Licht

"ik hou ook van jou Tom" fluisterde ze.

Ik streelde zacht haar wang "voor altijd"

Sam snikte zacht "voor altijd"

Een tijdje lagen we terwijl we elkaar streelden en kusten, teder, vol passie, vol liefde.

Ik keek haar aan "als ik dood ben, waarom kunnen we dan wel spreken in je dromen?"

Sam haalde haar schouders op "ik weet het niet, waarschijnlijk omdat het een droom is, ik mis je zo dat ik over je droom" ze keek somber.

Ik grinnikte "nee, ik ben echt hier Sam, ik ben bij je"

Sam keek me een tijdje aan "hoe dan?"

Ik haalde mijn schouders op "ik weet het niet, ik ben de hele dag bij je, je ziet of hoort me niet geloof ik maar als je slaapt kan ik je dromen binnenstappen"

Sam zuchtte "ik wou dat het waar was... dan zou ik de rest van mijn leven willen slapen"

Ik dacht een tijdje na "dat zou niet goed zijn Sam... je moet je leven leiden"

Sam schudde haar hoofd "niet zonder jou Tom"

Ik kuste haar "je moet, lieve Sam"

Sam snikte en kuste me "ik kan niet zonder je" huilde ze zacht.

Met een klap lag ik weer in mijn kamer, Sam zat overeind. Ze keek rond zich heen "ben je hier Tom?"

Ik knikte "ja, vlak bij je"

Ik streelde zacht haar wang, ze leek te reageren, ze kantelde haar hoofd iets en rilde even "oh Tom... ik mis je zo" ze huilde zacht.

"Als je hier bent, bij me, en je bezoekt me in mijn slaap, verlaat me dan niet Tom, ik zal altijd bij je zijn, altijd" snikte ze zacht.

Langzaam zakte ze weer achterover en na een tijd sliep ze weer, ze werd weer transparant en weer liet ik me absorberen.

Ik keek rond me heen, we zaten in de keuken aan tafel, Sam zat naast me. De keuken baadde in het licht dat ik de hele dag had gezien.

Net toen ik wat wilde zeggen sprong Dr. Snuggles op tafel. Hij likte zijn poot en keek ons aan.

"Hoi Tom" zei hij

Ik grinnikte even en keek naar Sam

"Dat is maf" grijnsde ze.

Ik grinnikte ook en keek weer naar Dr. Snuggles.

Dr. Snuggles keek ons beide aan "zo maf is het niet hoor, je droomt Sam... hier kan alles"

Sam knikte begrijpend.

"Tom, jij hoort hier niet..." Dr. Snuggles keek me verwijtend aan

Ik glimlachte terwijl ik de pratende kat aankeek "want?"

Dr. Snuggles likte even langs zijn poot en keek me toen aan "je mag niet zomaar iemands droom binnen komen, ook niet als je dood bent"

Ik grinnikte "en jij dan?"

Dr. Snuggles keek me even aan "Dat is anders, ik ben een kat, wij zijn de brug tussen droom en werkelijkheid, leven en dood. Zie je dat licht?" Dr. Snuggles keek naar het raam.

Ik knikte "ja ik zie het al de hele dag"

"Je moet het omarmen Thomas, je hebt niet lang meer"

Ik keek hem vragend aan "en anders?"

Dr. Snuggles grijnsde "Dan zit je vast, in dit huis, voor eeuwig"

Ik keek hem aan "En kan ik dan bij Sam zijn als ze droomt?"

Dr. Snuggles knikte "Ja, maar denk je dat je haar daarmee helpt? Of jezelf?"

Ik dacht na.

Sam schraapte haar keel "ehm... en wat als hij hier blijft en ik doe hetzelfde na mijn dood?"

Dr. Snuggles grijnsde weer "dan zitten jullie samen vast, geloof me dat is niet wat je wil"

Sam haalde haar schouders op "ik kan niet zonder hem"

Dr. Snuggles keek naar Sam "Dat kan je wel, je moet wel"

Ik keek ook naar Sam "Ik denk dat hij gelijk heeft" sprak ik zacht.

Sam snikte "ik kan niet zonder je Tom..."

Ik streelde zacht haar wang en hield haar tegen me aan "Je moet Sam... we hebben geen opties."

Sam snikte zacht en kuste mijn wang "ik wil niet dat je gaat Tom" fluisterde ze zacht

Ik slikte en keek naar mijn kleine zusje, naar haar verdriet. Ik kuste haar en hield haar in mijn armen, troostend, strelend. Ik wiegde haar in mijn armen en dacht na.

Dr. Snuggles had gelijk, ik kon niet blijven, ik kon niet mijn zusje blijven bezoeken. Ik was dood, ze moest me los laten, haar leven leiden en niet blijven hangen aan iemand die er niet meer is. Ik slikte en keek haar aan.

"Ik moet gaan Sam... ik hou van je..." zacht kuste ik haar wang.

Sam schudde haar hoofd "alsjeblieft Tom, blijf bij me ik smeek je"

Ik schudde mijn hoofd "Nee lieve Sam, je kan niet aan me blijven hangen, je moet je leven leiden, nu zelfs voor twee, ik wil dat je een vol leven leidt, met alles erop en eraan. Je moet, doe het voor mij."

Sam keek me aan "ik hou van je Tom voor eeuwig, ik zal je nooit vergeten" fluisterde ze.

Ik knikte "ik hou voor altijd van je, ik vergeet jou ook nooit... ooit zijn we weer samen... ik wacht op je" fluisterde ik zacht.

Sam knikte "wacht op me Tom... ooit zijn we weer samen"

Ik keek diep in haar ogen en kuste haar zacht op haar lippen "tot ooit lieve Sam, ik wacht op je."

Sam huilde hartstochtelijk en hield mijn hand vast.

Het licht werd feller, de hele keuken leek verlicht door duizend zonnen. Het raam was bijna onzichtbaar door het felle licht, de zon was zo groot, vlak voor het raam hing de felle bol licht, uitnodigend.

Ik keek naar Sam kuste haar op haar lippen en streelde haar wang.

Het licht werd steeds feller, de keuken vervaagde, Sam vervaagde, het licht omvatte me volledig.

Warmte...

liefde...

niets...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tja... kort... treurig...

he bah!

Snel een vrolijk verhaaltje hoor... happy end, alles...

Tot de volgende keek