De Furieuze Turnster 04

PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

"Abspritzen, Abspritzen, Abspritzen," riepen de studentes nu ook.

Dat ik geen weerstand meer kon bieden was opnieuw een vernedering. Met een enorme pollutie spoot ik Barbara onder. De kracht waarmee de ontlading naar buiten kwam verraste Barbara totaal.

"Das spritzt wirklich riesig," riep ze verbaast uit.

Ze vond het geweldig en de studentes ook. Er was weliswaar een erectie verspilt, maar Barbara kon zo weer een nieuwe maken, dus dat probleem was een non-probleem. Barbara zei lachend, dat ik het prima gedaan had en draaide zich naar haar slurf, zodat ze zich daarop kon concentreren. Deze werd deskundig afgerost en geboetseerd totdat Barbara opnieuw een stevige paal in haar handen had. Ze begon van voren af aan. De studentes vonden het fantastisch. Barbara werd luidruchtig aangemoedigd.

Inmiddels had ik mijn handen los gewurmd. Genoeg is genoeg. In een vloeiende beweging gooide ik Barbara de lucht in, duwde haar benen opzij en ving ik haar weer op. Nu was het mijn beurt. Ze zat met haar billen op mijn schouder. Het riskante hemd hing over mijn hoofd. Mijn neus zat in haar paradijs en mijn tong streelde haar hemelpoort. Damp met een woest erotische paradijselijke geur, benevelde mijn neus. Tussen het hemd en haar bos schaamhaar keek ik langs haar borsten omhoog in haar mooie fel bruine ogen.

Ze was totaal verrast, net als ik even geleden. Bijzonder voorzichtig, ik was haar reactie op het grasveldje niet vergeten, begon ik haar pareltje te bewerken. Een koekje van eigen deeg. Haar handen vlogen naar mijn gezicht om mijn mond weg te duwen. Dat lukte niet. Binnen de kortste keren was Barbara volledig uitzinnig. Het werd haar teveel, veel te veel. Ze kon er absoluut niet tegen en schoof haar vochtige paradijs langs mijn lichaam totdat mijn lans haar doorboorde. We waren niet meer te stoppen. We lagen midden op het strand, dat al bezig was te verdwijnen. De studentes wisten niet goed wat ze moesten doen. Eerst wilden ze Barbara te hulp schieten, maar ze begrepen al snel, dat dat niet op prijs gesteld zou worden.

Het duurde even voordat we bezweken en de wereld weer terug kwam. Barbara verontschuldigde zich bij de studentes omdat ze hen zonder te vragen had betrokken bij ons seksspelletje. De studentes wilden er niets van weten. Ze hadden het prachtig gevonden. Er werden handen geschud. Een van de studentes, een reuzin van zeker 1,90 meter, zei tegen Barbara, dat het jammer was dat ik haar vriend niet was. Zij wist wel raad met mijn apparaat en graaide zonder blikken of blozen even naar mijn kruis.

Voordat we onze wandeling vervolgden liepen we de zee in om ons af te spoelen. De studentes liepen met ons mee zodat ik opeens de enige naakte man was in een groep vrouwen. Daar genoot ik van en mijn paal begon alweer te groeien. Terwijl we wat in het water stoeiden met z'n allen, voelde ik meerdere keren dat de dames vrijpostig hun hand in mijn kruis lieten verdwijnen om de toestand van mijn jongeheer te inspecteren.

Barbara en ik poetsten elkaar en het hemd schoon. De zon en de wind deden de rest.

Als ik in mijn deftige pak liep, met Barbara opzichtig schaars gekleed of geheel naakt naast mij, dan waren we gelukkig. Ik genoot van Barbara's lichaam, voelde me geweldig en had een forse paal in mijn broek. Barbara voelde zich op haar beurt ook geweldig. Haar naaktheid en mijn mooie pak benadrukte dat ze van mij was en dat was precies wat ze wilde.

Als Barbara gekleed was en ik niet, dan werkte het net iets anders. Barbara was zich er dan van bewust, dat ze macht over mij had. Ze was dan honderd procent vrouw en dat voelde fantastisch. Die macht die zij over mij had, die ondervond ik ook, zelfs extra sterk, want mijn naaktheid maakte me kwetsbaar. Het voelde vernederend en tevens natuurlijk. Waarom ik dat nu leuk vind weet ik zelf niet, maar het is zo.

Als we beide naakt of beide gekleed waren, dan was dat om een of andere reden veel gewoner en minder opwindend.

Tijdens de wandeling vertelde Barbara, dat ze het schitterend had gevonden om mij tot een orgasme te dwingen. Die keer in Griekse het restaurant was leuker geweest dan nu, omdat ik toen niet onderworpen hoefde te worden, want dat stond haar tegen.

Het was niet anders. Ze had zich opgeofferd om mij genot te bezorgen. Het beeld van een zwakke Sven spookte door haar hoofd. Iets waar ze niet goed mee om kon gaan. Haar actie was een daad van pure liefde voor mij geweest. Ze had haar eigen gevoelens daarbij verloochend.

Om Barbara gerust te stellen vertelde ik haar, dat zij mij alleen had kunnen overwinnen omdat ik haar vertrouwde. Een ander had nooit zomaar bij mijn ballen kunnen komen. Tegen haar kon ik me sowieso niet verzetten. Als ze mij een mes in mijn borst zou willen steken, dan zou ik dat ook toelaten. Ze mocht echt alles met me doen. Barbara begreep dat direct. Met haar mocht ik ook alles doen.

Mijn droom om overwonnen en afgetrokken te worden door een vrouw was gewoon niet realistisch. Net als Barbara's wens om afschuwelijk verkracht te worden, zonder dat dat naar zou zijn. Het was niet anders. We waren een apart stel dat toch fabelachtig goed bij elkaar paste.

Dat ik nooit overwonnen zou worden door echte Amazones, was iets waar ik prima mee kon leven. Voor de wens van Barbara was dat misschien niet zo. Ze wilde iets onmogelijks, maar kon zij ook prima verder leven zonder dat haar wens in vervulling ging? Weer een vraag die in mijn hoofd bleef spoken.

Nadat we voorbij de boulevard waren, klommen we het strand af via een vrij hoge en steile klip. Vervolgens wandelden we door het bos en langs akkers ruim om het dorp heen. Barbara hield de hele tocht mijn handvat vast. Uiteindelijk kwamen we terug bij de zee. Onderweg hadden we slechts enkele wandelaars ontmoet. Vermoedelijk toeristen, net als wij. Niemand had laten blijken dat ze mijn naaktheid vreemd vonden.

Daar waar de duinen overgingen in het strand, streken we neer. Barbara speelde met haar hebbedingetjes terwijl ze naar de wolken lag te kijken. We waren gelukkig. Barbara zei opeens, dat ik onrustig was geweest vannacht. Het leek wel of ik kwaad was. Ze wilde weten of er iets aan de hand was.

"Is alles nog wel goed tussen ons? Heb ik iets verkeerds gedaan? Je moet het me wel zeggen. Je mag me niet zomaar verlaten," zei ze heel serieus. "Daar kan ik niet tegen."

"Hoe kom je daar nu bij?" vroeg ik verbaast. "Maak je geen zorgen, je bent slim, aardig, sterk en prachtig. Je bent mijn droomvrouw. Jij maakt me gelukkig. Je weet toch wel, dat ik je echt nooit meer kwijt wil?"

"Glaubst du, ich bin schlau?"

Een brede glimlach vol van geluk trok over haar gezicht. Haar benen gingen uitnodigend wijd uit elkaar. Dat had nog nooit iemand gezegd.

"Vind je dat echt?" vroeg Barbara glunderend.

"Ik vind het niet alleen, het is zo, dat staat vast," zei ik.

Barbara straalde. Ze had een enorm compliment van me gekregen. Ambtenaren en haar trainer hadden altijd gezegd, dat ze een domme gans was. Studie was je reinste geldverspilling. Ze kreeg er geen toestemming voor. Het enige dat ze kon was wat springen en balanceren en dat deed ze niet goed genoeg.

Ik vertelde wat mijn gedachten waren geweest die nacht. Alles.

"Barbara wat is jou destijds allemaal overkomen? Vertel het me."

Die vraag had ik natuurlijk niet moeten stellen. Stom, stom, stom. Dat wat ik al twee keer eerder had meegemaakt gebeurde opnieuw. Barbara trapte wild met haar benen, het bloed trok uit haar gezicht. Ze werd witheet, balde haar vuisten en kneep keihard. Ik mocht van geluk spreken, dat Barbara net aan het spelen was met de jongeheer en niet met het klokkenspel. Ze verstijfde en keek me aan, recht in mijn gezicht. Haar furieuze helder bruine ogen schitterden bliksemschichten. Ze kon me elk moment aanvliegen.

Opeens werden haar ogen waterig en kromp Barbara ineen. Haar woede ging over in een frustrerend gevoel van onmacht en pijn. Ze betrok. Barbara's geest vertrok uit haar lichaam. Ze bleef me een tijd lang verdwaasd aanstaren. Daarna zei ze met tranen in de ogen, dat het niet goed was geweest. Het was geen geheim en het lag ook niet aan mij, maar het was onmogelijk om het te vertellen. Ze kon het niet.

"Sven, ik heb je nodig."

Pure paniek stond nu in haar ogen. Barbara draaide zich naar mij toe en stopte mijn lans tussen haar benen op de plek waar hij thuishoorde. Ze sloeg haar armen strak om me heen en begon onbedaarlijk te huilen. Ik trok haar hoofd naar me toe en gaf haar een zoen. Hulpeloos voelde ik mij, volkomen hulpeloos. Alles wilde ik wel voor haar doen om haar te troosten. Wat kon ik doen? Er was helemaal niets dat ik kon verzinnen. Nu was me dit opnieuw overkomen, terwijl ik toch zo dol op haar was. Het was om gek van te worden. In de hoop haar wat rustiger te krijgen, streelde en knuffelde ik haar. Hoe moest ik haar laten beseffen, dat de slechte tijd voorbij was? Na een uur, of misschien nog langer, herstelde Barbara een beetje. Ze begon me te strelen en even later kreeg ik een zoen. Ze was nog steeds emotioneel.

"Sorry Sven, ik had mezelf even niet in de hand. Ik heb nog nooit eerder gehuild, het zal niet weer gebeuren."

"Huilen is niet erg. Als je nog eens wil huilen, dan kom je maar bij me. Je hoeft niets te zeggen. Het spijt me, dat ik je zo van streek heb gebracht. Het was erg onhandig van mij."

Het gewoon innig gekoppeld tegen elkaar aanliggen deed ons beide goed. Het leidde deze keer niet tot seks. Wij ontkoppelden zonder orgasme. Heel onbehoorlijk en onnatuurlijk. Zoiets doe je niet, maar voor deze ene keer liet de natuur het toe. We zijn nog even gaan zwemmen en daarna zijn we, via de douche naar onze tent gegaan. Aan eten zijn we niet toegekomen. We streelden, knuffelden, zoenden en toen kwam de seks toch nog. Het was onvermijdelijk. Seks en liefde zijn gewoon de beste medicijnen die er bestaan.

Barbara sliep nog als een roos, toen ik de volgende ochtend wakker werd. Voorzichtig trok ik haar eigendom uit haar en verliet de slaapzak om snel wat broodjes te halen. Daarna ben ik voorzichtig weer terug gekropen in de slaapzak. Na ruim een uur werd Barbara ook wakker. Ze kreeg koffie en ontbijt op het luchtbed.

De rest van de vakantie zwommen we wat, hadden seks in de tent, buiten de tent, op het strand en in het bos. En verder hadden we nog meer seks. Elke keer met heel veel liefde.

Het copuleren ging ons prima af. Onze lichamen leken voor elkaar gemaakt. We hadden inmiddels flink wat ervaring, maar, alleen met elkaar. De partners die we vroeger hadden gehad stelden wat de seks aangaat, weinig voor. Alle kennis over hoe je moest vrijen hadden we zelf moeten ontdekken. Internet bestond niet en onze voorlichting was voornamelijk over bloemen en bijen gegaan. We hadden vrijwel direct doorgehad dat onze kennis tekort schoot. Een sekswerker om les vragen was een mogelijkheid, maar dat leek wat ongemakkelijk en akelig. We waren beide overtuigde autodidacten. Zowel Barbara als ik waren de literatuur in gedoken. We bespraken alles en dat wat ons wat leek probeerden we uit. Het is toch voor elk liefdespaar maatwerk. Al doende kwamen we erachter wat goed voor ons werkte.

Pijpen was niks voor ons, beffen was niks en op z'n hondjes was ook niks. Barbara en ik moesten elkaar kunnen aankijken en Barbara moest gepenetreerd worden. Beide voorwaarden waren van het grootste belang voor optimaal genot. Met haar clitoris moest ik heel voorzichtig zijn omdat deze abnormaal gevoelig was. We moesten ook kunnen zoenen en Barbara's oorlelletjes moesten voor mij bereikbaar zijn. Verder was het prettig als Barbara vrij kon bewegen. Haar lenigheid, uithoudingsvermogen en beheersing moesten gebruikt worden. De welbekende missionaris positie was voor ons ongeschikt. Mijn bewegingsvrijheid was van belang, maar niet per se noodzakelijk. Verder waren de externe omstandigheden van belang. Een groot bed gaf meer mogelijkheden dan een krap eenpersoons ledikant. Een zandstrand was wel ruim maar niet ideaal. Zand schuurt en gaat overal zitten. Goed vrijen is aardig complex.

Als we samen waren hadden we toch wel minimaal vijf keer seks op een dag nodig. Als je dan niet thuis bent zijn de mogelijkheden sterk beperkt. Er is meestal geen grasveldje beschikbaar waar je ongestoord uiting kunt geven aan je liefde voor elkaar. Een uitstekende methode om op veel plekken onze gang te gaan was staand, met Barbara om mijn nek en haar benen om mijn heupen of in mijn armen. Het gaf een grote mate van vrijheid.

We hadden dit gedaan na het etentje in het Griekse restaurant en ook twee keer na de dansvoorstelling in de Kulturscheune. Een nadeel was, dat het ontzettend veel kracht en uithoudingsvermogen vergde. Barbara kon twee, hooguit drie keer klaarkomen, voordat een van ons tweeën het begaf. Onze conditie was uitstekend en toch niet toereikend. Het zou mooi geweest zijn als we de zwaartekracht konden halveren, maar dat zat er natuurlijk niet in en daarom oefenden we elke middag minimaal een keer. Waar we ook waren. Het lukt bijna altijd om uit het gezicht te verdwijnen. Desnoods hielden we onze kleren aan. Met een losse gulp en het slipje aan de kant ging het ook.

Na verloop van enkele dagen hadden enkele badgasten in de omgeving ontdekt wat er zou gebeuren als we bij de tent waren. We kregen voyeurs. Niet alleen mannen, maar ook opvallend veel vrouwen, die soms, volkomen onbegrijpelijk, in huilen uitbarstten.

Tegenwoordig is de camping helemaal gemoderniseerd. Stroom en water bij gemarkeerde plekken. De omgeving was totaal veranderd. Allemaal moderne nieuwbouw. Eenpersoons douchehokjes. Met z'n allen onder de douche geeft weinig privacy, maar wel een hoop saamhorigheid en gezelligheid. De fijne sfeer is weg.

Na de geweldige week op Rügen hadden we graag nog een tochtje met een kajuitzeiljacht gemaakt. Over de Waddenzee. Barbara had geen idee wat ze zich daar bij moest voorstellen. Mijn verhaal, dat de boot zou droogvallen en dat we dan over de bodem van de zee konden lopen, kon ze niet geloven. Een hele zee die leegloopt en volloopt? Dat kon niet. Het is er niet van gekomen. De tijd die we nog hadden was te kort, maar voor volgend jaar stond onze vakantie al vast. De laatste paar vakantiedagen bivakkeerden we in mijn huis.

Direct na aankomst bracht ik de fotorolletjes met onder meer de fotoshoot op grasveldje bij de Kulturscheune, naar de fotograaf. Barbara had me gevraagd om extra grote afdrukken te bestellen, zodat alle details goed te zien zouden zijn. Toen ik de foto's ophaalde keek het meisje bij de fotograaf me met een wetende glimlach aan.

"Hele mooie foto's meneer. Zoveel liefde heb ik nog nooit eerder gezien." Ze bloosde.

Meike had inderdaad geweldig werk geleverd. Een van de foto's liet mij zien in verticale stand, terwijl Barbara horizontaal gekoppeld met vrije handen door de lucht zwierde. Een prachtige foto, maar de absolute topfoto was toch wel de foto van ons waarop we, horizontaal zwevend in een blauwe hemel, waren te zien. Elk detail van onze lichamen was duidelijk. Het geluk van twee mensen in opperste extase spatte van het beeld. Barbara en ik waren diep ontroerd toen we de afbeelding zagen. Wij begrepen nu pas waarom de mensen die ons bezig zagen, zo emotioneel werden.

Barbara was heel blij met het resultaat. We vonden de foto's te persoonlijk om ze te delen. Ze waren alleen voor ons. Op die ene topfoto na. De foto's waren door Meike gemaakt en daarom kreeg zij ook een exemplaar.

**** Amsterdam, eind juli 1990 ****

Vanuit mijn huis hebben we vele uitstapjes gemaakt. Barbara had altijd al graag een keer naar Amsterdam gewild. Het bleef lastig om de juiste keuzes te maken. Het was een zaak van aanvoelen en goed opletten. Op een van onze wandelingen door Amsterdam leek het juist om Barbara te commanderen en te vernederen. Daarom liet ik haar aangelijnd naast me lopen, aan een hondenriem die ik daar speciaal voor had gekocht.

Barbara liep in een oude, versleten overal van mij, zonder iets eronder. De overal was haar veel te groot. Mauwen en pijpen waren omgevouwen. Barbara's haar had ik flink in de war gemaakt. Het hing ongekamd aan haar hoofd. Het was mijn bedoeling om haar schoonheid wat te verdoezelen. Er was geen beginnen aan. Ze bleef mooi en haar bewegingen bleven sierlijk ondanks mijn oude, veel te grote legerkistjes, die ik haar ook had opgedrongen.

We slenterden, beide gekleed, door de drukke winkelstraten. Barbara voelde zich wat ongemakkelijk in het begin. Ze verzette zich tegen haar halsband met ketting en deed hem weer af.

"Doe onmiddellijk weer om," gebood ik haar.

Ze deed het meteen. Na een minuut of tien voelde Barbara zich helemaal op haar gemak. Ze werd zelfs een beetje wulps. Ik werd gekust en besprongen en regelmatig verdween haar hand in mijn broekzak. Als ze even los mocht lopen balanceerde ze op het straatmeubilair als dat daarvoor geschikt was. De kistjes waren geen belemmering. Het kleine enthousiaste turnmeisje zat nog altijd in haar. De vernedering deed haar goed. Begrijpen deed ik het niet. Als een vernedering goed uitpakte, was ik altijd opgelucht. Je neemt toch een risico.

Barbara had gehoord van de walletjes. Ze wilde dat wel eens zien. Ze werd er een beetje stil van. Het leek wel of ze niet wist wat ze er van denken moest. Bij de eerste seksshop die we tegenkwamen wilde ze naar binnen. Alles werd bekeken. Na enige tijd greep ze iets uit een rek en vroeg fluisterend aan mij of ik dat voor haar wilde kopen. Ze had alleen nog Ost-marken en die waren in Nederland waardeloos. Er was geen bank die ze wilde wisselen.

Barbara had condooms gepakt, maar geen gewone condooms ter bescherming tegen ziektes of zwangerschap. Het ging om een pakje van vijf condooms van dik rubber waar allemaal uitsteeksels op zaten. Forse rubberen doorns zonder punt. Vooral op de plek van de eikel. Nog dezelfde avond werd zo'n onding over mijn paal gerold. Barbara lag op haar rug op bed. Benen wijd geopend en voeten naast haar hoofd.

"Naar binnen met dat ding," riep Barbara enthousiast.

Zelf vond ik er niets aan, maar Barbara genoot er van en dus neukte ik haar helemaal suf. Voor Barbara deed ik alles. Als zij bevredigd en gelukkig tegen mij aan lag, dan was dat voor mij meer dan voldoende om mij ook gelukkig te voelen.

Binnen een dag waren de condooms op. Barbara wilde geen nieuwe hebben. Ze kreeg enige tijd na het vrijen een irritant gevoel in haar vagina. Het was jammer voor haar, maar stiekem was mijn vreugde groot.

Wat er aan de hand was weet ik niet, maar je moet altijd voorzichtig zijn met dat wat je bij een vrouw naar binnen brengt. Warme vochtige plaatsen hebben altijd het risico, dat verkeerde bacteriën of schimmels zich nestelen. Een vagina kan zich daar in het algemeen prima tegen verdedigen, maar waarom zou je risico nemen als dat niet hoeft? Onze behoefte aan seks was zo groot, dat het niet altijd mogelijk was om met een vers gewassen piemel aan de slag te gaan, maar als het even mogelijk was, dan zorgden we voor een goede hygiëne.

Barbara vond Amsterdam prachtig, ze keek haar ogen uit. Natuurlijk hebben we een rondvaarttochtje gemaakt. De dag daarop hebben we het Rijksmuseum en het Anne Frank huis bezocht. Geen geschikte plaatsen voor erotische spelletjes.

De vakantie was helaas voorbij en ik bracht Barbara naar de trein. Barbara droeg het vrij korte zomerjurkje dat ze op ons kanotochtje ook aan had gehad. Het was erg druk op het perron. De trein stond op het punt om te vertrekken. Ik greep Barbara bij haar oren en gaf een afscheidszoen. Geen doordachte actie! Ik zag dat ze het moeilijk kreeg. Mijn gulp werd open geritst en mijn lans werd naar buiten gerukt. Barbara wilde me bespringen, midden op het perron. Dit kon nu echt even niet. Nog net voordat we niet meer te stoppen waren duwde ik Barbara van mij af.

"Was für eine Schande, tschüss," riep ze uit en glipte nog net door de sluitende deuren van de trein. We zwaaiden nog even en weg was ze :-(