L'île des femmes: 01 De Saters

Verhaal Info
Lid worden van de motorclub kost een gleuf.
1.7k woorden
2
1.4k
00
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

Dit op zichzelf staande verhaal is uit de duim gezogen en vertelt de ondergang van de criminele motorclub "De Saters", die ook voorkomt in "De Harem". Een en ander is geschreven vanuit de gekleurde en ongepolijste visie van een clublid.

Het eerste hoofdstuk is een kennismaking met een van de criminelen die later in het verhaal slachtoffer wordt van vernederingen, misbruik en geweld door superieure vrouwen. Als dat niets voor u is, dan adviseer ik u om dit verhaal over te slaan.

§ 1.1 Vluchteling

Aboe Abbas, was in een streng fundamentalistisch islamitisch gezin opgegroeid. Het geloof beklemde hem zeer, daarom verliet hij de islam. Als afvallige liep zijn leven groot gevaar. Zodra de mogelijkheid zich voordeed was hij met zijn vrouw en twee zoontjes gevlucht. Ze kregen asiel in Nederland. Aboe Abbas was niet dom, hij had nooit aan familie of vrienden verteld, waarom hij was vertrokken. Ze wisten van niets.

Toen de achterneef van Aboe Abbas om kwam, zat de familie opgescheept met met zijn drie dochters die nog niet waren uitgehuwelijkt. Om hun toekomst veilig te stellen vond de familie dat de dames met Aboe Abbas moesten trouwen. Aldus geschiedde.

Om te voorkomen dat zijn vrouwen zouden vertellen dat Aboe Abbas een afvallige was, verhuisde hij en isoleerde hij zijn harem van de buitenwereld. De vrouwen leerden geen Nederlands, kwamen nooit naar buiten en werden altijd naakt gehouden.

Aboe Abbas was wel een afvallige, maar de cultuur waarin hij was opgegroeid zat diep in hem verankerd. Hij was de baas. Zijn vrouwen hadden niets in te brengen. Als hij met zijn vingers knipte, dan werden zijn voeten gemasseerd en werd het eten opgediend. Er was altijd wel een van zijn vrouwen bezig met zijn kruis en als hij meende dat er gestraft moest worden, dan kwam de zweep daar al gauw aan te pas. Toch was Aboe Abbas geen sadist. Hij hield van zijn vrouwen, zeker van zijn eerste. Zijn vrouwen hielden ook wel van hem en waren hem ook wel dankbaar omdat hij goed voor hen zorgde, maar gelukkig waren ze niet. Ze hadden liever in een andere wereld geleefd. De wereld was echter zoals hij was. De vrouwen schikten zich in hun lot.

De eerste zoon van Aboe Abbas, Abbas Hadid, was zijn oogappel. Hij kon geen kwaad doen. Als een van de vrouwen hem terecht wees wegens wangedrag, dan werd ze daarvoor gestraft.

Abbas Hadid sprak uitstekend Nederlands en integreerde volledig. Op school ging het prima. Zijn vrienden noemden hem Appie en hij genoot zelfs enige populariteit bij de jongens. Abbas had totaal nul respect voor vrouwen. Hij genoot ervan om ze te treiteren en te kleineren. Zelfs de drie jonge vrouwen van zijn vader moesten het ontgelden. Als pa niet thuis was graaide hij naar hun borsten of greep in hun kruis. Zijn kwakje spoot hij regelmatig over hen heen. De vrouwen hielden hun mond. Ze waren bang voor de zweep.

Appie was groot en sterk. Hij zag er goed uit en kon makkelijk praten. Meisjes die hem niet kenden vielen al vlot voor zijn charmes.

§ 1.2 Motorclub de Saters

Appie vond motoren fantastisch. Hij volgde een opleiding tot monteur en toen hij achttien werd haalde hij zijn motorrijbewijs. Een van zijn vrienden introduceerde hem bij een motorclub. Appie vond het daar geweldig. Er werd stevig gedronken, je kon er allerlei pepmiddelen krijgen en als je last had van een erectie, dan hielp een van de vrouwelijke leden je graag van dat probleem af.

Appie had meteen lid willen worden van de club, maar dat ging niet vanzelf. Daar moest je iets voor doen. De club had geld nodig en daarom deed de club aan prostitutie en werd er in drugs gehandeld. Om aan te tonen dat je betrouwbaar was moest je een flinke hoeveelheid drugs of een gleuf aanleveren.

Het aanleveren van een gleuf was voor Appie geen probleem. Hij had op vakantie in Frankrijk een meisje ontmoet dat uit haar opvangtehuis was gezet. Hij had haar meegenomen en ontmaagd. Daarna deed de verliefde gleuf alles voor hem. Hij was als het ware haar Pascha. Het meisje sprak alleen Frans en kende niemand. Een ideale gleuf om aan zijn kameraden cadeau te doen. Hij nam haar mee naar een clubavond.

"Voor jullie," had hij gezegd terwijl hij het wicht richting de clubcommandant duwde.

Via internet strikte Appie nog meer kwetsbare meisjes, waar hij vervolgens mee afsprak in een café. Wat Rohypnol in hun drankje, op naar de club en de klus was geklaard.

§ 1.3 De burgertrutten

De meeste van de weinige vrouwelijke leden waren fantastisch en knetter gek. Je kon ze naaien wanneer je maar wilde. Ze waren voor alles in. Het moet echter gezegd worden, dat er ook twee zure burgertrutten tussen zaten. Ze lieten zich niet neuken en waren tegen drugshandel en prostitutie van minderjarigen.

De trutten waren ontstellend mooi. De ene heette Nora, was vrij klein en vreselijk brutaal. Ze had zelfs het gore lef om mannen openlijk tegen te spreken. Appie kon daar niet tegen. De andere trut heette Linda, een imponerende reuzin van bijna 2 meter, die met haar staalblauwe ogen dwars door je kop stak. Ze was oersterk en er werd beweerd, dat ze een zwarte band in kickboksen had.

Op een avond toen Appie al wat had gedronken, was hij met zwaaiende piemel voor het gezicht van de kleine burgerteef gaan staan en had haar toestemming gegeven om hem af te zuigen.

"Ga buiten spelen met dat lulletje. Steek hem maar ergens in het zand," had ze geroepen terwijl ze hem een klap in z'n gezicht gaf.

De brutaliteit! Er werd gelachen en Appie had zich enorm vernederd gevoeld. Hij had haar een enorme dreun willen verkopen, maar voor hij kon uithalen had de reuzin hem bij zijn lul gegrepen en buiten de deur gezet. Iedereen schaterde het uit. Appie was ziedend, maar zijn afgang en het gezichtsverlies belette hem om terug naar binnen te gaan. Met de staart tussen de benen droop hij af.

Eenmaal thuis kwam hij er tot zijn ontsteltenis achter dat hij een stijve had gekregen door het gedrag van de reuzin. Hij kon er niets aan doen, ze wond hem ontzettend op. Hij dwong de jongste vrouw van zijn vader om hem te pijpen. Zijn erectie verdween, maar dat hielp hem niet van zijn obsessie af.

Zodra hij de kans kreeg, zou Appie zich wreken. Als de reuzin even niet oplette en kwetsbaar was, dan zou hij haar te grazen nemen. Hij zou haar helemaal kapot neuken en daarna was het brutale krengetje aan de beurt.

Appie was wat schuchter geworden. Op de club hield hij zich gedeisd. Hij leverde nog drie extra gleuven, hetgeen hem voldoende geld voor een prachtige motorfiets verschafte. Andere Saters wilden dat ook wel en na verloop van tijd kreeg de club meer gleuven in bezit, dan ze konden exploiteren.

Via een familielid in het Midden-Oosten zag Appie wel een mogelijkheid om in contact te komen met vrouwenhandelaren die wel wat meisjes van de club wilde overnemen. Aldus werd een luxeprobleem omgezet in een lucratieve business en kreeg Appie het respect terug dat hij verdiende.

Net toen alles was geregeld en er een clubfeest werd gehouden om dit te vieren, kwam er een kink in de kabel. De twee zure burgertrutten, hadden in de nacht alle gleuven gestolen. Gelukkig waren er een paar gleuven die uit zichzelf terugkwamen. Hoe dom kan je zijn? Het lukte ook om via de politie nog twee gleuven terug te krijgen, maar de rest was pleite.

Een van de leden, een rechercheur bij de politie, wist een aangifte van de twee burgertrutten tegen de club te verduisteren en deed zelf een valse aangifte van zakkenrollerij tegen de kankerwijven. Elke agent keek naar hen uit.

Na een aantal jaren had een van de clubleden naar de kantine gebeld, dat hij de burgertrutten met een paar van de gestolen gleuven in Drontwijk aan Zee had gezien maar, dat ze hem ook hadden gezien. De Saters hadden onmiddellijk gereageerd. De beller moest meteen terugkomen en er werd direct een bevriende agent naar Drontwijk aan Zee gestuurd om naar de trutten uit te kijken. De clubleden werden opgeroepen om de volgende dag na werktijd, met een flinke groep naar Drontwijk aan Zee te vertrekken. De meisjes waren inmiddels allemaal volwassen, maar dat maakte niet uit. De Saters wilden hun gleuven terug hebben.

Appie was er niet zelf bij geweest, maar het verhaal dat rondging op de club was, dat de agent de twee burgertrutten gezien had in een strandtent en ze weer kwijt was geraakt toen ze op de vlucht sloegen.

De agent had gedacht dat er een goede kans was, dat een van de gezochte wijven vanzelf een keer bij de supermarkt zou opduiken. Hij was daar gaan posten en had ontdekt dat een Japans meisje, dat daar werkte wel eens een van de gezochte gleuven kon zijn. Hij was er niet zeker van, maar dat maakte niet uit. Een gleuf is een gleuf.

Hij had gewacht tot ze vrij was en naar buiten kwam. Ze werd door hem bedwelmd en meegenomen naar een duinpannetje langs de weg. Daar had hij haar gestript om haar eens stevig te naaien. Het kwam er echter niet van, de motorclub was al in aantocht. Hij had haar wat gefrustreerd naar de weg gesleept, zodat hij haar kon overdragen aan de bende.

Toen de Saters even later aankwamen op de afgesproken plek, werd de agent bewusteloos en geboeid aangetroffen. De Sater die hem vond was vrijwel direct van zijn Norton geschopt en buiten westen getrapt door de reuzin. Ze had de motor gejat en was er met de gleuf vandoor gegaan. Later op de avond zou ze een van hun andere leden opzettelijk hebben aangereden. De man had een meervoudig gebroken been opgelopen, maar kon zich van de aanslag niets herinneren. De gestolen motor was ter plekke teruggevonden. De reuzin was een gruwelijk gevaarlijk wijf, dat op een avond drie clubleden had toegetakeld.

De zwaar gehavende politieman was later nog naar de strandtent teruggegaan om met een getuige te spreken. Een nudist. Dat had uiteindelijk niets opgeleverd. De gleuven waren opnieuw spoorloos verdwenen.

Appie kreeg altijd een stijve pik als de reuzin ter sprake kwam. De gedachte aan een grote, zelfstandige en superieure vrouw kon hij niet hanteren. Alleen al door het feit dat ze bestond voelde hij zich bedreigd. Vrouwen hoorden zo te zijn als de vrouwen van zijn vader. Diep van binnen wist Appie dat de reuzin niet alleen groter was dan hij, maar ook sterker en slimmer. Dat zulke vrouwen bestonden was denigrerend en dat wond hem seksueel enorm op.

Wordt eind december vervolgd.

Gelieve dit een score te geven verhaal
De auteur zou je feedback appreciëren.
  • REACTIES
Anonymous
Our Comments Policy is available in the Lit FAQ
Posten als:
Anoniem
Deel dit Verhaal

GELIJKAARDIGE Verhalen

L'île des femmes: 02 Ontvoerd De penissen worden gepiercet, gelabeld en verkocht.
De Harem: 01 Proloog Liefde kan je helemaal kapot maken.
L'île des femmes: 03 Schoener De Satercommandant krijgt een pak slaag van een geuf.
De Furieuze Turnster 01 Onbedwingbare hartstocht tussen een Oost-Duitse en Sven.
Mirror Bound A Victorian tale of different morals and a lot of love.
Meer Verhalen