De Harem: 01 Proloog

De personages in dit erotische misdaadverhaal zijn volkomen uit de duim gezogen. Mocht u menen iemand te herkennen, dan berust dat op toeval.

Dit hoofdstuk bevat liefde, exhibitionisme, geklede vrouw naakte man (gvnm), aftrekken, een op een seks, verraad en verlies.

**** Mijn tijd als baby, kleuter en kind ****

Van horen zeggen weet ik, dat er nooit een mooiere, lievere en intelligentere baby is geboren dan ik. Mijn tantes, buurvrouwen, oma's en andere vrouwen wisten het zeker. Ze wilden me allemaal vasthouden en vertroetelen. Mijn moeder was beretrots. Was ik maar een baby gebleven.

Als kleuter kreeg ik te maken met kleuterleidsters en moeders van vriendjes. De vrouwen waren dol op mij en verwenden mij altijd. Toen ik een jaar of vijf was, moest ik op een dag met mijn moeder op bezoek bij mijn juf. Ze was ziek en wilde afscheid nemen. Destijds was ik nog niet in staat om echt verdriet te hebben, maar ik besefte heel goed wat er aan de hand was.

Waarom het zo was weet ik niet, maar meisjes interesseerden mij niet. Dit duurde tot mijn zevende, toen ik met mijn ouders op vakantie ging naar een nudistencamping. De buitenlandse kinderen daar, kon ik niet verstaan en ik vond ze ook niet leuk, op een meisje na. Zij was een Italiaanse, maar sprak ook Nederlands omdat haar moeder uit Nederland kwam. Haar naam was Lisa en ze had een bikinibroekje aan. Het waarom weet ik niet en het interesseerde me ook niet. We gingen samen zwemmen, verstoppertje spelen, naar de kegelbaan en deden alles wat kinderen doen. Het was net als met een vriendje, maar toch was het anders. Als jongetje heb je het nooit over een aardig vriendje, maar dat was zij wel. We waren dol op elkaar en bij ons afscheid kreeg ik een kus van haar. We hebben elkaar nooit weer gezien, maar ik heb nog wel een foto waar ze op staat.

**** Tiener ****

Na mijn twaalfde werd ik me heel bewust van de meisjes in mijn omgeving. Ze waren mooi en aardig, maar als jongen kon je er niet mee omgaan. Waarom het zo was wist ik niet, maar het was beneden je waardigheid. De meisjes in mijn klas lieten mij echter niet met rust. Ze zwermden altijd om me heen. Ik wist me geen houding te geven. Het allermooiste meisje uit de klas, ze heette Marian en was half Indisch, ging zelfs zo ver dat ze me regelmatig aanraakte en openlijk zei dat ik leuk was. Mijn zwakte voor haar mocht niet bekend worden, dat zou mijn aanzien bij mijn klasgenoten kunnen aantasten en daarom zei ik op een keer, een beetje geagiteerd en waar iedereen bij was, dat ze me met rust moest laten.

Het werkte en achteraf kon ik mezelf wel voor de kop slaan, dat ik zo stom was geweest. Zij was aardig en had niets verkeerds gedaan. Het was gewoon een incident tussen twee tieners, waarvan er een nog erg onvolwassen was. Het zit me nog altijd een beetje dwars.

Als 15 jarige ontmoette ik Marie, het was in de zomervakantie. Mijn hart is nogal licht ontvlambaar en ik raakte op slag verliefd. Nadat ik dagenlang zoveel mogelijk bij haar in de buurt was geweest, durfde ik haar hand te pakken. Ze vond het goed en kwam de volgende dag zomaar naast me zitten. Het was mijn eerste echte vriendinnetje en we hebben zelfs gezoend.

De eerste vriendin waar ik seks mee had was Marjo. Het was voor ons beide een avontuur, maar ook niet meer dan dat. Na een dag of tien was de liefde voorbij.

Op mijn negentiende had ik twee vriendinnen waar ik veel mee om ging en die ik moet noemen: Martina en Franciska. De dames kenden elkaar niet. Martina was een enorm stuk, bijzonder aardig en bovendien was ze tot over haar oren verliefd op mij, maar Francisca was degene die ik wilde veroveren. Ze was zeker zo mooi en aardig. Met geen van beide heb ik seks gehad of zelfs maar gezoend. Het probleem was dat Francisca mij niet wilde, hetgeen ik goed kon begrijpen. Voor mij was het sowieso onvoorstelbaar, dat een meisje mij zou willen. Achteraf moet ik vaststellen dat Francisca het enige blauwtje is, dat ik ooit heb gelopen.

**** De eerste grote liefde ****

Vanaf mijn twintigste ging het allemaal makkelijker en ongecompliceerder. De dames waren bij wijze van spreken, niet bij me weg te slaan. Mijn leven was gemakkelijk, ik hoefde alleen maar ja of nee te zeggen. Regelmatig had ik een scharrel, maar met echte liefde wilde het niet goed lukken.

Mijn vriendin moest niet spontaan zijn. Spontane mensen doen dingen zonder na te denken. Dat soort leeghoofden gaan mij irriteren. Mijn vriendin moest intelligent, ondeugend, uitdagend, fit en heel sterk zijn. Ze moest een hart van goud hebben, er fantastisch uitzien en vooral niet zeuren. Het was de vraag of zo'n vrouw überhaupt bestond en zo ja, waarom zou ze mij willen? Misschien was ik te kieskeurig.

Ideale vrouwen liggen niet voor het oprapen, maar toen ik 27 was kwam er toch een op mijn pad. Ze was 25 en heette Pettie. Ze was het zusje van een vroegere klasgenoot van mij. Pettie had gehoord dat ik een zeilbootje had en ze vroeg me of ze een keer mee mocht.

"Dat zou ik wel leuk vinden," had ik geantwoord, "maar je moet wel weten dat ik altijd in m'n nakie zeil."

Het was voor haar geen probleem. Eerder een aanmoediging. Ze is een paar keer met me meegegaan. Zij in bikini en ik naakt. We flirten, maar amoureuze avances maakte ik niet. Op een dag was ze mijn inactieve gedrag zat. Ze greep zomaar ineens mijn piemel en begon me te zoenen en af te trekken. Ze had de juiste manier gevonden om mij te veroveren. We werden tot over onze oren verliefd op elkaar.

Pettie kon onwaarschijnlijk lekker neuken. We deden het 's ochtends twee keer, 's avonds twee keer en als we overdag samen waren, dan was het ook feest. We lustten er wel pap van. Na bijna een jaar vertelde Pettie mij dat het uit was. Ze had een andere man ontmoet.

Dat ze vreemd was gegaan vond ik nog niet eens zo erg, maar dat ze mij niet meer wilde was verschrikkelijk. Het drong tevens tot mij door dat er helemaal geen vrouwen meer waren in mijn leven. Mijn moeder zat in Portugal en sinds mijn schooltijd was de omgang met tantes, moeders van mijn vriendjes, schooljuffen enz. verdwenen. Collegaatjes of andere vrouwen waren er nauwelijks, dat was een nadeel van mijn werk voor defensie. Een leven zonder vrouwen is niets voor mij en dat werd me opeens pijnlijk duidelijk.

**** De tweede grote liefde ****

Twee dagen later had ik 's avonds een feestje bij Ben, een vriend van mij. Hij had promotie gemaakt. De feesten bij hem waren zacht uitgedrukt nogal wild en dat kwam goed uit. Ik wilde mijn verdriet verzuipen en mijn eenzaamheid weg neuken. Het maakte niet uit met wat voor vrouw en of ze mooi en aardig was. Een soldate leek mij wel wat en die zouden er vast wel zijn. Bepaald niet respectvol en totaal in strijd met mijn karakter. Het liep anders.

Je moet geluk altijd een handje helpen en daarom was ik opzettelijk op zo'n manier op een tweezitsbankje gaan zitten, dat er moeilijk iemand naast mij kon plaatsnemen. Mijn eerste kop koffie was net op, toen er een onvoorstelbaar mooie vrouw de kamer binnen trad. Uitnodigend schoof ik opzij en de vrouw nam naast mij plaats. We hadden onmiddellijk een klik. Haar naam was Sandrine, een Française. Ze had meegedaan aan een internationale wedstrijd parkour en had een slaapplaats nodig gehad. Ze logeerde bij Ben en was bijgevolg op het feest beland. Ze was ernstig leuk. Mijn hart stond op slag in vuur en vlam. Sandrine was slim, tenger, ondeugend, heel fit, heel handig, heel snel en heel sterk. Ze droeg een kort rokje, rook naar Chanel no 5, had bijna zwart haar, hele donkere ogen en fantastische benen. Ze was perfect.

Het feest liep zoals gebruikelijk, helemaal uit de hand. In het hele huis was drank gemorst, meubels waren kapot en er lagen overal bierflesjes en glasscherven. Iedereen was toeter zat behalve Sandrine en ik. Wij zaten samen gezellig op het tweezitsbankje. Tegen de ochtend werd het wat rustiger en wilde Sandrine gaan slapen. Haar bed bleek doorweekt en bezet. Natuurlijk bood ik haar aan om bij mij te komen slapen. Thuis had ik nog een kamer over met een goed ledikant. Misschien dacht ze wel dat ze mij met gemak aan kon, misschien vertrouwde ze mij ook wel gewoon. Hoe dan ook. Ze ging met me mee.

Het was bijna een uur lopen, maar ons gesprek stokte geen moment. Na enige tijd greep ze mijn hand. Met de vingers in elkaar geweven liepen we verder. Mijn huis maakte diepe indruk. Normaal zou ik gevraagd hebben of ze het misschien prettig zou vinden om bij mij te liggen, maar dat deed ik nu niet, want ik wilde haar op geen enkele manier onder druk zetten.

Sandrine was blij met de logeerkamer. Ze douchte zich, zei "bonne nuit" en ging naar bed. Daarna kleedde ik mij uit, ging ook douchen, dook in mijn gigantische zit/slaapkuil en viel meteen in slaap.

Korte tijd later werd ik wakker. Sandrine was bij me komen liggen. Ze was naakt, net als ik. Haar hoofd lag op mijn schouder en haar hand lag op mijn enorme erectie. Ze sliep.

Tegen de middag werd ik wakker. Sandrine was me over mijn hele lichaam aan het zoenen en strelen. De vrijpartij die volgde was onbeschrijfelijk. Ze had zo mogelijk nog meer talent dan Pettie. Onze hunkering naar elkaar was met geen mogelijkheid te bedwingen. Sandrine miste haar trein naar Parijs.

Ze ging niet terug, ze bleef! We waren stapelgek op elkaar, ondanks het feit dat ik ook nog steeds heel verliefd was op Pettie, maar met haar was het uit. Dus geen probleem ... toch?

**** Problemen komen vanzelf ****

Naar Frankrijk verhuizen was voor mij niet eenvoudig. Sandrine was net afgestudeerd als bouwkundig ingenieur en kon eventueel wel naar Nederland komen. Het lukte meteen om voor haar een baan te vinden. Ze kon nog een week blijven, maar moest daarna terug naar Parijs om van alles te regelen.

Juist toen ik in de auto stapte om haar naar het station te brengen, kwam Pettie aanfietsen. Ze was helemaal overstuur, dat zag ik direct. De dames maakten kennis met elkaar, maar daar bleef het bij. Geen uitleg over wie precies wie was. Sandrine was al wat laat. Tegen Pettie zei ik, dat ik zo terug kwam. Ze kon binnen wel even wachten.

Toen ik terug was trok ik meteen mijn kleren uit. Thuis ben ik altijd naakt en voor Pettie was dat niets nieuws. Ze kwam meteen naast me zitten in de zitkuil en greep mijn piemel. Dat deed ze altijd als ze ergens mee zat. Pettie vertelde mij dat haar nieuwe (ex)vriend een "loverboy" was. Hij verleidde jonge meisjes om ze tot prostitutie te bewegen. Pettie kwam wel goed in zijn straatje te pas. Ze kon de meisjes goed opvangen en was heel geschikt als gastvrouw. Toen Pettie weigerde en bij hem weg wilde had hij haar bedreigd. Woest werd ik, toen ik hoorde wat die walgelijke zak haar allemaal wilde aandoen. Kortom, de vent was een enorme hufter.

Pettie had zich geweldig vergist en ze zei dat het weer aan was tussen ons. Mijn verstand vertelde mij, dat ik Pettie moest dumpen, maar mijn hart besloot anders. Haar ellende raakte me enorm en ik wilde haar beschermen, bovendien was ik nog steeds helemaal gek op haar. We vreeën net zo lang als dat nodig was om het verdriet van Pettie weg te neuken. Mijn geluk was eindeloos. Ik had mijn Pettie terug!

Natuurlijk moest ik zowel Pettie als Sandrine vertellen wat er was gebeurd, maar niet direct. Eerst moest ik nadenken. Een week lang neukte ik Pettie helemaal suf, maar Sandrine verdween niet uit mijn hoofd, geen ogenblik. Het was me duidelijk. Beide vrouwen waren geweldig. Ik wilde geen van tweeën kwijt.

Na een week kwam Sandrine terug. Beide dames waren verrast elkaar te zien en ik vertelde wat er was gebeurd en dat ik hen geen van beide kwijt wilde. Mijn beide vriendinnen reageerden heel volwassen.

De dames wilde mij voor zich alleen. Met z'n drieën verder gaan zat er niet in. Ze wilden dat ik zou kiezen. Het hoefde niet meteen. Ze gaven mij drie maanden en geen dag langer. Mijn voorstel om een nacht met ons drieën te slapen, gewoon om dat eens uit te proberen, werd resoluut afgewezen. Daar hadden de dames absoluut geen zin in.

Ben hielp ons aan een kamer en de dames wisselden elkaar af. Als Sandrine bij mij was, verbleef Pettie bij Ben en omgekeerd.

Er braken twee heerlijke maanden aan, maar ik zag wel dat de dames in spanning zaten en dat vond ik vervelend. Langer uitstellen was heel onaardig. Ik moest echt kiezen en werd er doodziek van.

**** Het kan nog veel erger ****

Het werd Sandrine. De keuze was enkel en alleen gebaseerd op het feit dat Pettie het al eens met mij had uitgemaakt. Nog een keer door een liefde te worden afgewezen leek me ondragelijk en Sandrine leek mij de betrouwbaarste keuze. Zij was tenslotte voor mij verhuist. Het drong pas later tot me door, dat het de grootste fout van mijn leven was.

Wanneer twee vrouwen je vragen om tussen hen te kiezen, dan moet je dat niet doen. Als je echt van beide vrouwen houdt, dan pleeg je verraad tegenover degene die je afwijst. Je pleegt verraad jegens de liefde waar je van houdt. Dat verraad, daar kon ik niet mee omgaan. Het sloopte mij. Het was beter geweest als ik de dames zelf had laten kiezen. Zelfs als ik ze dan beide had verloren.

Pettie was uit mijn leven, maar ze was nog wel in mijn hoofd en als ik wilde, dan kon ik haar opbellen. Dat deed ik nooit, maar de gedachte dat het kon hield mij overeind.

Sandrine bleek een fantastische vrouw te zijn. We hielden zielsveel van elkaar. Mijn verdriet hield ik voor mezelf. Haar belasten met mijn geestelijke ontrouw leek me ongepast. Wel beschouwd was dat ook een soort verraad.

Na vier jaar pleegde Pettie zelfmoord. Het kwam volkomen onverwacht. Bellen om mijn excuus aan te bieden voor mijn verraad kon niet meer. Ik voelde me afschuwelijk, maar liet mijn gevoelens niet blijken.

Een maand later brak Sandrine haar nek bij een wedstrijd. Ze was op slag dood. Praten met haar kon nu ook niet meer. Mijn leven was totaal overbodig geworden.

WORDT VERVOLGD.