Linda Ch. 04

Linda Ch.4; London, here we come…

De vlucht naar Londen verliep voorspoedig. Het was druk in het vliegtuig en ook de eerste klas zat vol. Linda fluisterde dat ze hiervan baalde. Ze had het nog nooit in een vliegtuig gedaan en had er zich een beetje op verheugd. Ik zei dat ik het ook nog nooit op een vliegveld gedaan had, laat staan twee keer direct achter elkaar noch wanneer iemand toekeek, en dat dat het prestatievermogen voor de komende paar uur wel wat aangetast had. Linda moest beamen dat zij ook wel een paar uurtjes rust in haar kruis kon gebruiken; “Als je maar niet denkt dat je er voor de rest van de dag zo makkelijk vanaf komt”, voegde ze er met een geile blik in haar ogen glimlachend aan toe. “Ik had niet anders verwacht”, antwoordde ik, “Maar ik begin toch wat nymfomane trekjes bij je te ontdekken”. “Ja, vindt je het heel gek? Zulke lekkere sex heb ik al in jaren niet meer gehad”, zei ze zachtjes, “Eigenlijk nog nooit. Met Henk is het altijd recht-toe-recht-aan”. Ik merkte dat ze een beetje sip klonk, waarschijnlijk was het de alcohol die rijkelijk vloeide in de eerste klas.

Ik zakte een beetje onderuit en leunde met mijn hoofd tegen het hare. Zo konden we zachtjes praten zonder dat iemand anders ons boven het geluid van de motoren kon horen. “Ach, da’s toch ook lekker?”, probeerde ik opbeurend, “Marcella is ook niet in voor experimenten maar de sex is er niet minder lekker om. En daarbij, we hebben elkaar nu toch ook? We hebben elkaar voor dit soort dingen en Henk en Marcella om van te houden, leuke dingen mee te doen, mee samen te leven en iedere dag te knuffelen”. “En de recht-op-en-neer-in-bed-sex”, zei ze snuivend. “Ja precies. Dit kunnen we toch niet dag in dag uit volhouden. Dan wordt dit weer recht-toe-recht-aan sex en dat zou toch zonde zijn. We kunnen het beter speciaal houden”.

“Misschien heb je wel gelijk”, zei ze, nu met een flauwe glimlach, “Wat ben je toch een lieverd”. Ze legde een hand op mijn wang en keek me aan. “Zou je ooit willen dat ik bij Henk wegga?”, vroeg ze met een onzekere blik. “Nee, want ik wil niet dat jij mij vraagt bij Marcella weg te gaan”. “Ik kan niet zonder Henk”. “En ik niet zonder Marcella”. “Maar ik kan ook niet zonder jou”. “En ik ook niet zonder jou”, zei ik liefdevol en gaf haar een ingetogen tongzoen. “Zijn wij slecht?”, vroeg ze toen ze zich losgemaakt had uit onze zoen. “Nee, we zijn niet slecht. We geven elkaar wat onze echtgenoten ons niet kunnen geven. Daarmee voorzien wij onszelf in een behoefte die anders misschien tot spanningen in onze relatie met hen hadden kunnen leiden”. “Wat bedoel je nou?”. “Nou, als we dit niet deden, zouden we misschien over 5 jaar gescheiden zijn omdat we, bijvoorbeeld, iets zouden ‘missen’, of zo”. “Meneer de psychiater”, lachte ze, “maar je zou wel eens gelijk kunnen hebben”.

Nu onze relatie weer enigszins in perspectief gebracht was kwam ze tegen mij aanzitten met haar hoofd op mijn schouder. De vlucht verliep verder probleemloos. Ieder in onze eigen gedachten verzonken zaten we stil tegen elkaar aan. Linda wreef onbewust lichtjes over mijn arm waarvan ik de hand op haar dij gelegd had. Pas toen de captain omriep dat we bijna zouden landen kwamen we bij onze positieven. Linda keek me aan en zei: “Ik heb er nog ’s over nagedacht en je hebt helemaal gelijk. Je hebt de verhoudingen erg goed omschreven. Ik hou van Henk en ben verliefd op jou. Jij houdt van Marcella en bent verliefd op mij. Wat willen we nog meer?”. Ik knikte en zij boog zich voorover om in mijn oor te fluisteren: “En we hebben nu 10 dagen voor veel sex op ondenkbare plaatsen; dat wil ik nog meer”. Ik lachte en gaf haar een zoen. De komende 10 dagen kon ik mijn borst nat maken…

De transfer van Gatwick naar het hotel in de binnenstad van Londen deden we per taxi. Ik moet zeggen dat het niet tegen viel hoe snel het ging. We liepen de lobby van het chique Victoriaanse hotel binnen naar de incheck balie. “Mr and Mrs Robertson. How wonderful. We are so pleased to have you in our hotel”, zei de receptionist met een onvervalst Cockney accent. Zo, dus Linda had ons ingeschreven als man en vrouw. Slim en ik vond ook het idee op zich helemaal niet storend. De bell boy ging ons voor met de koffers en leidde ons naar onze kamer. Het was een prachtige, grote suite met een hemelbed, een flinke houten tafel met een enorme bos bloemen erop en een kroonluchter erboven en vijf grote, zeker 3 meter hoge ramen, waarvan er twee op het balkon uitkwamen. De badkamer was van zacht geel marmer en had een groot ligbad en een dubbele douchecabine.

Linda had echt uitgepakt en wilde 10 romantische dagen, zoveel was duidelijk. Ik had half en half verwacht dat, zodra de bell boy na z’n fooi verdwenen was, Linda mij zou bespringen maar niets bleek minder waar. Ze gaf me een dikke zoen en een aai over mijn wang. Toen liep ze tevreden neuriënd een rondje door de kamer en bekeek alles op haar gemak. Ik zat op de rand van het hemelbed en keek naar haar. Zo nu en dan wierp ze mij een verliefde glimlach toe. Ze was zo mooi, ik kon daar nog wel uren zitten.

Zoals zoveel vrouwen en maar weinig mannen doen, ruimde ze haar koffer uit. “Ik ben een beetje overdonderd. Dit is werkelijk schitterend, deze suite”, zei ik, “Zo romantisch”. “Ja hè? Dat vond ik ook. Zo vaak zullen we niet op deze manier samen kunnen zijn, dus ik dacht dat het dan maar gelijk goed moest gebeuren”, antwoordde ze met een verliefde blik. “Maar deze suite, zo groot”, zei ik terwijl ik bewonderend naar de geornamenteerde, zwart marmeren openhaard keek. “Ja, net een balzaal, vindt je niet?”. Het woord ‘balzaal’ klonk me bekend in de oren en ik probeerde naarstig te herinneren waarom. Plotseling wist ik het weer. Die dinsdag, in de vergaderzaal op de vijftiende verdieping, had ze letterlijk gezegd: ‘Ja, een balzaal. Daar moet wel wat mee kunnen’. Had ze dit allemaal al van tevoren gepland? Had ik helemaal niets in de gaten gehad?

“Wist jij dinsdag al dat we hier naar toe zouden gaan?”, vroeg ik verbijsterd. Ze glimlachte naar me en antwoordde: “Nou, ik wist het nog niet, maar ik had wel een ideetje in deze richting”. “Maar…? Hoe…? Wanneer…? En…”, was het enige wat ik kon uitbrengen. Ze lachte: “Oh lieverd, trek het je niet aan”. Ze kwam naast me op de rand van het bed zitten en sloeg een arm om mijn schouder. “Maar zo’n verrassing. Dat kan ik niet. Ik zou niet weten hoe”, stamelde ik bedremmeld. Ze lachte weer. “Jij hebt genoeg grote verrassingen voor mij. Weet je nog onze vergaderzaal op de vijftiende en vanochtend het vliegveld? Ik wist van niets”, zei ze geruststellend, “Om dat soort verrassingen ben ik zo hopeloos verliefd op je”. Onze monden vonden elkaar en onze tongen raakten verstrengeld in een wild en gepassioneerd gevecht.

“Ik ga even douchen, schat”, zei ze en maakte zich los uit onze omhelzing. “Hmmm, goed idee. Ik ga met je mee”, antwoordde ik. “Nee, nee. Ik moet echt m’n haar wassen. De avond is nog lang genoeg, lieverd”, zei ze resoluut. Vrouwen en haren wassen, ik zal nooit begrijpen waarom dat op kennelijk reeds lang van tevoren geplande momenten moet en zal gebeuren. Ze trok haar kleren uit en gooide ze over een stoel. Bloot liep ze naar de badkamer, ik keek naar haar wiegende kontje en haar slanke lichaam en ik voelde de opwinding alweer de kop opsteken. Bij de deur draaide ze zich om: “En nu niet toch ook onder de douche komen, hè?”, zei ze dwingend. Ik besloot me erbij neer te leggen. Kennelijk had ze andere ideeën en ik besloot af te wachten wat ze nog in petto had. “Nee, schat. Ik beloof je niet ook te komen. Ik ga wel na je”.

Ik liep naar de See-Buy-Fly tas uit de taxfree winkel op schiphol en haalde er een fles whisky uit. Je blijft Nederlander… Ik pakte een glas uit de minibar en wierp een snelle blik op de prijskaart. Ja, het was maar goed dat we twee flessen hadden gekocht. Omgerekend waren die twee flessen nu hun gewicht in goud waard. Met mijn glas in de hand liep ik het balkon op en keek uit over de drukke straten en het plein voor het hotel. Na ongeveer 20 minuten kwam Linda weer de badkamer uit. Ze had een handdoek om haar heen gewikkeld en een handdoek om haar haren gedraaid. Ik zette mijn glas neer op de tafel en liep naar haar toe. Ik gaf haar een zoen, kleedde me uit en ging ook douchen.

Ik ging onder de warme waterstraal staan. Dit was wel heel erg lekker na zo’n reis. Ik bedacht dat ze misschien wel wat tijd kon gebruiken, dus ik nam het er van. Na zo’n 25 minuten stapte ik onder de douche vandaan, droogde me af en sloeg een handdoek om mijn middel. Ik pakte een tweede handdoek en mijn haren afdrogend liep ik de kamer in.

Wat ik zag overdonderde mij compleet maar verraste mij ook weer niet echt. Linda stond in het midden van de suite met een glas whisky in haar handen. Ze droeg een donkerblauwe, volledig kanten lingerie set. Ze had beha met halve cups; haar tepels staken net boven de rand uit. Daaronder droeg ze een jarretelgordel, donkerblauwe kousen en zwarte lakpumps met naaldhakken. Er overheen droeg ze een openhangende donkerblauwe, transparante kimono. Ze had wederom geen slipje aan. Ze stond op één been, het andere licht geknikt voor haar standbeen langs . Haar glas hield ze in één hand vast terwijl ze met de wijsvinger van de andere de rand van het glas volgde.

Ik liet de handdoek waarmee ik mijn haren droogde zakken. Mijn mond viel open bij het zien van zoveel schoonheid. Ze zag er betoverend en sexy uit in het gebroken zonlicht dat door de lichte gordijnen en de grote ramen naar binnen viel. Haar lange loshangende rode haren leken erin op te lichten. Haar felle groene ogen keken mij verleidelijk aan. Het puntje van haar tong stak tussen haar hagelwitte tanden plagerig naar buiten. Haar vuurrode lippen vormden een duivels geil glimlachje.

“Doe die handdoek af. Ik wil je helemaal zien”. Ik gehoorzaamde onwillekeurig. Mijn penis was nog maar half hard; het was alsof mijn hele lichaam té overdonderd was om nog op de gebruikelijke manier te kunnen reageren. Even stonden we zo. Ik in de deuropening van de badkamer, zij in het midden van de suite op het hoogpolige tapijt. Onbeweeglijk. Zoals ze daar nu stond, zo mooi, was ze op mijn netvlies gebrand. Wat er nog zou gebeuren, dit zou ik voor altijd herinneren. Na een paar tellen, die voor mijn gevoel een eeuwigheid leken te duren, zei ze: “Kom hier en dans met mij”. Toen pas hoorde ik de zachte klassieke muziek op de achtergrond, waar het vandaan kwam wist ik niet.

Ik liep op haar af, pakte haar glas aan en zette het op een bijzettafeltje. Ik draaide me naar haar toe en pakte haar uitgestoken rechterhand en nam ‘m in mijn linker. Mijn rechterhand plaatste ik op haar rug, net boven haar heerlijke kontje. Zij plaatste haar linkerhand tussen mijn schouderbladen. Een klein stemmetje in mijn achterhoofd dankte mijn ouders die mij haast gedwongen hadden op dansles te gaan. Ik hoorde mijn moeder zeggen: “Je weet nooit wanneer je het nodig hebt”. Dat dit het moment zou zijn, had ik in mijn stoutste dromen niet kunnen verzinnen.

We zwierden door de kamer terwijl we elkaar strak in de ogen bleven aankijken. Mijn zelfbewustzijn kwam langzaam weer terug. Het einde van het klassieke stuk eindigde als gebruikelijk in een orgie van muziekinstrumenten die naar een hoogtepunt voerden. Op de laatste paukenslag boog ik haar achterover terwijl ik een stap naast haar zette en over haar heen boog. Terwijl we zo stonden verstomde de paukenslag en keken we elkaar diep in elkaars ogen aan. Langzaam en met kleine schokjes bewogen onze lippen zich naar elkaar toe. Met ieder schokje kwamen onze lippen dichter bij elkaar om daarna weer uit elkaar te gaan, maar minder dan ze elkaar naderden. Onze ogen schoten heen en weer tussen elkaar en onze lippen. Haar linkerhand verplaatste zich van mijn rug naar de achterkant van mijn hoofd.

Toen onze lippen elkaar raakten verstevigde Linda de greep op mijn achterhoofd en trok mijn lippen stevig op de hare. Ik richtte ons op en onze tongen vonden elkaar. Haar beide handen grepen nu mijn hoofd vast en onze tongen waren verwikkeld in een vurige tongzoen. Ik sloeg mijn armen om haar middel en trok haar stevig tegen mij aan. Ik voelde hoe haar borsten zich tegen mijn borstkas priemden. De tongzoen werd almaar gepassioneerder. Happend naar lucht richtte zij haar hoofd naar het plafond. Ik zoende haar kin, haar nek, overal waar ik maar kon. Linda hijgde zwaar en deed hetzelfde.

Onze handen betastten elkaars lichaam waar ze maar konden, we zoenden elkaar waar we maar konden, vol vuur. Haar kimono gleed op de grond. Mijn paal priemde in volle glorie recht vooruit en prikte tussen haar ranke dijen. De eikel drukte zo nu tegen haar poesje, de stam wreef er zo nu en dan overheen. Aan het smakkende geluid kon ik horen dat zij minstens net zo opgewonden was en al goed nat was. Zwaar hijgend kreunde ze: “Leg me op het bed en neem me”. Ik deed een stap opzij en plaatste een arm ter hoogte van haar schouderbladen op haar rug. Ik bukte een weinig opzij, plaatste de andere arm onder haar knieholten en tilde haar op. In mijn armen droeg ik haar naar het bed terwijl zij mijn hoofd met beide handen bleef vasthouden en we elkaar bleven zoenen.

Voorzichtig legde ik haar op het bed en klom naast haar. Ik zoende een tepel van haar volle borsten en zij pakte mijn hoofd weer vast. Ze trok me over haar heen en hijgde: “Ik wil dat je me nu neemt”. Terwijl ze mij over zich heen trok gleed ik als vanzelf met mijn paal bij haar naar binnen. “Ooooooh, jaaaaa, zooo”, kreunde ze terwijl ze haar hoofd zo ver mogelijk achterover boog. Ze vouwde haar benen om mij heen en stootte haar onderlichaam hard naar omhoog, mijn paal diep in zich nemend. Krachtig stootte ik mijn paal met lange halen diep in haar. Zwaar hijgend en kreunend kwam ze klaar, haar lichaam verstijfde en kromde zich zover mogelijk. Grommend en kreunend kwam ik diep in haar klaar.

Hijgend, moe en voldaan zeeg ik op haar neer. Haar orgasme bleef maar doorwoeden, steeds weer opgerakeld door het naschokken van mijn paal. Ik haalde hem uit haar en bukte mij naar haar poesje. Mijn tong vond haar klitje en ik likte het wild. Schreeuwend laaide haar orgasme weer op, haar handen trokken bijna de haren uit mijn hoofd. Ik nam haar klitje in mijn mond en zoog er hard op. Weer laaide haar orgasme op. Ze huilde bijna van het overweldigende genot.

Haar handen trokken mijn hoofd omhoog en toen mijn lippen ter hoogte van de hare waren gaf ze me een lange, natte zoen. Nahijgend lagen we naast elkaar. Pas na een minuut of tien konden we een woord uitbrengen. “Heerlijk”, hijgde ze voldaan, “Dit hou ik makkelijk tien dagen vol”. Ik glimlachte. “Ik ook”, zuchtte ik voldaan, “Dit is zó lekker. Jíj bent zo lekker”. Voldaan lagen we naast elkaar, naar elkaar kijkend zonder verder een woord te zeggen. Nagenietend, wachtend op het moment waarop we op zouden staan om ons klaar te maken voor het diner en de avond die nog moest volgen.

***********************

Wordt vervolgd….