niet schaamde voor haar sadistische trekken. Zij zou de mannen medisch keuren.

De dokter werkte van boven naar beneden. Het haar werd onderzocht op ongedierte, de ogen en oren van de mannen werden uitgebreid gecontroleerd op goed functioneren. Toen ze aan het gebit toe was, kneep ze eenvoudigweg in de ballen, waarop de desbetreffende man zijn mond opende en het uitschreeuwde. Snel duwde ze een rubberen dildo naar binnen zodat ze in alle rust het gebit kon controleren. Het publiek vermaakte zich kostelijk.

Gewicht, lengte, de reactiesnelheid, longinhoud en omvang van de biceps, alles werd gemeten en in het rapport genoteerd. Nu kwam het moment waar alle gleuven naar uitkeken: het penisonderzoek. Was de erectie groot genoeg? Kon de man onder druk presteren en was hij vruchtbaar? Het was het hoogtepunt voor de toeschouwers.

Abbas werd opnieuw geknepen en riep: "Je moet jezelf aftrekken. Schiet op, je moet klaar zijn voordat de volgende aan de beurt is, anders wordt je geholpen."

Een deel van de mannen had er geen moeite mee. Ze spoten op tijd en onder enthousiast gejuich van het publiek. Het verkregen sperma ging meteen onder de microscoop.

Een deel van de mannen had zich op de boot nog afgetrokken, hoewel dat verboden was. Voor hen was het wat moeilijker om op gang te komen. Als het een man niet lukte, dan was het publiek nog veel enthousiaster. De man werd apart genomen, moest wijdbeens voorover op een lage tafel plaatsnemen. Twee of drie gleuven uit het publiek werden nu uitgenodigd om het werk te klaren.

Er lag een flesje glijmiddel en een dildo klaar en als het echt niet anders kon, dan was een stimulerende prik in de pik, ook nog een optie. Wanneer de lul zonder resultaat, tot bloedens toe was bewerkt, werd de man impotent verklaard. Hij was dan ongeschikt om mee te trouwen en moest de rest van zijn leven in de mijnen werken.

§ 5.3 Een nieuw bevestigings-oog voor de penissen

Na het spermafestijn werd de lul schoongepoetst en werd er een moderne bevestiging gemonteerd, die bestond uit twee pinnen. De eerste pin bevatte in het midden een gat waar de tweede, iets tapse pin, tot de helft doorheen gestoken kon worden.

De eerste pin werd door het gat van de piercing gestoken, dat iets werd opgerekt omdat de pin dikker was dan de ring die eerder was afgeknipt.

De tweede, iets tapse pin was ongeveer 10 cm lang, afhankelijk van de penis en werd via de plasbuis door het gat van de eerste pin gestoken. Ongeveer halverwege het gat van de eerste pin raakte de tweede pin klemvast. Aan het uiteinde, dat nog uit de penis stak, zat een stevig oog.

Er waren wat hulpstukken bij nodig en het een en ander moest snel gebeuren omdat de eerste pin vrij warm was en de tweede pin juist vrij koud. Wanneer de pinnen eenmaal klemvast zaten kwamen ze nooit meer los.

Op de uiteinden van de eerste pin konden hulpstukjes worden geschroefd, om de vagina en of clitoris tijdens het neuken extra te stimuleren. Elke gleuf had er wel een paar in huis.

Bij de man met de uitgescheurde lul was wat extra behandeling nodig. De penis was goed hersteld. Het gat van de piercing was nu deels weer dichtgegroeid. De dokter maakte daar korte metten mee. Ze legde de lul op een plank, zette een stans op de piercing en sloeg die er met een hamer doorheen. De piercing was zo goed als nieuw. De eerste pin werd werd roodgloeiend verhit zodat de bloedvaten werden dichtgeschroeid. Alleen nog even een beetje bloed wegvegen en de klus was geklaard. De dokter vond dat ze een geweldige baan had.

§ 5.4 Maaltijd

Het was inmiddels avond geworden en de zon was snel onder gegaan. Hoog tijd voor de warme maaltijd. De marktgleuven lieten hun uitstallingen, die onder een afdak stonden, ter bescherming tegen de zon en stortbuien, opruimen door hun mannen .

Er werden nu tafels en stoelen geplaatst. De mannen konden plaatsnemen. Ze werden met hun ketting aan een buis geketend die onder de hanebalken van het afdak doorliepen. Een gleuf leidde drie autochtone mannen met schalen langs de tafels zodat de Saters konden opscheppen. Het locale eten was voortreffelijk en het was zelfs mogelijk om een tweede keer op te scheppen. Als toetje was er een kaasplankje met brie van geitenmelk en een wat hardere schimmelkaas, ook van geitenmelk. Op het plankje stond ook nog een bakje met noten en een pot honing.

Na de maaltijd werd er koffie geserveerd en toen die op was werden de tafels weggehaald. De mannen moesten hun stoelen bijdraaien zodat ze goed zicht hadden op een eenvoudig podium, dat tijdens het gebruik van de maaltijd was opgebouwd.

Het staatsspleetje koppelde Abbas los en trok hem mee het podium op. Ze stelde Abbas en zichzelf op aan de zijkant. Het staatsspleetje dat naast Abbas stond om op de juiste momenten in zijn lul te knijpen, was niet de enige gleuf die naast hem stond. Aan zijn andere kant stond de bootsgleuf. Kortom, Abbas moest om zijn woorden denken.

Het staatsspleetje zei wat tegen het publiek en kneep Abbas in zijn lul. "De eerbiedwaardige dame die zo dadelijk het podium betreed is de presidente van de République Des Femmes, dit eiland dus. Ze gaat ons toespreken en ik moet de hele toespraak voor jullie vertalen."

De presidente betrad het podium met achter zich een imposante verschijning met een vorstelijk apparaat dat fier overeind stond. Haar gade mocht kennelijk mee om naar de toespraak van zijn levensleidster te luisteren. Ze voerde hem mee aan een lichte ketting bestaand uit fraaie zilveren schakels. Kennelijk moest ook hij, aangelijnd blijven. Nadat de presidente in een luxe fauteuil had plaatsgenomen, mocht haar echtgenoot, op een poefje bij haar voeten gaan zitten.

§ 5.5 De tien mannengeboden

"Beste mannen, jullie zijn hier omdat jullie vorige eigenaresses genoeg hadden van jullie criminele bezigheden zoals het opjagen en verkopen van vrouwen. We hebben jullie op de kop kunnen tikken op de wereldmarkt voor mannen. Onze staat is nu jullie rechtmatige eigenaar. "

"Er is een manier om jullie "vrijheid" zoals jullie die gewend waren, terug te krijgen. Vrijheid is namelijk de straf die staat op ernstige agressie tegen een vrouw. In zo'n geval hakken we de handen en penis af en laten de betreffende man verder aan zijn lot over. Zoiets is betreurenswaardig, want dan is hij waardeloos."

"Jullie zijn aangekocht voor ongeveer ₿ 3 (ten tijde van dit verhaal ongeveer € 10.000) per persoon. Dat is een enorm bedrag, dus jullie hoeven niet bang te zijn, dat we jullie zomaar gaan vermoorden. We hebben natuurlijk niet voor niets in jullie geïnvesteerd. Het is de bedoeling om jullie te domesticeren, zodat jullie deel kunnen gaan uitmaken van onze samenleving."

"Het rode dan wel groene v-teken dat de dokte op jullie borst heeft aangebracht geeft aan of jullie geschikt zijn als copulator. Het rode x-teken geeft aan dat jullie nog niet dociel zijn. Jullie zijn nu dus nog niet geschikt voor onze samenleving."

"In de periode, dat jullie niet dociel zijn verblijven jullie in een werk- en opvoedingskamp. Overdag werken jullie in onze zoutmijnen om lithium te winnen en in de avond worden jullie onderworpen aan ons mannenmakmaakprogramma.

"Wanneer jullie eenmaal geschikt zijn voor de samenleving, dan krijgen onze Feminista's (bewoonsters van het eiland), de mogelijkheid om tegen een kleine vergoeding met jullie te trouwen. "Het eerste waar jullie kennis van moeten nemen zijn onze mannengeboden. Ik zal jullie vertellen welke geboden er zijn en waarom ze er zijn. Onthoud ze goed!"

"Meer dan twee eeuwen geleden verging een Frans transportschip met veroordeelde vrouwen op de klippen van ons eiland, dat toen nog onbewoond was. Tweehonderd vrouwen, onze oermoeders en zeven bemanningsleden, waaronder de Polynesische stuurman, wisten zich te redden."

"Ons eiland ligt zeer afgelegen en is per schip zo goed als onbenaderbaar. De dichtstbijzijnde buureilanden, Puka Puka en Fatu Hiva liggen op meer dan 1200 km hier vandaan en Pitcairn, het bekende eiland van de muiters van de Bounty, ligt hier nog verder vandaan. We liggen binnen de Franse invloedssfeer, maar zijn wel zelfstandig."

"Het viel in het begin niet mee om hier te overleven, maar het lukte onze oermoeders wel. De mannen stalen keer op keer hun voedsel en misbruiketen de vrouwen. Als een vrouw daarover klaagde werd ze in elkaar geslagen of zelfs vermoord. Onze oermoeders, hadden daar al snel genoeg van en namen de mannen gevangen. Hun eigendommen inclusief hun kleding, konden de vrouwen goed gebruiken. Vandaar ook het eerste artikel van tien, die tezamen onze mannengeboden vormen:"

"Artikel 1 : Mannen hebben geen bezittingen en zijn altijd naakt. Die regel was destijds logisch en is dat nog steeds. We willen niet dat mannen messen of andere wapens kunnen verbergen in hun kleding en andere bezittingen hebben ook ze niet nodig want wij zorgen goed voor hen."

"Artikel 2 : Mannen moeten elke vrouw gehoorzamen. Deze regel is heel begrijpelijk, we willen niet, dat mannen opnieuw de dienst gaan uitmaken. We weten waar dat toe leidt. Mannen moeten goed dociel zijn."

"Let op," riep Abbas. "De presidente riep zojuist: liggen." Jullie konden zien dat de penis van "gemaaltje" zoals ze haar echtgenoot noemt, onmiddellijk verslapte. Hij luistert ontzettend goed en zo hoort het ook volgens haar." De presidente streelde haar echtgenoot even over zijn piemel.

"Artikel 3 : Mannen die niet gehoorzamen of een gebod overtreden, krijgen penis- en balpetsen. Een man die goed gehoorzaamt wordt geknuffeld en krijgt te eten. Natuurlijk moet je corrigerend optreden als er niet geluisterd wordt. De penis en ballen zijn heel gevoelig en dus heel geschikt om op te slaan." Gemaaltje hield zich muisstil. Hij had duidelijk geen behoefte om als voorbeeld te dienen.