Een Avondje Kaarten

Een mistige zaterdag in de herfst.

Ella doet boodschappen voor de hele week. In de supermarkt ontmoet ze haar collega Madelon. Ze raken aan de praat en gaan samen koffie drinken. Het is geen terrasjesweer, ze belanden in een hoekje van een trendy café. Eerst praten ze over het werk, dan over de mannen op het werk, dan over de mannen in hun leven. Brutaalweg vraagt Ella: "Waarom is jouw relatie eigenlijk mislukt?"

"Tja, we waren op elkaar uitgekeken. En ons seksleven werd steeds ... eh ... ruiger. Hij eiste steeds meer. Wat eerst speelse klappen waren, werden echte klappen. En ik moest steeds vaker dingen doen die ik eigenlijk helemaal niet leuk vond."

"Klappen, echt?"

"Ja, echte klappen, althans later. Mijn ex was wat sadistisch. Die mepte flink als hij opgewonden was. En wat betreft me dingen laten doen die ik niet wilde: daar was hij een meester in."

"En jij deed dat dan ook?" vraagt Ella.

"Ach, natuurlijk. Ik was twintig, hij was zesentwintig. Ik was zò verliefd op hem! En vergis je niet, ik ben ook wat masochistisch."

"Van aanleg of zo geworden?"

"Tja," zegt Madelon. "Daar heb ik nooit zo over nagedacht. Ik vind gewoon een beetje pijn wel lekker. Of een beetje angst."

"Echt? Je geilt op pijn?"

Madelon schudt haar hoofd. "Weet ik veel," zegt ze. "Ik werd ontmaagd toen ik nog heel jong was. Sinds die tijd hoort het bij seks. Ik weet niet beter."

"Maar vind je pijn echt lekker?"

"Tja." Madelon denkt na. "Het is nog meer dan pijn. Het is... vernederd worden. Moeten. En, tja, dan ook pijn."

"Vernéderd worden?"

"Mens, praat me er niet van. Achteraf denk ik weleens: hoe heb je het kunnen doen. Maar op het moment zelf ... "

"Ja, ik weet wat je bedoelt. Rolf heeft mij ook dingen laten doen ..." Ella denkt na. "Maar echt vernederd ... "

Plotseling heftig roept Madelon: "écht vernederd! De gore dingen die mijn ex mij heeft laten doen..."

Ella kijkt om zich heen. De koffietent is gelukkig nog niet vol, maar aan meerdere tafeltjes kijken mensen wel heel bestudeerd in het menu.

Madelon ziet Ella's blik en vervolgt veel zachter: "En toch... het was opwindend en ergens is het dat nog steeds. Het werkte toch twee kanten op. Ik bedoel: het wond ons allebei op."

"Nou kan ik je niet volgen."

"Het rare is: hij was zo jaloers als de pest. Als zijn vrienden er waren was hij op zijn grofst. Maar juist dan moest ik me van hem uitkleden. Of zò aankleden dat het op hetzelfde neerkwam. En dan achteraf..."

"Je uitkleden?"

"Ach kind, ik zie me nog staan." Madelon zucht. "Rob ging iedere donderdagavond kaarten met een aantal collega's. Eerst in de kroeg, maar later waren er drie getrouwd en dat werd dus bij één van de vier thuis, steeds afwisselend. Dus zo eens in de maand kwamen ze bij ons. Soms kwam één van de vrouwen mee, maar ze hadden nog zo'n sfeertje van ouwe jongens. Je weet wel, heel grof en knijpen en dat soort dingen."

Ella knikt. Ze kent het wel. Mannen die stoer willen doen, die elkaar willen overtreffen in hun stoerheid, geilen elkaar op. Wee de arme vrouw die in de buurt is.

"Die ene keer was op een donderdagavond in augustus. Het was bloedwarm weer en ik had vrij. Dus ik had de hele dag rondgelopen in een short en een hemdje. Keurig netjes een slipje eronder, maar geen beha. Waarom zou ik?" Madelon strijkt over haar kleine borstjes. "Nou, Rob kwam thuis en die kreeg bijna een beroerte. 'Heb je dat de hele dag aangehad? Kun je niet net zo goed naakt rondlopen?' Nou had ik inderdaad een deel van de dag naakt in huis rondgelopen, maar dat vertelde ik hem maar niet. Maar goed, hij kwam weer wat tot rust dus ik bracht hem een biertje in de tuin. Ik buig me voorover om het neer te zetten en hij vraagt, gevaarlijk rustig: 'Heb je zo boodschappen gedaan?' 'Ja', zeg ik. Hij schreeuwt: 'Weet je dan godverdomme niet dat je tieten voor iedereen zichtbaar zijn als je je voorover bukt?' Toen werd ik nijdig. 'Ja!' schreeuwde ik terug. 'En dat vind ik lekker!' Ik heb het later trouwens in de spiegel bekeken en hij had gelijk. Het hemdje zat zo ruim dat het naar beneden viel als ik me heel diep bukte en dan kon je inderdaad mijn tietjes zien hangen." Madelon giechelt. "Maar ja, in de supermarkt buig je altijd naar het schap toe, dus niemand heeft ervan kunnen genieten die dag."

"Was het nou maar een gewone dag geweest, dan was het allemaal met een sisser afgelopen. Dan had hij nog een tijdje door zitten griepen en me tenslotte dat hemdje uitgetrokken en..." Ze giechelt opnieuw. "Maar ja, het was geen gewone dag, het was kaartavond. Dus we eten snel, drinken nog een paar biertjes en zetten alles klaar. Ik verkleed me netjes. Deels om de lieve vrede, deels uit lijfsbehoud, want met die vrienden van Rob hoefde ik niet te proberen in losse kleren rond te lopen. Binnen de kortste keren zouden ze aan mijn tepels zitten frummelen, Rob of geen Rob. En die schijtlaars durfde er niets van te zeggen. Ik hoorde later van de andere vrouwen dat het bij hen altijd net zo erg was, en dat mijn Rob dan niet voor de anderen onderdeed. Dus ik doe een beha aan en een blouse en ik trek een rok aan die tot over mijn knieën komt. Geen kousen, dat verdomde ik met die hitte."

Twee vrouwen van middelbare leeftijd komen binnen, zoeken een tafeltje. Ze gaan naast Ella en Madelon zitten.

Zacht vervolgt Madelon: "Om zeven uur komen de anderen. Eén had zijn vrouw meegenomen. Ik was al blij, want meestal houden ze zich in als hun eigen vrouw erbij is. Maar die kwam hem alleen maar brengen, want ze had de auto nodig. Het begon al goed. Er moest natuurlijk altijd gezoend worden als ze binnenkwamen. Rob sloeg meteen om als een blad aan een boom. 'Heeft Madelon je wel lekker gezoend?' vraagt hij aan Gerard, toen diens vrouw weg was. 'Nee,' zegt Gerard. Dus Rob: 'Madelon, hier komen!' Hij kijkt die jongens aan als ik kom, zo van: heb ik de wind er even onder. 'Heb jij Gerard niet goed gezoend toen hij binnenkwam?' Ik haalde mijn schouders op. Stom natuurlijk, maar wat ik ook gezegd had, het was toch fout geweest. 'Doe dat nog maar eens over dan,' zegt Rob. Je begrijpt het al: Gerard stond ondertussen met zijn lul uit zijn broek en ik was zo goed niet of ik moet hem kussen. Ik probeerde me er eens met een geintje vanaf te maken, iets dat ik ineens vegetariër geworden was of zo, maar ik was zo goed niet of ik moest die smerige lul likken. En toen ik me dan in godsnaam maar vooroverboog tilde Rob gauw mijn rok op. 'Lekkere benen hè?' En dat terwijl hij al nijdig werd als ik te lang naar een foto van een kerel in de Privé keek! Slijmerd."

Ella maakt een meelevend geluidje, maar Madelon is nog niet klaar.

"Gelukkig kon ik er vandoor voor ik vier ongewassen pikken moest kussen." Ze giechelt. "Nu zou ik het wel willen, maar toen vond ik het vies." Ze denkt even na. "En dat was het ook. Maar goed. Ik vluchtte de keuken in. Ze maakten nog wat grapjes over het enige recht van een vrouw, dat het aanrecht is, maar dat was ik wel gewend, dus daar trok ik me niet veel van aan. Na nog wat grappen gingen de heren klaverjassen en had ik rust. Ze spelen altijd scherp en om echt geld. Meestal komt het wel zo ongeveer even uit, maar dit keer had Rob pech. Eerst rolden de euro's de andere kant op. Later ging het met tientjes tegelijk, en nog even later zie ik hem een paar honderdjes tevoorschijn halen. De anderen hadden medelijden met hem, dus hij wisselde twee keer van partner, maar hij ging voortdurend nat." Ze giechelt weer. "Ik weet niets van klaverjassen, hoewel hij wel vijftig keer geprobeerd heeft het mij te leren. Maar wat ik wel weet is dat als je verliest, je niet moet gaan bluffen. En dat is precies wat Rob deed. Inzetten verdubbelen en weer verdubbelen. Op een gegeven moment hoor ik hem vierhonderd euro inzetten. Nou, daar keek ik van op. Later hoorde ik dat hij toen al meer dan duizend euro rood stond. En hij bleef maar verliezen. En drinken. Het was warm, en binnen de kortste keren hadden de heren een krat pils leeg. Halve liters nog wel. Rob natuurlijk nijdig toen ik zei dat we geen pils meer hadden, maar de anderen susten hem. Nou, toen zijn er ook nog een paar flessen witte wijn doorheen gegaan. Niet dat ik ze iets kwalijk neem: ik zorgde er wel voor dat ik mijn deel kreeg.

Je begrijpt, de schunnige opmerkingen waren tegen die tijd niet meer van de lucht. En zo kwamen ze er ook op. Rob zei op een gegeven moment dat hij rustig veel geld kon verliezen, want als het echt armoe werd kon hij mij altijd nog de baan op sturen. Waarop een van de anderen zei dat ik nooit een goede hoer zou zijn, omdat ik veel te zedig was. Dat klopt, ik had hem net een tik op zijn vingers gegeven omdat hij me probeerde te knijpen. 'Nou,' zei Rob, 'dat had je anders niet gezegd als je haar vanmiddag gezien had,' en hij beschreef hoe ik een hemdje had gedragen waar mijn tieten met iedere beweging uitpuilden. Ik liep maar weg, want ze zaten me met hun ogen uit te kleden." Madelon slaat haar ogen neer. "Ik vond het nog best opwindend ook. Maar wat er toen gebeurde..."

"Nou?" vraagt Ella, nu onverholen nieuwsgierig.

"Rob bleef maar verliezen. Hij moest geld lenen bij een van de anderen, Martin, zijn baas. Die liep altijd met een rolletje duizendjes op zak. Om een uur of elf zei Rob dat hij er genoeg van had. Maar de anderen wilden niet stoppen. 'Oké,' zei Rob, 'maar dan wel quitte of dubbel.' De anderen waarschuwden hem dat hij dubbel nooit zou kunnen betalen. Eén van de jongens, Mike, zei tegen Rob: 'Denk erom, het is echt geld. We laten je betalen hoor!' Er lag tegen die tijd een smak geld op tafel, maar bij Rob lag bijna niets. Maar hij was door het dolle heen. En zo stond hij ineens twaalfhonderd euro in de schuld bij de anderen. 'Nou,' zegt Gerard, 'nou moet je Madelon maar de baan opsturen.' Rob keek hem aan en zegt: 'hoeveel bied je?' Ik stond in de keuken koffie te zetten en ik liet de pot bijna uit mijn handen vallen. Mike draaide zich om en nam me op. Hij zei iets van: 'Ja, Madelon zal daar gek zijn.' Rob keek niet eens naar mij. Hij zei zacht: 'Madelon doet wat ik haar zeg.' Het ergste was dat hij nog gelijk had ook. Ik wou iets roepen dat hij loog, maar ik was te zat. Ik hikte en knipoogde naar Mike. Ik wilde hem een seintje geven dat hij gelijk had, maar hij vatte het op als instemming met Rob. Hij draaide zich om en zei: 'Akkoord.' Daarna letten ze helemaal niet meer op mij. Hun ogen puilden echt uit van geilheid. Ze zaten daar godverdomme de voorwaarden te bespreken alsof ik er niet bij was."

"Wat waren die voorwaarden dan?"

"Ze zouden nog twee rondjes spelen en ondertussen wisselen van partner. Wie beide robbers won mocht mij mee naar huis nemen voor de rest van de nacht. En daarmee was Robs schuld ingelost. 'Wel netjes terugbrengen hoor,' zei Rob, nog lachend ook. Ik riep nog iets van 'mag ik inspraak?' maar ze luisterden echt niet meer naar me. Ik had zelfs beter mijn kop kunnen houden, want ze bekeken me nu alle vier met van die bloeddoorlopen alcohol-oogjes. 'Ja,' zegt Mike, die na Rob het minste gewonnen had, 'maar dan zijn de verliezers wel hun geld kwijt, en hebben er geen lol van.' Dus ging het hele verhaal bijna niet door. Maar Rob had daar ook een oplossing voor." Madelon zwijgt en staart voor zich uit.

"Wat was dat?" vraagt Ella.

Madelon zucht. "Hij keek me net zo aan als alle anderen. Toen zei hij: 'Ze heeft zich niet erg hoerig gedragen vanavond hè?' Dat gaven ze toe. 'Had je haar vanmiddag moeten zien,' ging hij verder. 'Toen puilden haar tieten bijna haar hemd uit.' Hij draaide zich naar mij toe. 'En nu de maagd uithangen hè?' Hij keek me vuil aan en beval me mijn blouse en mijn rok uit te doen. Ik was te verbijsterd om zelfs maar wat te zeggen, laat staan me uit te kleden! Hij kwam naar me toe en ging voor me staan. Hij had me al eens geslagen toen hij dronken was, maar nu durfde hij niet, omdat die andere kerels erbij waren. Ik had mijn handen op het aanrecht, ik was geloof ik nog bezig met die koffie. De anderen konden me daar niet zien omdat de eetbar ertussen zat. Rob pakte een van mijn vingers en boog hem echt gemeen naar achter. 'Als je niet meewerkt breek ik je vinger,' siste hij in mijn oor. En hij had het gedaan ook. Hij was door het dolle heen. 'Vooruit, kleed je uit, trut.' En ik, sufferd die ik toen was, deed het nog braaf ook." Madelon zucht.

"Wat een lul," zegt Ella.

Madelon kijkt haar aan. "Ja, maar ik was ook stom."

"Kon je wat anders?"

"Eigenlijk niet. Hij had écht mijn vinger gebroken. Hij was zó los van de wereld. Door de drank, door de adrenaline, doordat hij wist dat hij mij alle kanten op kon koeieneren. En dat was ook zo: ik verafgoodde hem. Toen nog wel... Nou ja, ik liep de kamer in en trok mijn blouse en mijn rok uit. Daar stond ik, in mijn ondergoed." Madelon giechelt. "Dat viel ze geloof ik een beetje tegen, ik had gewoon een witte slip en een witte beha aan." Ze wordt weer ernstig. "Maar het was warm weer en ik had dunne spullen aan. Mijn tepels schemerden er doorheen, en mijn schaamhaar waarschijnlijk ook. Rob pakte me bij de hand en trok me mee naar de tafel waar ze zaten te kaarten. 'Heren, de hoofdprijs van vanavond,' zegt hij. 'Kijk maar goed, want maar een van ons vieren gaat haar winnen.' Nou, ik verzeker je dat ze hun ogen de kost gaven. Het erge is dat het me mateloos opwond, en tegelijkertijd kon ik wel janken. Ze beloerden me schaamteloos, en ik keek schaamteloos terug. Mijn tepels werden snaarstijf en heel gevoelig. Echt, ik voelde iedere oneffenheid in de stof van mijn beha. Toen ik omlaag keek zag ik dat ik net zo goed geen beha had kunnen aantrekken: mijn tepels tekenden zich er duidelijk in af en schemerden donkerrood door de witte kant eromheen. Ik voelde mijn gleuf nat worden, en ik hoopte dat het niet zichtbaar zou zijn." Ze giechelt. "Maar ik had pech. Mijn dikke schaamlippen verraadden me. Een van de vier vroeg aan Rob: 'Ze is toch niet ongesteld hè?'

'Nee,' zei Rob, 'Hoezo?'

'Waarom heeft ze dan een maandverband aan?' Ze praatten over me alsof ik een koe was, die op de markt verhandeld werd. Rob antwoordde dat ik zo gebouwd was, en dat moesten ze natuurlijk zien. Rob zei niet eens meer wat, keek me alleen maar aan en knikte. En dus trok ik braaf mijn slipje omlaag.

Daar stond ik, half jankend, half beregeil, in mijn blote toges, met alleen nog een beha en een paar schoenen aan. Ik zweer het je: ze smakten alsof ze een biefstuk zagen."

Madelon giechelt. Ze kijkt onder haar lange wimpers door naar Ella. "Heb jij je wel eens uitgekleed voor een groep mannen?"

Ella knikt.

"Vond je het ook zo opwindend? Heel, heel eng, en tegelijk zo vreselijk, verschrikkelijk, ongelooflijk geil?"

Ella knikt opnieuw. Ze vertrouwt haar stem niet en zegt niets.

Maar Madelon heeft geen aanmoediging nodig. "Nou, voor mij was het de eerste keer. Ik wist niet wat me gebeurde. De manier waarop ze naar me keken... Ik voelde me echt hoerig. En tegelijkertijd opgewonden. Zo lekker... hun ogen leken wel aan mijn poes vastgekleefd." Ze zucht. "Ik had zelf ook teveel gedronken... Toen zag ik wat Rob aan het doen was. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om de kaarten te steken. Hij had het pak onder tafel en zat steels, van onder af, de beste kaarten uit te tellen. Als ze zich op dat moment omgedraaid hadden... Rob stond vierentwintighonderd euro rood. En in plaats dat ik hem laat barsten, raak ik totaal in paniek. Als ze hem gepakt hadden waren we dat geld kwijt geweest, en zijn baan waarschijnlijk ook.

Martin, Robs baas, zat het dichtst bij me. Hij was oudste van de vier, en de enige vrijgezel. Echt een vieze kerel: zo eentje die opschepte dat hij regelmatig naar de hoeren ging, hij had voortdurend een vieze sigaar in zijn hoofd en hij was zo grof als een karhengst. Hij keek naar mijn snee en stak zijn hand uit. 'Laat me eens even voelen, meisje?' fleemde hij. Normaal gesproken had ik hem een klap op zijn gezicht gegeven, maar nu moest ik alles doen om ervoor te zorgen dat ze Rob niet betrapten, dus ik keek zorgvuldig niet eens in diens richting, maar liep langzaam op Martin af. De andere twee schoven hun stoelen van tafel en kwamen dichter bij Martin zitten. Precies goed, zo lokte ik ze van Rob en zijn handen onder tafel weg. Ik deed nog een paar passen was toen binnen Martins handbereik. Hij duwde me met zijn ene hand achterover en zonder omwegen propte hij de wijsvinger van zijn andere hand in mijn kut. 'Hmmm jongens, het is allemaal echt. En ze is al goed gesmeerd ook.' Hij haalde zijn vinger uit mijn kutje en rook eraan. Toen hield hij zijn glinsterende vinger onder de neus van de andere twee, die nog wat dichterbij kwamen zitten. 'Ruikt ze lekker of niet?' vroeg hij. Ze knikten. Hij pakte mij bij mijn heupen. Zijn handen waren klam en hij hijgde een beetje, maar verder was er niets aan hem te merken. 'Draai je eens om?' vroeg hij. Ik keek onopvallend naar Rob, maar die zat nog steeds met zijn handen onder tafel. Dus draaide ik me om. Martin legde een hand op mijn rug. Toen beval hij me te bukken."

Even is het stil. Schor vraagt Ella: "En?"

"Wat kon ik doen? Ik was nu al zo ver gegaan, dat kon er ook nog wel bij. Ik heb Rob op dat moment in stilte zo vervloekt ... Maar Martin duwde me voorover. 'Benen wijd', beval hij, en ik zette mijn voeten braaf uit elkaar. Ik wist dat mijn reet zich spande en dat mijn kutje eronder zichtbaar moest zijn, wijd open en nat. Martin knorde goedkeurend. Echt, hij leek meer op een slager dan op een ouwe geilaard. Hij liet zijn hand van mijn rug afglijden en kneep in mijn bil. Met zijn vingertoppen gleed hij door mijn bilspleet. Ik had kippenvel van opwinding en ik stond te janken van schaamte. Ik bad dat hij zijn vinger niet in mijn kontje zou stoppen." Madelon giechelt. "Daar was ik toen nog maagdelijk. Maar Martin was niet geïnteresseerd in mijn anus. Hij zei dat hij kutje wilde voelen, en dat deed hij ook. Ik voelde zijn duim achterlangs naar binnenglijden. Ik keek achterom naar Rob, maar die was nog steeds bezig met de kaarten. Dus spreidde ik mijn benen nog wat verder, alsof ik het lekker vond. Dat ontlokte Martin weer een grom. 'Je bent een lekker hoertje,' zei hij. 'Jongens, ze is al eens zo nat als daarnet. Moet je zien.' Hij pakte mijn schaamlippen en trok ze uiteen. Beide anderen bogen voorover, tot ze nog geen decimeter van mijn snee verwijderd zaten. Alle drie smakten van geilheid. Ik kon wel door de grond zakken. Het erge is, ik was echt verschrikkelijk nat. Ik schaamde me en tegelijkertijd wond het me mateloos op."

Ella knikt. Ze weet wat Madelon bedoelt. Ze kijkt weer even tersluiks om zich heen. De koffiebar zit nu vol. De vrouwen aan het tafeltje naast ze zijn druk in gesprek. Aan de andere kant is een man komen zitten, die grotendeels verscholen gaat achter een krant.

"Gelukkig was Rob eindelijk klaar met de kaarten steken. 'Nou?' vroeg hij. 'Gaan we spelen?' Ik rukte me los, raapte mijn slip op en vluchtte de keuken in. Daar droogde ik mijn gleuf stiekem af met een stuk keukenpapier en trok gauw mijn kleren weer aan. De mannen schoven braaf weer aan tafel aan.

Natuurlijk won Rob dit keer. Hij was lang genoeg bezig geweest met die kaarten te steken! Martin was zijn maat en die zat op te scheppen dat hij Rob dit keer geluk bracht, maar dat het de volgende partij anders zou zijn.

Na afloop van de partij draaiden ze zich als één man naar mij om. 'Wat?' zei Martin, 'Ben je weer aangekleed?' Ze keken naar Rob. Martin zei dat ik eigenlijk al van hem was, omdat Rob de hele avond al geen twee keer achter elkaar had weten winnen. Maar Rob had moed geput uit zijn overwinning en zei dat Martin daar maar niet zo zeker van moest zijn. Ooit moest zijn geluk eens keren. Ik snoof. Geluk!

Rob had beter zijn mond kunnen houden. De andere twee maakten sowieso al niet veel kans meer, en nu begon Martin ook te twijfelen. Maar ze waren vastbesloten nog wat plezier aan mij te beleven. 'He,' riep Gerard. 'Ze heeft alles weer aan!'

Tot nu toe was het allemaal min of meer een samenloop van omstandigheden geweest. Ik bedoel: we waren alle vijf zat, ik net zo goed als zij, en Rob zat echt in de penarie. Maar nu leverde hij me een Judasstreek die ik hem nooit vergeven heb. Hij keek me aan en vroeg poeslief: 'Kom eens uit de keuken?' Ik liep om de bar heen. Toen ik in de kamer stond zei hij alleen maar: 'En nu uitkleden.' Dat was volstrekt nodeloos. Ik had me al eens voor ze uitgekleed, en er was geen enkele reden om me het weer te laten doen. Hij wist dat ik zo gek van hem was dat ik het toch wel zou doen, als hij maar voldoende aandrong, en dan kon hij daarmee opscheppen bij de anderen.