De Furieuze Turnster 03

"Mispunt," riep ze woedend. "Je weet dat ik daar niet tegen kan." Dat was alles. Ze zei niet dat ik moest stoppen, of dat ze zich over gaf.

Af en toe trok mijn vingers even uit haar, om nog wat klappen uit te delen. Na korte tijd voelde ik dat Barbara ver genoeg heen was. Met een kneep in haar oorlelletje maakte ik een einde aan haar verzet. Barbara kwam heftig klaar. Stil als altijd, maar duidelijk voor iedereen. Bevredigd, vernederd en toch gelukkig zei ze zacht maar goed hoorbaar en zonder enige schaamte:

"Sven ik hou van je met heel mijn hart. Je weet precies wat ik nodig heb. Ik houd zo ontzettend veel van jou, dat ik niet weet wat ik moet doen als ik je kwijtraak. Dat zou ik niet kunnen verdragen."

Barbara kwam op mijn schoot zitten met haar benen om mijn heupen. We kusten elkaar en Barbara zei met een gedweeë glimlach dat ze een gevoelig zitvlak had. Ze draaide zich om richtig Meike en vroeg of ze misschien in haar bad mocht liggen. Uiteraard was dat goed. Meike stapte er uit en Barbara stapte er in. Ze kreeg van mij ontbijt en koffie op het bijzettafeltje. Daarna trok ik mijn pak uit, maakte het wat schoon en bracht het naar het gastenverblijf. Spiernaakt voegde ik mij weer bij de anderen.

Het opgetogen gevoel, dat ik had omdat ik Barbara gelukkig had kunnen maken, werd getemperd. Barbara kende geen grenzen. Stellen die aan sm doen hebben een manier om te laten weten dat "het spel" moet stoppen, maar daar deed Barbara niet aan. Wat was haar grens? Wanneer moest ik stoppen?

Mijn eigen gedrag was ook een probleem. Ik vind het niet leuk om iemand pijn te doen. Zo ben ik niet. Barbara beweerde dat ik geen schaamte kende, maar dat klopte niet helemaal. Ik schaamde me een beetje voor mezelf.

Meike kwam, nog steeds naakt, naar mij toe en ging bij mij op schoot zitten. Ze greep me, net als Henrike eerder, bij mijn piemel. De meiden wisten kennelijk allemaal dat ik dat prettig vond. Vol begrip fluisterde ze in mijn oor, dat ze het geweldig lief van me vond, dat ik het had aangedurfd om Barbara dat te geven, waar ze gelukkig van werd. Iedereen kon zien dat Barbara inderdaad gelukkig en genietend in haar bad lag.

Dat Meike naakt bij mij op schoot zat met mijn apparaat in haar hand, stoorde haar niet. Vreemd. Barbara was echt niet bang voor mij. Dat kon het niet zijn. De gedachte dat Barbara haar "straf" had uitgelokt drong zich op.

"Je moet haar even wat aandacht geven," adviseerde Meike. "Daar knap je zelf ook van op."

Dat was wel een goed idee. Om Barbara liggend in bad vast te leggen en nog wat plaatjes te schieten van de bijzondere atmosfeer haalde ik de fototas met het mooie fototoestel van de redactie op uit het gastenverblijf. Daarna kroop ik in het warme water en ging achter mijn grote liefde in het bad zitten. Mijn handen streelden haar borsten. Barbara draaide haar hoofd naar mij toe en begon me te kussen. Ze keek me ondeugend aan en met haar vertederende glimlach op haar gezicht vertelde ze, dat ze een plannetje had. Ze vond, dat ik niet het recht had om te weigeren.

§3.7 Erotische kunst.

"Sven, heb je nog extra rolletjes voor het fototoestel bij je?"

"Zeker," zei ik.

"Meike?" riep Barbara naar haar collega, die wat verderop stond. "Jij maakt toch foto's van sportevenementen?"

"Jazeker," riep Meike terug. "Ik heb een hele verzameling. Ook enkele foto's van heel beroemde atleten."

"Wil jij wat foto's van ons maken als we bezig zijn?" riep Barbara.

"Echte porno?" vroeg Meike onthutst.

"Nee, natuurlijk niet" riep Barbara. "Het moeten liefdesfoto's worden.

Vrouwen laten zich niet graag naakt fotograferen en al helemaal niet in een seksuele context. Vreemd, dacht ik.

Eigenlijk voelde ik er niets voor om te neuken voor een leuke foto. Vrijen moet met passie gebeuren. Barbara was echter al begonnen met de nodige stimulatie om ervoor te zorgen dat ik niet kon weigeren.

Wanneer de gedachte aan seks met Barbara zich eenmaal in mijn hoofd nestelde, dan moest het ook gebeuren. Het proces stoppen was eigenlijk niet mogelijk.

Naast het terras, lag een grasveld, waar ook een trampoline was ingegraven, zodat verwondingen bij een verkeerde sprong zoveel mogelijk werden voorkomen en ook kinderen er veilig op konden spelen. Barbara sleurde me aan mijn handvat mee naar het gras en daar werd ik door haar besprongen. Mijn lans verdween direct in haar foedraal. Voor mij was het bepaald geen sinecure. Al springend een goede cadans instant houden en het evenwicht niet verliezen vergde heel wat van mijn benen.

De woest erotische guur van Barbara vermengde zich met de lavendelgeur van de badolie en de geur van vers zweet. Zoals iedereen inmiddels wel weet, waren wij niet meer te stoppen. Alles om ons heen verdween.

"Actie," riep Meike, maar dat hoorden wij niet meer.

Barbara en ik deden wat iedereen van ons verwachte. Het was de derde keer dat we staand aan de slag gingen. Paringsdansen is een zware sport. Zwaar voor Barbara, die zich toch de hele tijd, al dan niet met wat hulp van mij, moest vastklampen.

De ene stunt van Barbara volgde de andere. Verticaal op en neer. Horizontaal heen en weer. Barbara bleef hangen. Voor haar was ik een combinatie van een turnbok met verschillende andere turn attributen. Barbara wilde spectaculaire foto's waaruit iedereen direct zou kunnen opmaken wat we voor elkaar voelden. De hartstocht had er vanaf moeten spatten, maar er viel niets te acteren. De natuur had zijn eigen draaiboek.

Na een paar forse bokkensprongen van mijn kant verloor Barbara haar kracht. Ze begon te kronkelen en schokken en kon zich zelf niet meer goed vastklemmen. Stijf tegen mij aan geklemd hield ik haar vast totdat ik haar diep gelukzalige glimlach zag verschijnen. Ze kreunde zachtjes in mijn oor:

"Je doet dit zo ontzettend goed. Het lukt me telkens weer niet om me in te houden. Je moet het me maar niet kwalijk nemen. Ik kan me niet beheersen."

"Je krijgt een nieuwe kans van mij," zei ik.

Opnieuw ging Barbara aan het werk. Woest en wild, ging ze te keer. Een atlete op topniveau. Ze verzon weer van alles om me gek te maken en dat lukte heel goed, maar ik liet me niet kennen. Barbara was achterover gaan hangen en steunde nu met haar handen op het gras. Ze drukte zichzelf op en neer met een ongelooflijke snelheid. Je kon wel zien dat vijftig keer opdrukken in handstand voor haar een kleinigheid was. Haar borsten zwaaide wild heen en weer. Ze hing zo ver achterover, dat mijn staalharde lans zwaar tegen haar G-spot wreef, waardoor haar kittelaar van binnenuit gestreeld werd. Mijn handen waren nu even vrij en ik drukte op haar pareltje om de druk van binnenuit op te vangen. Het verraste haar, dat kon ik duidelijk merken. Vanuit mijn heupen ondersteunde ik haar beweging. Barbara kwam plotseling ongecontroleerd met grote snelheid omhoog en klemde zich stevig vast. Met zware schokken en intens trillend kwam ze opnieuw klaar, waarbij ik de grootste moeite had om te blijven staan. We begonnen beide behoorlijk vermoeid te raken. Het was heel zwaar, maar ook ongelooflijk lekker. Met een uiterste krachtsinspanning werkten we toe naar de volgende explosie.

Barbara moest en zou mij tot het verlies van mijn zelfbeheersing dwingen. Voor haar, zoals altijd een zaak van buigen of barsten. Met haar handen om mijn nek bewoog ze haar heupen met grote snelheid. Mijn genotsknots werd haar hemelpoort in en uit gebonjourd. Sneller, ruwer en nog wilder ging Barbara tekeer. Mijn heupen hadden alle benodigde speelruimte om Barbara nog extra op te zwepen. Ze kreeg het zwaar. Haar furieuze amber bruine ogen schoten vuur. Die aanblik was bijna nog lastiger te verdragen dan de gevoelens in mijn lans en mijn zwaar overspannen ballen. Met een hele snelle maar ondiepe ademhaling zette Barbara haar krachtpatserij voort, afgewisseld met wilde gepassioneerde zoenpartijen. Voor mij stond vast dat ze dit niet zou kunnen volhouden, maar ik kon en wilde haar niet stoppen.

"Je moet ademhalen." wilde ik roepen. Het lukte me niet.

Barbara ging nu als een paaldanseres aan het werk. Ze klemde zich met haar benen muurvast om mijn heupen en slingerde zich opnieuw achterover, deze keer met haar hoofd tussen mijn benen door. Terwijl ze dit deed ging haar hemelpoort gewoon door met het bewerken van mijn klepel. Ze pompte en pompte. De druk in mijn klokkenspel was niet uit te houden.

Barbara kwam weer met volle vaart omhoog. Ze trok mijn hoofd wat naar beneden en strekte zich helemaal uit, haar hemelpoort zat nog net op het topje van mijn penis. Haar borsten vlogen omhoog en kletsten vol in mijn gezicht. Dat werd mij teveel. Mijn orgasme was niet meer te stoppen. Het werd Barbara ook teveel. Haar eerste stuiptrekking sloeg met de hevigheid van een aardbeving toe. Ik verloor mijn evenwicht en viel ruggelings achterover. Met een enorme afzet wist ik de trampoline nog te bereiken. We veerden samen weer omhoog. Barbara bereed mij alsof ze op een snelle motorfiets zat, maar we kwamen niet vooruit. De tijd stond even stil. Een kortstondig moment zweefden we echt samen in de extatische ruimte van genot. Mijn ballen ontploften.

Met een zacht verende landing stortten we terug op de trampoline en kwam mijn wereld weer terug. Die van Barbara echter niet.

Barbara lag boven op mij te schokken en kronkelen. Het ging door en door. Haar hoofd werd knalrood en haar lippen paars en nog was het niet voorbij. Barbara stortte volledig in net als bij onze eerste vrijpartij. Ze was haar bewustzijn kwijt en hoewel ik nu wel wist wat er aan de hand was, was ik toch heel bezorgd. Het was niet meer dan een tijdelijk te kort aan zuurstof. Het kwam niet vaak voor. Met wat rust was alles zo weer in orde, maar ze moest wel blijven ademen natuurlijk.

Barbara kwam tenslotte weer bijzinnen, keek me enige tijd vol liefde aan en zei toen:

"Du bist ein atemberaubender Mann. Ich war schon wieder im Himmel."

Na de eerste schrik kwam er een aarzelend applaus opgang dat steeds enthousiaster werd. De stunts die Barbara allemaal had uitgehaald tijdens onze dans hadden veel indruk gemaakt. Meike kwam vertellen, dat ze de val op de trampoline had zien aankomen. Ze had het fototoestel vlak bij de grond gehouden. Ze dacht dat de foto van ons vrij zwevende hoogtepunt wel in aanmerking zou komen voor de internationale sportfotografieprijs. Ze was heel benieuwd naar het resultaat.

De danseressen waren zonder uitzondering, diep geroerd. Ze hadden tranen in de ogen staan. Wat wij hadden gedaan was volgens hen niet zomaar een potje seks geweest. Het was echte kunst. Wijzelf begrepen al die ophef niet zo goed. We hadden gewoon van elkaar genoten.