Een Avondje Kaarten

Dat gunde ik hem niet. Bovendien herinnerde ik me hoe opwindend het eerder was geweest, toen ik me naakt aan ze getoond had. En vergeet niet: ik was zo dronken dat ik niet heel veel remmingen meer had." Madelon grinnikt. "Maar het was toch hoofdzakelijk uit boosheid over die laffe opmerking van Rob dat ik me weer uitkleedde. En dit keer langzaam en geraffineerd. Ik begon met mijn rok hoog op te schorten. Alle vier, ook Rob, loerden ze naar de binnenkant van mijn dijen. Maar toen ik bijna boven was liet ik hem weer vallen en duwde vlug mijn slipje erachteraan. Ze hadden geloof ik niet eens door wat ik deed, tot ik me bukte, het opraapte en naar Rob slingerde. Ik was zó nijdig op hem!

'Trek je rok nog eens op, schatje?' was het enige wat hij vroeg. De lul! Ik negeerde hem en begon mijn bloesje los te knopen. Eerst de bovenste knoopjes, tot ze mijn beha konden zien. Ik stak de de panden in mijn beha en duwde die wat omlaag, net zover dat mijn tepelhoven zichtbaar waren, maar mijn tepels niet. Toen trok ik de onderkant van mijn blouse uit mijn rok en knoopte de onderkant los. Tenslotte zat hij met nog maar één knoopje vast. Ik keek de vier mannen één voor één aan. Ze zweetten alle vier, en niet alleen van de warmte! Toen deed ik snel het laatste knoopje los en trok in dezelfde beweging mijn bloesje uit.

Ik wist dat mijn tepels weer door mijn beha heen schenen, maar het interesseerde me niets meer. Het treiteren van mijn jaloerse Rob, de opwinding van hun blikken en de hoeveelheid drank die ik gehad had maakten dat ik door het dolle heen was. En Martin had me door. Plotseling vroeg hij een glas jenever. Iedereen keek hem verbaasd aan. Ik was zelfs een beetje beledigd. Stond ik ze daarvoor nou op te geilen? Maar hij knipoogde vettig. Ik liep naar de keuken en schonk een glas in. Voorzichtig liep ik ermee terug. De ban was niet gebroken: ze verslonden me nog steeds alle vier met hun ogen. Eentje kreunde zelfs.

Ik gaf Martin het glas. Hij verordonneerde mij mijn beha uit te trekken. Ik zei niets maar draaide me om, ging door mijn knieën en liet hem de sluiting losmaken. Ik schudde hem af en liet me aan ze zien. Ze slikten tegelijk, vier synchroon wippende adamsappels, alsof het geregisseerd was. Martin hief zijn glas en wenkte me. Even dacht ik dat hij wilde proosten, toen zag ik wat hij bedoelde."

"Wat bedoelde hij dan?"

"Begrijp je het niet?"

Ella schudt haar hoofd.

"Tja, ik begreep het meteen. Ik aarzelde maar even, toen boog ik me voorzichtig voorover en dompelde mijn tepel in de jenever."

"Nee!"

"Ja, toch. Het was koud! Mijn tepels werden nog eens zo lang en ik kreeg kippenvel op mijn hele bovenlichaam. Maar na een tel begon het te gloeien. Martin haalde zijn glas weg, wenkte mij naar zich toe en likte de jajem van mijn tepel. Het was heerlijk en angstig tegelijk. Je begrijpt, de heren moesten alle vier een slok hebben.

Gerard dacht nog een stap verder te gaan en wilde zijn pik in de jenever duwen. Dan mocht ik hem daarna aflikken, snap je? Martin zat al zo'n beetje te gniffelen en, ja hoor, Gerard duwt zijn eikel in de jajem en begint me toch te brullen! Die alcohol brandt hartstikke. Martin vertelde dat in een bordeel waar hij vaak kwam de meisjes gestraft werden met een scheut jenever in hun kut. Dat schijnt verschrikkelijk te schrijnen. Ik heb het nooit durven proberen.

Enfin, Gerard komt terug, nadat hij zijn pik heeft afgespoeld, en ze kijken weer met zijn allen naar mij. Ik tilde mijn rok opnieuw op, maar nu zo hoog dat ze mijn bosje konden zien. Ik had mijn benen bijeen geklemd, dus de rest konden ze mooi raden. Maar ja, ik kon tijd rekken wat ik wilde, vroeger of later moest die rok toch uit. Dus liet ik hem vallen en stapte eruit. Mens, het sap droop langs mijn dijen van opwinding!" Madelon kijkt in de verte.

Ella voelt haar tepels tegen de stof van haar beha drukken. Als ze omlaag kijkt ziet ze twee duidelijke bobbels afgetekend in haar jurk. Het verhaal van Madelon windt haar op. "En toen?"

"Natuurlijk was het Martin weer. Hij stond op en trok me naar zich toe. Hij mompelde iets dat hij nog maar één keer hoefde te winnen, en liet zijn grove handen over mijn lijf dwalen." Madelon rilt. "Wat een engerd. Ik kreeg echt kippenvel bij de gedachte alleen dat ik met die viezerik naar bed zou moeten. Hij duwde mij met mijn rug tegen de tafel en dwong zijn been tussen de mijne. Toen duwde hij me achterover, totdat ik op tafel viel, met mijn benen wijd en mijn kutje open. De anderen keken toe, maar zeiden niets. Martin duwde zijn duim in me en begon me te masturberen. 'Laat maar eens horen of je zingen kan,' zei hij. Brrr. Het erge was, dat ik echt naar klaarkomen snakte en dat hij me gemakkelijk had kunnen laten gillen.

Het werd Rob teveel. 'Je hebt nog niet gewonnen,' zei hij tegen Martin. Hij lachte er zenuwachtig bij: hij werd echt verscheurd tussen zijn angst voor Martin aan de ene kant en zijn jaloezie aan de andere kant.

Martin haalde zijn duim nog een paar keer op en neer en gleed toen uit me, half onwillig. Ik riep bijna dat hij door moest gaan, ik snakte naar klaarkomen. Het uitkleden en de vernedering hadden me zo opgewonden... Maar goed, ik liet me van de tafel afglijden en wilde weglopen. Maar dat was niet naar Martins zin. 'Hé,' riep hij tegen mij, net alsof hij mijn naam niet meer wist. 'Waar ga jij naar toe?' Ik haalde mijn schouders op en Martin zei tegen Mike en Gerard dat die zich maar even met mij moesten vermaken terwijl hij van Rob won, want dan hadden zij toch ook waar voor hun geld gekregen. En het was weer Gerard, die drie uur eerder nog met zo'n kuise zoen afscheid genomen had van zijn eigen vrouw, die met de goorste plannen op de proppen kwam. Hij wilde dat ik een banaan in mijn kutje zou stoppen en dat zij hem er dan uit zouden eten. Gelukkig greep Martin in: 'Ja, en ik zeker zo dadelijk in de bananenprut roeren met mijn gereedschap zeker? Die smeerlapperij doe je maar met je eigen wijf. Gaan jullie nou maar lekker even met haar op de sofa zitten en houd haar heet voor me, dan spelen Rob en ik dit spelletje even af.'

Maar daarmee stuurde hij twee klaverjaspartners weg, dus moesten ze iets anders spelen. Je begrijpt dat Rob inmiddels de kaarten weer had zitten steken voor klaverjassen, dus die liet nog iets van een protest horen. Maar Martin zei: 'Niet zeuren. We spelen gewoon een spelletje poker.' Dus moest Rob nog twee spellen kaarten pakken en de heren begonnen."

"Ik kon van het begin niet zoveel zien, want Gerard en Mike hadden me meegetroond naar de sofa. Daar zat ik tussen ze in terwijl ze hun handen over mijn lichaam lieten glijden. De heren trokken mijn benen wijd en daar ging het. Ze probeerden natuurlijk met zijn tweeën tegelijk in mijn preut te roeren, dus dat ging nog mooi mis. 'Na jou,' zegt één van beiden, alsof ze samen de deur door moesten.

Nou kun je van Martin zeggen wat je wilt, maar die wist wat lekker was. Die twee anderen waren niet erg bedreven in het opgeilen van vrouwen. Terwijl zij allebei getrouwd waren en Martin niet. Ze roerden in mijn kut alsof er iets stond aan te branden. Helemaal niet lekker. Misschien maar beter ook, wie weet wat ik anders gedaan zou hebben! Maar nu had ik tijd om op Martin en Rob te letten. Nou, dat ging weer mis. Rob zei niks, maar hij zweette als een otter en Martin keek bij iedere slag triomfantelijker. Dat werd dus Martin neuken. Daar had ik helemaal geen zin in. Ik had toen nog het idee dat Rob en ik... nou ja. Hoe dan ook, ik moest Rob de gelegenheid geven om de kaarten opnieuw te steken, anders moest ik straks met Martin naar bed.

Gelukkig bood Martin me zelf de gelegenheid. Hij stak een nieuwe sigaar op en knipoogde naar mij. 'Lekker?' vroeg hij. Hij moet gezien hebben dat die twee anderen er niets van bakten. 'Of heb je liever een sigaar?'

'Liever een sigaar,' antwoordde ik. Nou daar keken ze van op. Ik maakte de handen van de twee op de sofa los, stond op en liep naar Martin toe. Ik pakte hem zijn sigaar af en liep ermee naar de stoel tegenover de sofa. Mijn enige gedachte was dat ik ervoor moest zorgen dat ze naar mij keken en niet naar Rob. Maar ja, daar zat ik met die sigaar op mijn stoel. Wat moest ik er in hemelsnaam mee? Nou, je begrijpt het: er was maar een manier waarop ik ze geboeid kon houden. Martin had zich omgedraaid en ik zag Rob achter zijn rug de stock kaarten voorzichtig van de tafel pakken en op zijn schoot leggen. Die had in elk geval begrepen wat ik van plan was. Ik begon met een paar trekjes te nemen... " Madelon kijkt Ella aan. "Heb jij wel eens een sigaar gerookt?"

"Kleintjes," beaamt Ella.

"Hm. Vind je 't lekker?"

"Eerlijk gezegd, nee."

"Nou ik ook niet, daar was ik na twee trekjes al achter. Maar ja, wat moest ik? Ik zat daar met die enorme sigaar in mijn handen, deftig kringetjes te blazen. Ik had mijn benen over elkaar geslagen, maar zò dat mijn linkervoet op mijn rechterknie lag, dus de heren konden mijn wijd openstaande kutje vermoeden, maar er niet rechtstreeks inkijken: mijn been zat ervoor. Ik nam nog een trekje, blies de rook uit in de richting van de sofa en stak hem toen in mijn snee."

"Ze vielen bijna van hun stoel! Ze zaten alle drie met hun ogen aan die sigaar vastgenageld." Madelon giechelt. "Het was natuurlijk hartstikke opwindend. Daar zat ik, naakt, met mijn benen wijd, maar zodanig dat ze niet alles konden zien: mijn linkerbeen verhulde mijn kutje. Maar ze konden het wel raden, mijn dikke schaamlippen, het bosje haar, de bruine, rechte sigaar met de witte askegel en het puntje vuur. 'Zuigen!' riep Martin. Maar eerst deed ik iets anders. Ik liet mijn linkerbeen omlaag glijden en kneep mijn kutje samen. Die sigaar stak recht uit mijn bosje. Ik zakte wat verder onderuit en hij wipte omhoog als een klein pikkie. Toen haalde ik hem uit mijn sneetje en bewoog de brandende kant langzaam naar mijn tepel."

"Je lijkt wel gek!" roept Ella uit.

"Ik was zat, dat is ongeveer hetzelfde. Maar ik wist wel wat ik deed hoor. Er zat inmiddels zo'n lange askegel aan dat ik rekende dat mijn tepel niet eens warm zou worden. Maar het was toch een angstig gevoel, lekker angstig. Mijn tepel ging nog eens zo rechtop staan, wat de heren niet ontging. En ik voelde mijn gleuf nog natter worden dan hij al was. Ik raakte eerst de ene tepel met die askegel, toen de andere. Het zag er allemaal veel enger uit dan het was, die as was echt helemaal koud. Maar dat wisten zij natuurlijk niet. Ze vergaten zelfs naar mijn kut te loeren, ze waren helemaal gebiologeerd. Zoals ik daar zat, een beetje onderuitgezakt, mijn kutje wijd open, met snaarstijve tepels waar ik langzaam, heel langzaam die sigaar naartoe bracht: het moet een prachtige show geweest zijn. Ik heb het later nog eens voor de spiegel gedaan en het is een beregeil gezicht. En een beregeil gevoel! Ik heb nog nooit zulke harde tepels gehad. Terwijl de as van die sigaar mij minder brandde dan de hete blikken van die kerels.

Ik keek vanuit mijn ooghoeken naar Rob, maar die zat nog steeds steelse bewegingen te maken onder de tafel. Dus moest ik verder gaan. Ik zakte wat onderuit, en tipte de as af in mijn schaamhaar. Toen stak ik de sigaar in mijn mond en masseerde de as over mijn schaamhaar, mijn onderbuik en mijn schaamlippen. Het was al een flinke hoeveelheid, dus mijn haar werd helemaal grijs en mijn schaamlippen werden lichtrose, net alsof ik ze gepoederd had. Ik trok mijn kutje onder het wrijven met beide handen goed wijd open, zodat de heren recht naar binnen konden kijken. Je kunt niet zeggen dat ze geen waar voor hun geld kregen. Met die sigaar nog steeds in mijn mond stak ik een vinger in mijn honingpotje en bewoog hem langzaam op en neer. De heren stonden op springen! En toen deed ik waar ze allemaal op zaten te wachten: ik stak de sigaar er weer in. Het was eigenlijk best een lekker gevoel ook nog, dat een beetje ruwe dekblad, het mondstuk dat al wat vochtig was -- van Martins lippen, van mijn lippen en vooral van mijn schaamvocht. Ik was al verschrikkelijk geil, ik had net mezelf zo half en half zitten vingeren. Dus ik bewoog de sigaar zachtjes langs mijn clit en kon het niet helpen: ze zagen allemaal hoe ik rilde van genot. Nog een paar tellen zo doorgaan en ik was ze glad vergeten. Dan had ik me zo voor ze klaar gemasturbeerd.

Maar Martin had het niet in de gaten. 'Zuigen!' riep hij weer.

Dat bracht me bij mijn positieven. Ik deed mijn ogen open en keek ze aan. Alle drie -- nee, alle vier, Rob was klaar met de kaarten steken en had zijn handen onschuldig voor zich -- zaten ze met bezwete koppen en grote bobbels in hun broek naar mijn kut te loeren. Mens, wat vond ik dat opwindend. Heerlijk, vier grote kerels die je volledig in je ban hebt. Opnieuw deed ik mijn vingers om mijn schaamlippen en trok ze wijd. Ik zag zelf wat een geil gezicht dat was, die gepoederde schaamlippen, de roze binnenkant en de obscene bruine sigaar erin. Het was echt geen gezicht, hij stak eruit als een kleine, stijve pik. Maar wel lekker.

Ze verwachtten alle vier dat ik zou zuigen. Maar hoe moest dat? Ik besloot maar wat te proberen. Ik duwde de sigaar nog wat dieper naar binnen -- een zalig kriebelend gevoel -- en ging wat rechterop zitten. Dat was al voldoende. Kennelijk kantelde ik mijn bekken zo dat mijn baarmoeder wat meer ruimte kreeg en ... de punt van de sigaar gloeide. Nou, je had ze moeten horen! Ze applaudisseerden alsof ik door een hoepel gesprongen was. 'Bravo!' riep Martin. Ik pakte de sigaar tussen twee vingers en wilde hem wegleggen. Maar doordat ik weer ging verzitten stootte ik de rook uit mijn kut. Stom toevallig blaas ik een kringetje! Nou, toen waren ze echt niet meer te houden. Ze joelden alsof het Nederlands elftal een doelpunt gemaakt had. Ik besloot dat het mooi geweest was en gaf Martin zijn sigaar terug."

"Maar die had nog niet genoeg meegemaakt. Hij graaide in de stapel bankbiljetten voor zich en pakte vijf briefjes van honderd. 'Hier Madelon, dit is voor jou als je hem er omgekeerd instopt.' Nou was ik wel zat, maar niet gek. 'Doe dat maar bij je vriendinnetjes in het bordeel', zei ik tegen hem. Hij keek me even verbluft aan. Toen keek hij naar Rob. 'Je kunt maar beter winnen,' zei hij zacht, 'want anders krijg je haar terug met hier en daar wat brandwonden'." Madelon rilde en staarde voor zich uit.

"En?" vroeg Ella.

"Wat en?"

"Heeft Rob gewonnen?"

"Natuurlijk, ik had hem genoeg tijd gegeven. Ik weet niet of Martin iets vermoedde, maar vanaf dat moment waren alle goede kaarten voor Rob. Hij won gemakkelijk. En ik was blij toe. Want Martin had het gedaan met die sigaar, dat weet ik zeker. Of erger. Ik heb later dingen van hem gehoord... Maar goed, dat is een ander verhaal. Ik moest weer gaan zitten tussen die twee op de sofa, die natuurlijk meteen hun onhandige jatten weer in mijn kutje propten. Maar gelukkig was het binnen een paar minuten afgelopen. Ze gingen daarna zonder veel omhaal weg, zij het dat Gerard kans zag om bij het afscheid nemen nog even gemeen in mijn tietjes te knijpen." Madelon giechelt. "Ik hoorde later van zijn vrouw dat zij geen lage bloesjes aan kan, omdat hij haar altijd bont en blauw kneep. Maar goed, ze donderden zonder verdere ongelukken op."

"Rob was je zeker wel dankbaar?"

"Dankbaar? Kan je net denken. Ze waren de deur nog niet uit of hij begint: 'dat vond je lekker hè, vuile teef?' En zo ging hij maar door, wat ik een hoerig typetje ik wel was, dat ik het lekker vond om me aan zijn vrienden te tonen, dat ik me zeker overdag ook zo gedroeg, dat ik geen haar beter was dan een echte hoer in een bordeel. Ik vroeg hem of hij me daarom bevolen had me uit te kleden, tot twee keer toe. Nou joh, we maakten een knetterende ruzie... Maar daarna maakten we het ook weer knetterend goed. Jezus, Rob leek wel een brandweerman die avond, hij bleef maar spuiten. En ik was ook zo verschrikkelijk geil, ik kon er niet genoeg van krijgen."

Madelon zucht. "Zo erg heeft hij het daarna nooit meer gemaakt, maar hij is me wel altijd op andere manieren blijven vernederen en pijn blijven doen, mijn hele huwelijk lang."

Ella knikt. "Maar dat vond je dus opwindend."

"Nou ja, soms. Hoe dan ook, hij maakte het erger en erger. Nog geen jaar later waren we gescheiden."

Het blijft even stil. Hoe hard hebben ze eigenlijk gepraat? De man aan het tafeltje naast ze zit nog altijd achter zijn krant verstopt en roert tegelijkertijd in zijn koffie. De twee vrouwen aan het tafeltje aan de andere kant giechelen.

"Zullen we maar afrekenen?" vraagt Ella.

Madelon kijkt om zich heen. Aan de tafeltjes naast hen kijkt iedereen meteen bestudeerd de andere kant op. "Misschien beter van wel, hè?"