Spiegeltje, Spiegeltje...

Dit verhaal is gebaseerd op de korte film "Through the mirror", door Transfixed/Adult time. Verder komt er een personage in voor dat ook meespeelt in mijn verhaal: "De Moeder, de Maagd, de Wijze Vrouw".

Maya liep wat te slenteren door de buurt waar ze net naartoe verhuisd was. Het was een van de eerste warme dagen van het jaar en het was fijn om even buiten te zijn. Er stond een zacht briesje en de zon begon al duidelijk aan kracht te winnen. En er was licht.....meer licht dan in de donkere maanden. Maya liep niet alleen buiten om een frisse neus te halen, maar ook om gewoon wat zon uren op te doen. Dan voelde ze zich altijd beter.

Deze winterdip was extra lastig voor haar geweest. Ten eerste was het uit met haar vriend, de jongen met wie ze al vanaf de middelbare school een relatie had gehad. Gewoon uit elkaar gegroeid, verschillende interesses en hij had een ander meisje leren kennen. Afwijzing was nooit leuk, maar ze had zich op haar afstuderen gestort. Na het afronden van haar studie gamedesign was ze één van de weinige gelukkigen geweest die een baan had kunnen vinden in haar werkveld. Maar daarvoor was het wel nodig geweest dat ze helemaal naar de andere kant van het land had moeten verhuizen. En hoewel ze het erg naar haar zin had bij haar bedrijf was het wel lastig om nieuwe contacten te maken. Haar normaal kleine winterdipje was deze winter een behoorlijke dip geweest. Dus het feit dat ze weer echt even zon op haar gezicht kon voelen was een godsgeschenk.

Ze kende haar buurt op zich al een beetje, maar ze liep op dit moment door een straat die ze niet zo heel goed kende. Het was waarschijnlijk een straat waar veel tweeverdieners of gezinnen met kinderen woonden, want ze zag hier en daar wat glijbanen en kinderfietsen staan, en veel gezinsauto's. Maar nergens leek het of er ook maar iemand thuis was. Behalve op de verste hoek van de straat. Daar zat een vrouw, omringd door allerlei prullaria en een bord "Alles moet weg...lage prijzen!".

De vrouw die er zat, had zich helemaal gekleed in lange paarse gewaden met allerlei kraaltjes en esoterische symbolen erop genaaid. Ze droeg ook een hoofddoek, maar haar lange zwarte haren golfden eronder uit. Met make-up had ze haar ogen sterk aangezet, en haar lippen fel rood gestift. Nieuwsgierig bleef Maya even staan om te kijken wat er allemaal uitgestald stond.

Op een dekentje lag wat speelgoed, twee knuffels en een oud koffiezetapparaat. Een krakkemikkig donker grenenhouten kastje stond er naast. Tegen de muur stond nog een spiegel in een houten frame, maar zonder enige vorm van opsmuk.

"Hallo," zei Maya terwijl ze haar ogen over de spullen liet gaan.

"Hallo," zei de vrouw. "Kijk maar rustig even rond, om te kijken of er iets bij staat dat je leuk vindt."

Er was niet veel rond te kijken. Het enige dat te zien was waren de prijskaartjes...één euro voor het speelgoed en de knuffels, vijftien euro voor het kastje en twintig voor de spiegel. Het koffiezetapparaat was blijkbaar gratis. Eigenlijk wilde Maya al doorlopen, maar iets hield haar tegen. Ze bleef naar de spiegel kijken, stelde zich voor dat ze hem in de slaapkamer zou hangen. Hoe stom het ook klonk, ze had het idee dat de spiegel terugkeek. Maar ja, daar was het een spiegel voor. Toen ze even haar ogen afwendde snapte ze waar dat gevoel vandaan kwam: de vrouw hield haar reactie in de gaten.

"Hij zal vast goed staan in je slaapkamer,", zei ze, alsof ze Mayas gedachten kon lezen.

In de spiegel zag ze dat ze knikte, zonder dat ze dat zelf doorhad. "Ik ben net hierheen verhuisd..."

De vrouw stond op. Een vreemde geur van wierrook drong Maya's neus binnen, niet onaangenaam. "Hij kost maar twintig euro," zei de vrouw.

"Dat gaat wel lukken," zei Maya en ze pakte haar portemonnee. Ze overhandigde de vrouw een briefje van twintig aan.

"Ik had er even niet aan gedacht dat hij ook nog mee naar huis moet," bekende Maya.

De vrouw glimlachte alleen maar een keer heel mysterieus naar haar en zei: "Til hem maar op, Maya. Je zult merken dat hij lichter is dan je denkt."

Maya deed wat de vrouw zei. Zonder enig probleem tilde ze de spiegel op, alsof hij van piepschuim gemaakt was. Ze was zo verbaasd dat ze er niet eens aan dacht zich af te vragen hoe de onbekende vrouw haar naam kende.

***

De spiegel ophangen was een koud kunstje en nu keek deze uit op haar bed. Het was een prettig gevoel in haar nog vreemde huis te slapen met het idee dat er iemand over haar waakte.

Maya wilde net thee gaan zetten toen haar mobiel over ging. Ze keek op het schermpje.....haar moeder belde. Op zich heel erg fijn, maar ook lastig. Haar moeder voelde wel aan dat ze niet honderd procent lekker in haar vel zat en maakte zich daar erg veel zorgen over. Hun gesprek verliep altijd volgens ongeveer dit stramien: "Ja hallo mam...ja, alles gaat nog goed...mijn nieuwe huis bevalt langzaam steeds beter...Wat zeg je?...Ja inderdaad, het is wennen...qua inrichting? Niet echt iets nieuws, alleen een spiegel op een rommelmarkt... Duur? Nee, twintig euro....Inderdaad dat is niks...."

Toen ze dit zei wierp ze even een blik op de spiegel. Daarin zag ze zichzelf, maar toch niet helemaal zichzelf. De gestalte in de spiegel had dezelfde kleding aan als zij, zwarte jeans en een bordeauxrood t-shirt. Telefoon aan haar oor, dezelfde haarkleur. Toch zag ze er op één of andere manier iets anders uit. Haar haar had een iets andere textuur, net iets meer slag erin, en ze leek ook iets groter. Een beetje sterker ook. Maya knipperde met haar ogen van verbazing en toen zag ze opeens zichzelf weer. Haar moeders stem bracht haar weer terug naar de werkelijkheid.

"Ja mam, ik ben er nog....nee ik checkte even of de spiegel goed hing....Ja, heel mooi....goed ik app een keer een foto....Maar mam....Ik moet nog wat werk afmaken....volgend weekend komen eten? Ja graag...ok we bellen om een tijd af te spreken...doeg....bedankt voor het bellen....ik ook van jou...."

En dan toch ophangen met een vaag schuldgevoel omdat ze niet helemaal eerlijk was geweest. Ze keek opnieuw in de spiegel. In de spiegel zag ze alleen zichzelf. Een speling van het licht, dacht ze bij zichzelf. Ik ben misschien ook gewoon moe. Ze probeerde gedachte aan een ander spiegelbeeld van zich af te zetten en liep naar de keuken om te gaan koken. Maar toch lukte het haar niet om het idee dat ze iemand anders had gezien van zich af te zetten.

De volgende dag was het een drukte van jewelste geweest op haar werk. Ze was echt blij dat ze thuis was en plofte neer op haar bed. Met een zucht van opluchting trok ze haar hakken uit en masseerde haar voeten. En toen, opeens zag ze de spiegel weer. En ook zag ze die vrouw van gisteren weer, de vrouw die aan de ene kant zo op haar leek maar toch anders was. Ze stopte onmiddellijk met waar ze mee bezig was en keek zichzelf aan. Dezelfde ogen, maar een andere blik erin. Aan de andere kant, ze had zichzelf natuurlijk nooit echt in de ogen gekeken. Dus stond ze op en liep op blote voeten naar de spiegel toe. Ze boog zich wat voorover, en zag haar niet-spiegelbeeld hetzelfde doen. Wie was die vrouw? Was ze door haar verhuizing zo veranderd dat ze zichzelf niet meer herkende? Was ze bezig met haar verstand te verliezen? Of was ze gewoon te moe van alle nieuwe indrukken om zichzelf te herkennen?

Deze vragen spookten nog door haar hoofd toen ze zag dat haar spiegelbeeld langzaam haar linkerhand optilde om het glas aan te raken, maar toen ze naar haar eigen handen keek zag ze dat beiden nog langs haar lichaam hingen. Het moment dat dit tot haar doordrong, slaakte ze een gil en rende weg van de spiegel, struikelde en viel....dwars door de grond heen, dieper en dieper tot ze overeind schoot in bed. Ze was blijkbaar, nog steeds gekleed in haar mantelpak even weggedommeld. Haar hoge hakken stonden nog naast het bed.

Ze schoot wat vrijetijdskleding aan, een witte trui en een spijkerbroek en pakte een boek. Op de rand van haar bed ging ze wat zitten lezen. Gewoon een simpel verhaal om haar gedachten even te verzetten. Ze keek nog een paar keer schichtig naar de spiegel, maar de enige persoon die terugkeek was zijzelf. Opgelucht haal ze adem. Maar de onrust die zich diep in haar geest had genesteld bleef haar plagen en maakte dat ze zich maar met moeite kon concentreren op haar boek.

Ze keek nog één keer doordringend naar haar eigen spiegelbeeld en liet het boek uit haar handen glijden. Daarna stapte ze van het bed af en knielde ernaast. Wat ze deed kon ze niet precies verklaren, maar ze had min of meer het idee dat ze de vrouw in de spiegel misschien bij verrassing kon zien en haar zo wat meer uitingen over haar aard kon ontlokken. Met een omtrekkende beweging kroop ze richting de spiegel, op handen en voeten. Heel voorzichtig, centimeter voor centimeter kroop ze haar eigen blikveld weer binnen.

En ze was er weer, de vrouw die haar al een dag in de spiegel volgde. Net als zij kroop ze op handen en voeten de spiegel binnen. Hun gezichten waren vlak bij elkaar en nu zag Maya de subtiele verschillen tussen hen. De andere vrouw was hetzelfde gekleed, maar over het algemeen net iets ruwer gebouwd. Haar haren hadden precies dezelfde kleur maar waren langer. De ogen die terug staarden waren beduidend donkerder dan de hare. De vrouw in de spiegel opende haar mond: "Hallo,"' klonk het zwoel maar sonoor.

Het was niet te ontkennen. Dit was of een zinsbegoocheling of er was hier sprake van iets onbegrijpelijks. Maya schrok weer net zo erg als ze eerder was geschrokken en rende halsoverkop van de spiegel weg, naar de badkamer. Dit keer struikelde ze niet, viel ze niet en dus kon ze ook niet wakker schrikken. Ze rende de badkamer in en deed de deur op slot. Verwilderd keek ze naar de spiegel die daar boven haar wastafel hing. Daar keek ze alleen zichzelf aan met wijd open ogen. Bang was ze niet, merkte ze, alleen verward....was ze echt niet bezig gek te worden? Ze liet zich op haar toilet zakken en speelde nerveus met haar armband en friemelde met haar handen. Haar voeten wipten zenuwachtig op en neer. Wat kon ze hier nou aan doen? Hoe kon ze de waanzin stoppen?

Nee, zei ze streng tegen zichzelf, hou op met dat piekeren, Maya. Je bent gewoon een beetje gespannen van deze nieuwe woonplek. Kijk nou maar in de spiegel daar, dat ben jezelf. En in de slaapkamer, dat ben jij ook. Jij en niemand anders. Let maar op.

Ze stond resoluut op, om weer naar haar slaapkamer te lopen. Daar zou ze voor de spiegel gaan staan en dan zou ze zien dat ze zichzelf was. Voor ze de deur uitliep, besloot ze echter dat ze zichzelf zou zien zoals ze was. Ze trok haar truitje uit en duwde haar rokje omlaag. In haar string en beha zou het nog duidelijker zijn dat ze was wie ze was.

Ze liep vrij snel de badkamer uit, maar naarmate ze dichterbij haar slaapkamer kwam hield ze meer en meer in, tot ze oog in oog met niet-zichzelf kwam te staan.

Nu ze de vrouw in een witte string en beha zag was er geen twijfel meer mogelijk; ze keek niet naar zichzelf. De vrouw in de spiegel was groter, breder, zwaarder dan zij was en op haar rechterarm had ze een tatoeage waarvan Maya niet meteen kon zien wat die voorstelde. Zij voelde onzekerheid op haar eigen gezicht staan, de vrouw in de spiegel leek eerder verbaasd. Maya voelde echter geen enkele dreiging uit gaan van de vrouw en langzaam kwam ze meer en meer tot rust. Heel voorzichtig hief ze een hand op en zwaaide aarzelend naar de spiegel. De vrouw zwaaide terug. Diep ademde ze in en uit, net als de vrouw in de spiegel.

"Wie ben je?", vroeg Maya met trillende stem.

"Wie ben jij?", vroeg de vrouw in de spiegel als antwoord.

"Ben jij...mij?"

De vrouw in de spiegel schudde haar hoofd. "Ik ben waar jij nu even behoefte aan hebt. Ik ben Aspen."

"Ik ben Maya."

Maya deed een stapje dichterbij. Er was iets met de vrouw, ze voelde een connectie, alsof ze ondanks de ontkenning eerder toch een deel van haar was. "Je bent zo mooi," fluisterde ze tegen Aspen.

"Jij ook."

Ze deed weer een stap terug en reikte achter haar rug naar de sluiting van haar beha. Aspen, in de spiegel deed precies hetzelfde. Maya nam de beha van haar kleine, b-cup borstjes af, Aspen toonde op haar beurt haar volle d-cup. Duidelijk verschil. Maar toen ze ook haar slipje naar beneden duwde en Aspen ook dat tegelijk deed was het al helemaal duidelijk. Bij zichzelf kon Maya de zachte zwarte krulletjes van haar getrimde schaamhaar voelen, maar Aspen had daar een penis totaal glad en kaalgeschoren. Waar ik behoefte aan heb, dacht Maya. Dichterbij mezelf komen, warme zachte borsten om te voelen, maar ook iets mannelijks om me steun te geven. Tot haar verbazing voelde ze dat ze nat werd.

"Mag ik je aanraken?", vroeg ze Aspen.

Aspen knikte alleen maar.

Maya zette twee stappen zodat ze dicht bij de spiegel stond en leunde voorover. Ze sloot haar ogen en tuitte haar lippen. Ze had verwacht, ondanks alles het koude glas tegen haar lippen te voelen, maar in plaats daarvan voelde ze Aspens warme, zachte lippen op de hare. De kamer draaide om haar heen, in haar hoofd, toen Aspen haar handen op haar heupen legde en zijzelf haar vingers over Aspen huid liet gaan. Ze voelde zich duizelig op een aangename manier.

Toen ze Aspens andere hand door haar haren voelde strijken hief ze haar eigen hand ook op en kopieerde de beweging, alsof ze weer een spiegelbeeld waren. "Je bent helemaal echt," zei ze zachtjes.

"Net als jij," was het antwoord.

Met een klein glimlachje leidde Maya Aspen naar het bed. Aspen liet zich op haar rug vallen. Zachtjes streelden ze elkaars armen met hun vingertoppen. Maya rilde toen ze een vinger over haar tepels voelde gaan, de hand die daarna naar haar nek ging en haar zachtjes naar Aspens gezicht duwde. Hun lippen raakten elkaar weer en ze kusten nu heftiger. Hun handen bleven elkaars lichaam verkennen en stopten geen seconde. Maya greep met één hand één van Aspens grote, zware borsten beet en begon die langzaam te kneden. Ze voelde de tepel hard worden onder haar vingers en daalde met haar hoofd een stukje af zodat ze er even aan kon likken. Schrijlings ging ze over Aspen heen zitten en steeds meer raakte ze in de greep van hartstocht en opwinding. Ze zou zichzelf nooit echt hebben omschreven als een stoeipoes, dat was zelfs één van de redenen dat haar vriend bij haar weg was gegaan, maar deze surrealistische vrijpartij maakten allerlei gevoelens in haar los die ze eerder niet gekend had. Aspen kwam steeds meer overeind, zodat ze effectief op haar schoot zat, noch steeds met benen aan weerszijden van haar heupen. Aspen bracht haar lippen naar Maya's borsten en zachtjes zoog ze eerst de ene, toen de andere tepel naar binnen. Maya opende haar eigen mond, een zacht kreuntje ontsnapte. Opeens wilde ze haar mond gebruiken, op manier zoals ze eerder nog maar zelden had gedaan.

Ze liet zich voorover vallen, gebruikte haar gewicht om Aspen weer plat op haar rug te krijgen, die dat maar al te graag niet gebeuren. Ze strekte zich in haar volle lengte uit terwijl ze zich duidelijk koesterde onder Maya's bewonderende blik. Maya boog zich weer voorover, kuste een paar keer zachtjes Aspens buik, maar bracht haar hoofd langzaam steeds dichter bij Aspens pik. Ze pakte het beet met een hand, bewoog de voorhuid zachtjes heen en weer. Het voelde zo anders als met haar ex. Die had altijd gezeurd of ze dit of dat wilde doen en als ze er al zin in had gehad dan wist hij dat altijd om zeep te helpen. Aspen bleef niet bepaald passief, haar ademhaling versnelde, ze sloot haar ogen in plezier en kneedde haar eigen borsten, maar drong verder niet aan. Zijn pik groeide ook niet meteen in een seconde uit tot een giga-gevaarte waar zij dan van alles mee moest doen, ze nam alleen langzaam wat in omvang en lengte toe. Zonder schaamte of terughoudendheid bracht Maya haar mond naar haar pik toe en likte met haar tong over de gehele lengte. Dit was iets dat ze in haar vorige relaties slechts sporadisch had gedaan, maar Aspen met haar mond bevredigen voelde bijna natuurlijk.

Ze hapte de pik naar binnen, liet haar tong ermee spelen, zowel binnen als buiten haar mond. Het voelde heerlijk om te doen, dit genot te schenken, maar Aspen was een dankbare ontvanger. Ze zuchtte diep, fluisterde haar aanmoedigingen en slaakte eenmaal zelfs een zacht kreetje toen Maya haar voorhuid naar achter trok en zachtjes op haar eikel sabbelde. Maya kreeg er steeds meer plezier in, likte en zoog op elk plekje waar ze haar lippen en tong kon krijgen terwijl ze Aspens reacties zorgvuldig peilde. Ze voelde zich machtig, machtig in het geven van plezier. Haar hand omvatte de totaal gladde balzak van Aspen, die nat was geworden van de druppels spuug die ze er op gemorst had. Aspen had zich wat opgericht en haar ogen weer geopend. Ze streelde Maya's haar met de ene hand en leunde op haar andere elleboog. Maya zocht oogcontact met haar en voelde zich heerlijk verdorven terwijl ze doorging met wat ze deed. Al haar zorgen over deze situatie, of hij nu echt was, een zinsbegoocheling was of een bovennatuurlijke ervaring was, waren helemaal naar de achtergrond verdwenen.

Aspen pakte haar bij haar kin beet en met een plop glibberde haar pik uit Maya's mond. Aspen bracht hun gezichten weer dichtbij elkaar en zoende haar even kort. Maya zag dat ze haar eigen pik had vastgepakt en ze trok zichzelf af. Het zag er sexy uit en vol overgave zoende ze Aspen opnieuw en opnieuw. Met haar hand bleef ze Aspen been strelen. Aspen ademde zwaar en hield op met haar zoenen. Maya ging naast haar zitten en keek gebiologeerd naar hoe ze haar pik bleef masturberen. Het tafereel was schaamteloos en wond haar meer op dan iets ooit tevoren had gedaan. De hand die Aspens been had gestreeld gebruikte ze om om haar balzak te vouwen en deze zachtjes te masseren. Aspen keek haar recht in haar ogen aan en Maya voelde hoe ze verlegen werd. Ze wendde haar ogen af en boog voorover zodat ze weer op één van Aspens tepels kon zuigen. Toen ze zag dat Aspen zichzelf tot volle stijfheid had gestreeld begon ze haar onmiddellijk weer met volle overgave te pijpen. Maar haar eigen opwinding was te groot om te negeren. Ze was nog niet zover dat ze durfde wat Aspen had gedaan, zichzelf bevredigen in bijzijn van haar, maar ze durfde wel iets anders. "Ik wil dat je me proeft," zei ze, toen ze even ophield met zuigen en likken.

"En ik wil je proeven," zei Aspen terug.

Ze had nog steeds een hand om Aspens pik geslagen, maar draaide haar billen nu naar haar toe. Ze zette een been aan weerskant van haar hoofd zodat haar vochtige vagina open gespreid werd voor de tong en lippen van Aspen. Die verspilde geen tijd, was vastbesloten het plezier dat ze ontvangen had dubbel terug te betalen. Ook nu weer geen enkele gêne, zoals er vroeger wel geweest zou zijn, alleen het plezier van die tong en die lippen tegen haar intieme delen. Maya probeerde zich echt te concentreren op het geven van genot, maar het gevoel in haar onderbuik dat Aspen met haar mond op wist te wekken was te afleidend. Gedachteloos trok ze een paar keer aan Aspens pik, maar de energie ging meer zitten in het bewegen van haar onderlijf, zodat ze het genot kon kanaliseren. Aspens nagels boorden zich zachtjes in haar billen en ze hield het niet meer. Ze kreunde en steunde luid ter aanmoediging, zonder zich ook maar een ogenblik in te houden. Ze ging iets rechterop zitten, deze hoek van stimulatie voelde nog fijner en als een soort van heerlijke wraakactie pakte ze Aspens pik stevig beet en begon nu stevig te trekken. Ze hoorde Aspen een gesmoorde vloek tussen haar benen uiten. Dat was genoeg voor haar, ze kwam klaar, voor het eerst op deze manier.

Ze tilde haar benen op en kroop een stukje terug zodat ze Aspen weer kon kussen. Ze proefde de smaak van seks op haar lippen. "Je smaakt zo lekker," zei Aspen, "maar ik wil je nemen."

Ze was sterk en zonder problemen manoeuvreerde ze Maya naar de rand van het bed, op haar rug. Zelf ging ze aan de rand staan, tussen Maya's geopende benen. Maya wist dat Aspen nu alles, elk intiem detail van haar kon zien; hoe nat ze was en hoezeer ze ernaar verlangde haar in zich te voelen.