Probate Middelen Deel 04

"Och, Thomas... Het voelt zo lekker aan..." Kreunde ze.

Pas toen hij helemaal in haar was en zijn eikel haar baarmoederhals raakte, voelde ze een pijnscheut die slechts langzaam wegebde.

Evy gilde en wou zich wegtrekken, maar Thomas legde zijn grote, krachtige handen op zijn heupen en hield haar op haar plaats.

"Je bent zo strak. Ik geloof je dat je nog maagd was." Gromde hij.

Hij hield even stil om te genieten van het strakke, hete gevoel van het jonge kutvlees, Betty triomfantelijk aankijkend. Dan begon hij met lange halen in en uit haar te bewegen. In de zachte kreetjes die Evy slaakte telkens hij stootte overheerste spoedig alleen maar het plezier en het genot.

"Ach, heerlijk... Harder!" Schreeuwde ze, toen het ongemak totaal was verdwenen.

Dit was haar eerste echte neukbeurt, door een jongen die van haar hield. En het voelde heerlijk aan. Heel even kon ze de vernedering, die Bea haar had aangedaan, uit haar hoofd zetten.

"Verdomme meisje... Je wordt heerlijk geneukt, helemaal uitgerekt, nietwaar?" Betty boog zich voorover om het meisje te kussen, dat alleen maar met een langgerekt gekreun kon antwoorden.

Thomas versnelde het tempo en beukte zo hard hij durfde op haar in. Het kletsende geluid van zijn dijen tegen haar achterwerk werd nu overstemd door haar gekreun.

"Je wordt nu echt geneukt, hé Evy... Is Thomas je goed aan het neuken? Heb jij het naar je zien."

"Aaaaaaaaah jaaaaa... " Schreeuwde met meisje met een van pure lust vertrokken gezicht.

Dit deed Thomas alleen maar zijn inspanningen verdubbelen. Hij was al twee keer klaargekomen snel na elkaar en kon nu nog lang doorgaan.

Even produceerde Evy een grommende, langgerekte schreeuw. Haar lichaam schudde en convulseerde als in een epileptisch toeval. Haar eerste, echte orgasme uit haar leven was er aangekomen! Thomas ging nog een minuutje door, tot ze half bewusteloos in de sofa neerzakte. Zonder zelf te zijn klaargekomen, verslapte zijn penis en gleed uit haar. Nahijgend veegde hij zich het zweet van zijn voorhoofd.

"Verdomme Evy, nooit had ik kunnen denken dat je zo'n wilde meid was." Bracht hij uit.

Evy draaide zich om en gooide zich in zijn armen, hem omknellend alsof ze hem nooit meer wou loslaten.

"Dank je, dank je, dank je... Ik wil niet meer weg van jou!" Schreeuwde ze, terwijl ze hem wild begon te kussen.

Thomas nam de gelegenheid te baat om eindelijk eens haar stevige, brede kont te bevoelen. Hij vroeg zich af of ze ook zo enthousiast zou reageren als hij haar daar zou ontmaagden.

Het gekuch van Betty haalde hen naar de werkelijkheid terug.

"Zeg tortelduifjes, het loopt tegen zevenen en het begint hier een beetje koud te worden." Zei ze. "Waarom zetten we ons gezellig samenzijn niet bij thuis voort? We kunnen een stukje eten en hebben meteen een echt bed."

Natuurlijk was dit een prachtidee en dus kleedden ze zich snel aan.

Toen ze het achterkamertje wilden verlaten, hield Thomas Betty tegen en gaf haar een tedere zoen.

"Bedankt, liefje." Fluisterde hij. "Je hebt mij het meisje van mijn leven leren kennen."

"Ik had nooit gedacht dat jij zo snel verkocht zou zijn." Grijnsde ze, terwijl ze zijn wang streelde.

"Hou dat neefje van jou maar bij haar uit de buurt. Niemand raakt haar nog met een vinger aan."

"Dat komt in orde... Let jij maar op Bea."

"Maak je maar geen zorgen." Zei Thomas grimmig. "Die teef leer ik wel mores... Een pilletje in haar drankje en je zult wat zien."

Betty's gezicht legde zich in een zorgelijke plooi.

"Thomas, je krijgt alleen maar dat flesje als je me beloofd er heel discreet mee om te gaan. Niemand mag het ooit te weten komen."

"Dat beloof ik op mijn communiezieltje."

"En beloof je me ook vaker te komen zien?... Ik mis je echt, weet je."

"Als het dat maar is... Van nu af aan krijg je minstens wekelijks een beurt..." Hij nam haar bij de schouders en keek haar lange tijd aan. "Weet je Betty, dat je een vrouw naar mijn hart bent... Het is zo jammer dat we zoveel in leeftijd verschillen. We zouden het echt fijn hebben samen."

De roodharige apothekeres deed iets waartoe Thomas haar niet in staat had geacht. Ze kleurde lichtjes en sloeg verlegen haar ogen neer.

Blijkbaar kreeg ze tegenwoordig ook te weinig complimentjes.

******

Om twintig na tien kwam hij thuis, uitgeput maar voldaan. Bij Betty thuis hadden ze eerst een pizza gegeten en waren dan samen het bed ingedoken. Eerst had hij gefascineerd toegekeken hoe beide vrouwen in standje negenenzestig mekaar gebeft hadden, dan had hij beide vrouwen een lange en tedere neukbeurt gegeven. In zijn rechterzak van zijn jas stak een flesje met tachtig dosissen TC17, in de linker zat het nog vochtig aanvoelende slipje van Evy. Met haar had hij trouwens een afspraak de volgende vrijdag om intiemer kennis te maken.

De hele weg naar huis had hij aan haar en Tania lopen denken. Twee vrouwen, was dat niet een beetje te veel van het goede? Toch kon hij er zich niet toe brengen te kiezen voor een van beide. Met Evy kon hij natuurlijk zonder problemen thuis aankomen, ze zou bij zijn ouders zeker in de smaak vallen. Zijn vader, die steeds het praktische aan het aangename koppelde, zou zelfs in de wolken zijn als hij vernam dat ze een toekomstige apothekeres was. Aan de andere kant had hij met zijn lerares Nederlands aan paar prachtmomenten beleefd en hij was vast van plan het daarbij niet te laten. Trouwens, dank zij TC17 had hij hen volledig in zijn macht en kon hij zijn greep op hen zelfs versterken. Misschien kon hij Evy en Tania zo ver krijgen dat ze elkaar aanvaarden zonder dat hun gehechtheid aan hem er onder leed. Ja, een driehoeksverhouding zag hij naast vanavond best wel zitten. Nu kon hij immers hen letterlijk naar zijn pijpen laten dansen...

Zijn zelfingenomen lachje verdween als sneeuw voor de zon, toen hij de voordeur opendeed en het geluid van een harde discussie hoorde. Hadden zijn ouders ruzie?

"Nog een geluk dat ik die voorzorg heb genomen!" Hoorde hij zijn vader roepen.

Ongezien trachtte hij de trap naar zijn kamer te lopen. Maar zijn moeder had hem gezien en wenkte hem de woonkamer in.

Zijn vader zat op een stoel aan de hoek van de dure, massief houten tafel en trok een wenkbrauw op toe hij zijn zoon zag.

"Je komt nogal laat thuis. Had je geen huiswerk te maken soms?" Vroeg hij.

Thomas schudde ontkennend het hoofd.

"Als je maar doet wat je beloofd hebt en met een goed rapport thuiskomt." Zijn vader trok een sceptisch gezicht.

"Weet je al wat Klaas Dam heeft uitgericht?" Vroeg zijn moeder opgewonden.

Thomas schudde het hoofd. "Nee, is er iets gebeurd soms?"

Inwendig voelde hij een ijzige hand zijn hart omknellen. Was Klaas Dam er achter gekomen wat er tussen Thomas en zijn vrouw was voorgevallen? Tania had hem immers verzekerd dat hij tot veel in staat was.

"Je weet toch dat een klasgenoot van jou overleden is bij een vluchtmisdrijf?" Vroeg zijn moeder.

Thomas knikte. "Dat heb ik gehoord ja, evenals dat men een goed idee had van de wagen... Maar wacht... Je gaat me toch niet vertellen dat het de auto van Klaas Dam was?"

"Wees daar maar zeker van." Zei zijn vader grimmig. "Men heeft hem gearresteerd toen hij een paar uur geleden een nieuw ongeval had veroorzaakt, gelukkig met alleen maar blikschade deze keer."

"Die jongen was slecht nieuws. Maar wat er hem is overkomen heeft hij niet verdiend, natuurlijk... Indien dit niet was gebeurd, hadden jou vader en ik je anders gevraagd alle contact met hem te verbreken. Maar dat is jammer genoeg niet meer nodig." Zei zijn moeder.

"Dat is juist." Viel Charles Devos zijn echtgenote bij. "Jammer voor die jongen, maar het zat er aan te komen dat Klaas Dam ooit wel eens een stommiteit van die orde zou begaan... Ondertussen heb ik met die aap maar lekker een joint venture getekend die me honderdduizenden gaat kosten. Morgen moesten we samen het hoofdcontract met de toeleverancier tekenen."

"Gelukkig heb je hem een onderpand laten tekenen. Maar ik weet niet of mijn beste vriendin er gelukkig mee gaat zijn." Zei zijn moeder somber.

"Hoezo?" Vroeg Thomas geschrokken.

"Ja, ik ben natuurlijk niet van gisteren." Antwoordde zijn vader. "Indien de deal zou mislukken door een stommiteit van zijn kant, krijg ik zijn villa. Op die manier wordt het verlies toch gedeeltelijk beperkt."

Hij lachte toen hij de verbouwereerde gelaatsuitdrukking van zijn zoon zag. "Op die manier heb jij meteen een woonst voor als je met een deftig meisje naar huis komt... Ik ben trouwens van plan het eigendomsrecht zo snel mogelijk aan jou over te dragen.

"Dat is fantastisch, pa." Zei Thomas. "Maar wat gebeurd er met Tania? Haar treft toch immers geen enkele schuld?"

"Jongen, jongen, je moeder en ik hebben daarover onze eerste ruzie in jaren gehad." Vader Devos keek grimmig van de een naar de ander. "Daar zal ik tijdens het weekend even over nadenken. Misschien is mijn stemming dan beter."

"Als het huis aan mij geeft, dan mag ze er wonen zolang ze wil." Gromde Thomas.

Hoofdschuddend stond zijn vader op om naar zijn studeerkamer te gaan.

Toen hij verdwenen was, keerde Thomas zich schokschouderend naar zijn moeder om.

"Papa kent hem toch al langer dan vandaag?... Waarom stapt hij dan in een zakelijk avontuur met hem?"

"Je vader draait wel bij. Laat het maar aan mij over." Zijn moeder zag er opeens meer ontspannen uit nu zijn vader was verdwenen.

Thomas ging achter haar staan en legde zijn handen in zijn heupen. Sylvie Devos duwde hem echter ruw weg.

"Je vader is nog in huis. Ben je onze afspraak vergeten?" Siste ze.

"Sorry." Zei Thomas schaapachtig.

Zijn moeder hervond al snel zijn glimlach. "Morgen slaap ik weer alleen. Je vader moet morgen een paar dagen naar het buitenland om te redden wat er nog te redden valt."

Thomas knipoogde naar haar. "Ik kom je wel helpen met je angst voor het donker."

Sylvie keek naar de klok. "Twintig voor elf. Ik denk dat ik maar stilaan ga slapen."

"Ik loop nog even bij Tania aan. Ze zal wel diep in de put zitten en een troostend woordje zeker kunnen gebruiken."

"Ja, ja, zeker die troost die jij brengt."

Thomas, op weg naar de deur, bleef stokstijf staan en keek haar verrast aan.

"Wat bedoel je daarmee?"

"Denk jij dat ik niet weet dat je met haar slaapt, met je lerares Nederlands? Na dat huwelijksfeestje van afgelopen week waren jullie niet bepaald discreet."

Thomas lachte zenuwachtig. "Dat stelt niks voor, mama. Dat is gewoon een voorbijgaand avontuurtje... Trouwens, ik dacht dat je altijd wou dat ik wat liever tegen haar deed."

"Je meent het toch niet serieus met haar, hé?" Sylvie Devos was niet in de stemming voor humor.

"Maar nee, ik mag haar enorm hoewel ik niet van plan ben met haar te trouwen en kindjes te krijgen."

"Dat is je geraden. Je vader zou een toeval krijgen."

Hij knikte. "Goed, ik zal het niet te laat maken."

Hij was zijn jas aan het aandoen in de gang, toen hij zijn naam hoorde fluisteren. Zijn moeder was hem nagelopen in de gang.

"Is ze goed in bed?" Fluisterde Sylvie Devos in het oor van haar zoon.

"Ja, en ze is bloedgeil ook." Fluisterde hij grinnikend terug. "Maar jij bent beter en heter."

Speels trok ze hem aan het oor. "Je durft niets anders te zeggen, hé?"

"Er is nog iets dat ik je moet zeggen, mama."

"Ja."

"Ik heb ook kortgeleden een meisje ontmoet. Een deftig meisje, waarmee ik het ernstig meen... Binnen een paar dagen kom ik haar zeker voorstellen."

Zijn moeder proestte het uit. "Binnen een paar weken zit je aan de Viagra haremprins."

******

Vijf minuten later stond hij bij Tania's achterdeur. Binnen was het donker en hij zag geen enkele beweging. Op zijn getik volgde geen reactie. Hij tastte naar zijn GSM, maar die had hij op zijn kamer laten liggen. Op het moment dat hij wou weggaan, drukte de lerares Nederlands haar gezicht tegen het raampje.

"Ik ben het, Tania... Doe open!"

Tania knipte het licht in de keuken aan en deed de deur van het slot. Ze had een deftig mantelpakje aan, zoals ze altijd op school droeg, en het was duidelijk dat ze had gehuild.

"Ik wil niemand zien." Zei ze, terwijl ze de deur achter hem sloot.

Maar tegelijk sloeg ze haar armen om de hals van haar leerling en begon zacht te snikken.

"Kom,,, kom." Mompelde Thomas, terwijl hij haar troostend tegen zich aandrukte.

"De rotzak, de vuile rotzak... Hoe heeft hij het in godsnaam zo ver laten komen?... Ik wou dat hij dood was." Bracht Tania er met horten en stoten uit. "Ik durf mijn gezicht niet meer op school te tonen."

"Maar het is jouw schuld niet, liefje." Zei Thomas. "Neem een paar dagen vrijaf en kom wat tot rust."

"De politie is hier bij het begin van de avond geweest." Zei Tania, terwijl ze zich langzaam uit hun omhelzing losmaakte. "Het was zo vernederend, de vragen, de manier waarop ze naar je keken... Het leek wel of ik zelf een dader was."

"Heb je hem gezien?" Vroeg Thomas, die haar naar de woonkamer volgde.

Tania zette zich in de sofa voor de TV neer. "Denk je echt dat ik hem nog ooit wil zien. Ik ga weg hier! Hij mag wegrotten in de gevangenis!"

"Lang zal hij daar niet blijven, vrees ik."

"Ik kom net van bij zijn advocaat. Laat hem de problemen maar oplossen."

"Ja, meer moet je niet doen."

Tania veegde haar tranen weg en keek hem toen hoofdschuddend aan. "Er zijn misschien meer problemen dan je denkt... De advocaat wil me morgen dringend spreken, naar het schijnt over een hele hoop zakelijke problemen."

Thomas voelde zich plots erg ongemakkelijk, maar Tania merkte daar gelukkig niets van.

"Ik heb nog zoveel slechte dingen over Tony gezegd, dat spijt me." Zei ze in de plaats daarvan.

"Dat hoeft niet, hij had inderdaad een slechte invloed op me." Troostte Thomas haar.

Hij kwam naast Tania zitten en sloeg zijn arm om haar schouders.

"Ik ga me ziek melden. Ik laat me tenminste een week niet meer op school zien." Zei ze, even later vroeg ze. "Thomas, heb jij ook zin in een glas wijn?"

"Eentje maar." Inwendig maakte hij een vreugdesprongetje.

"In de koelkast staat een fles witte wijn, als je daar tenminste geen bezwaar tegen hebt."

Thomas verdween in de keuken, tastend naar de twee in zilverpapier gewikkelde magische tabletjes in zijn jaszak. Moeiteloos losten ze in de witte wijn op, hij hoefde nauwelijks te roeren.

Na zijn seksuele avonturen van die dag voelde hij zich totaal uitgeput, maar vanavond wou hij toch een heel grondig gesprek hebben over hun toekomst samen.

Hij grijnsde toen hij aan de opmerking van zijn moeder over de Viagra dacht. Misschien had ze wel gelijk.

Bij Tania kon er een glimlachje af, toen ze haar glas witte wijn aannam.

"Ik zou je willen vragen vannacht bij me te slapen. Maar dat zal wel moeilijk gaan, hé?" Vroeg ze, nadat ze een slokje wijn had geproefd.

"Mijn vader is nog op, dus dat zal niet lukken." Loog hij. "Maar morgenavond kom ik bij je langs. Vrijdag kan ik je wel de ganse nacht verwennen."

Gespannen keek hij toe hoe ze in snel tempo de rest van haar glas ledigde en het hem toestak om bij te vullen. Hij had de fles immers uit de keuken meegebracht. Terwijl hij haar glas bijvulde, zag hij dat haar handen trilden en haar ogen glazig aan werden. Verbazend hoe vlug ze onder ging, dacht hij.

"Tania, je ziet er plots ontspannen uit." Glimlachte hij, terwijl hij zijn hand op haar dij legde.

"Mmmm..." Zei ze met halfgesloten ogen.

"Dat is goed, het is vandaag immers een zware dag geweest... Kijk me aan en luister goed naar wat ik ga zeggen."

"Ja, Thomas." Ze draaide zich om naar hem met ogen waaruit elke uitdrukking verdwenen was."

"Goed, als ik "speeltijd Tania" zeg, val je in een diepe trance en je zult alles doen wat ik je zal zeggen of opdragen, zelfs als het je tegen de borst stuit... Je zult me niet tegenspreken maar integendeel blij en opgetogen zijn." Hij sprak traag en langzaam, zoals Betty hem had aangeraden. "Heb je dat begrepen?"

"Ja, Thomas."

"Goed... Speeltijd Tania." Hij wachtte een paar tellen en vervolgde dan. "Goed, na vandaag is je duidelijk dat je van je man wegwil. Spreek daarover morgen met je advocaat, laat hem de zaken regelen."

"Ik sta dan op straat." Tania deed een vaststelling, het was absoluut geen teken van tegenspraak.

"Nee, van nu af aan zorg ik voor je. Thomas is goed en zal je nooit in de steek laten. Hij geeft enorm veel om je en uit dankbaarheid zul jij je totaal aan hem onderwerpen. Je bent van mij... Is dat ook begrepen?"

Tania knikte.

"Ik hou van jou, dat weet je." Zei ze toonloos.

"Dat is goed om te horen." Knikte Thomas tevreden. "Ik ook, maar weet je naast jou is er nog iemand anders in mijn leven... Ik wil dat je dat aanvaard, dat je trots en gelukkig bent dat je met kan delen met iemand anders... Is dat niet zo?"

Tania knikte.

"Met die andere vrouw zul je goede vrienden worden. Je zult ook met haar naar bed gaan als ik dat vraag... Je bent alleen gelukkig als je aan mij denkt, daarom zal je ook voortdurend met mij in je hoofd zitten... Geen enkele andere man is meer van belang. Je ziet hen niet staan, je schenkt geen aandacht en je zult zeer afstandelijk reageren als je door een andere man dan door mij zult worden aangesproken."

"Ik... ik doe dat nooit, Thomas. Ik voel me veilig bij jou."

Hij stak zijn hand onder haar rok en begon zachtjes over haar in nylon gevatte dij te wrijven. Ze kreunde lichtjes en deed haar knieën van elkaar.

"Als je me ziet wordt je poesje nat. Je wilt alleen maar seks dan. Je zult me nooit iets weigeren. Op school laat je echter niets merken van wat er gaande is tussen ons."

"Nee, dat begrijp ik wel..."

"Morgen laat je ook sleutels van je huis bijmaken voor me bijmaken. Ik kom en ga wanneer ik wil. Je staat altijd tot mijn beschikking."

"Ja."

"Je ontvangt alleen maar bezoek van familie of vriendinnen... Mannen nodig je niet uit. Moest dat toch nodig zijn -- voor een reparatie of zo -- dan bel je me eerst op om toestemming te vragen... Ik ben je heer en meester."

"Ja, mijn heer en meester." Papegaaide ze.

"Je voelt je daar heel gelukkig bij. Als je denkt aan wat ik voor jou beteken is dat met een gevoel van enorme dankbaarheid."

Thomas herhaalde een paar maar wat hij had gezegd en knikte tevreden toen hij zag dat elk van zijn suggesties werd ontvangen alsof hij haar de hemel op aarde beloofd had.

Dan schonk hij zich op zijn beurt een tweede glas witte wijn in en leunde tevreden achterover.

Dit was gewoon te mooi om waar te zijn. Hij verwachtte elk moment uit een natte droom te ontwaken.

"Ik moet oppassen dat dit alles niet boven mijn hoofd groeit." Dacht hij, toen dat niet gebeurde. "Met mijn beide voeten op de grond blijven, niet denken dat ik superman ben en dat ik me alles kan veroorloven. Ik zal enorm voorzichtig met dat spul moeten omgaan."

Hij had al een paar vrouwen letterlijk veroverde. Misschien was het goed het bruine flesje TC17 ergens goed weg te stoppen en er zo weinig mogelijk aan te denken.

Een onrustig heen en weer schuivende en met haar benen wippende Tania haalde hem uit zijn mijmeringen.

"Waarom die plotse opwinding?" Vroeg hij grijnzend, zich realiserend dat hij zijn hand nog tussen haar dijen had.

"Ik heb zin om te vrijen. Wil je het alstublieft met mij doen?" Vroeg ze hees.

"Meisje, ik ben uitgeput. Je bent een loopse teef, weet je?"

"Kom nou."

"Goed." Thomas wees het midden van de woonkamer aan. "Een vluggertje dan. Zet een zacht muziekje aan en voer me eens een lekkere striptease uit... Deze dag is te zwaar geweest om hem zomaar overeind te krijgen... Wil je een beurt, dan moet ik echt geprikkeld worden."