Omgekeerde wereld

Het leek een heel gewone dag te worden, toen ik s'morgens opstond.

Ik had lekker geslapen, nog half in slaap stond ik op en stapte uit bed. Ik zette de radio aan, althans dat wilde ik maar het aan / uit knopje werkte net anders om.

Ik schonk er niet veel aandacht aan ; hij deed het en daar ging het om!. De weerman hoorde ik nog net zeggen dat het vandaag weer een hete dag zou worden.

Naakt liep ik naar de badkamer. Toen ik voor de spiegel stond, keek ik tegen een wat verfomfaaid gezicht aan. Met mijn hand streek ik over mijn kin, en voelde de baardstoppels. Ik draaide de koude kraan open, om met wat koud water de slaperigheid uit mijn ogen te wassen.

De hand die ik onder de waterstraal hield, trok ik onder het slaken van een verwensing snel terug. Het water was gloeiend heet!. Terwijl ik toch de koude kraan had opengedraaid!. Ik draaide de kraan dicht, en draaide daarna de warme kraan open. Voorzichtig stak ik een vinger in de waterstraal. Koud water stroomde over mijn vinger!!. Ik draaide nog een keer de koude kraan open, met het zelfde resultaat, heet water!.

Ik snapte er niets van maar omdat ik naar mijn werk moest, had ik ook geen tijd om er lang over na te denken.

Na mij geschoren te hebben, draaide ik, zonder er bij na te denken de douchekraan open. Ik pakte een nieuwe fles shampoo, en stapte onder de waterstraal, om er snel weer onderweg te stappen!. Koud water!!.

Oh ja de kranen werkten omgekeerd!.

Nadat ik de kraan opnieuw had ingesteld stapte ik onder de waterstraal. Daarna deed de dop van de nieuwe shampoofles moeilijk. Normaal draai je de dop linksom los maar deze wilde niet. Toen ik rechtsom draaide, had ik de dop zo los!. Nou ja dacht ik het zal wel weer wat nieuws van de fabrikant zijn.

Nadat ik klaar was kleedde ik mij aan.

Na een snel ontbijt stapte ik, met mijn broodtrommel onder de arm in de lift.

Ik drukte op de onderste knop, en tot mijn verbazing ging de lift omhoog!. De lift ging door tot de bovenste etage. ik drukte weer de onderste knop, maar er gebeurde niets.

Omdat vandaag bijna alles wat ik gebruikt had omgekeerd werkte drukte ik op de bovenste knop. En ja hoor de lift ging naar beneden!.

Beneden aangekomen duwde ik de liftdeur open, en stond oog in oog met een spiernaakte vrouw!, met in haar hand wat post. Ze keek net zo verbaasd naar mij, als ik naar haar!. Daarna kreeg ze een wat verontwaardigde uitdrukking op haar gezicht.

Mijn eerste gedachte was: die durft!. De naakte dame zei wat ik dacht; u durft!. Daarna stapte ze met een afkeurende uitdrukking op haar gezicht langs mij heen de lift in, mij verbaasd in de hal achterlatend!!.

Ik liep naar de kelderbox, waar mijn fiets stond, en liep ermee naar buiten. Ik stapte op de fiets, en viel er bijna weer af!, omdat de trapper niet vooruit wilde!. Nadat ik het nog een keer met hetzelfde resultaat had geprobeerd, bukte ik om te kijken waarom de fiets niet deed wat hij anders wel deed!

Naast mij hoorde ik een stem vragen of ik een probleem had.

1

Ik keek op zag naast mij een wat oudere, naakte!, man staan, met een hondje van een onbestemd ras, aan een riem.

Alweer een naakte! Wat is er vandaag toch aan de hand, dacht ik!.

De man keek mij fronsend aan toen ik zei, dat de trapper niet vooruit wilde, waarop hij vroeg of ik vandaag voor het eerst op een fiets zat?.

Hoezo vroeg ik!.

Nou zei de man: als je fietsen wilt moet je achteruit trappen, dat weet toch iedereen!. Toen ik weer op de fiets wilde stappen, zei de man : u durft wel zo te gaan fietsen.

Ik dacht dat hij bedoelde dat ik niet vertrouwd was op de fiets. Ik zei wat kribbig dat ik wel kon fietsen, waarna ik met veel bravour opstapte, en slingerend, achteruittrappend de straat uitreed.

Aan het einde van de straat ging ik de hoek om, en viel bijna weer van de fiets, maar nu van verbazing!.

Iedereen op straat liep naakt!!, van jong tot oud. Ik dacht ik droom, en sloeg mij in het gezicht, en kneep in mijn arm, maar er veranderde niets!.

Overal waar ik langs fietste ; naakte mensen!!.

Eerst viel het mij niet op maar allengs kreeg ik door, dat mensen bleven staan en mij verbaasd na keken. nkelen werden kwaad, en riepen mij allerlei verwensingen na.

Bij het eerste stoplicht dat ik tegen kwam, werd ik bijna van de fiets gereden, toen ik bij groen de weg over stak. Ineens hoorde ik piepende banden!. Een automobilist moest vol in de remmen!.

Hij schreeuwde mij met een rood hoofd van woede toe door het geopende raam toe: groote...******!!! ben je levensmoe?, om met groen over te steken!!. Daarna reed hij mij nog een verwensing naschreeuwend door.

Bij het volgende stoplicht was ik wat voorzichtiger!

Ik keek eerst wat de andere weggebruikers deden. Tot mijn verbazing stonden we voor een groen licht stil, en toen het licht op rood ging, reed iedereen door!.

Ik snapte er niets meer van!.

Ik begon mij toch wel wat ongemakkelijk te voelen, onder al die verbaasde blikken.

Plotseling stopte er een politie auto met piepende banden naast mij!. Ik schrok mij een ongeluk!.

Er stapten twee, ook al naakte!, agenten uit. Een van de agenten was een vrouw die er, zo vond ik, aantrekkelijk uitzag in haar uniform, dat alleen bestond uit een pet en een riem, met daaraan pistool knuppel en mobilefoon. Ze vroegen mij wat ik zó gekleed op straat deed?.

Hoe?,... zó gekeed?.

Ik hakkelde, mij van geen kwaad bewust, dat ik naar mijn werk ging.

Ik ging tenslotte al bijna twintig jaar zó naar mijn werk!.

Ze staken een heel verhaal tegen mij af, dat ik er aanstootgevend bij liep, en dat ik zo een gevaar voor de openbare orde was. Om een lang verhaal kort te maken , ik moest mee naar het politiebureau. Ik werd nog net niet in de boeien geslagen, en afgevoerd als een zware crimineel; maar het scheelde niet veel!.

2

Op het bureau aangekomen, werd ik in een kamertje gezet. Enige tijd later kwam er een, ook al... naakte, rechercheur het kamertje binnen. Hij onderwierp mij aan een streng vehoor.

Hij vroeg mij wat mij bezielde zomaar gekleed over straat te gaan!. Wat moesten de mensen wel denken, en vooral de kinderen, die konden er van alles aan overhouden!. Ik kreeg een hele preek te horen!.

Ik vertelde hem, wat mij sinds ik vanmorgen was opgestaan, allemaal overkomen was, en dat ik er niets meer van begreep. Hij keek mij wat onnozel aan en vertrok weer. Daarna werd ik weer aan mijn lot overgelaten.

De rechercheur dacht zeker dat ik gek was want een tijdje later kwam er, ik stond er langzamerhand niet meer van te kijken!, een naakte dokter of was het een psychiater?... Hij stelde mij allerlei wazige vragen waarop ik de antwoorden vaak schuldig moest blijven!.

Af en toe fronste hij zijn wenkbrauwen, maakte wat aantekeningen en vertrok ook weer.

Na een tijdje de muren van het kamertje bestudeerd te hebben ; kwamen ze schijnbaar tot de conclusie dat ik geen ernstig gevaar vormde voor de samenleving. Er kwam even later, alweer een naakte.., ditmaal een agente, mij een procesverbaal brengen.

Hierin stond dat ik beschuldigd werd van schennis van de openbare orde, en de bijbehorende boete. De agente verzocht mij, mijn kleren uit te trekken, omdat deze als bewijsmateriaal in beslag waren genomen.

Nog wat tegensputterend trok ik mijn kleren uit, en overhandigde deze de agente.

Even later stond ik met het procesverbaal in de hand, in mijn blootje op straat. Het voelde eerst wel vreemd, zomaar naakt op straat!. Maar naarmate ik langer naakt liep vond ik het steeds lekkerder!.

Het voelde enorm bevrijdend!.

Mijn fiets stond gelukkig nog waar ik hem achtergelaten had. Ik stapte op, en dacht nog net op tijd eraan achteruit te trappen!.

Het naakt fietsen was ook een belevenis, de wind op je lichaam voelde fantastisch!.

Onderweg mijmerde ik dat het jammer was dat ik niet veel eerder in deze omgekeerde wereld was beland, en ik was benieuwd naar wat mij op mijn werk allemaal te wachten stond...!.

Prosperotoo