Seksgodin Nerevar Deel 04

Mirusa voelde plotseling hoe uitgeput en gewond ze was en viel voorover. In haar achterhoofd gingen allerlei alarmbellen af die haar dat laatste zetje gaven om ook deze ruimte te ontvluchten. Mirusa hees zich weer overeind en liep naar de deur die haar uit deze vervloekte ruimte zou leiden. Voordat ze door de deur kon gaan, verscheen er uit het niets een vrouw voor haar. Mirusa herkende de vrouw, het was Azura!

Azura stak haar hand uit en beschermde Mirusa met een magisch schild, terwijl stukken steen en metaal om hen heen omlaag vielen.

"Pak mijn hand, dan breng ik je in veiligheid," zei Azura.

Mirusa stak haar hand uit en pakte Azura's hand vast. Gelijk werd het zwart voor haar ogen.

Hoofdstuk 30

Toen Mirusa haar ogen weer opendeed, stond ze samen met Azura ergens op een stuk gras, ogenschijnlijk ver weg van de krater van de Rode Berg.

"Namens alles en iedereen die in Morrowind leeft bedank ik je. Je hebt het onmogelijke gedaan: je hebt Dagoth Ur verslagen en zijn macht gebroken. Kijk om je heen, geen stofstormen meer te bekennen. Misschien kun je het nu niet geloven, maar we staan aan de rand van het gebied dat eens werd omgeven door het Spookhek. De stofstormen zijn uitgewoed, de corprus is verdwenen en ook de monsters die deze vreselijke ziekte met zich meedroegen zijn er niet meer. Allemaal dankzij jou, Mirusa. Heel Morrowind en misschien wel heel Tamriël is je voor eeuwig dankbaar. Jouw naam zal tot in de duizendste generatie worden genoemd als diegene die de macht van Dagoth Ur en het Zesde Huis voor eens en voor altijd wist uit te roeien. Nogmaals, dankzij alle goden, mensen en dieren, bedankt voor je heldendaad van ongekende omvang. Het ga je goed, vaarwel!"

Azura verdween even snel als ze was gekomen. Mirusa bleef in het gras zitten. Ze kon nauwelijks bevatten wat er zojuist was gebeurd. Was het wel zojuist of waren er dagen of misschien wel weken voorbij gegaan? Zo snel konden de stofstormen toch niet zijn opgehouden en de corprus en de corprus-monsters zijn verdwenen? Azura's toespraak had alleen maar voor meer onduidelijkheid gezorgd bij Mirusa.

Plotseling voelde Mirusa hoe uitgeput ze was, maar ze kon niet hier blijven liggen, ze was nog steeds binnen in het Spookhek. Met haar laatste krachten activeerde ze haar amulet van Almsivi Interventie en kwam uit voor de deur van de tempel van Balmora. Ze strompelde de deur door, negeerde alles en iedereen en plofte op een bed in de ziekenboeg/logeerkamer, zonder eerst haar pantser en kleren uit te trekken. Ze viel in een diepe slaap.

Mirusa was rond de middag in slaap gevallen en werd een dag later wakker. De zon scheen, de lucht was blauw en overal zongen vogels. Er was geen stofstorm te bekennen, door het hele land niet, maar daar zou Mirusa pas later achter komen.

De mensen van de tempel zagen haar echter als een paria en Mirusa's lidmaatschap van de tempel werd opgezegd: de tempel geloofde niet in de Nerevarine, maar de mensen moesten toch toegeven dat ze een uitzonderlijke prestatie had geleverd door Dagoth Ur te verslaan.

Overal waar ze kwam werd Mirusa met eerbied aangesproken en iedereen kroop door het stof voor haar. Onwennig liet Mirusa alles over zich heen komen, zich nog niet volledig beseffend wat ze nu eigenlijk had gedaan.

Het laatste gesprek met Vivec bracht wat opheldering. Toen ze was uitgerust, zocht Mirusa hem zo snel mogelijk op.

"Namens Sotha Sil en Almalexia wil ik je bedanken, zonder jouw hulp hadden we dit nooit kunnen doen, sterker nog: wijzelf hadden dit nooit kunnen doen, Dagoth Ur verwachtte dat wij iets zouden ondernemen en niet dat de reïncarnatie van Nerevar, jij dus, hem zou verraden. Doordat jij de wapens waarmee Dagoth Ur zijn macht had verkregen tegen hem hebt gebruikt, kon je hem verrassen en uiteindelijk verslaan. Zoals je ziet ben ik nog steeds een god. Ik snap niet hoe of waarom, maar ik voel de goddelijke krachten nog steeds onverminderd door mijn lichaam stromen. Ook dat hebben we aan jou te danken. Ook daarvoor danken wij je vanuit de grond van ons hart.

Het ga je goed, Nerevarine, ik hoop dat je nog vele grote daden gaat verrichten. Vaarwel."