Vleermuis

De file leek eindeloos, ritmisch tikte hij met zijn wijsvingers op het stuur, "Are U Mine" van de Arctic Monkeys op het maximale niveau dat nog acceptabel was voor zijn matige speakers, Mark had het gevoel dat hij er al uren in stond, hij keek op zijn dashboard, 17:43. Ruim een half uur dus, hij keek uit het zijraam, hij was ter hoogte van de Shell, ze waren aan het fakkelen. Grote gele vlammen en zwarte roetwolken.

Zijn telefoon bliepte, een berichtje van Whatsapp, hij keek om zich heen, nergens politie en dan nog, hij stond toch stil. Hij viste zijn telefoon uit zijn binnenzak. Het was zijn zusje Nicole.

Nicole 17:44 "Ik ben er vanavond om 19:00 zorg dat je er bent"

Mark schoot in de lach. Wat een portret, echt een prinses.

Mark 17:45 "Ik ben zeer vereerd u te mogen ontvangen, uwe hoogheid"

Nicole 17:45 "whatever... eikel"

Mark 17:46 "Ik ook van jou"

***

Nicole was zijn kleine zusje, ze was net 18 geworden dit jaar, ze scheelde flink in leeftijd met Mark, die dit jaar 30 moest worden. Ondanks het leeftijdsverschil hield hij veel van haar. Ze hing heel aan hem en belde hem vaak op de onmogelijke tijden met één of ander kulverhaal, altijd nam hij de tijd voor haar.

Ze was rond haar 15e losgeslagen, hevig puberend was ze uiteindelijk in de gothic scene beland. Hij vond dat wel gaaf, hij was zelf rond die leeftijd meer bezig geweest met metal. Hij begreep haar beter dan zijn ouders, die haar soms ten einde raad naar hem stuurde. Hij verwachtte dat het deze keer niet anders was.

Toen ze 16 was had ze een keer vreselijke ruzie gehad thuis, ze was weggelopen en zijn ouders hadden hem in paniek gebeld. Hij was meteen naar hen toe gereden en hij had naar haar gezocht. Toen ze 's nachts nog niet terug was en zijn moeder de politie wilde bellen besloot hij naar het skate parkje te rijden. Daar was ze vaak overdag te vinden.

Daar had hij haar gevonden, zittend op een bankje. In haar eentje zat ze te blowen, hij was naast haar gaan zitten en nadat hij zijn moeder had gebeld dat ze terecht was hadden ze samen op het bankje gepraat. Hij had haar meegenomen en ze was een paar dagen bij hem gebleven.

Het verkeer begon weer te rijden, hij reed de Botlektunnel in, in zijn achteruitkijkspiegel zag hij nog net de fakkels, wat een geweld.

Eindelijk ging het verkeer echt rijden en hij had weer vaart 18:12 hij nam de afslag Den Haag en binnen de kortste keren parkeerde hij zijn auto voor zijn appartement in Rotterdam Blijdorp.

***

Op de stoep voor het appartementencomplex zat een slanke kleine verschijning, zwart lang haar wat steil rond haar hoofd hing, hoge laklaarzen, kort zwart rokje en een onmogelijk klein topje, tussen haar lippen een joint, Nicole.

Grinnikend liep hij op haar af, "hey vleermuis"

"Doe die deur nou maar open ik zit hier af te sterven"

Mark opende de deur van het complex, Nicole gooide haar plunjezak over haar schouder terwijl ze opstond. Hij hield de deur van het complex voor haar open, als een lakei maakte hij een buiging, "na u, uwe hoogheid".

"Ja erg slim bedacht, maar in dit rokje ga ik niet voor op die trap, leuk geprobeerd pervert"

Mark schoot in de lach "grut je hebt een lekker humeur vandaag he Nicky"

"Stik erin"

Nicole liep achter Mark de trap op naar het appartement op de tweede etage. Binnen gooide ze haar plunjezak in de hoek van de gang.

"Ik kom hier wonen, ik ben echt schijtziek van die losers"

"Pardon?" vroeg Mark geamuseerd

"Van rukken word je dus inderdaad doof he Mark" zei ze met een duivelse grijns

"Pardon?" zei hij met een stalen gezicht

Nicole plofte op de bank, ze gooide een zak wiet op de tafel. Geroutineerd rolde ze een tip tussen haar ranke vingers. Hij keek naar haar handen met zwartgelakte nagels terwijl ze een nieuwe joint rolde.

Obstinaat keek ze hem aan, haar ogen zwaar opgemaakt met zwart oogpotlood, bijpassende lippenstift op haar volle lippen. Ze zakte ze achterover in de kussens van de bank terwijl twee slierten rook uit haar neus kringelde.

"Liever niet binnen, Nicky"

"Pffff zeur niet zo"

"Nicky... mijn huis, mijn regels"

"Jezus, loser" ze sprong op en liep naar het balkon "Jij je zin"

Mark ging bij haar staan en gaf haar een biertje. Nicole bedankte hem en gaf hem de joint. Mark schudde zijn hoofd, hij nam een slok van zijn bier.

"Wat is er aan de hand Nicky?"

"Ik heb ruzie met pa en ma en ik wil ze nooit meer zien, voor mij bestaan ze niet meer". Ze gooide haar hoofd in haar nek en blies haar rook recht omhoog.

Mark schoot in de lach "man man het kan ook nooit gematigd bij jou he" hij haalde nonchalant zijn schouders op

"Ik bel ze even om te laten weten waar je bent en je bent welkom, je weet dat je een kamer hebt hier he?"

Nicole knikte "ja op jou kan ik tenminste rekenen, voordeel van homo's, ze zijn zorgzaam"

Mark gaf haar een klap tegen haar achterhoofd "hier heb je een homo" en liep lachend naar binnen.

Hij belde zijn moeder. "Hey ma, de draak is geland"

Zijn moeder schoot in de lach maar hij hoorde de tranen in haar stem.

"hey ma, relax, ze is gewoon een lastige puber, laat je niet gek maken, ik hou haar voorlopig hier. Het komt wel goed. Ik pas op haar"

"het is geregeld, je zit voorlopig hier, maar wel naar mijn regels, niet binnen roken, gewoon naar school en vriendjes hier in overleg." zei hij terwijl hij het balkon weer opstapte.

Nicole stond geleund over het hek en keek verveeld, ze rolde de joint tussen duim en wijsvinger "Whatever".

Hij ging naast haar staan. Nicole bood hem haar joint aan, hij twijfelde even maar pakte hem aan en nam een paar diepe hijsen "zo, dat kan ik wel gebruiken nu"

"Heb je al gegeten?"

Nicole schudde haar hoofd

"Pizza of shoarma?"

***

6:15 BIEP BIEP BIEP Mark schrok wakker, klote wekker... hij gaf de snooze knop een mep en rolde steunend om. Hij lag even na te denken over zijn droom, Nicole was zijn kamer binnen gekomen en had haar slanke lijf tegen hem aangedrukt, hij herinnerde zich hoe haar harde tepels in zijn rug hadden geprikt, haar handen over zijn lijf. Hij schudde zijn hoofd en stapte uit bed. Hij zette zijn wekker uit, liep naar de keuken, gooide koffie in de pot en ging naar het toilet.

Hij keek naar de logeerkamer... Hij klopte op de deur

"Nicole? Wakker worden!"

"Lazer op! Ik slaap, laat me..." De zachte plof van een kussen tegen de deur.

Mark liep grinnikend naar de keuken en pakt een kop koffie, hij liep weer naar de logeerkamer en deed de deur open.

Lieve god, het leek wel of er een bom was ontploft, Nicole lag in een nachthemd, één been half uit haar bed. Ze lag diagonaal in bed, een deken half over haar heen gedrapeerd. Overal lagen kleren, Net een mislukte zelfmoordaanslag bedacht hij grinnikend.

"Hier sneeuwwitje, Koffie" hij zette de mok op haar nachtkastje..

"Dank je wel mompelde Nicole" terwijl ze grommend omrolde

Hij trok haar overeind "ok, vleermuis, als je opschiet geef ik je een lift naar school, je hebt een half uur"

Gapend liep Nicole naar de badkamer met haar kop koffie "Fuck My Life" mompelde ze. Haar nachthemd viel net over haar ronde billen en gunde hem bij elke stap een glimp van haar blauwe slipje, hij wendde beschaamd zijn hoofd af.

***

Als een heer hield Mark de deur van zijn auto voor haar open, er kon zowaar een lachje af. Hij reed speciaal om zodat hij haar bij school kon afzetten.

"Oh ja Nicky, hier"

Hij gooide haar een setje sleutels toe "Dan kun je zelf binnen komen"

Nicky ving de sleutels op en stak ze in haar zak.

"Prettige dag vandaag Nicky"

"Ja jij ook Mark, enne, bedankt"

"Is goed"

***

Nicole woonde inmiddels 3 maanden bij Mark en alles liep op een bijzondere manier, maar goed genoeg. Nicole hield zich aan de afspraken en deed zelfs extra dingen. Haar humeur was opgeklaard, ze was zelfs redelijk te noemen.

In de eerste maand was hij bij zijn ouders langs geweest en had wat spullen van Nicole opgehaald. De ruzie was flink merkte hij want zonder het uit te spreken wist hij dat ze blij waren dat ze even van haar af waren. Zijn moeder vroeg of ze moesten bijdragen in de kosten die hij maakte maar hij had gelachen en het geweigerd.

Nicole had haar kamer bij hem volledig toegeëigend en ingericht met de spullen die ze al had. Op een zaterdag had hij haar meegenomen naar Ikea om wat spullen uit te zoeken. Als een soort verjaardagscadeau had hij haar gezegd.

Eigenlijk was hij blij met haar in huis en hoopte hij dat ze bleef, ze was op haar manier gezellig, en alleen is ook maar alleen. Hij snapte Nicole wel en moest vaak stiekem om haar lachen. Het was een bijzonder mens.

Het enige wat Mark zorgen baarde waren zijn dromen, ongewild droomde hij bijna elke nacht dat Nicole bij hem in bed kroop om zich tegen hem aan te drukken, ze betaste hem en hij droomde hoe ze hem aftrok. Hij had al jaren geen natte dromen meer gehad maar met haar in huis werd hij zowat elke ochtend bevlekt en beschaamd wakker.

Hij wist niet wat hij er mee moest, hij walgde van zichzelf en verdrong de dromen meteen. Alleen ging dat minder makkelijk dan zoals dat met reguliere dromen het geval is, die verdwijnen vanzelf in de loop van de dag, deze dromen bleven echter doordreunen in zijn achterhoofd, ze stapelden zich op.

***

Het was een vrijdag begin juni, de laatste dag school van Nicole, Mark was op tijd op zijn werk en was, ondanks de zoveelste perverse droom over Nicole, met frisse moed begonnen aan zijn dagelijkse sleur.

Hij was net bezig met de nieuwe vergunning toen hij zijn telefoon voelde trillen

11:34 Nicole "Zal ik koken vanavond?"

Mark viel bijna van zijn stoel.

11:35 Mark "geachte ontvoerder, wat heeft u met Nicky gedaan"

11:35 Nicole "Ja..haha... leuk :( "

11:36 Mark "Sorry, ja lijkt me gezellig, ben rond 18:30 thuis"

Om 17:30 sloot Mark weer aan in de dagelijkse file en stuurde Nicole een berichtje dat hij onderweg was. Vandaag zat het echter mee en om 18:15 liep Mark het appartement binnen. Ergens vond hij het wel prettig om iemand te hebben om bij thuis te komen.

"Ey Nicky, ruikt goed"

Nicole kwam uit de keuken lopen, een streep tomatensaus over haar wang. Mark schoot in de lach.

"Bijzondere make-up vandaag, vleermuis"

Ze keek hem niet begrijpend aan. Mark haalde zijn vinger langs haar wang en proefde.

"Mmmh spaghetti"

"Ah fuck, heb ik saus aan mijn gezicht?"

Hij knikte en schoot in de lach, hij liep achter haar langs en pakte een blikje cola uit de koelkast.

"Ruikt serieus goed Nicky, ik begin steeds blijer te worden met je"

Nicole lachte breed, ze was knap als ze lachte, of nee ze was gewoon knap. Mark wendde zijn hoofd af en schudde die gedachte van zich af.

Het eten smaakte best goed, Nicole had haar best gedaan en het was gezellig.

Nicole keek hem aan vanaf de eettafel "Mark, vanavond ga ik uit, ok?"

Mark schraapte afwezig de laatste restjes van zijn bord "Natuurlijk, het is vrijdag, en volgens mij heb je grote vakantie"

"Klopt, Eindexamens zijn afgelopen en ik ben er voor goed van af"

"Ga je geen vervolgopleiding volgen?"

"Ik zie wel, eerst feesten tot ik neerval"

"Ach hemel" zuchtte hij theatraal en keek naar boven.

"Maarre, het is in Den Haag, kun je me brengen en misschien plies plies pretty plies alsjeblieft ook ophalen?" Nicole keek hem met puppy ogen aan en pruilde een beetje

Mark schoot in de lach "Ah... nu komt de vleermuis uit de mouw, ik vond het al zo verdacht dat je ineens ging koken"

"Alsjeblieft allersnoezigste Mark?" zei Nicole terwijl ze verleidelijk zijn schouders masseerde.

Mark knikte "is goed, ik zet je daar af, en als je naar huis wil stuur je me maar een berichtje"

Om elf uur reed hij met Nicole naar Den Haag en zette haar af bij een pand, een oud kantoorgebouw, antikraak waarschijnlijk, waar keiharde muziek uit klonk.

"Veel plezier vleermuis, pas je goed op jezelf?"

"Tuurlijk Mark, dank je wel"

Thuisgekomen plofte Mark op de bank en keek wat tv. Om half één ging hij naar bed, hij zette zijn telefoon extra luid en rolde om in bed.

***

Biep biep...

00:49 Nicole "mrka i vole me niet goed km me hlen"

00:50 Nicole "drgs"

Mark schoot overeind en rende zichzelf aankledend uit huis, binnen een half uur stond hij bij het pand. Geen Nicole... Hij stapte uit de auto en wilde het pand binnengaan maar hij werd tegengehouden door twee jongens van een jaar of 19. "Sorry ouwe, alleen genodigden, bejaardensoos zit hier om de hoek",

De puisterige slungel keek hem aan alsof hij het wiel, het licht en het vuur had uitgevonden.

Mark was geen vechter, maar zijn Nicole was heilig. In twee rake klappen lagen de "portiers" gestrekt.

Mark rende de trap op en keek rond tussen de mensenmassa, pompende bass muziek teisterde zijn oren, het stroboscopische licht zijn ogen. Hij keek rond maar nergens zag hij Nicole... zijn hart klopte in zijn keel.

In een uithoek van het pand zag hij twee jongens voor een deur staan, ze stonden daar of ze op wacht stonden. Zonder na te denken trapte hij de ene vol in zijn gezicht terwijl hij de andere bij zijn keel pakte en kneep tot hij tegen de grond ging. Hij voelde geen medelijden, alleen blinde paniek.

Hij trapte tegen de deur, die meteen meegaf. In de kamer ontwaarde hij vier mannen, ze stonden rond een bed en daar lag Nicole, ze was buiten bewustzijn. Haar bovenlijf was ontkleed en een slungelige vent was net bezig met haar broek. Mark stortte zich op hem en sloeg hem met zijn vuist tegen zijn strottenhoofd. De slungel wankelde met uitpuilende ogen.

Twee andere mannen vielen hem aan maar hij zette zich af, half hangend op de slungel en trapte er 1 vol in zijn gezicht, het geluid van krakend bot. Door het momentum van de trap ging de slungel zelf ook neer. Mark viel boven op hem en draaide zich snel om maar de tweede aanvaller zat al boven op hem en sloeg Mark vol op zijn gezicht, hij voelde iets breken maar hij sprong op als een leeuw.

De aanvaller was kleiner dan Mark en werd gekatapulteerd door de snelle opwaartse beweging. Vlak voor zijn voeten viel hij op de grond, Mark sprong boven op hem en bleef slaan, op zijn gezicht en luchtpijp.

De vierde man was inmiddels gevlucht.

De slungel lag met uitpuilende ogen naar adem te happen op de grond. Mark kwam overeind, zwaaiend op zijn benen, alles draaide.

Hij liep naar het bed, bedekte Nicole en tilde haar in zijn armen. Hij droeg haar uit de kamer, na enkele momenten vond hij de trap weer en liep naar beneden.

Bijna was hij buiten toen hij een stekende pijn voelde in zijn rug en binnen enkele ogenblikken voelde zijn hele rug nat en warm. Verward draaide hij zich half om te zien wat er gebeurde en voelde een stekende pijn in zijn nek.

Wankelend liep hij door de deuropening de straat op, nog een paar stappen en het werd zwart, een bulderend geluid in zijn oren. Hij hoorde nog een auto toeteren en toen helemaal niets meer.

***

Piep... piep... piep... Hij lag heerlijk te dromen, alleen dat gepiep... Hij probeerde de wekker uit te slaan maar hij kon zijn arm niet bewegen... Hmmm het zal wel... en hij dommelde weer in... "Mark"... "Mark, wordt nou wakker, alsjeblieft"... grappig dacht hij, dat lijkt Nicky wel... die is vroeg wakker... hij wilde zich omdraaien, het ging niet... Hij zakte weer weg in een pluizige zee van watten en regenbogen... tussen alle flarden van gedachten door hoorde hij in de verte zijn Nicky, ze riep huilend zijn naam... Nicky?

Opeens herinnerde hij zich hoe ze daar half naakt lag in die kamer en hij schoot overeind, of nou ja, dat was het idee. Hij kon zich niet bewegen.

Mark opende zijn ogen en keek om zich heen, een hel verlichte kamer met groene muren.

"Mark godzijdank je bent wakker... oh Mark.." Nicole boog zich over hem heen en kuste hem op zijn voorhoofd. "Mark, je ligt in het ziekenhuis, ik ben bij je"

Nicole keek hem aan, ze was niet opgemaakt en haar ogen waren rood van het huilen. "Je hebt me gered en ze hebben je neergestoken"

Mark wilde wat vragen, maar hij kon niet praten, in zijn keel zat een dikke slang.

Zijn rechterhand was gebroken en zijn neus en jukbeen verbrijzeld. Hij had steekwonden in zijn rug, zijn nek en schouder. Ze hadden voor zijn leven moeten vechten, hij was drie dagen buiten bewustzijn geweest. Nicole was de hele tijd bij hem gebleven en had aan één stuk door gehuild.

De volgende dag mocht de slang eruit en kon hij weer een beetje praten.

"Oh Mark ik ben zo bang geweest, het spijt me zo" Nicole zat snotterend aan zijn bed

"Nicky, je bent veilig, dat is wat telt, dit komt wel goed" Zei Mark hees, zijn keel deed pijn van de slang.

"En Nicky, stop eens met snotteren, mijn lakens worden vies, bah"

Nicole schoot in de lach "eikel"

***

Drie dagen nadat Mark wakker werd mocht hij naar huis, in totaal had hij 6 dagen in het ziekenhuis gelegen. Al die dagen en nachten was Nicole bij hem gebleven. Ze had hem naar huis gereden en hem het appartement in geholpen. En nu lag hij in zijn eigen bed. Nicole had boodschappen gedaan en was nu voor hem aan het koken.

"Hier Mark, kippensoep" Ze hield een lepel voor zijn mond.

Mark schoot in de lach "Ik ben geen baby hoor, kom hier met die lepel" en hij pakte de lepel uit haar hand. De soep smaakte goed en hij was blij dat hij geen ziekenhuisvoedsel meer kreeg.

"Deze soep is lekker, heb je die zelf gemaakt?"

Nicole knikte en lachte trots.

Na het eten ging Nicole naast hem op het bed zitten en ze had haar laptop aan het voeteinde gezet met een film. Ze pakte zijn hand en kroop tegen hem aan, voorzichtig om hem geen pijn te doen. samen keken ze naar een film vol ontploffingen en snelle auto's. Aan het eind van de film bleef Nicole op zijn bed zitten en keek hem aan.

"Mark" Fluisterde ze "Ik ben je zo dankbaar, je bent mijn grote held"

"Wat is er nou precies allemaal gebeurd?" vroeg Mark terwijl hij naar haar keek.

Nicole keek hem aan en begon te vertellen "Op het feest kwam ik wat vrienden tegen waaronder Björn, met hem heb ik ooit wat gehad maar ik had hem gedumpt toen hij seks wilde. Hij bood me een drankje aan en een half uur later werd ik draaierig, toen heb ik je dat berichtje gestuurd. Daarna ben ik buiten westen geraakt."

Ze keek even weg en zuchtte, haar stem zachtjes "Ik werd wakker in het ziekenhuis, daar hoorde ik dat jij daar ook lag. Ik ben meteen naar je toe gegaan, je was er slecht aan toe."

Haar lip trilde "ik dacht dat je dood zou gaan"

Ze begon te huilen "oh Mark.. het spijt me allemaal zo"

Hij streek met zijn goede hand langs haar gezicht "Kalm maar, ik ben toch hier, bij je"

Nicole knikte, zuchtte diep en vervolgde "Later heb ik Nadine gebeld, zij was ook op dat feest. Het schijnt dat je twee portiers en totaal vijf gasten tegen de vlakte hebt gewerkt. En goed want 2 liggen kritiek, waaronder Björn, hij heeft een verbrijzeld strottenhoofd en heeft waarschijnlijk hersenschade vanwege zuurstoftekort, lekker voor hem. De 6e ontsnapte en heeft je op de trap in je rug en nek gestoken."

Nicole sloeg haar arm om Mark heen en kuste hem "Mark ik ben zo trots op je maar het was zo stom, je had wel dood kunnen zijn, ik kan niet zonder je"

"Nicole, ik zou een draak voor je verslaan, je bent mijn kleine zusje, en hoe maf je soms ook bent, ik hou van je"

Nicole nestelde haar gezicht in zijn nek "Ik ook van jou Mark, mijn grote broer".

***

In de weken na het incident was ze elk moment dat ze kon bij hem, ze verzorgde zijn wonden, kookte voor hem en deed zijn was. Mark vond stond versteld, zo had hij zijn zusje nog nooit gezien.

De dromen waren ook weer terug, heftiger nu, Nicole kuste hem en betaste hem en wreef haar kutje tegen hem aan in zijn droom. Hij kreunde haar naam terwijl ze hem aftrok. Mark redeneerde dat het kwam door de gebeurtenissen en de zorg die Nicole hem gaf en verdrong ze zo goed als hij kon.

Na drie weken mocht het gips van zijn hand en zijn gezicht was ook niet pijnlijk meer. Ze reden samen terug van het ziekenhuis. Nicole keek aandachtig naar de weg.