Schipbreuk

Daarna gingen we naar onze hutten en vielen snel in slaap.

Na een warme dag op zee meerden we laat in de avond in de haven van Sint Maarten aan. Hier bleven we een dag en bekeken het eiland. s'Avonds gingen we uit eten op een van de vele terrasje's.

7

De morgen daarop vertokken we, en zetten koers naar Puerto Rico. Eenmaal op zee wakkerde de wind flink aan. Langs de hemel trokken donkere wolken. Het schip stampte en slingerde op de hoge golven.

s'Avonds waaide het zo erg dat we de zeilen reefden. Fred keek met een bezorgde blik naar de horizon.

Op mijn vraag of het nog harder zou gaan waaien zei hij: dat volgens de weersvoorspelling er helemaal geen storm zou moeten zijn!.

Hij vertelde dat we vlakbij het zeegebied waren dat bekend stond als de 'Bermuda Driehoek' een deel van de westelijke Atlantische oceaan een soort driehoek, die zich globaal uitstrekt van Bermuda in het noorden tot aan het zuiden van Florida, en naar het oosten over de Bahama's tot voorbij Puerto Rico en weer terug naar Bermuda.

Dit stuk zee stond bekend als een gebied waar vreemde dingen gebeurden!. Er zijn in de loop der jaren vele schepen en vliegtuigen spoorloos verdwenen. Er waren vele theorieën over de verdwijningen. Deze gingen over ontvoeringen door buitenaardse wezens, zeemonsters, grote schommelingen in het elektromagnetisch veld, vloedgolven en 'tijdgaten', een afwijkingen in tijd en ruimte die naar een andere dimensie zou leiden. Maar omdat er nooit overlevenden of wrakstukken waren gevonden bleef het een mysterie.

Fred vond de weersomstandigheden maar vreemd, ook omdat de wind in korte tijd naar een richting was gedraaid waar hij zelden wegkwam. We stonden bijna allemaal aan dek te kijken hoe de zon bloedrood achter de horizon verdween en de hemel rood kleurde. De wolken waren gitzwart en de wind nam nog steeds in kracht toe. Fred en Hans hadden hun handen er vol aan het schip op koers te houden.

Er hing een unheimische sfeer in de lucht!.

We gingen vroeg naar onze kooien omdat het aan dek te hard waaide. Deze avond bleef het stil in de hutten naast ons.

Waardoor ik wakker werd weet ik niet, maar het eerste wat mij opviel was de stilte. Het stormde niet meer en het schip lag doodstil.

Ik keek op mijn horloge en zag dat het nog maar halfvijf was. Ondanks de storm had ik dus nog flink geslapen. Ik besloot aan dek te gaan omdat van slapen toch niets meer terecht zou komen.

Voorzichtig om Ute niet wakker te maken stapte ik uit mijn kooi en trok een korte broek aan en ging aan dek. Wat mij het eerste opviel was de vreemde kleur van de lucht en de zee. De lucht was violet met zwarte strepen en de speigelgladde zee lichtte gifgroen op. Wind was er niet meer, de zeilen hingen bewegingsloos aan de mast!. Het was drukkend warm, en het zweet gutste al snel over mijn lichaam.

8

Ik liep naar het achterdek waar Hans aan het roer stond, en Fred met een verrekijker de horizon afspeurde.

Op mijn vraag of de storm was gaan liggen, vertelde Fred dat hij niet wist wat er aan de hand was. Van het ene moment op het andere was de wind weggevallen, en was de zee zo glad als een spiegel.

Hans dacht dat we mischien in en soort oog zoals bij een orkaan zaten, maar Fred zei dat de storm waar we doorheen gevaren waren daarvoor niet erg genoeg was geweest.

Fred zei dat hij het niet vertrouwde en dat hij de zeilen nog verder wilde reven; en liep naar de voormast .

Op dat moment, terwijl we nog speculeerden wat er aan de hand was kwam de wind in alle hevigheid terug!. De zeilen klapperden oorverdovend in de wind gedurende de tijd die Hans nodig had het schip weer op koers te draaien.

Fred schreeuwde een nieuwe koers naar Hans. Deze schreeuwde terug dat het kompas niet meer af te lezen was, omdat het alleen maar rondtolde en dat het G.P.S ook niets meer aangaf!.

Hierop nam Fred; die snel naar Hans gelopen was, met een sextant onze positie.

Dat viel nog niet mee want de zon scheen soms maar heel even tussen de donkere wolken door. Hij schreef de coördinaten in het logboek.

In enkele ogenblikken was de zee van zo glad als een spiegel in een kolkende woestenij veranderd!. We konden ons maar amper staande houden. Enorme golven overspoelden het dek.

De storm joeg ons, ondanks de gereefde zeilen met grote snelheid voor zich uit.

Van het verder reven van de zeilen kon nu geen sprake meer zijn!. We moesten er het beste maar van hopen!.

We wisten totaal niet meer waar we waren en waar we heen geblazen werden!.

Justine en Gerald kwamen ook even aan dek en keken met de angst in hun ogen naar de zee en de lucht.

Een voor een kwamen de passagiers even aan dek, om vervolgens weer snel de bescherming van de kajuit op te zoeken. Ik ging ook weer naar de kajuit waar we gezamenlijk meehielpen om alles zeevast te zetten.

Petra viel het als eerste op dat de klok in de kajuit op kwart voor negen was blijven staan!. Onze horloge's waren ook op kwart voor negen stil blijven staan!. Ik ging weer aan dek en zag dat de horizon niet meer was te onderscheiden van de zee.

Alles was asgrauw.

Voor ons draaide een gigantische tunnel van wolken, waar we als door een onbekende kracht werden ingezogen!.

Het was een angstaanjagend schouwspel waar ik kippenvel van kreeg. Zou dit zo'n 'tijdgat' zijn waar Fred over had verteld, en zouden we in een andere dimensie terecht komen?.

9

De wind nam nog steeds in kracht toe.

Ineens blies een zware windstoot met donderend geraas de beide masten overboord!. Ze knapten als luciferhoutjes af!.

In enkele minuten was de Pegasus verandert in een wrak!.

Gelukkig werd niemand geraakt door rondvliegende tuigage. Wel raakte een van de masten die naast het schip dreef, door een grote golf het roer en de schroef, zodat deze onklaar raakten.

Fred had de tranen in zijn ogen dat zijn schip verandert was in een wrak. We probeerden hem te troosten en hielpen zoveel mogelijk te redden wat er te redden viel.

Gelukkg was het schip goed verzekerd. Dit was voor Fred en Justine een schrale troost.

We waren nu hulpeloos aan de golven en stroming overgeleverd.

Enkele zware uren later, waarbij we onze handen er vol aan hadden het schip drijvende te houden, bereikten we het einde van de 'wolkentunnel'.

Ook nadat we uit de 'wolkentunnel' kwamen bleef het stormen. Het was zo warm dat zonder de wind, die nog wat verkoeling bracht, we hoogstwaarschijnlijk waren flauwgevallen. We hadden dan ook een minimum aan kleding aan.

Na enige tijd zagen we in de verte een eiland opdoemen. Een hoge berg domineerde het eiland. Fred en Hans bestudeerden de kaart, maar omdat we niet wisten hoe lang en welke koers we waren gedreven, konden ze niet ontdekken welk eiland het was.

Volgens Fred die zijn hele leven al in deze wateren voer, hoorde er hier in dit gebied helemaal geen eiland te zijn!.

De contouren van het eiland kwamen hem ook niet bekend voor. De wind en stroming zorgden ervoor dat het eiland snel dichterbij kwam.

Een schipbreuk leek onafwendbaar!. We trokken zwemvesten aan en verzamelden ons aan dek waar we wachtten tot de rotsen de kiel zouden openscheuren. We hadden het 'geluk' dat de wind en stroming ons om een landtong voerden en het schip op een zandbank een eind uit de kust zette.

We zagen in de verte de branding breken op een strand. Dit strand moesten we proberen te bereiken!. Want op de rotskust aanspoelen zou zware verwondingen tot gevolg hebben!.

De golven beukten op het weerloze schip, dat kraakte en kreunde in haar doodsstrijd. Fred zei dat we het schip moesten verlaten!. Hij pakte het logboek en verpakte het in een dikke plastic zak en plakte dit met plakband dicht. Daarna stak hij het boek achter zijn broekriem.

We gooiden een reddingseiland overboord, maar deze werd direct door de wind en golven stuk geslagen.

Ons bleef niets anders over, dan te proberen de kust zwemmend te bereiken. Er waren enkelen die naar hun hutten wilden om wat van hun spullen mee te nemen. Fred zei dat daar geen tijd meer voor was omdat het schip snel uiteen begon te vallen door de golven die op haar inbeukten.

10

We sprongen één voor één in de kolkende zee.

Toen ik het water raakte, werd ik direct gegrepen door een enorme golf die mij bijna de adem benam. Door de hoge golven verloor ik de anderen al snel uit het oog. Hoe lang ik door de enorme branding heen en weer gesmeten werd weet ik niet, maar ineens voelde ik grond onder mijn voeten!.

Ik probeerde in de richting van het strand te zwemmen, wat niet erg lukte, maar even later werd ik door een grote golf op het strand gesmeten. Ik krabbelde verder het strand op en bleef uitgeput liggen.

Toen ik weer wat op krachten was gekomen, merkte ik pas, dat ik op mijn zwemvest na, naakt was!. Door de zware branding had ik mijn broek verloren!.

Ik had nu wel andere dingen aan mijn hoofd om mij er druk om te maken dat ik naakt was. Ik keek om mij heen, en zag een eind verderop de anderen verspreid op het strand liggen.

Enkelen lagen nog, en anderen zaten verdwaasd rond kijken. Ik telde ze snel, en tot mijn opluchting waren ze er allemaal!.

Ik stond op, en liep naar Karin die het dichts bij lag en vroeg, boven de wind uitschreeuwend, hoe het met haar ging. Ze antwoordde dat ze alleen maar moe was van het zwemmen in de kolkende zee. Ze had alleen nog een slipje en een topje aan waarvan een schouderbandje gebroken was, zodat een van haar borsten onbedekt was. Haar lange blonde haar hing verfomfaaid om haar hoofd

Ze vroeg of ik Petra, haar vriendin al had gezien.

Op dat moment kwam Hans aanlopen en vroeg hoe het met ons ging. Hij was al bij de anderen langs geweest en zei dat met hun, behalve wat kleine schaafwondjes, alles goed was. We hadden heel veel geluk gehad dat het schip net voor een stuk strand aan de grond was gelopen.

Als het op de rotsen was gelopen waren we er niet zo goed vanaf gekomen!.

Ik liep weer verder, want ik zag dat Ute die een eind verder zat, naar mij zwaaide. Ze had alleen maar een klein bikini broekje en een gescheurd t-shirt aan, waarin haar borsten duidelijk te zien waren.

De anderen hadden niet véél meer aan zag ik later. Ik ging naast Ute zitten, en sloeg een arm om haar heen, waarna ze van alle doorstaane emotie's in snikken uitbarstte.

Frank en Hellen, het amerikaanse stel, kwamen bij ons en stelden voor om een eind verderop achter een rotsformatie te schuilen voor de storm. We liepen met hun mee en onderweg voegden de anderen zich bij ons. Justine zag ik, had in het gevecht met de zee ook al haar kleren verloren. Ze deed geen enkele moeite haar naaktheid te bedekken. Ze liep wel vaker naakt, zag ik, omdat ze streeploos bruin was!.

We vonden een beschut plekje en vielen, de een na de ander uitgeput in slaap. De storm duurde nog de hele dag, en nacht. Pas tegen de morgen ging de wind liggen.

11

Toen ik de volgende morgen wakker werd scheen de zon en leek het alsof er nooit een storm geweest was. De golven rolden lui tegen het strand. Ze waren geen schim meer van wat ze de vorige dag geweest waren.

Ik stond op en liep het strand op. Fred en Hans waren al op het strand. Het leken net zwervers in hun gescheurde kleren!. Ze waren druk bezig tussen de wrakstukken van de Pegasus naar nog bruikbare spullen te zoeken.

We vonden stukken touw, hout, wat zeilen, en wat persoonlijke spullen. Justine vond in de branding een lang t-shirt dat ze aantrok. Verder vonden we geen kleding en omdat de anderen het niet erg vonden, bleef ik naakt. Dat vond ik ook wel lekker, want door de warmte, en hoge luchtvochtigheid zweette je bij de kleinste inspanning enorm. De anderen liepen constant in vochtige kleren rond.

Bij eb zagen we in de verte het wrak van de Pegasus op de zandbank liggen. We hielden beraad, en besloten eerst te proberen het wrak te bereiken om zoveel mogelijk spullen te redden. Van de aangespoelde wrakstukken maakten we een vlot, dat met touwen bijeen werd gehouden.

Fred, Hans, Claude en ik zwommen, het vlot achter ons aanslepend naar het wrak van de Pegasus.

Van de zijde vanwaar wij kwamen leek de romp nog redelijk intact. Maar toen we aan boord klommen zagen we pas de verwoesting die de zee had aangericht. Fred had het er moeilijk mee zijn schip in deze desolate staat te zien. Een groot stuk uit de romp, ter hoogte van de kajuit ontbrak.

De zee had hier in de romp vrij spel gehad en had de hutten allemaal weggevaagd. Van onze persoonlijke spullen vonden we behalve een toilettasje, maar weinig terug. Gelukkig vonden we ook een schaar, zodat we niet na enige tijd over ons haar zouden struikelen!.

Wel vonden we in het voorschip in de werkplaats gereedschap dat we goed konden gebruiken om op het eiland te overleven!.

In de kombuis vonden we keukengerei, en in het magazijn vonden we genoeg blikvoedsel en flessen om het een tijdje vol te houden. We verzamelden alles wat we gebruiken konden aan dek waarna we alles met het vlot naar het eiland brachten.

We moesten meerdere keren met het vlot heen en weer om al het bruikbare op het eiland te brengen.

De anderen hadden intussen ook niet stilgezeten. Ze hadden op het strand ook nog veel bruikbare spullen gevonden die waren aangespoeld. Onder leiding van Gerald was begonnen een kamp op te zetten op een open plek in het bos achter het strand.

12

Onze horloge's stonden nog steeds stil!. Daar hadden we dus niet veel aan.

Aan het einde van de eerste dag waren we allemaal doodmoe maar we hadden heel wat bereikt. Van stukken zeil en takken hadden de vrouwen een afdak gemaakt. We hadden een paar aanstekers gevonden en toen die gedroogd waren deden ze het gelukkig nog!.

s'Avonds stond er een grote pan soep op het vuur te pruttelen.

Die soep was de lekkerste die ik ooit had gegeten!.

De volgende morgen zei Eline bij het eten dat zij ook het liefste, net als ik, naakt zou lopen, want door de vochtige kleren had ze op diverse plekken uitslag en jeuk. Karin, Ute, en Gerald zeiden dat zij ook last van uitslag en jeuk hadden, en net als Eline leek het hun wel een goed idee om de kleren uit te trekken!.

Ze vroegen wat de anderen er van vonden. We waren allen van mening dat ieder de vrijheid had om gekleed of naakt te zijn. Even later liepen Eline, Karin, Ute, en Gerald, net als ik naakt!. Justine trok even later haar gehavende shirt ook uit.

De rest trok in de loop van de dag ook hun klamme kleding uit.

Toen Fred s'middags ook zijn broek uittrok, konden de vrouwen hun ogen niet van zijn grote zwarte lul afhouden die tussen zijn benen heen en weer slingerde!.

Ute fluisterde in mijn oor dat ze best eens met die grote lul wilde spelen!. Aan de blikken te zien, die de andere vrouwen op Fred's lul wierpen dachten die er, net zo over!. De hele dag waren we bezig het kamp in te richten. Fred, Hans, Frank en ik gingen s'middags ook nog een keer naar het wrak van de Pegasus, en sloopten wat we nog konden gebruiken er af. s'Avonds was Helen de laatste die haar kleren uittrok, zodat we toen allemaal naakt waren!.

Al die naakte vrouwen om ons heen, had tot gevolg dat de mannen geregeld met een halve of hele erectie rond liepen!.

De vrouwen hadden veel lol, dat ze zo'n uitwerking op ons hadden!. Op de eerste dagen die we op het eiland waren richtten we ons kamp verder in en zochten het strand af naar bruikbare spullen.

Enkele dagen later waren Fred en Justine de eersten, die weer met hun nachtelijke neukpartij begonnen!. Maar omdat er nu geen scheidingswanden waren konden we allemaal meegenieten. Ze waren wel naar de bosrand gegaan maar in het heldere maanlicht konden we ze duidelijk zien!. Justine had zoveel kabaal dat iedereen wakker werd.

Ze vergaten in hun geilheid alles om zich heen!.

We zaten met open mond te kijken hoe Justine zich, op de enorme zwarte lul van Fred liet zakken, die op zijn rug lag.

Centimeter na centimeter verdween de zwarte lul tussen de schaamlippen van Justine.

13

Het was verbazingwekkend dat zo'n fijngebouwd vrouwtje als Justine zo'n enorme lul kon hebben!.

Toen de lul tot aan de wortel in haar kut zat begon ze langzaam op en neer te bewegen. Naarmate ze geiler werd nam het tempo toe!. Fred kon het lang volhouden maar uiteindelijk werd het genot van de wippende Justine op zijn lul hem te veel, en kwam hij brullend klaar. We applaudiseerden spontaan!.

Terwijl Fred en Justine bezig waren was ik ook hartstikke geil geworden. Ik had mij over Ute gebogen,die naast mij lag, en liet mijn hand over haar lichaam dwalen. Toen ik haar tepels streelde, richtten deze zich op en werden hard. Ze kreunde zacht. Ik ging verder naar beneden en liet mijn hand op haar venusheuvel rusten. Toen ik een vinger tussen haar schaamlippen liet gaan, voelde ik, dat ze drijfnat was!.

Toen Fred en Justine klaar waren pakte Ute mijn reeds stijve lul in haar hand en begon mij af te trekken.

Om mij heen zo zag ik, waren de anderen ook druk met elkaar bezig!.

Doordat we al enkele dagen naakt liepen hadden we geen schaamte meer voor elkaar!.

Het gekreun en gezucht was niet van de lucht!. Even verder lagen Hans en Karin in standje negenenzestig. Karin zoog op de lul van Hans alsof het een lekkernij was. Afwisselend nam ze een van zijn ballen in haar mond en zoog er, met een verheerlijkte blik op haar gezicht op!.

Ute duwde mij op de grond, op mijn rug en hurkte boven mij. Ze spuwde in haar hand waarmee ze mijn lul bevochtigde. Ze hield de eikel tegen haar kontgaatje, en terwijl ze mij in de ogen keek, liet ze zich langzaam op mijn lul zakken.

Het was een heerlijk gevoel zoals mijn lul in haar nauwe kontgat gleed.

Met haar sluitspier kneep ze in mijn lul, wat het genot nog vergrootte!. Ze begon op mijn lul op en neer te bewegen. Haar prachtige borsten wipten voor mijn ogen op en neer, de tepels gezwollen van geilheid!. Ik kon aan haar blik zien dat ze met volle teugen genoot. Ze werd steeds geiler, ook omdat de anderen ons konden zien en horen!.

Onze lichamen glommen van het zweet. Een luide schreeuw trok mijn aandacht!. Vlakbij zag ik dat Eline door twee mannen tegelijk geneukt werd. Ze zat op Claude z'n lul terwijl haar man, Paul, haar fanatiek in haar kont neukte!. Eline was door het dolle heen!.

Waar je ook keek overal zag je neukende mensen in allerlei standjes!. Tegenover ons lagen Monique en Helen in standje negenenzestig elkaar te beffen!. Daarnaast kreeg Petra een stevige neukbeurt van de machinist Gerald. Die kon zo te zien, niet alleen met gewoon gereedschap overweg, maar ook met zijn eigen stuk gereedschap!.

14

Ute reed zich op mijn lul, hijgend naar meerdere orgasme's. Justine kwam naar ons toe en vroeg aan Ute of ze ook even op mijn lul mocht rijden!. Ik zag dat Fred's zo juist verschoten zaad over haar dijen liep!.

Ute had geen bezwaar, en vlak voordat ik klaarkwam stapte ze van mijn lul, en ging op zoek naar een andere lul, voor in haar kont!.

Haar plek werd direct ingenomen door Justine. Deze liet zich met het grootste gemak met haar kontje op mijn lul zakken!. Ze begon in een razend tempo mijn lul te berijden. Ze kwam aan de lopendeband klaar, waarbij ze het uitschreeuwde van genot!.

Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat Ute zich met haar kont, onder luid gekreun op de enorme zwarte lul van Fred spieste!. Justine reed mij naar een heftig orgasme waarna ik ook haar kontje volspoot. Toen mijn lul verslapte stapte ze van mij af, en terwijl mijn zaad via haar dijen uit haar kont liep, ging ze op zoek naar weer een andere stijve lul!.

Hierna ging ik even zwemmen in de branding om mijn verhitte lichaam af te koelen. Na een tijdje, ik zat op het strand, liep Eline langs mij naar de branding en dook er in. Ze zwom even waarna ze naast mij kwam zitten.

Samen keken we naar de sterren en bespraken de orgie die nog steeds gaande was. Voor haar leeftijd, ze was begin zestig, zag ze er goed uit. Eline vertelde dat ze op het gebied van sex onverzadigbaar was!.