Groene Hel

Hij slikte en keek naar me. Ik bewoog heel langzaam mijn kutje over over zijn kruis en ik voelde iets hards, groots. Ik keek hem aan en legde mijn handen op zijn handen. Ik schoof nog een keer over hem heen, nu iets harder, uitdrukkelijker, ik sidderde. Ik keek in zijn ogen en hij zei niets, hij keek naar me, zijn ogen gleden over mijn lijf en weer terug naar mijn ogen.

Plotseling ademde hij diep in en was de betovering verbroken.

Hij tilde hij me van zich af.

Schor en half fluisterend zei hij dat het tijd was om terug te gaan.

Ik was vrolijk op de weg terug, ik wist de weg en ik stuiterde steeds een eindje vooruit. Ik was euforisch, ik had het leuk gehad en ik wist dat er een mogelijkheid was om Ronald de mijne te maken, ik had een reactie gevoeld, ik had zijn blik gezien.

Misschien werd het toch leuk hier, in deze groene hel.

***

Ah cute, zo lief.

Ronald had een handje voer gepakt en was een konijntje aan het voeren. Kijk daar kwam het pluisje, wat een schatje. Vertederd keek ik naar het konijntje, hup hup hup, een klein schattig wit staartje.

Ineens sprong er een lus omhoog en voor ik een kik kon geven hing het konijntje met een touw rond zijn nek spastisch met zijn pootjes te schoppen en toen rust, dood.

"Jezus... Ronald! Dierenbeul, dat konijntje... shit"

Huilend kijk ik hoe hij het konijntje loshaalt. Ik draaide me weg vlak voor hij zijn mes in het konijntje zette. Ik liep terug naar het kamp, wat afschuwelijk, hoe kon hij!

Na een half uurtje kwam hij aanlopen met het gevilde en schoongemaakte lijk in zijn handen. Hij spoelde het af in de beek en legde het bij het kampvuur op een paar bladeren.

"Een mens moet eten Moon"

"Ja jezus Ronald, dat snap ik maar dit is vreselijk"

"Niets vreselijks aan, het was snel en genadig. Beter dan die koeien die voor mcdonalds een leven lang wegkwijnen in een te kleine stal om als bekroning op een waardeloos bestaan geslacht te worden"

"Dat is anders"

Pruilend keek ik voor me uit, mcdonalds is anders, ik bedoel die hamburger is toch al dood, kan je hem net zo goed opeten.

Ja toch?

***

Ik lag eenzaam op mijn matje, mijn slaapzak was droog, helaas. Ik dacht terug aan de vorige nacht, in Ronalds armen. Aan vanmiddag, zijn erectie. Ik fantaseerde over hem, hoe groot zou hij zijn? Als alles in verhouding is.... Wauw. Wat ik voelde was geen teleurstelling in ieder geval. mmmh.

Ik wilde bij hem, weer bij hem slapen, het was de hemel geweest vannacht.

"Ronald?"

Het bleef stil, nog een keer, wat harder.

"Ronald?"

Hij bewoog en zuchtte

"Ga slapen Moon"

"Ja maar ik heb het koud"

Stilte, hij zuchtte, het geluid van een rits. Als een haas sprong ik uit mijn slaapzak en wilde bij hem kruipen.

"Wacht"

Trillend stond ik naast hem, kou, maar ook spanning, wat ging hij doen?

Ronald kroop uit zijn slaapzak en ritste onze slaapzakken helemaal open. Hij ritste de twee slaapzakken aan elkaar. Schoof de matjes tegen elkaar aan en kroop in de dubbele slaapzak.

"Kom kleintje"

Ik wist niet hoe snel ik erbij moest kruipen. Ik smolt met mijn lijf tegen hem aan, mijn hoofd op zijn borst, mijn been over zijn been. Zijn arm om me heen, zijn bescherming, warmte en zijn geur als slaapmiddel. Ik was bijna meteen verdwenen.

Midden in de nacht werd ik wakker, we lagen nog steeds zoals we lagen, ik rook aan hem. Wreef mijn gezicht in hem. Met mijn hand streelde ik over zijn borst, teder. Ik dacht aan de bult die ik had gevoeld. Ik was nieuwsgierig.

Teder gleed ik met mijn hand over zijn buik, twijfelend spelend met het lijntje haar. Heel voorzichtig gleed ik met mijn hand in zijn broek. Ik voelde hem, mijn adem stokte. Ik kon net een kreet inslikken. Ik had zijn slappe lul in mijn hand en hij was gigantisch. Ik heb nog nooit een lul gezien maar ik wist dat dit groot was. Ik kon mijn hand niet om zijn dikte sluiten en hij was minstens twee handbreedtes lang.

Zachtjes kreunde ik. Langzaam kneedde ik hem en begon hem af te trekken. Ik voelde hem groeien in mijn hand. Zo geil. Hij was zo groot en hard. Ik vroeg me af of hij überhaupt in me zou passen, ik ben zo klein.

Mijn hart ging als een razende tekeer. Voorzichtig kroop ik in de slaapzak. Ik haalde zijn erecte lul uit zijn boxer en likte over zijn enorme eikel. Met moeite kon ik hem in mijn mond krijgen.Zachtjes zoog ik en likte ik over zijn eikel terwijl ik zijn volle lengte aftrok. Hij kreunde zachtjes in zijn slaap. Steeds sneller trok ik hem af en ik zoog, mijn tong over zijn eikel.

Het was voor het eerst van mijn leven dat ik zoiets deed, maar het was zo geil.

Ik probeerde zijn bewegingen en geluiden te lezen. Zachtjes pakte ik zijn zak beet, alles was groot aan hem. Ik streelde hem en trok hem weer af. Hij schokte ineens kreunend met zijn heupen en spoot een dikke warme straal in mijn mond en nog één. Ik schrok en vergat bijna te slikken, ik proefde hem, ik zoog en slikte zijn zaad.

Ineens had ik zin in deze hike, of nee eigenlijk vond ik het al een tijdje leuk, maar dit was wel het beste tot nu toe.

Mijn broer had eindelijk mijn mondje volgespoten.

Ok, ik had hem verkracht, maar dat is een detail.

***

"Kom"

Ronald stond op me te wachten, het kamp was in een mum van tijd afgebroken en op wat brandplekken na was er geen spoor meer te zien van ons verblijf. Ik hing mijn eigen rugzak op mijn rug en we gingen op pad.

Mistflarden tussen de bomen en in de diepte van het bos zagen we af en toe herten en konijnen. Het was adembenemend. De rotsen overgroeid met mos, de paddenstoelen op omgevallen bomen, de dichte varendekens. De zon was al een tijd op en op sommige plekken brak hij door het bladerdak, natuurlijke belichting van goddelijk mooie details.

Ik snoof de geur op en liep meestal voorop, breed lachend. Ik vond dit leuk!

"Naar je zin?"

Ik draaide me om, te breed lachend voor mijn rol, maar ja, je kan niet altijd uitblinken in je rol he, zelfs een topactrice heeft wel eens een mindere dag.

"Ja, ik vind het echt heel leuk"

Hij lachte en knikte.

"kijk een woest monster uit de hel"

Hij wees naar een klein hertenkalf, zijn moeder stond op meters afstand van ons en hield haar jong in de gaten. Onbewust van onze passage.

Ik grinnikte "Van dichtbij zijn ze toevallig levensgevaarlijk hoor, één probeerde me laatst te verdrinken"

Ronald lachte, hij kwam naast me lopen en sloeg zijn arm om me heen. Ik liep in de groene hemel, het was fantastisch, ik had het gevoel dat ik voor het eerst in mijn leven echt leefde.

Het pad steeg langzaam, absoluut niet steil maar in de loop van de dag werd de vegetatie steeds dunner.

Onderweg had Ronald een aantal paddenstoelen geplukt, wat knollen opgegraven en wat groens geplukt. Alles zorgvuldig in een buidel.

Tijdens een rustpauze had hij weer een konijn uit het leven weggerukt, maar ik had er minder moeite mee, temeer omdat het konijn van gisteren heerlijk smaakte en in feite had hij gelijk. Het lijkt alleen wreder als je er met je neus bovenop staat.

Trots keek hij toen hij zag dat ik en een kampvuur had weten te maken en een ketel gefilterd water had opstaan. Ik kreeg er echt lol in.

"Koffie?" Vroeg ik vol trots toen hij terugkwam met het gevilde konijn.

Hij knikte en kwam naast me zitten.

"Heerlijk" zei hij en knipoogde naar me

Ik kroop tegen hem aan en we zaten samen te genieten van een fantastisch uitzicht en de meest fantastische koffie ever. Ik bedoel, skip actrice, ik word barista bij Starbucks.

Nou ja, eigenlijk was hij smerig, maar ik had hem gezet, dus.

"Mooi he" zuchtte hij en ik knikte, het was mooi.

Het tweede deel van de tocht ging steiler, meer rotsachtig en kouder, er waren bijna geen bomen meer.

"Hier"

Ronald gaf me een warme jas aan en zelf trok hij er ook één aan.

"Het is fris hier, nog een half uurtje en dan zijn we bij ons volgende kamp".

Hij keek naar de lucht.

"we halen het ruim, je loopt lekker door"

Mijn hart sloeg over van trots, hij vond dat ik het goed deed. Na een uurtje of twee door steeds ruwer landschap stonden we voor een klein huisje.

"We zijn er Moon"

***

Ik liep rond in het huisje, eindelijk een stukje beschaving. Er was warm water, stroom en, helaas, twee slaapkamers. Ik had heerlijk gedouched en Ronald stond er nu onder. Een paar keer overwoog ik de douche in te lopen en gewoon bij hem te gaan staan, toch maar niet.

Ik stond in één van de twee slaapkamers, peinzend. Ik bedoel stel, stel he, zuiver hypothetisch, dat er één bed per ongeluk afbrandt, tja, dan ben je op elkaar aangewezen he.

Of stel, ook zuiver hypothetisch, dat ik denk van kom ik ga dit raam zemen, en ik val voorover met mijn emmer water op het bed, dan tja...

Net toen ik het raam controleerde op eventuele noodzakelijke zeembaarheid stond Ronald achter me. Samen keken we woordeloos naar het uitzicht, adembenemend.

Voor ons een bijna eindeloze vlakte van ruig terrein, een bloemenrijk grasland met bemoste grote keien tegen de achtergrond van een enorm bergmassief. Wolkenflarden uiteengerukt door messcherpe pieken, oranje gekleurd door het licht van de ondergaande zon.

Automatisch pakte ik zijn hand. Ik keek naar hem.

"Dank je, Ronald"

Hij keek naar mij, een brede glimlach

"Alles voor jou Moon"

***

Konijn gesmoord in een mengsel van knollen, bessen en afgemaakt met vers groen spul, klinkt misschien armoedig, maar bij god, ik heb nog nooit zo lekker gegeten. Ronald keek me aan en lachte toen ik nog een keer opschepte.

"Lekker?"

Ik keek naar hem, dacht even over mijn rol, maar weet je, ik ben toch geen actrice blijkbaar, dat ligt achter mij, passé.

"Het is werkelijk heerlijk"

Ik lach breed naar hem, het is heerlijk, deze tijd was heerlijk.

's Avonds zaten we op het bankje voor het huisje. Het silhouet van de bergketen voor ons was een donkerzwarte afperking van de peilloze diepte van het heelal. Sterren fonkelden als kleine diamantjes tegen de oneindige zwartheid van het universum. Samen keken we miljarden jaren diep. Mijn hoofd rustend op zijn machtige lijf, stilte, woordeloos.

Die nacht lag ik in een eenzaam bed, comfortabel en warm, maar kil door herwonnen eenzaamheid, ik miste Ronald tegen me aan. Ik dacht aan hem, ik dacht aan wat ik een nacht ervoor gedaan. Ik dacht aan zijn eikel in me, de smaak van zijn zaad, zijn krachtige straal tegen de achterkant van mijn keel.

Met mijn hand gleed ik langs de rand van mijn slipje, ik voelde de stoppeltjes op mijn venusheuvel. Sidderend gleed ik verder, langs mijn klitje naar mijn ingang, mijn druipende ingang. Zijn eikel in mijn mond, spuitend, kloppend.

Ik kreunde zachtjes zijn naam, mijn vinger gleed in me. Langzaam bewoog ik hem in me, roerend. Drijfnat gleed ik uit mijn opening, teder smeerde ik mijn vocht over mijn klitje. Ik kreunde, mijn klitje was zo hard, ik spreidde mijn benen wijder, trok ze iets op en ik lag daar, klaar voor mijn penetratie, klaar voor mijn ontmaagding.

In mijn hoofd liep Ronald mijn kamer binnen, hij keek naar me, ik bood mezelf aan. Ik keek hem aan terwijl ik mezelf open spreidde voor hem.

Tonend dat ik klaar was voor hem. Ik keek naar hem, zijn machtige lijf boven me, zijn erectie tegen mijn opening, wanhopig duwend, ik zou oprekken, pijn, genot, ik zou gillen. Schokken, spastische spiertrekkingen terwijl hij zich in me forceert.

Mijn vinger als mager alternatief stootte welwillend in me, kermend, streelde ik wild met mijn andere hand mijn klitje, ik trok mijn benen nog verder tegen me aan. Kom Ronald, kom naar me toe, neuk me, neuk je kleine zusje. Ik wil je, ik kom, ooooh god... oooooh Ronald jaaa.

Hijgend rol ik op mijn zij, mijn vinger nog in mijn kloppende kutje. Ik val in slaap, een heerlijke comfortabele rustgevende eenzame slaap.

***

In absolute rust zat ik op een rots. Ik zat met de hengel van Ronald, zo moeilijk moet het niet zijn. Ik had vanmorgen vroeg zijn hengel gepakt en bedacht dat ik de vis zou vangen vandaag.

Ik keek naar de lijn, al een uur, er gebeurde niets. Ik had mezelf voorgehouden dat het een kwestie van geduld was, maar bij Ronald ging het toch echt een stuk vlotter.

Partijdige kutvissen!

"Ey kleintje"

Ik draai me om.

"Sst stil en kijk niet in het water, je jaagt de vissen weg"

Hij komt naast me zitten en kijkt grinnikend naar de lijn

"Willen ze een beetje happen?"

Ik kijk aandachtig naar de lijn, zal je net zien dat er één hapt, wedden?

Na een paar minuten nog niets.

"Nee, ik snap het niet"

"Wat heb je als aas dan?"

"Aas?"

Ik kijk hem niet begrijpend aan, mijn onbegrip slechts beantwoorde door een bulderende lach. Hij strijkt over mijn hoofd en graait in zijn binnenzak.

"Hier"

Ik kijk naar een soort oorbel, allemaal glimmende plaatjes, best leuk ding, ik vroeg me af of hij er twee had.

"Geef maar even"

Binnen een paar minuten heeft hij het glimmende ding aan de haak gehangen en werp de lijn uit.

"Hier"

Bijna meteen voel ik iets trekken aan de lijn, voorzichtig haal ik hem binnen, een flinke vis spartelt aan het haakje.

"Haal er maar af"

Hij kijkt me aan met een verwachtingsvolle blik. Ik pak het beest, glibberig, koud, bewegend en ik gil. Het beest ligt op de rots, spartelend, haakje in zijn mond...

Ineens vind ik het zielig. Ik denk aan de koeien in de massa industrie en ja, hij heeft gewoon gelijk, ik verman me. Ik pak de vis beet en haal het haakje voorzichtig uit zijn bek, het aas en alles komt uit zijn bek.

"En nu?"

Een spartelende beest in mijn hand.

"Let op"

Kundig doodt hij de vis en maakt hem schoon met zijn mes. De vis zelf legt hij zorgvuldig op een steen en werpt de hengel weer uit.

Na een paar minuten heb ik weer beet. Dit keer doe ik alles zelf, ja ik vond het eng, ik gilde zelfs, maar ik deed het. Aan het einde van de ochtend lopen we terug met 7 vissen, 6 door mij schoongemaakt, ik ben trots.

Halverwege pakt hij mijn hand

"Ik vind je een veel leuker mens zo, Moon"

Ik glim

***

Die dag vertrokken we vroeg. Ik liep naast Ronald over een keiig pad, begroeiing was beperkt tot grasland en bloemen. De lucht was fris en sprankelend, het uitzicht was goddelijk.

Een vroege zon wierp diepe schaduwpartijen op de bergen. Strakblauwe lucht met kleine schapenwolkjes contrasteerde prachtig met de rauwe grijstinten van het massief voor ons.

"Gaan we zo hoog?"

Ik wees naar een steile rotspunt, ver boven alle andere rotspunten. Ronald schoot in de lach

"Nee, dat is geen werk voor amateurs, daar moet je echt voor kunnen klimmen, wat wij doen is een lieve toeristische route"

Ik liep even peinzend naast hem. Toegegeven, de hike tot nu viel alles mee, het was meer het op jezelf aangewezen zijn dat het moeilijk maakte en niet zozeer de fysieke uitdaging. Ik keek hem aan

"Ben ik een amateur?"

Hij schoot in de lach en keek vriendelijk naar me

"Het prototype, maar je leert ook snel"

Ik keek naar die piek en dacht even na

"Wil je me leren om zo'n piek te bereiken?"

Hij glimlachte en keek een tijd voor zich uit

"Ik ben je aan het leren een nog veel hogere piek te bereiken, we zijn al een heel eind"

"Ronald?"

Hij keek naast zich

"Ja?"

"Je bent de beste vriend die ik ooit heb ontmoet"

***

's Avonds zat ik voldaan op een flinke kei bij het kampvuur tegen hem aangesmolten, zijn arm om me heen. We genoten van de nachthemel, de absolute duisternis slechts verstoord door het dovend kampvuur. Het was fris, ik dook dieper tegen Ronald aan, warmte.

We hadden de top bereikt, de top van de berg. Ik had een berg bedwongen! Op de top had ik rondgekeken, het uitzicht was prachtig, maar ik had meer verwacht. Wat weet ik niet precies, maar de top bleek leeg.

Uiteindelijk bleek de weg ernaartoe mooier dan het doel.

Na een tijdje stond hij op en rekte zich uit "tijd om er een einde aan te breien, morgen vroeg op" en hij liep naar de tent. Ik kroop achter hem aan de tent in en keek hoe hij zijn slaapzak in kroop. Ik keek hem aan, half glimlachend.

"Koud"

Ronald snoof door zijn neus als een lach, kroop weer uit zijn slaapzak en ritste de mijne aan die van hem. Snel kroop ik bij hem en hij nam me in zijn armen. Zijn machtige lijf om me heen mij beschermend. Een heerlijke warmte. Mijn hoofd op zijn heerlijke arm, hard als staal, zacht als een wolk. Met zijn duim streelde hij loom mijn buik.

***

In de vroege middag bereikten we weer de boomgrens, het was een heerlijke dag. Ronald sprak uitzonderlijk veel voor zijn doen.

Ronald kwebbelt niet, hij praat zakelijk, slechts dingen die nodig zijn om gezegd te worden. Dat de rotsen waar ik op liep ooit zeebodem waren, hij toonde me de schelpen gefossiliseerd in het massief, immense ouderdom.

Bewonderend had ik geluisterd, en geleerd. Ronald had kennis, ondanks zijn voorkomen als een machine was het eigenlijk een leergierige nerd in het lijf van een vernietiger.

Ik merkte dat hij plezier had in het uitleggen en onderwijzen van mij, ik voelde me als een schoolmeisje, een schoolmeisje met een crush op haar leraar.

We waren een uurtje tussen de bomen en het bos werd steeds dieper en dichter. De geuren waren overweldigend. Vol bewondering keken we in stilte naar een familie herten, onbewust van onze spiedende ogen bezig met hun dagelijkse zaken, rust en sereniteit.

Ronald vond een mooie plek voor de overnachting, het was eigenlijk te vroeg, maar de plek was te perfect. Een steile rotswand met grote keien aan de voet. Overgroeid met mos. Een kleine waterval had in de loop van vele eeuwen een diep meertje uitgesleten. Omringd door dichte begroeiing bevonden we ons in een open oase van gras en bloemen.

Samen hadden we de tent opgezet, niet dat het dan sneller ging, maar het was leerzaam. Binnen een uur was het kamp gereed en verwarmde een vuurtje een ketel door mij gefilterd water.

Terwijl Ronald het bos in was om hout te sprokkelen en eten te verzamelen ving ik de vis, ik had er lol in, trots toonde ik de buit, voor ieder drie, schoongemaakt en afgedekt. Hij keek me lachend aan.

"Je begint een echte overlever te worden, een waardige partner in de wildernis"

Ik liep rood aan en keek verlegen weg

"Dank je"

***

Na het eten zaten we samen op een grote rots die half in het meertje lag. Het was een warme dag en ondanks de afnemende sterkte van de zon hing de warmte als een deken in het bos. Ik gooide steentjes in het water en keek naar de waterval.

Zonder wat te zeggen stond ik op en kleedde me uit. Op mijn slipje en bh na was ik naakt, Ronald keek gegeneerd weg.

"Ik ga zwemmen, het zweet van me af spoelen"

Ik nam een sprong en lande met een plons in het koude water. Naar adem happend voelde ik de kou als een prikkelende sensatie. Het duurde een tijd voor ik gewend was aan het water.

Lui op mijn rug drijvend riep ik naar Ronald die nog steeds op de rots zat.

"Kom stinkerd, jij hebt ook gezweet, het is heerlijk"

Ik zwom naar de waterval en klom op de rots waar het water op kletterde, de kracht van het water verraste me. Met een gil voelde ik hoe mijn bh de strijd verloor, het water duwde mijn cups omlaag, ik draaide me snel om en spoelde mijn haar. Net toen ik van plan was terug in het water te duiken om verborgen mijn bh weer goed te doen voelde ik warmte tegen me, Ronalds warmte.

Ik draaide me om en keek hem aan, zijn ogen gleden over mijn door mijn armen bedekte borsten. Hij keek me in mijn mijn ogen. Glimlachend liet ik mezelf zien, mijn armen langs mijn lijf. Ik keek naar hem, zijn ogen rustend op mijn borsten.

Na een lang moment keek hij in mijn ogen, woordeloos. Met een duik was hij weg en kwam een paar meter verder weer boven water. Glimlachend registreerde ik zijn erectie toen hij uit het water klom en naar zijn kleding liep.

***

"Ey"

Ik ging naast hem zitten en nam de koffie aan die hij me gaf. Ik kroop tegen hem aan en nam een slok. Ronald staarde in het kampvuur en gooide er af en toe zwijgend wat hout op.