Sex op de bus

Mijn naam is Andrea en ik ben een gescheiden vrouw van 32 jaar oud. Niet piepjong meer, maar zeker niet versleten. Ik run een eigen zaak met een twintigtal personeelsleden en was sinds ik gescheiden ben, nog geen dag in verlof geweest. Mijn zaak draait zeven op zeven en dat had ik dus ook gedaan. Ik wilde er gerust in zijn dat ik de zaak zonder hulp van mijn ex-man aankon en het duurde zo lang voordat ik voldoende vertrouwen had in mezelf en mijn personeel om er eindelijk eens een week op uit te trekken.

Ik had besloten met een bus naar het zuiden te rijden en daar wat van de, in ons landje meer en meer afwezige, zon te genieten. Ik had een reis geboekt met een slaapbus en die zou ongeveer zesentwintig uur duren voor we op onze bestemming waren. Vermits de bus 's nachts omgebouwd zou worden zodat de passagiers bedden hadden om in te slapen, was ik er vrij gerust in dat ik niet geradbraakt zou aankomen.

Volgens de brochure die ik van het reisbureau gekregen had na het boeken en betalen van mijn reis, moest ik me om zeven uur 's morgens melden op de parking van het station. Daar zou ik dan door een bus opgehaald worden en kon de reis beginnen. En dus stond ik op zaterdagochtend kwart voor zeven met mijn valies te wachten op de parking. En inderdaad, een paar minuten over zeven verscheen er een luxe autobus waar ik na het inladen van de bagage een plaatsje zocht in het midden van de bus. Er zaten nog maar een tiental andere mensen op maar we moesten er nog een deel opladen wist de chauffeur te melden bij het opstappen. Het zal ongeveer acht uur geweest zijn toen de laatste mensen op de bus zaten.. Ik had geen overvolle bus verwacht, het was tenslotte september, maar ik denk dat we maar met een dertigtal mensen op de bus zaten. Plek genoeg voor iedereen dus. Nu kon de eigenlijke reis dus beginnen.

Ik weet niet juist hoe lang we aan het rijden waren, we waren ondertussen in de buurt van de Belgisch -- Franse grens toen we opeens een enorme klap hoorden in het motorcompartiment. Eerst bleef de bus nog gewoon doorrijden op het rechtse baanvak maar we merkten wel dat de snelheid minderde. Toen ze echt te traag reed, manoeuvreerde de chauffeur de bus op de pechstrook maar liet ze wel zo lang bollen als mogelijk was. Het gevaarte stopte een honderdtal meter voor de oprit van een parking. Waarschijnlijk heeft de chauffeur geprobeerd die nog te halen maar dat lukte net niet. Iedereen bekeek iedereen met vragende ogen maar niemand wist een antwoord. Eenmaal de bus stil stond, vertelde de chauffeur dat er een technisch probleem was met de motor en dat hij even ging kijken met zijn collega of ze er wat aan konden verhelpen. De klap was echter zo hevig geweest dat ik al onmiddellijk het vermoeden had dat dit niet met een sleuteltje zou op te lossen zijn en zo bleek ook.

Terwijl de reservechauffeur met zijn telefoon begon te telefoneren kwam de andere ons vertellen dat het er naar uit zag dat deze bus niet meer verder kon en ze gingen informeren op het hoofdkantoor hoe de zaak zou opgelost worden. Even later kwam de tweede man binnen om ons te melden dat een andere bus ons zou komen ophalen en we alsnog onze reis konden verder zetten. Er was wel één probleem zei de man, ze hadden geen slaapbus meer ter beschikking en we moesten dus met een gewone bus verder reizen. De extra kosten die we betaald hadden voor de slaapbus zou echter, tijdens de terugreis, terugbetaald worden. En onze terugreis zou natuurlijk wel met een slaapbus zijn zoals afgesproken. Nu had ik ooit, als tiener, zo ook eens een lange reis per bus gemaakt en wist dat ge dan geradbraakt ter bestemming aankwam. Maar dit was een geval van overmacht en dus moest het maar. Vermits het een tijd zou duren voor de andere bus er was, besloten de passagiers om te voet naar de parking te lopen en daar in het restaurant wat te eten en drinken en ook gebruik te maken van de toiletten. De chauffeur wilde er eerst niet van weten tot er een man naar hem toestapte met zijn vrouw en hem duidelijk maakte dat hij de keuze had. Hij liet hen naar de parking stappen of ze weigerden met de reserve bus mee te gaan en de maatschappij kon de reis terug betalen alsook hen terug naar huis vervoeren. Onmiddellijk sloten zich een aantal van de andere passagiers bij het voorstel aan en de chauffeur had dus weinig keuze. Hij meldde wel dat we achter de vangrail moesten lopen en dat we zelf verantwoordelijk waren in geval er een ongeval gebeurde. Iedereen stapte uit, behalve een ouder stel waarvan de vrouw zo slecht te been was dat ze zeker niet over de vangrail zou kunnen kruipen hebben.

Ik zette mij met een kop koffie aan het raam van het restaurant en keek naar het voorbijrijdende verkeer op de parking. Even later kwam er een jonge kerel, ik had hem op de bus ook al gezien omdat hij zowat de enige jonge man moet geweest zijn, naar mijn tafeltje en vroeg of hij bij mij plaats mocht nemen. Ik knikte en hij zette zich tegenover mij. "Johan" zei hij, terwijl hij een hand uitstak. "Andrea" stelde ik mezelf voor. Nadat we wat hadden zitten kletsen over het voorval met de bus, vertelde hij dat hij voor dokter studeerde en pas in oktober terug naar de universiteit moest. Hij had de ganse zomer een baantje gehad en wilde nu met zijn geld wel eens even op verlof. "Ik denk dat wij de enige jonge mensen op de bus zijn" zei hij. Ik begon te lachen. "Zo jong ben ik nu ook weer niet" zei ik. Hij keek me aan en zei, "ouder dan vijfentwintig kan je toch nooit zijn". Weer lachte ik en bedankte voor het compliment.

Ik weet wel dat ik er mijn leeftijd niet uit zie. Ik ben klein van gestalte, 1,54 meter, weeg net geen zak aardappelen, 49 kg, en ben, door regelmatige bezoeken aan de fitness en sportzaal in goede vorm. Ik heb kort, blond haar op een ovaal hoofdje staan, een lange, fijne hals, normale borsten, grote B of kleine C al naargelang het merk van ondergoed en geen al te brede heupen. Vermits ik geen al te groot bovenlichaam heb, heb ik toch voor mijn kleine gestalte redelijk lange, mooie, al zeg ik het zelf, benen. Daaronder verzorgde voetjes maat 36. Ik was gekleed in een rood topje dat juist de bovenkanten van mijn borsten liet zien en een donkerblauwe rok tot een centimeter of vijftien boven de knie. Aan mijn voeten een paar pumps met een hak van een centimeter of vijf. Ik droeg altijd hakken om mijn kleine gestalte toch iets meer lengte te geven.

Nadat ik voor hem, ik vond ons geklets best gezellig en wist ook dat ik meer geld ter beschikking had dan hij, nog een cola en voor mij een koffie had gehaald, vertelde ik hem mijn leeftijd. Dat had hij nooit gedacht zei hij. Mij best. Ik vertelde ook dat ik het vermoeden had dat we nu wel geradbraakt op onze bestemming zouden aankomen wegens geen bedden. "Daar is maar één oplossing voor" lachte hij. "Zien dat je als eerste op de bus komt en de achterbank in beslag nemen". Dat was misschien geen slecht idee. En zo gezegd, zo gedaan. Toen we een bus in onze richting zagen komen, trok ik mijn windjack aan en verlieten we het restaurant. De anderen waren allen wat ouder en dus ook wat trager. En dus kwamen wij als nummer drie en vier op de bus. Het oudere koppel zat er al op en had plaats genomen net achter de chauffeur. Het bleek dat onze chauffeurs de bus hadden over genomen van een andere. Onze bagage zou nagebracht worden want de bus stond zo dicht tegen de vangrail geparkeerd dat ze de deuren van het bagage compartiment niet konden openen. We kregen de verzekering dat onze bagage in ons hotel zou aankomen voor wij er ooit waren.

Johan en ik trokken meteen naar de achterbank. Terwijl ik door de bus liep merkte ik op dat die al heel wat kilometertjes op de teller moest hebben. Als je naar de zetels keek kon je merken dat er hier en daar al wat sleet op de stoffering zat. Hier en daar was zelfs een gat waar de mousse door de bekleding kwam. Erg comfortabel zou het dus niet worden. Deze bus kon normaal gesproken ook meer volk meenemen dan onze slaapbus. Het duurde even voor iedereen op de bus was en zich geïnstalleerd had. Waarom weet ik niet maar die mensen bleven allemaal vooraan zitten. Alleen de man die de chauffeur voordien had aangesproken over de parking kwam met zijn vrouw twee banken voor ons zitten. Ik trok mijn windjack uit en hing het aan een kapstokje. Stampte mijn schoenen uit en nestelde mij in het hoekje tegen het raam. Johan, die gekleed was in een soort geklede donkerblauwe zomer jogging met een gele T-shirt en sportschoenen aan zijn voeten had, deed net hetzelfde. Vest aan de haak, schoenen uit en benen onder de kont op de bank.

We bekeken de omgeving, kletsten af en toe wat en de tijd ging goed vooruit. Vermits ik met mijn benen op de bank zat in de richting van Johan, moest ik er wel op letten dat hij geen inkijk had onder mijn rokje. Dat lukte vrij aardig. Misschien heeft hij wel eens een glimp opgevangen van mijn string maar hij liet in elk geval niets merken.

Om tien uur 's avonds vroeg de chauffeur of wij akkoord waren dat de lichten gedoofd werden. De ouderen vooraan stemden allen toe en wij zwegen maar. Het eentonige gebrom van de motor onder ons was eigenlijk best slaapverwekkend. Ik deed het gordijntje aan mijn kant dicht, probeerde een beetje van mijn handtas een soort hoofdkussen te maken en zei dat ik ook maar ging proberen wat te pitten. Het enige licht dat nog brandde was in het gangpad om te zien waar je liep. Toen ik op mijn zij ging liggen en mijn benen optrok voelde ik aan de achterkant van mijn rok. Die kwam nog net laag genoeg om niets te tonen, maar veel bewegen moest ik toch niet doen. "Niet te veel gluren hé" zei ik lachend. Johan keek eens naar mij, "niets te zien dat ik nog niet ken" zei hij. "Ik studeer voor dokter weet je wel". Dat kon veel betekenen natuurlijk. Oftewel was er niets te zien, oftewel was er wat te zien maar deed hij alsof het hem niets deed. Ik lachte en legde mijn hoofd op mijn handtas. Ik sloot mijn ogen en probeerde te slapen.

Dat wilde echter maar niet lukken. Steeds weer kwam het beeld voor mijn ogen dat ik hier met mijn kont half bloot lag en dat Johan zich aan mij aan het opgeilen was. Ik had de laatste drie jaar alleen nog maar heel zelden aan zelfbevrediging gedaan, sex kon je het niet noemen. Maar nu leek het wel of mijn fantasie op hol sloeg. Was het het feit dat een jonge kerel mijn kont kon zien, of was het gewoon dat ik mij nu veel minder gestresseerd voelde dan anders. Wie zal het zeggen. In elk geval voelde ik een warme tinteling door mijn onderlijf gaan.

Ik moet toch in slaap gesukkeld zijn want op een gegeven moment schoot ik wakker door een pijnscheut in mijn nek. Toen ik me realiseerde waar ik was, realiseerde ik mij ook opeens dat ik op mijn rug lag met één been opgetrokken. Ik snapte meteen dat Johan zeker een mooie inkijk had gehad op mijn onderlijf. Ik zette mij recht en keek hem aan. Hij had zij ogen dicht en het leek alsof hij sliep. Maar, vermits hij zijn gordijntje niet had dicht geschoven, kon ik door het buitenlicht zien dat hij een geweldige knuppel in zijn broek had zitten. Zijn jogging was van een lichte stof gemaakt en verborg weinig van wat er zich in bevond. Het moet voor hem erg ongemakkelijk geweest zijn want ik zag dat zijn paal tegen het koordje van zijn broek drukte. Als hij dit moest los gemaakt hebben, was hij er zeker uit gesprongen. Nu was Johan niet klein van gestalte, hij moet meer dan 1,80 meter geweest zijn, maar zijn werktuig was dat zeker ook niet. Voor zover ik het zo kon inschatten moet het om en bij de 20 cm geweest zijn. Terwijl ik mijn pijnlijke nek wreef bleef ik het ding maar bekijken. Zo iets groot had ik nog nooit gezien. Mijn ex-man was maximum aan vijftien centimeter gekomen. En deze was ook dikker dan die van mijn ex. Toen ik wat bewoog met mijn hoofd, kreunde ik ongewild. Johan's ogen openden zich. "Is er iets" vroeg hij. "Ja", lachte ik, " ik ben ook met een stijve wakker geworden. Alleen zit het bij mij iets hoger dan bij jou". Terwijl ik dit zei keek ik naar zijn paal. Hij keek ook en deed of hij schrok. Hij zette zich wat rechter om de zaak wat te proberen te verbergen. Maar waarschijnlijk was dit voor hem nog erger want hoorde hem kreunen.

"Geeft niet joh", zei ik. "Dat is toch normaal bij een jonge viriele kerel zoals jij". Hij lachte schaapachtig en ik zag hem zijn gezicht vertrekken. "Dat moet best ongemakkelijk zijn zoals die tegen dat koordje drukt" zei ik lachend. "Waarom maak je het niet los"? "Euhh, dat kan ik niet maken want dan komt de zaak naar buiten piepen" kreunde hij. "Ach, ik ben getrouwd geweest en ga veel naar het naaktstrand. Ik ken die zaak ook wel. Ik studeer dan wel niet voor dokter, maar er is daar ook niets te zien dat ik niet ken" zei ik. Ik wist eigenlijk niet waar ik de moed vandaan haalde om zulke taal uit te kramen. Wat ik wel wist was dat het tussen mijn benen ondertussen aardig kriebelde en ik voelde ook al wat nattigheid. Hij keek mij aan alsof hij een spook zag. Ik knikte bemoedigend, "doe maar, niemand ziet dat hier" zei ik. "Jij toch. Ik kan hier toch moeilijk met een blote stijve fluit zitten". "Ja, ik wel natuurlijk. Maar mij stoort het niet. In tegendeel zou ik zeggen. Ik ben wel benieuwd hoe dat prachtstuk er uit ziet. Zo een grote heb ik nog nooit gezien". Ik herkende mezelf niet meer. Van een brave huisvrouw was ik in een werkpaard veranderd en had al jaren geen minnaar meer tussen mijn benen gehad. Waar ik de moed vandaan haalde om te praten zoals ik nu deed begreep ik niet. De woorden kwamen vanzelf uit mijn mond.

Of hij moet echt ongemakkelijk gezeten hebben of hij had misschien wel wat exhibitionistische neigingen, maar ik zag zijn hand traag naar de bovenkant van zijn broek gaan. "Ben je zeker" vroeg hij. Ik knikte en keek hem lachend aan. Toen greep hij het koordje aan de binnenkant van zijn broek en trok de strik los. Nog gebeurde er niets. "Zie je wel, geen probleem. Hij komt niet piepen" zei ik. "Er ligt nog een knoop in het koordje" zei hij. "Maak dat dan ook maar los. Anders is dit voor niets geweest". Hij stak twee vingers tussen de knoop en zijn broek en trok de knoop los. Onmiddellijk zag ik een grote, paarse eikel met een heel stuk lul uit zijn broek komen. "Wauw, dat is echt wel een gevaarte" zei ik. Mijn tong ging ongewild over mijn lippen en ik voelde dat mijn string waarschijnlijk niet meer in staat was om al het sap dat uit mijn kutje dreef op te vangen. Het voelde kletsnat aan daar beneden. Ik zag nu ook dat hij geen onderbroek aan had. Tenminste, daar was niets van te merken. Niet moeilijk dat ik hem zo goed in zijn broek had zien zitten. "Geen onderbroek"? "Dat draag ik nooit. Is me veel te ongemakkelijk als hij weer eens voor mij denkt" lachte hij verlegen. "Zou ik ook wel willen maar met een rokje gaat dat moeilijk. Dan was ik hier niet bij jou op de bank komen liggen" zei ik. "En waarom niet? Je vindt het normaal dat ik hier zo zit maar zelf zou je het niet durven" zei hij. Daar moest ik hem natuurlijk gelijk in geven. "Eigenlijk is dit niet eerlijk. Jij hebt wat om naar te kijken en ik niet". Nu stond ik voor een dilemma. Zou ik het aandurven om hier mijn string uit te trekken en even bloot te zitten als hij? Ik dacht er even over na, maar mijn hersenen werkten al lang niet meer normaal. Mijn hormonen en mijn natte kut beheersten mijn grijze massa. En ik wilde hem toch zo graag helemaal zien.

"Weet je wat? Als jij je broek tot onder je ballen trekt, doe ik mijn string uit". Deze keer moest hij niet nadenken. Zijn twee handen schoven onder de elastiek en even later zag ik heel dat gevaarte met twee mooie, volle ballen er onder verschijnen. Hij was zeker twintig centimeter en ik vermoedde dat mijn kleine handjes zelfs niet rond zijn pik zouden geraken. Zo dik was hij. Ik zag hem ook een paar keer opwippen. Waarschijnlijk was dit spel voor hem zeer exiterend. Nu kon ik natuurlijk niet anders dan mijn belofte waar maken. "Ik heb één probleem" zei ik. Hij keek me vragend aan. "Ik ben onderin zo nat dat ik schrik heb dat ik de ganse bank besmeur". Hij lachte. "Daar heb ik wel een oplossing voor". Uit de vestzak haalde hij een grote, ongebruikte mannen zakdoek. Hij plooide hem open tot hij nog juist dubbel gevouwen was. "Hier, leg dat er maar onder" lachte hij. Ik stond een beetje recht, stroopte mijn rok omhoog tot op mijn heupen, stak mijn vingers tussen de bandjes van mijn string en trok deze omlaag tot hij op mijn knieën hing. Toen nam ik de zakdoek, drukte hem tegen mijn kletsnatte pruim en voelde meteen dat die waarschijnlijk niet voldoende bescherming zou bieden. Ik voelde de nattigheid door de zakdoek heen. Maar, vermits we niets anders hadden, ging ik er toch maar op zitten. Ik trok mijn string over mijn voeten en stopte het kletsnatte ding onder mijn handtas. Toen zette ik mij weer zoals voorheen in zijn richting. Het enige wat hij voorlopig te zien kreeg was mijn venusheuvel. "Mmmmm, geschoren" hoorde ik hem kreunen en ik zag zijn stijve een paar maal opwippen. Het leek wel of zijn eikel nog meer opzwol en ik zag daar ook al een druppel voorvocht verschijnen. Toen deed ik langzaam mijn benen een beetje open. Steeds verder en verder tot hij een goede inkijk had op mijn kale flamoes. Ik keek eens naar beneden en zag dat mijn buitenste schaamlippen vol bloed geschoten waren en goed opgezwollen. Mijn kittelaar deed zelfs al moeite om zijn kopje naar buiten te steken.

Toen ik weer in zijn richting keek, zag ik dat hij zijn paal in zijn hand had en traag zijn vingers op en neer bewoog. Zijn eikel was zo gezwollen dat hij zijn voorhuid niet meer over de dikke kop kreeg. Gefascineerd keek ik naar de op en neergaande beweging van zijn hand. Weer voelde ik nattigheid op de zakdoek lopen en ongewild ging mijn hand naar mijn borst. Ik greep mijn tiet en kneep er hard in. Ik was zo geil, dat ik niet meer in de hand had wat ik deed. Door de stof van mijn beha en topje heen voelde ik dat mijn tepels keihard waren en wel een centimeter uit mijn borst staken. Ik pakte hem vast en kneep er zachtjes in. Een kreun ontsnapte mijn lippen. Snel keek ik even over de achterleuning van de bank voor mij om te zien of niemand wat gehoord had. Ik zag het koppel twee banken voor Johan zitten en het leek alsof de vrouw, die tegen het gangpad zat, haar hoofd op de schouder van haar man had gelegd en zo lag te slapen. Niets wees er op dat ze mij gehoord hadden. Mijn ogen gingen terug naar Johan's machtige lul die hij zachtjes aftrok. Zijn bewegingen waren traag maar ik zag aan zijn gelaat dat hij genoot. Waarschijnlijk zowel van wat hij zag als van wat hij deed. Mijn vrije hand was ondertussen op zoek gegaan naar mijn eigen genotscentrum. Zachtjes streelde ik de binnenkant van mijn dijbeen, steeds dichter bij mijn lekkende kutje. Ik had schrik om het aan te raken omdat ik zo geil was dat ik waarschijnlijk binnen de kortste keren zou klaarkomen. Nu durf ik, als ik klaarkom soms wel eens erg nat te zijn. Het gebeurd dat ik alleen maar een smeuïge afscheiding produceer die gewoon uit mijn kut loopt, maar ik kan soms ook wel eens echt een serieuze straal vocht wegspuiten. En ik had geen idee hoe ik dat hier op die achterbank kon aanpakken zonder alles kletsnat te maken. Mijn wijsvinger streelde even over mijn natte spleet en ik voelde onmiddellijk dat ik, als ik dat nog even herhaalde, zelfs zonder mijn kittelaar aan te raken, zou klaarkomen. Ik stopte dan ook mijn beweging en keek Johan waarschijnlijk met een gefrustreerde blik aan.

"Doe maar" zei hij. "Het is zo mooi om naar te kijken". Ik vertelde hem dat ik reeds op het punt stond om mijn orgasme te hebben en wat er waarschijnlijk zou kunnen gebeuren. Ik zag hem even nadenken, waarna hij naar de mensen voor ons in de bus keek. "Als je wilt heb ik ook daar wel een oplossing voor" zei hij. Ik keek hem vragend aan. Nogmaals keek hij over de rugleuning, liet zijn broek terug omhoog komen zodat zijn ballen en het grootste deel van zijn lul bestopt waren en trok zijn T-shirt over het nog naar buiten stekende gedeelte met de bloeddoorlopen eikel. "Doe je beentjes maar lekker open" zei hij. Zonder nadenken deed ik wat hij vroeg. Ik zette mijn ene been opgetrokken tegen de rugleuning en mijn andere op de vloer naast de bank. Ik lag hier gewoon met heel mijn onderlijf open en bloot. Waarschijnlijk moet ik zelf ook exhibitionistische neigingen hebben want ik was nog nooit zo geil geweest. Nooit in mijn hele leven had mijn kut op ontploffen gestaan zonder dat ik ze echt aangeraakt had. In tegendeel. Meestal moest ik een hele tijd werken om dan een mini orgasme te ervaren. Johan keek nogmaals en legde zich toen op zijn buik op de bank. Ik begreep meteen wat zijn plannetje was. Ik schoof wat onderuit zodat hij makkelijker bij mijn handel kon er op lettend dat ik niet voorbij de rugleuning kwam zodat de anderen konden zien waar wij mee bezig waren. Hij stak zijn hoofd tussen mijn benen en begon plagend mijn dijbenen te strelen en even later ook te kussen en likken. Ik lag te beven van opwinding. Mijn dijen trilden en hij had nog niet eens mijn buitenste schaamlippen aangeraakt. Heel de tijd dat hij tussen mijn benen lag keek hij recht in mijn ogen. Het leek wel of hij daar wou lezen hoe opgewonden ik was.