Margot - een oudere dame in leer 02

Margot -- een oudere dame in leer

II

In Les Remparts aangekomen zag Margot dat Anna en Max nog niet in de eetzaal zaten. Snel liep ze haar kamer op om zich te fatsoeneren voor het middageten. Kritisch bekeek ze zich zelf voor de spiegel. Dat ze zo over straat had durven lopen. Haar haren zaten helemaal in de war. Haar lippenstift zat in een veeg over haar mond. Ze vond dat ze er uitzag alsof ze zojuist aan een aanranding ontsnapt was. Margot voelde zich ontredderd.

Plotseling herinnerde ze zich de slip die nog bij Joep in de gang lag. Gehaast knoopte ze haar jas open om de rok aan een inspectie te onderwerpen. Die vlekken waren behoorlijk. En ze verbeeldde zich dat ze sporen zag van Joeps gelik. Als het leer nu maar voldoende tegen vuil en vocht geïmpregneerd was. Haar lichte irritatie spoelde echter weg in de golf van opwinding bij het idee dat ze, zonder dat ze er erg in had gehad, met een blote kont en kut onder haar rok had gelopen. Joep kon zich de slip als pand toeëigenen, ze had een geheim pact met hem gesloten, hij was nu in haar ban.

`Je bent stapelgek' sprak ze zichzelf hoofdschuddend toe en glimlachte tegen haar spiegel¬beeld.

Toen haar blik weer op de vlekken viel, maakte ze de bovenste knopen van de rok los, die daardoor van haar heupen gleed. Daar stond ze nu, gekleed in haar openhangende lange, zwarte leren jas, een verfom¬faaide zijden blouse, waar een brede, donkerblauwe met kant afgezette jarretelgordel onderuit kwam. De verticaal gestreepte zijden kousen spanden om haar bovenbenen. Ze vermeed het om naar haar schoot te kijken, omdat ze er een behoorlijk aantal grijze haren in wist. En ineens was daar de gêne en twijfel over wat ze gedaan had.

Margot wierp de jas af, stapte uit haar rok en liep van de spiegel weg om zich om te kleden. En toch, toen ze helemaal bloot, op haar jarretelgordel, kousen en pumps na in de kamer stond, maakte zich weer die behaaglijke roes van haar meester. Haar gezicht tintelde warm en ze kon geen weerstand bieden aan de aandrang om zich loom uit te rekken. Normaliter hadden een paar glazen champagne deze weldadige uitwerking op haar.

Margot voelde nog steeds haar linkertepel gloeien. En haar buik was door Joeps gevinger geducht omgewoeld en omgespit. Het land lag opengegraven om bezaaid te worden. Strelend legde zij haar handen op de plaatsen waar hij haar zo bruut beet gegrepen had. Het was meer dan aangenaam. Haar linkertepel was nu nog stijf en rood van Joeps gezuig. Hij voelde zelfs een beetje pijnlijk aan. Maar wat had hij heerlijk aan haar kut gezeten. De twijfel en gêne waren als met een haal uit haar gemoed weggewist.

De sporen op haar mond, in haar hals, op haar borst en billen en zelfs op haar rok waren het bewijs dat Joep door haar in vuur en vlam was geraakt. Ze zag weer de inhalige blik in zijn ogen, toen hij haar bij de bron vroeg haar jas open te maken, ze ervoer weer de gretigheid waarmee hij naar haar borst en kut had gestast. En ook nadat hij klaargekomen was, bleef zijn fascinatie voor haar onverminderd. Margot kon het nauwelijks geloven: ze had een aantrekkelijke, doortastende en jonge kerel betoverd en veroverd.

Even talmde Margot nog, maar toen stapte ze resoluut voor de spiegel. Ze probeerde haar lichaam te taxeren met de ogen van Joep. Het viel echter niet mee. Misschien had ze Joep in haar ban, maar haar eigen betovering verbrak ogenblikkelijk bij datgene wat de spiegel haar voorschotelde. De spiegel aan diggelen slaan hielp niet. Dat waren scherven die nooit meer geluk zouden brengen.

Margot dwong zichzelf te blijven kijken met wat zij dacht dat haar eigen, onbevangen harde kennersblik was. Elk kuiltje in haar benen, elk putje in haar armen, elke striem rond haar onderbuik, elke kloofje in haar tepels, ze waren haar vanaf haar dertigste niet meer ontgaan. Ze had haar huid bestudeerd als was het een verse abrikoos. Met het verstrijken der jaren had ze die langzaam zien rijp worden, uitdrogen en verschrompelen.

Wanneer ze haar lichaam voor de spiegel zo misprijzend bekeek, wist ze waarom ze steeds meer aandacht aan haar kleding was gaan besteden. Hoe ouder haar eigen huid werd, des te groter werd haar voorkeur voor leren kleding. Het dof worden van haar huidcellen verdoezelde ze met zacht glanzend leer. Maar leer deed meer. Leer verpakte de bolle welving van haar buik en het behoor¬lijk verslappende vel op haar volimuneuze heupen en kont in een strakke, aantrekkelijke tweede huid. Een lange leren rok gecombineerd met zijden kousen, egaal, met naad of modieuze motieven en zonodig elegante knielaarzen vormden op een sierlijke manier haar dik wordende bovenbenen -vond ze zelf- tot een veelbelovend fundament. Nu waagde ze het niet haar bovenbenen vanachter te bekijken, vanwege de sinaasappelhuid. Waar het vlees niet meer strak zat, daar werkte leer wonderen.

En dan haar borsten die zwaar omlaag hingen. Margots probate middel was een degelijk ondersteunende bustehouder, liefst iets te klein, met baleinen onder in de cups, zodat haar hangende borsten omhoog gestuwd werden. Wanneer ze over zulk een beha een gladde, strak zittende glanzende blouse of een strak zittend wollig truitje droeg, dan was ze er zeker van dat niet alleen oudere kerels haar nakeken. Een lange, soepel vallende leren jas was de kroon op haar majestueuse verschijning. Wanneer ze zich zo gekleed spiegelde in etalageruiten of in de ogen van voorbijgan¬gers, dan wist ze dat menige man nog voor haar op de knieën zou gaan om haar een schoentje aan te passen.

Bloot, zoals ze nu was, voor de spiegel, daar moest Margot een paar keer flink van doorade¬men. Ze telde de rimpels in haar hals en ineens ontwaarde ze rond haar ogen, neus en mond niets dan diepe groeven. Haar armen zaten vol huidvlekjes en pigmentverkleuringen. Bij de ellebogen hing het vel slap, haar wangen zaten vol donshaartjes, boven haar bovenlip vormde zich een heus snorretje en aan de heksenhaartjes op haar kin begon ze meteen te plukken. Zelfs haar prachtige grijze ogen schenen haar dof aan te kijken. Zag ze er niet pijnlijk lachwekkend uit in de jarretelgor¬del, die schitterende kousen en die half hoge pumps? Had ze zich in die gang niet aangesteld, alsof ze nog een ijdel, dom, jong en geil veulen was geweest?

Margot plofte op bed neer, maar zag dat haar buik daardoor alleen aan dikte won. Daarom nam ze de leren jas op en sloeg die om haar schouders, zodat ze even bevrijd was van de aanblik van haar oud geworden lichaam. Maar de passie die ze zo straks beleefd had was puur geweest. En nu ze zichzelf niet meer zo kon pijnigen met de aanblik van haar door de jaren geschonden lijf -Joep Brands zou haar voor dit soort gedachten een klinkende oorvijg geven, zo hard en gemeen dat ze ervan suizebolde- voelde ze weer die opwinding door haar heen golven. Wanneer ze echt lef had, trok ze de jas aan, knoopte hem dicht en holde ze spoorslags naar Maison Guisie om Joep in de armen te vallen. Wanneer hij haar naakt nog begerenswaardig vond, wat zat ze dan zelf te zeuren?

Weer ging Margot voor de spiegel staan. Ze knoopte de jas tot bijna aan de lage opstaande kraag dicht en begon werktuigelijk haar kapsel te fatsoeneren. Voor Joep zou ze zo over straat durven, net zoals ze daarstraks met een blote pruim onder haar rok gelopen had. Door Joep zou ze zich zo op straat willen laten nemen. Hij mocht van haar een bandeloze, hongerige teef maken, zoals in de gang bij Maison Guisie. Voor hem wilde ze het geile stuk zijn, dat hij blijkbaar zo begeerde.

Terwijl ze zich voorstelde hoe Joep haar te grazen nam daar, waar die vrouw met de drie kinderen hen betrapt hadden -welke herinneringen haar de hitte in de wangen joeg-, was haar rechterhand onder haar jas verdwenen en begonnen de vingers van de linkerhand de nog zwak voelbare pijn in de linkertepel te sussen. Ja, ze was nog altijd mooi, Joep vrat haar met zijn ogen op, hij verslond haar. Hij kon niet genoeg van haar krijgen, zo greep hij zich in haar lichaam vast. Margot verlangde naar zijn kussen, wilde dat hij haar beet, in haar kont kneep en met zijn snaarstijve lul tegen haar opreed. Op het moment dat de stuiptrekkingen in zijn piemel aankondig¬den dat Joep tegen haar aan ging spuiten, kwam ook Margot klaar. Zachtjes en weloverwogen bijna. Maar wel nog altijd in diezelfde, haar hele lijf inpalmende roes.

Met het klaarkomen was ook de rust weer in haar verstand weer gekeerd. Ze was bijna zestig, zag er nog zeer bekoorlijk uit en ze durfde in elk geval nog iets te ondernemen. Maar ze zou niet zo gekleed naar Maison Guisie gaan hollen, hoe verleidelijk dit ook was. Bij de gedachte alleen al doorvoer een huivering haar hele lijf. Het was beter nu de vruchten van haar ouderdom te plukken. Ze kon verstandig zijn en wachten. Wanneer Joep werkelijk zo weg van haar was, dan stond hij vanavond echt bij haar op de stoep. En dan mocht hij haar bloot hebben.

Margot streek nog altijd sussend over linkertepel, die nog licht zeer deed en probeerde de twijfel die ze weer voelde opkomen zo weg te masseren. Nog een bemoedigende glimlach en ze liep naar de kast, trok de deur open en haalde een zalmkleurige leren kokerrok en een kobaltblauwe angoratrui met gouden stiksels te voorschijn en ging zich verkleden. Anna en Max hadden zich in de lange jaren van nabuurschap al lang verzoend met haar excentrieke kledij. Margot zou nooit wennen aan hun pittbull-uitgaanstenue. Dan was ze nog liever spiernaakt de straat op. Tot op het bot te kijk voor iedereen. Met hangtieten, hangbuik en hangkont.