Seksgodin Nerevar Deel 02

Met grote ogen keek Mirusa naar het enorme stuk vlees dat tussen de benen van de oude man hing en aarzelde geen moment en zakte door haar knieën. Met twee handen pakte ze het monsterlijk grote apparaat van de man vast en probeerde haar lippen om de eikel te krijgen, maar kon alleen de helft van de eikel in haar mond krijgen zonder dat haar mond zou scheuren. Daarop besloot Mirusa om de zaak anders aan te pakken en begon met haar handen de enorme paal af te trekken. Met snelle bewegingen trok de voorhuid over de enorme rode opgezwollen eikel. Divayth Fyr sloot zijn ogen en liet zich meevoeren op het genot dat deze vrouw hem gaf.

Mirusa merkte dat de oude man steeds dichter bij een orgasme zat en bewoog haar handen steeds sneller op en neer, totdat je haar handen bijna niet meer kon zien, zo snel ging ze. Dit was alles wat de oude man nodig had om over het randje te gaan en met een kreun spoot hij een vloedgolf van zaad in Mirusa's gezicht en over haar hele lichaam. Het was zoveel sperma, dat niet alleen haar hele gezicht wit was, maar ook haar haren en de hele voorkant van haar lichaam.

"Wow, u heeft lang geen bezoek meer gehad" merkte Mirusa op, nadat ze haar gezicht een beetje had schoongeveegd. "Die enorme vleesstaaf tussen uw benen is waarschijnlijk ook de reden dat u uw dochters heeft moeten klonen in plaats van ze te verwekken op de normale manier: geen enkele vrouw is wijd genoeg van onderen om zo'n enorme paal naar binnen te krijgen."

De tovenaar lachte hardop en gaf haar gelijk op beide punten.

"Goed, nu is het tijd voor je eventuele genezing. Ben je klaar?" Mirusa werd een beetje zenuwachtig, want de oude man had haar eerder gezegd dat het haar misschien zou doden. Toch knikte ze.

De man goot het drankje in haar keel.

"Het werkt! Het werkt echt! Ik kan het niet geloven. Juich niet te vroeg: je hebt nog steeds corprus, maar niemand kan het aan je gezicht aflezen en alleen de positieve eigenschappen van de ziekte zijn overgebleven: je bent nu immuun voor alle ziekten die er op dit eiland zijn. Ik moet dit spul snel aan mijn gevangenen gaan geven. Ga, ik heb nog een hoop werk te doen."

Mirusa was zo blij als een kind, maar ging niet gelijk terug naar Balmora: ze had nog steeds de sleutel van één van de schatkisten van Tel Fyr, dus ze ging op onderzoek uit en liep naar het Corprusarium.

"Nu kunnen die gasten wel dood, er is niemand met wie ik verder nog moet praten die het me kwalijk zou kunnen nemen en als ik uit het zicht van die bewaker blijf kan er niks misgaan."

Dus pakte Mirusa haar boog nadat ze door de poort was gestapt en schoot alle corprus-lijders neer en nam wat spul van hun huid waarvan ze wist dat het gunstige magische eigenschappen bezat mee.

Na lang zoeken had ze alle kisten geopend die ze kon openen en ging naar huis met een behoorlijke voorraad Dwergenmunten en andere schatten. Alleen twee kisten had ze niet kunnen openen: een klein kistje in de kamer van Divayth Fyr en een kast in de ruimte ernaast.

"Misschien, als ik alle sloten kan openen, kom ik hier nog wel eens terug om ook die sloten te kraken." Met haar amulet van Almsivi Interventie teleporteerde ze terug naar Balmora en ging naar Caius. Hij promoveerde haar tot hoofd van alle Zwaarden van het eiland en vertelde haar dat hij werd teruggeroepen naar het vasteland. Na wat vragen van de kant van Mirusa gaf Caius haar wat kleding met betoveringen die ze zou kunnen gebruiken bij haar volgende missies.

Haar nieuwe missie bestond eruit om Mehra Milo nog een keer gaan op te zoeken en meer te weten te komen over de verloren profetieën die de Dissidente Priesters hebben opgetekend uit de mond van de Aslanders. Mocht er iets fout gaan dan zou ze een briefje in haar kamer achterlaten met codewoord 'amaya'. Dankzij de Gildegids stond ze niet veel later in Vivec. Dankzij haar Almsivi Interventie-amulet kon ze bijna gelijk naar de tempel en een paar seconden later liep ze de Hal van Wijsheid binnen.